Ataque Escampe
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2016.) |
Ataque Escampe é un grupo musical de pop galego formado en 2001 en Compostela. Desde 2006 manteñen unha actividade regular en estudio e en directo.
Ataque Escampe | |
---|---|
![]() Ataque Escampe en 2017. | |
Orixe | Santiago de Compostela, ![]() |
Xénero(s) | Rock alternativo |
Selo(s) discográfico(s) | A Regueifa Plataforma Discos da máquina Tremendo Audiovisual |
Membros | Miguel Mosqueira Samuel Solleiro Xoán Lois García Carlín Álex Charlón Cibrán Tenreiro |
Antigos membros | Roi Vidal Julio Vilariño Estevo Francesc Esteve i Beneito (Paq) Marco Gelpi Álvaro Trillo Pablo Casal Dani |
Na rede | |
Web oficial | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Membros actuaisEditar
- Miguel Mosqueira: guitarras, voz e coros.
- Samuel Solleiro: guitarras e coros.
- Xoán Lois García Carlín: baixo e teclados.
- Álex Charlón: voz.
- Cibrán Tenreiro: batería, percusión e coros.
HistoriaEditar
OrixesEditar
Ataque Escampe formouse a finais de 2001, arredor da residencia universitaria Monte da Condesa. A mediados de 2002, o grupo, con cinco membros, Samuel, Álex, Miguel, Roi e Estevo, dá algúns concertos (por exemplo, no Coliseo Noela de Noia con motivo do 1º concerto expansivo Nunca Máis, organizado por Burla negra).[1] Entre 2002 e 2003 gravan maquetas inéditas en formatos como casete ou mini-disc. Nelas xa se vai albiscando o estilo dos dous primeiros discos: un son acústico e sucio, certo eclecticismo e letras irónicas que deixan atrás a inmediatez do bravú, aínda imperante na época. 2004 e 2005 son anos de traxectoria descontinua debido á dispersión xeográfica dos compoñentes do grupo. Porén, non deixan de compoñer temas e gravar maquetas en formatos precarios.
Inicio da actividade regularEditar
O 2006 é un punto de inflexión na traxectoria do grupo, ao gañar co tema "Afganistán canto" o I Premio de canción de autor Utopía Son, celebrado no Café Uf de Vigo. Os catro membros, Samuel, Álex, Miguel e Roi, invisten os cartos do premio en equipamento técnico básico e inician aos poucos unha actividade regular de concertos.
En 2007 editan o seu primeiro traballo, concibido como maqueta para presentar nos locais e conseguir concertos. Levaba por título Ed Wood e a invasión dos paraugas asasinos. Foi publicado só en formato electrónico e baixo licenza Creative Commons en A Regueifa Plataforma, con temas gravados nun home studio e outros gravados en directo con mini-disc no Café Uf. Nese mesmo ano participan no disco-tributo a Andrés do Barro Manifesto Dobarrista, editado conxuntamente pol'A Regueifa Plataforma, Falcatruada e Lonxa Cultural e que reunira o panorama de grupos novos daqueles últimos anos. Nese disco versionan a canción do Ferrolán "Para che falar de amor", que interpretan tamén na gala homenaxe "Saudade de ti", na TVG. Samuel Solleiro foi baixa temporal e entrou no grupo o guitarrista Marco Gelpi. Finalmente, Ataque Escampe acada o 1º Premio do certame Gz Crea 2007 na modalidade de música, coas cancións "Tango do sintasol" e "Ana e o caracol".
A principios de 2008 incorpórase o acordeonista Francesc Esteve, Paq. En marzo publican o primeiro LP, no selo A Regueifa Discos (sección d'A Regueifa Plataforma para edicións físicas). O título, Galicia es una mierda, decídese nunha enquisa aberta no web da banda. O agora sexteto presenta o disco por toda Galiza e varias cidades dos Países Cataláns e grava varios temas soltos, entre eles "Unha tarde no zoo" (baixo o pseudónimo de Paul á sombra para o concurso A Polo Ghit da Radio Galega) ou "Ningún lugar seguro (GalegoZ Remix)", para o compilatorio Once máis 15 (Edicións do Cumio).
En 2009 edítase o EP Galicia es una fiesta, onde Marcos Paino (Dr. Painkiller) remestura cinco temas de Galicia es una mierda. Paq abandona o grupo e entra Lois, en principio a cargo dos teclados e os sintetizadores. O grupo tamén incorpora unha batería electrónica e un banxo. O resultado é un son máis sofisticado e luminoso, con pequenos matices electrónicos, que se fai patente no LP A grande evasión, gravado por Marcos Paino e publicado en maio pol'A Regueifa Discos. A banda volve transmutarse en Paul á sombra no tema "O noso contrato coa Virgin" e fai o primeiro concerto fóra do estado, en Varsovia.
En 2010 estréase a curta Zéfiro, ambientada nun concerto de Ataque Escampe e realizada por alumnos da Escola de Produción Audiovisual de Ourense. Marco abandona o grupo, Lois ocúpase do baixo e Roi pasa a tocar unha batería convencional. Co tema "Desde o céu com amor", Ataque Escampe participa no concurso "Musicando Carvalho Calero".
En 2011 a banda grava nos estudios Abrigueiro de Arturo Vaquero o seu terceiro LP, Violentos anos dez [2], o derradeiro publicado pol'A Regueifa Discos. Este traballo supón un achegamento ás músicas negras, en particular ao soul. Por primeira vez a instrumentación clásica dunha formación rock (guitarras, baixo, batería) está presente tanto na gravación como no directo. O disco é o terceiro mellor LP galego do ano para a revista Mondosonoro.
Etapa profesionalEditar
En 2012 Ataque Escampe participa no disco-homenaxe a Os Resentidos A tribo toda baila cunha versión do tema "Música feliz". Tamén dá un concerto especial en Compostela, conmemorativo dos dez anos de directos, "Dez violentos anos"[3]. En decembro participa na fundación do selo cooperativo Discos da Máquina canda as bandas Das Kapital e A Magnifique Bande dos Homes sen Medo, cun concerto na sala Capitol de Compostela no que tamén se presenta a primeira referencia do selo, o EP Noites de agosto con Ataque Escampe. Neste traballo de corte crepuscular, gravado por Tomás Ageitos nos estudios A Ponte, o grupo diversifica as influencias de estilos musicais dispares, como o krautrock, o bolero, a cumbia ou o calipso ao tempo que se asenta nunha sonoridade pop.
En 2013 o grupo colabora no libro-cd infantil Os Bolechas fan unha banda, coa canción "After Hours". No verán organizan unha serie de sesións de improvisación nas que compoñen a maior parte dos temas para o seu próximo LP. Tralo verán, a banda toma un descanso dos escenarios que durará até a primavera de 2014. Este descanso só se interrompe en decembro para tocar no festival Máis discos para a máquina, organizado por Discos da Máquina no primeiro aniversario da súa creación, neste momento con novos membros como Grampoder, Caxade ou The Lost Omelette-makers. O 28 de decembro de 2013 publícase tamén, a modo de brincadeira, un hoax: o LP Vive ou morre, que só permanece publicado 24 horas en internet, no que a banda, baixo a aparencia de títulos evocadores, agocha a gravación con micrófono de ambiente de cancións populares a capela nunha noite de esmorga.
2014 é o ano da edición do LP O disco vermello. Neste disco, gravado por Arturo Vaquero e editado por Discos da Máquina, Ataque Escampe dá o paso da súa profesionalización definitiva coa incorporación do batería de jazz Álvaro Trillo. Roi Vidal pasa a ocuparse do xilófono, da melódica e, progresivamente, da voz principal. Neste disco, Ataque Escampe consolida un son pop con momentos electrónicos e a influencia rítmica de estilos como o dub ou o funk, para contar historias de perdedores por medio duns textos máis contidos que en traballos anteriores. O disco edítase en maio e o grupo retoma a actividade de directo nun formato integramente eléctrico, que combina puntualmente con espectáculos acústicos. Neste mesmo ano, o grupo participa no compilatorio Monstros da máquina vol. I de Discos da Máquina co tema "Evita", gravado en colaboración co grupo de música electrónica Sub Rosa. O 29 de novembro, Ataque Escampe encárgase do concerto de clausura das Marchas da dignidade. En decembro, Ataque Escampe recibe o Premio Martín Códax da Música na categoría indie / pop.
2015 comeza coa ausencia do vocalista Álex Charlón nos concertos. Tamén finaliza con éxito o crowdfunding do libro Relatos americanos en colaboración co artista plástico Misha Bies Golas, no que os textos narran episodios estraños que lles sucederon á banda en concertos. En xuño dese ano confírmase a saída definitiva de Álex a través dun comunicado do grupo e outro do propio vocalista na páxina web. Un concerto na Sala Capitol de Compostela o 19 de xuño supón a súa despedida oficial.
En febreiro de 2017 presentan o seu disco Primeiros bicos, con chiscadelas aos ritmos latinos e ao afrobeat, entroutros estilos. Roi Vidal e Miguel Mosqueira alternan nas voces principais.
En decembro de 2018 publican un dobre disco con 24 cancións divididas entre Ídolos adolescentes (2007-2011) e A vida dos animais (2012-2018). Inclúen cancións que aparecen en discos colectivos, homenaxes, directos, versións, ademais de catro temas inéditos. Tamén en decembro de 2018 anúnciase a marcha de Roi Vidal e Álvaro Trillo[4].
En novembro de 2019 dáse a coñecer a nova formación do grupo[5], co regreso de Álex Charlón e a incorporación de Cibrán Tenreiro (batería) e Julio Vilariño (sintetizadores)[6]. Poucos días despois anúnciase a publicación dun novo EP no mes de decembro, A alma.[7], coa produción de Hevi (Malandrómeda). A pandemia do COVID-19 lastra a continuidade de concertos con esta formación. Cabe resaltar a gravación, xa no ano 2020, dun concerto no ciclo Galicia Emerxe que é emitido nos medios públicos galegos.
A finais de 2021 anúnciase a marcha de Julio Vilariño e unha pausa na actividade para a composición de novos temas.
2022 comeza coa publicación de "Por última vez"[8][9], versión de Ana Kiro para un disco compilatorio de clásicos musicais galegos a cargo de artistas contemporáneos.
EstiloEditar
Até 2011, Ataque Escampe emprega para o seu estilo a etiqueta "rock de serie B", pola precariedade de medios na que comezaron e tamén por certo antivirtuosismo. O "rock de serie B" ten como alicerce o rock acústico e o folk rock estadounidense, e Neil Young, Wilco, Violent Femmes ou Micah P. Hinson son algunhas das súas referencias desta época, xunto a grupos de pop e rock estatal coma Los Enemigos ou Antònia Font e formacións galegas coma Os Resentidos ou a Psicofónica de Conxo.
A partir de 2011, o grupo abandona esta etiqueta, paralelamente ao son afeccionado dos seus inicios. Ao mesmo tempo, orienta a súa sonoridade cara a un pop ecléctico con influencias puntuais de estilos máis variados: soul, disco, ritmos latinos, funk, rap, dub ou krautrock.
As letras caracterízanse pola súa estreita relación coa literatura e o cinema. Nelas tamén están presentes o pouso xeracional, a vontade de experimentación lírica, o pouso agridoce ou a política.
DiscografíaEditar
- Ed Wood e a invasión dos paraugas asasinos (A Regueifa Plataforma, 2007)
- Galicia es una mierda (A Regueifa Plataforma e A Regueifa Discos, 2008)
- Galicia es una fiesta (A Regueifa Plataforma e A Regueifa Discos, 2009)
- A grande evasión (A Regueifa Plataforma e A Regueifa Discos, 2009)
- Violentos anos dez (A Regueifa Plataforma e A Regueifa Discos, 2011)
- Noites de agosto con Ataque Escampe (Discos da Máquina, 2012)
- O disco vermello (Discos da Máquina, 2014)
- Primeiros bicos (2017)
- Ídolos adolescentes (2007-2011) e A vida dos animais (2012-2018) (disco duplo, 2018)
- A alma (2019)
Presenza en compilatoriosEditar
- Manifesto Dobarrista (A Regueifa Plataforma, Falcatruada, Lonxa cultural, 2007): "Para che falar de amor"
- Esccolma (Caramuxo, 2007): "Móbel-bar"
- Aturuxa (C.S. Aturuxo, 2007): "Ana e o caracol"
- GZ POP! (Xunta de Galicia, 2008): "I'm not your man"
- A música que facemos (Cultur.gal, 2008): "Galicia es una mierda"
- Vozes Novas (Novas da Galiza e Komunikando, 2009): "A abordaxe final"
- Once máis 15 (Edicións do Cumio, 2009): "Ningún lugar seguro (GalegoZ Remix)"
- Come on, Pelegrín (Estrella Galicia e Pista Oculta, 2010): "No estómago dun crocodilo"
- A tribo toda baila. 30 anos de música feliz cos Resentidos (GASA, 2012): "Música feliz"
- Os Bolechas fan unha banda (Bolanda, 2013): "After hours"
- Monstros da Máquina vol. I (Discos da Máquina, 2014): "Evita" (con Sub Rosa)
NotasEditar
- ↑ "DEZ VIOLENTOS ANOS XUNTAS: Crónica do desastre (V)", post no blog de Ataque Escampe, 13 de abril de 2012.
- ↑ Lugo, El Progreso de (2011-03-30). "Ataque Escampe presentan sus 'Violentos anos dez'". El Progreso de Lugo (en castelán). Consultado o 2022-02-21.
- ↑ Salgado, Daniel (2012-04-20). "Ataque Escampe celebra diez años de folk y soul “como si fuese un aniversario de boda”". El País (en castelán). ISSN 1134-6582. Consultado o 2022-02-21.
- ↑ Dani Salgado (31 de decembro de 2018). "A letra pequena de Ataque Escampe". Sermos Galiza. Arquivado dende o orixinal o 01 de xaneiro de 2019. Consultado o 31 de decembro de 2018.
- ↑ Diario, Nós. "Ataque Escampe pon fin a ano e medio de descanso e retorna co seu primeiro vocalista". Nós Diario. Consultado o 2022-02-21.
- ↑ "Presentámosvos a banda do comezo dos vinte". Facebook. 12 de novembro de 2019.
- ↑ "O 13 de decembro poderedes escoitar online A alma, o noso novo EP.". Facebook. 15 de novembro de 2019.
- ↑ "Ataque Escampe canta a Ana Kiro no adianto dun recompilatorio de versións de clásicos da canción galega". Praza Pública. 2022-01-14. Consultado o 2022-02-21.
- ↑ "Ataque Escampe: «Ana Kiro é en Galicia o que Rocío Jurado para España»". La Voz de Galicia (en castelán). 2022-01-21. Consultado o 2022-02-21.
Véxase taménEditar
Ligazóns externasEditar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Ataque Escampe |