Xelís de Toro

Xelís de Toro
Nacemento	9 de outubro de 1962
Lugar de nacemento	Santiago de Compostela
Nacionalidade	España
Alma máter	Universidade de Santiago de Compostela
Ocupación	Artista multimedia
Irmáns	Suso de Toro
Coñecido por	Seis cordas e un corazón, Non hai misericordia e Os saltimbanquis no paraíso
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Xosé Luís de Toro Santos, máis coñecido como Xelís de Toro^[1], nado en Santiago de Compostela o 9 de outubro de 1962, é un escritor e artista multimedia^[2].

Traxectoria editar

O seu pai é de Formariz (provincia de Zamora) e a súa nai de Falapaso (Camboño, Lousame). Seu irmán, Suso de Toro, tamén é escritor.

É licenciado en Filoloxía Galega pola Universidade de Santiago de Compostela. Foi lector de galego nas universidades de Birmingham (1991-93) e Oxford (1993-97). En 1990 fundou Edicións Positivas xunto con Paco Macías. Foi cantante do grupo Os Quinindiolas. Realizou performances multimedia con Terminal e O buscapeixe. Foi colaborador habitual de Vieiros e reside en Inglaterra, onde traballa como editor internacional freelance. Forma parte do proxecto Laboratoro, que mestura música improvisada, poesía e movemento.

Seis cordas e un corazón (1989). Vigo: Xerais, publicada baixo o pseudónimo de Roque Morteiro).
Non hai misericordia (1990) Vigo: Xerais.
Terminal (1994). Santiago: Positivas.^[3] 165 pax. ISBN 978-8487783272.
Os saltimbanquis no paraíso (2000) Santiago: Sotelo Blanco.
Riofero (2009). Vigo: Xerais. 248 pax. ISBN 978-84-9782-947-2^[4]
Etceteramente (2022). Vigo: Xerais. 496 páxs. ISBN 978-84-1110-227-8.

Presentando Etceteramente na Libraría Paz de Pontevedra en 2023 con Carlos Lema.
The book of invisible bridges/O libro das pontes invisibles (2012, Pighog press, en edición bilingüe inglés-galego).

Paco Peco Pequeneiro e o lagarteiro miope (1997 Sotelo Blanco).^[5] En Xerais, 2021, ISBN 978-84-9121-908-8.
A porta dourada (1998, Sotelo Blanco).
O neno perdido (1998, Xerais). Con ilustracións de Francisco Bueno Capeáns.
O trompetista e a lúa (1999, Rodeira). Foi traducido ao castelán^[6] e ao catalán.^[7]^[8]
Paco pequeneiro e o mundo do revés (2000, Sotelo Blanco).
The Corunna boats (2004, Xerais).
A máquina contacontos (2004, Rodeira). Foi traducida ao castelán.^[9]
Unha chuvia de meteoritos (2008, Sotelo Blanco).
Concurso de Pacos (2008, Sotelo Blanco).
O mago Orlando (2008, Sotelo Blanco).
O marciano azul (2008, Sotelo Blanco).
O robot que toleou (2008, Sotelo Blanco).
O xenio xenial (2008, Sotelo Blanco).
O gato fantasma (2013, Xerais).
O trompetista e a Lúa (2015), (3ª ed.), Xerais, 72 páx. ISBN 978-84-9914-848-9. ^[10]
A porta dourada (2018), Xerais, 152 páx. ISBN 978-84-9121-416-8.^[11]

Berra liberdade (1996, Galaxia).
Longa lingua (2002, Xerais).
From the beginning of the sea (De onde comeza o mar) (2008, Foreign Demand).
O segredo da lanterna verde (2009, Xunta de Galicia). Con Mar Guerra, Elvira Riveiro e Antón Fortes Torres.

↑ "Pseudónimos de xentes galegas. X". ogalego.eu. Consultado o 18/12/2018.
↑ "Ficha do autor en Xerais". xerais.gal. Consultado o 18/12/2018.
↑ Castro López, Iria (2010). "Un exemplo de protohipertextualidade, "Terminal" de Xelís de Toro". Boletín Galego de Literatura (44): 97–110. ISSN 0214-9117.
↑ Riofero.
↑ Reeditado en 2021 por Xerais, col. Merlín. Ilustracións de Titimoky. 40 páxs. ISBN 978-84-9121-908-8. ePub: ISBN 978-84-9121-920-0.
↑ "El trompetista y la luna". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13.
↑ "El Trompetista i la Lluna". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13.
↑ "El trompetista i la lluna". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13.
↑ "La máquina cuentacuentos". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-13.
↑ "Ficha do libro en Xerais". xerais.gal. Consultado o 18/12/2018.
↑ "Ficha do libro en Xerais". xerais.gal. Consultado o 18/12/2018.