Gran Premio do Brasil de 1999


O Gran Premio do Brasil de 1999 (oficialmente o XXVIII Grande Prêmio Malboro do Brasil) foi unha carreira de Fórmula 1 disputada o 11 de abril de 1999 no Autódromo José Carlos Pace, São Paulo, Brasil. Foi a segunda carreira da tempada 1999 da Fórmula Un. A carreira de 72 voltas gañouna o piloto de McLaren Mika Häkkinen despois de comezar desde a pole position. Michael Schumacher terminou segundo nun Ferrari co terceiro Heinz-Harald Frentzen para o equipo Jordan.

Gran Premio de Brasil de 1999
Detalles da carreira
Carreira 2 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1999.
Trazado do circuíto de Interlagos.
Trazado do circuíto de Interlagos.
Data 1 de abril 1999
Nome oficial XXVIII Grande Prêmio do Brasil
Localización Autódromo José Carlos Pace
São Paulo, Brasil
Percorrido Percorrido permanente de carreira
4´292 km
Distancia 72 voltas, 309´024 km
ClimaSeco, asollado, cálido, 25 °C[1]
Pole position
Piloto Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes
Tempo 1.16.568
Volta rápida
Piloto Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes
Tempo 1:18.448 na volta 70
Podio
Primeiro Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes
Segundo Alemaña Michael Schumacher Ferrari
Terceiro Alemaña Heinz-Harald Frentzen Jordan-Mugen-Honda

Ricardo Zonta non se clasificou para a carreira, despois de ferirse no seu pé esquerdo nun grave accidente durante a práctica do sábado.[2]

Informe editar

Antecedentes editar

Cambios de pilotos editar

A carreira marcou o debut de Stéphane Sarrazin, que pilotou o Minardi do ferido Luca Badoer.[3] Badoer feriu a súa man nun accidente nas probas e Sarrazin, entón o piloto de probas de Prost, foi utilizado en Minardi.[3]

Como Luca Badoer volveu para a seguinte carreira, e aínda era o piloto de probas de Prost, foi a única participación de Stéphane Sarrazin na Fórmula Un.[3]

Carreira editar

No inicio da carreira, o pole sitter Mika Häkkinen tomou o liderado, mentres que o seu compañeiro de equipo en McLaren, David Coulthard, calou o coche na grella.[2] McLaren neste momento tentaba recuperarse dunha retirada dobre na carreira de apertura, o Gran Premio de Australia, e o fallo de Coulthard sorprendeu no equipo.[2] O coche de Coulthard foi empuxado cara ao carril de boxes, onde earrincou cando os líderes comezaban a 4ª volta.

Na volta 4, o heroe local Rubens Barrichello tomou o liderado da carreira de Mika Häkkinen despois de que o coche de Häkkinen sufrise un mal funcionamento da transmisión temporal e non puidera cambiar de marcha. Häkkinen tamén foi adiantado por Michael Schumacher antes de que o seu coche recuperase a capacidade de seleccionar engrenaxes.[4] Barrichello was able to stay in front until he pitted on lap 27.[5] Foi a primeira vez que un automóbil Stewart lideraba unha carreira.[5] > A multitude de aproximadamente 80.000 [5] seareiros animaba mentres "Rubinho" construíu unha ventaxe de aproximadamente 5 segundos sobre Schumacher.[2]

Alexander Wurz e Damon Hill colisionaron na volta 10, terminando a carreira de Hill.[2] Rubens Barrichello caeu ao cuarto lugar despois da súa parada nos boxes e Michael Schumacher asumiu o liderado.[4] A carreira de David Coulthard finalizou cando abandonou a pista cun fallo mecánico. Stéphane Sarrazin sufriu un grande accidente na recta de boxes na volta 31 tras sufrir unha falla na á, trompeando máis de seis veces.[3] Na volta 35, Barrichello pasou a Eddie Irvine freando na primeira curva para ocupar o terceiro lugar.

Michael Schumacher parou en boxes na volta 38, permitindo que Mika Häkkinen pasase. Häkkinen fora retido por Schumacher, polo que comezou a intentar acumular o oco suficiente para poder saír adiante de Schumacher logo da súa propia parada en boxes. O tráfico atrasou o seu progreso nun primeiro momento, pero despois dunha volta puido facer un par de voltas rápidas. Empezou na volta 42, e as súas voltas rápidas combinadas cun rápido traballo do seu equipo permitíronlle manter a vantaxe sobre Schumacher facilmente.[4]

Na volta 42, Pedro Diniz trompeou e calou o seu coche despois de intentar pasar outro coche por dentro. A carreira de Rubens Barrichello finalizou na mesma volta cun motor rebentado.[2] Eddie Irvine fixo nunha parada en boxes non programada na volta 55 para limpar os radiadores sobrequentados do seu Ferrari, volvendo á pista no quinto posto.[4]

Mika Häkkinen gañou a carreira, xunto a Michael Schumacher segundo. Heinz-Harald Frentzen clasificouse no terceiro lugar a pesar de quedar sen combustible na última volta, xa que o seguinte coche tiña unha volta perdida. Ralf Schumacher terminou cuarto tras ser perseguido por Eddie Irvine durante as últimas voltas.

Clasificación editar

Cualificación editar

Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza Grella
1 1   Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 1:16.568 1
2 2   David Coulthard McLaren-Mercedes 1:16.715 +0.147 2
3 16   Rubens Barrichello Stewart-Ford 1:17.305 +0.737 3
4 3   Michael Schumacher Ferrari 1:17.578 +1.010 4
5 9   Giancarlo Fisichella Benetton-Playlife 1:17.810 +1.242 5
6 4   Eddie Irvine Ferrari 1:17.843 +1.275 6
7 7   Damon Hill Jordan-Mugen-Honda 1:17.884 +1.316 7
8 8   Heinz-Harald Frentzen Jordan-Mugen-Honda 1:17.902 +1.334 8
9 10   Alexander Wurz Benetton-Playlife 1:18.334 +1.766 9
10 17   Johnny Herbert Stewart-Ford 1:18.374 +1.806 10
11 6   Ralf Schumacher Williams-Supertec 1:18.506 +1.938 11
12 18   Olivier Panis Prost-Peugeot 1:18.636 +2.068 12
13 19   Jarno Trulli Prost-Peugeot 1:18.684 +2.116 13
14 11   Jean Alesi Sauber-Petronas 1:18.716 +2.148 14
15 12   Pedro Diniz Sauber-Petronas 1:19.194 +2.626 15
16 22   Jacques Villeneuve BAR-Supertec  1:19.377 +2.809 21 [6]
17 5   Alessandro Zanardi Williams-Supertec 1:19.452 +2.884 16
18 20   Stéphane Sarrazin Minardi-Ford 1:20.016 +3.448 17
19 14   Pedro de la Rosa Arrows 1:20.075 +3.507 18
20 15   Toranosuke Takagi Arrows 1:20.096 +3.528 19
21 21   Marc Gené Minardi-Ford 1:20.710 +4.142 20
107% tempo: 1:21.928
NTS 23   Ricardo Zonta BAR-Supertec Lesionado
Fontes:[7][8]
1.^ 16º clasificado, despoxado do tempo debido ao combustíbel ilegal.[9]

Carreira editar

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1   Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 72 1:36:03.785 1 10
2 3   Michael Schumacher Ferrari 72 +4.925 4 6
3 8   Heinz-Harald Frentzen Jordan-Mugen-Honda 71 Sen combustible 8 4
4 6   Ralf Schumacher Williams-Supertec 71 +1 volta 11 3
5 4   Eddie Irvine Ferrari 71 +1 volta 6 2
6 18   Olivier Panis Prost-Peugeot 71 +1 volta 12 1
7 10   Alexander Wurz Benetton-Playlife 70 +2 voltas 9
8 15   Toranosuke Takagi Arrows 69 +3 voltas 19
9 21   Marc Gené Minardi-Ford 69 +3 voltas 20
Ret 14   Pedro de la Rosa Arrows 52 Hidráulica 17
Ret 22   Jacques Villeneuve BAR-Supertec 49 Hidráulica 21
Ret 5   Alessandro Zanardi Williams-Supertec 43 Caixa de cambios 16
Ret 16   Rubens Barrichello Stewart-Ford 42 Motor 3
Ret 12   Pedro Diniz Sauber-Petronas 42 Colisión 15
Ret 9   Giancarlo Fisichella Benetton-Playlife 38 Embrague 5
Ret 20   Stéphane Sarrazin Minardi-Ford 31 Acelerador/Accidente 18
Ret 11   Jean Alesi Sauber-Petronas 27 Caixa de cambios 14
Ret 2   David Coulthard McLaren-Mercedes 22 Caixa de cambios 2
Ret 19   Jarno Trulli Prost-Peugeot 21 Caixa de cambios 13
Ret 17   Johnny Herbert Stewart-Ford 15 Hidráulica 10
Ret 7   Damon Hill Jordan-Mugen-Honda 10 Colisión 7
NSC 23   Ricardo Zonta BAR-Supertec Non cualificado
Fontes:[10][11]

Posicións logo da carreira editar

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Australia de 1999
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1999
Carreira seguinte:
Gran Premio de San Marino de 1999
Carreira anterior:
Gran Premio do Brasil de 1998
Gran Premio do Brasil Carreira seguinte:
Gran Premio do Brasil de 2000

Notas editar

Referencias editar

  1. Weather info for the 1999 Brazilian Grand Prix at Weather Underground
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 [1] Arquivado 29 de xuño de 2011 en Wayback Machine. - article written by Ian Gordon. Published by Sporting Life. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 29 de xuño de 2011. Consultado o 09 de novembro de 2018. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 "Stéphane Sarrazin - Biography". Arquivado dende o orixinal o 24 de outubro de 2006. Consultado o 28 de outubro de 2018. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Car Enthusiast - Brazilian Grand Prix 1999
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 BBC News | Formula 1 | Hakkinen takes Brazilian Grand Prix
  6. 16º clasificado, despoxado do tempo debido ao combustíbel ilegal.
  7. "1999 Brazilian GP: Qualification". ChicaneF1.com. Consultado o 1 de agosto de 2007. 
  8. "28o Grande Premio Marlboro do Brazil - 1999: Startgrid". The Formula One Database. Arquivado dende o orixinal o 08 de outubro de 2007. Consultado o 2 de agosto de 2007. 
  9. "Brazil - Grid | Sporting Life - F1 News | Lewis Hamilton, McLaren, Renault, Fernando Alonso, Kimi Raikkonen, Reports, Results & Standings". Arquivado dende o orixinal o 30 de setembro de 2007. Consultado o 28 de outubro de 2018. 
  10. "1999 Brazilian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 9 de xaneiro de 2015. Consultado o 24 de decembro de 2015. 
  11. "1999 Brazilian GP: Classification". ChicaneF1.com. Consultado o 1 de agosto de 2007. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar