Jenaro de la Fuente Domínguez

arquitecto e militar español
Non confundir con Jenaro de la Fuente Álvarez (1891-1963), o fillo.

Jenaro de la Fuente Domínguez, nado en Valladolid o 19 de setembro de 1851 e finado en Vigo o 21 de agosto de 1922, foi un arquitecto de facto e militar español que desenvolveu a súa actividade en Vigo.[1]

Infotaula de personaJenaro de la Fuente Domínguez

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento19 de setembro de 1851 Editar o valor em Wikidata
Torquemada, España Editar o valor em Wikidata
Morte21 de agosto de 1922 Editar o valor em Wikidata (70 anos)
Vigo, España Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaCemiterio de Pereiró Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónarquitecto , exército Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
CónxuxeIsolina Álvarez y Moyano
Fillos4 (Jenaro, Isolina, Vicenta e José)

Traxectoria editar

Facultativo Mestre Titular de Obras, tenente de Enxeñeiros Militares, procedente de Ferrol, chegou a Vigo en 1874, onde traballaría, como funcionario do concello, de director facultativo de Obras Municipais.

Exerceu de profesor de debuxo aplicado á ornamentación, modelaxe e baleirado na Escola Municipal de Artes e Oficios de Vigo.

Autodidacta e ecléctico, non tiña o título de arquitecto. En 1905 a Xunta de Arquitectos de Madrid solicitou ao Ministerio da Gobernación que fose separado do posto e en 1907 a Asociación de Arquitectos de Galicia presentou unha querela criminal contra el, sendo condenado polo Tribunal Supremo. Porén o anterior, o concello apoiouno sempre.

Casou en 1886 con Isolina Álvarez y Moyano, coa que tivo catro fillos. Ao seu pasamento ocupou o seu posto de arquitecto municipal o seu fillo Jenaro, arquitecto titulado.

 
Casa Ledo, 1893.

Os seus restos descansan nun panteón deseñado por el mesmo no cemiterio de Pereiró e ten unha rúa adicada na cidade.[2]

Obra en Vigo editar

 
Casa de Álvaro López Mora n.º 31, 1910.[3]

Entre outra, é destacable a seguinte:

 
Casa de Pardo Labarta, 1911.[9]

Conta con moita obra conservada en Bouzas.

Obras na provincia de Pontevedra editar

Galería de imaxes editar

Notas editar

  1. Eclecticismo pleno (1880-1910) en vigoenfotos.com de Javier Albertos (en varias linguas).
  2. Vázquez Xil, Lalo (1994) [1991]. Ediciones Cardeñoso, ed. As rúas de Vigo (2ª ed.). Vigo. p. 135. ISBN 84-87379-47-8. 
  3. 3,0 3,1 Casas para Álvaro López Mora en Turgalicia.
  4. 4,0 4,1 Casas de Bárcena na páxina do concello.
  5. Edificio Rubira en Arquitectura y Urbanismo de Vigo.
  6. Casa Bernardo Rodríguez López en Turgalicia.
  7. 7,0 7,1 Hotel Universal na páxina do concello.
  8. Casa Pedro Román en Turgalicia.
  9. 9,0 9,1 Casa de Pardo Labarta Casa de Pardo Labarta en Turgalicia.
  10. Casa Ramón Arbones en Turgalicia.
  11. 11,0 11,1 Casa Prudencio Nandín en Turgalicia.
  12. Casa de Felipe Collazo en Turgalicia.
  13. Casa Rosendo Silva en Turgalicia.
  14. Casa González Salgado en Turgalicia,
  15. 15,0 15,1 Edificio Bonín na páxina do concello.
  16. Casa de Benigno y Camilo Fernández en Turgalicia.
  17. Obra orixinal en 1900 de José Barreras Massó.
  18. "La nueva imagen de La Metalúrgica". VigoÉ (en castelán). 21/2/2020. Consultado o 25/3/2020. 
  19. 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 Jenaro de la Fuente, según Jaime Garrido
  20. 20,0 20,1 La huella de Jenaro de la Fuente

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar