Gran Premio dos Países Baixos de 1981
O Gran Premio dos Países Baixos de 1981 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 30 de agosto de 1981 no circuíto de Zandvoort. Foi a duodécima carreira da tempada de Fórmula Un de 1981. Foi o 30º Gran Premio dos Países Baixos. A carreira disputouse sobre 72 voltas ao circuíto de 4´252 quilómetros para unha distancia total de carreira de 306 quilómetros. Foi gañada por Alain Prost, que liderou a carreira de principio a fin. A carreira tamén viu a volta de Fittipaldi ao circo da F1, logo de estar ausente na carreira anterior. Aínda que ningún Fittipaldi logrou clasificarse.
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 12 de 15 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1981. | ||
 Trazado do circuíto de Zandvoort | ||
| Data | 30 de agosto de 1981 | |
| Nome oficial | XXX Grote Prijs van Nederland | |
| Localización | Circuíto Zandvoort Zandvoort, Países Baixos | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 4´252 km | |
| Distancia | 72 voltas, 306´144 km | |
| Clima | Asollado, seco | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Alain Prost
|
Renault |
| Tempo | 1:18.176 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto |  Alan Jones
|
Williams-Ford |
| Tempo | 1:21.83 na volta 15 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Alain Prost
|
Renault |
| Segundo |  Nelson Piquet
|
Brabham-Ford |
| Terceiro | Alan Jones
|
Williams-Ford |
Resumo dá carreira editar
Na saída, Prost tomou o liderado, co seu compañeiro René Arnoux seguíndoo moi de cerca. Máis atrás no medio da pista, Gilles Villeneuve estrelouse contra a parte traseira do Alfa Romeo de Bruno Giacomelli, saltando sobre o Alfa para quedar fóra da carreira na primeira curva.
Na segunda curva, Mario Andretti e Carlos Reutemann chocaron, quedando o coche de Andretti co morro roto. Antes do final da primeira volta, ocorreu outro incidente cando chocaron Patrick Tambay e Didier Pironi. O resultado foi a retirada inmediata de Tambay, mentres que o segundo Ferrari continuou durante tres voltas antes de retirarse da carreira.
Na parte dianteira da carreira, Arnoux era incapaz de manter o ritmo e caeu catro lugares, detrás de Alan Jones, Nelson Piquet, Jacques Laffite e Reutemann. Con Arnoux fora da cabeza, Jones perseguiu a Prost e pelexou polo liderado ata que os seus pneumáticos desfaleceron e Jones tivo que reducir a velocidade. Reutemann e Laffite, mentres tanto, loitaban ferozmente polo cuarto posto, terminaron chocando e quedaron fóra da carreira na volta 18.
Cara ao final da carreira, nunha desaceleración de Jones foi superado por Piquet. Isto resultou crucial na clasificación do Campionato do Mundo, xa que se Jones mantivera o segundo lugar, Piquet non gañaría o título na última carreira da tempada.
Clasificación editar
Cualificación editar
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Tempo | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 15 | Alain Prost
|
Renault | 1:18.176 | - |
| 2 | 16 | René Arnoux
|
Renault | 1:18.255 | +0.079 |
| 3 | 5 | Nelson Piquet
|
Brabham-Ford | 1:18.652 | +0.476 |
| 4 | 1 | Alan Jones
|
Williams-Ford | 1:18.672 | +0.496 |
| 5 | 2 |  Carlos Reutemann
|
Williams-Ford | 1:18.844 | +0.668 |
| 6 | 26 | Jacques Laffite
|
Ligier-Matra | 1:19.018 | +0.842 |
| 7 | 22 |  Mario Andretti
|
Alfa Romeo | 1:19.040 | +0.864 |
| 8 | 7 |  John Watson
|
McLaren-Ford | 1:19.312 | +1.136 |
| 9 | 11 |  Elio de Angelis
|
Lotus-Ford | 1:19.738 | +1.562 |
| 10 | 29 | Riccardo Patrese
|
Arrows-Ford | 1:19.864 | +1.688 |
| 11 | 25 | Patrick Tambay
|
Ligier-Matra | 1:19.979 | +1.803 |
| 12 | 28 | Didier Pironi
|
Ferrari | 1:20.248 | +2.072 |
| 13 | 8 | Andrea de Cesaris
|
McLaren-Ford | 1:20.377 | +2.201 |
| 14 | 23 | Bruno Giacomelli
|
Alfa Romeo | 1:20.384 | +2.208 |
| 15 | 6 |  Héctor Rebaque
|
Brabham-Ford | 1:20.547 | +2.371 |
| 16 | 27 |  Gilles Villeneuve
|
Ferrari | 1:20.595 | +2.419 |
| 17 | 12 | Nigel Mansell
|
Lotus-Ford | 1:20.663 | +2.487 |
| 18 | 32 | Jean-Pierre Jarier
|
Osella-Ford | 1:21.086 | +2.910 |
| 19 | 17 |  Derek Daly
|
March-Ford | 1:21.391 | +3.215 |
| 20 | 33 |  Marc Surer
|
Theodore-Ford | 1:21.454 | +3.278 |
| 21 | 30 | Siegfried Stohr
|
Arrows-Ford | 1:21.568 | +3.392 |
| 22 | 3 | Eddie Cheever
|
Tyrrell-Ford | 1:21.698 | +3.522 |
| 23 | 9 |  Slim Borgudd
|
ATS-Ford | 1:21.760 | +3.584 |
| 24 | 14 |  Eliseo Salazar
|
Ensign-Ford | 1:22.024 | +3.848 |
| 25 | 4 | Michele Alboreto
|
Tyrrell-Ford | 1:22.030 | +3.854 |
| NSC | 35 | Brian Henton
|
Toleman-Hart | 1:22.226 | +4.050 |
| NSC | 20 |  Keke Rosberg
|
Fittipaldi-Ford | 1:23.518 | +5.342 |
| NSC | 21 | Chico Serra
|
Fittipaldi-Ford | 1:23.613 | +5.437 |
| NSC | 31 | Beppe Gabbiani
|
Osella-Ford | 1:23.898 | +5.722 |
| NSC | 36 | Derek Warwick
|
Toleman-Hart | 1:24.028 | +5.852 |
Carreira editar
Posicións logo da carreira editar
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio de Austria de 1981 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1981 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Italia de 1981 |
| Carreira anterior: Gran Premio dos Países Baixos de 1980 |
Gran Premio dos Países Baixos | Carreira seguinte: Gran Premio dos Países Baixos de 1982 |
Notas editar
A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-16.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio dos Países Baixos de 1981  |
Ligazóns externas editar
| A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |