Xelís de Toro

escritor e editor galego


Xosé Luís de Toro Santos, máis coñecido como Xelís de Toro[1], nado en Santiago de Compostela o 9 de outubro de 1962, é un escritor e artista multimedia[2].

Modelo:BiografíaXelís de Toro

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento9 de outubro de 1962 Editar o valor en Wikidata (62 anos)
Santiago de Compostela, España Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor en Wikidata
Actividade
OcupaciónArtista multimedia
Obra
Obras destacables
Familia
IrmánsSuso de Toro Editar o valor en Wikidata
Premios

BNE: XX941517 Bitraga: 1486 BUSC: toro-xelis-de-1962 Dialnet: 2248633

Traxectoria

editar

O seu pai é de Formariz (provincia de Zamora) e a súa nai de Falapaso (Camboño, Lousame). Seu irmán, Suso de Toro, tamén é escritor.

É licenciado en Filoloxía Galega pola Universidade de Santiago de Compostela. Foi lector de galego nas universidades de Birmingham (1991-93) e Oxford (1993-97). En 1990 fundou Edicións Positivas xunto con Paco Macías. Foi cantante do grupo Os Quinindiolas. Realizou performances multimedia con Terminal e O buscapeixe. Foi colaborador habitual de Vieiros e reside en Inglaterra, onde traballa como editor internacional freelance. Forma parte do proxecto Laboratoro, que mestura música improvisada, poesía e movemento.

Narrativa

editar

Poesía

editar
  •  
    Presentando Etceteramente na Libraría Paz de Pontevedra en 2023 con Carlos Lema.
    The book of invisible bridges/O libro das pontes invisibles (2012, Pighog press, en edición bilingüe inglés-galego).

Literatura infanto-xuvenil

editar
  • Paco Peco Pequeneiro e o lagarteiro miope (1997 Sotelo Blanco).[5] En Xerais, 2021, ISBN 978-84-9121-908-8.
  • A porta dourada (1998, Sotelo Blanco).
  • O neno perdido (1998, Xerais). Con ilustracións de Francisco Bueno Capeáns.
  • O trompetista e a lúa (1999, Rodeira). Foi traducido ao castelán[6] e ao catalán.[7][8]
  • Paco pequeneiro e o mundo do revés (2000, Sotelo Blanco).
  • The Corunna boats (2004, Xerais).
  • A máquina contacontos (2004, Rodeira). Foi traducida ao castelán.[9]
  • Unha chuvia de meteoritos (2008, Sotelo Blanco).
  • Concurso de Pacos (2008, Sotelo Blanco).
  • O mago Orlando (2008, Sotelo Blanco).
  • O marciano azul (2008, Sotelo Blanco).
  • O robot que toleou (2008, Sotelo Blanco).
  • O xenio xenial (2008, Sotelo Blanco).
  • O gato fantasma (2013, Xerais).
  • O trompetista e a Lúa (2015), (3ª ed.), Xerais, 72 páx. ISBN 978-84-9914-848-9. [10]
  • A porta dourada (2018), Xerais, 152 páx. ISBN 978-84-9121-416-8.[11]

Obras colectivas

editar

Premios

editar
  • Premio de narrativa Cidade de Lugo no 1990, por Non hai misericordia.
  • Premio Compostela Cultural por Seis cordas e un corazón.
  • Premio San Clemente á mellor novela no 2000, por Os saltimbanquis no paraíso.
  1. "Pseudónimos de xentes galegas. X". ogalego.eu. Consultado o 18/12/2018. 
  2. "Ficha do autor en Xerais". xerais.gal. Consultado o 18/12/2018. 
  3. Castro López, Iria (2010). "Un exemplo de protohipertextualidade, "Terminal" de Xelís de Toro". Boletín Galego de Literatura (44): 97–110. ISSN 0214-9117. 
  4. Riofero.
  5. Reeditado en 2021 por Xerais, col. Merlín. Ilustracións de Titimoky. 40 páxs. ISBN 978-84-9121-908-8. ePub: ISBN 978-84-9121-920-0.
  6. "El trompetista y la luna". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  7. "El Trompetista i la Lluna". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  8. "El trompetista i la lluna". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  9. "La máquina cuentacuentos". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13. 
  10. "Ficha do libro en Xerais". xerais.gal. Consultado o 18/12/2018. 
  11. "Ficha do libro en Xerais". xerais.gal. Consultado o 18/12/2018. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar