Gran Premio do Brasil de 1999
O Gran Premio do Brasil de 1999 (oficialmente o XXVIII Grande Prêmio Marlboro do Brasil) foi unha carreira de Fórmula 1 disputada o 11 de abril de 1999 no Autódromo José Carlos Pace, São Paulo, Brasil. Foi a segunda carreira da tempada 1999 da Fórmula Un. A carreira de 72 voltas gañouna o piloto de McLaren Mika Häkkinen despois de comezar desde a pole position. Michael Schumacher terminou segundo nun Ferrari co terceiro Heinz-Harald Frentzen para o equipo Jordan.
| Nome oficial | XXVIII Grande Prêmio Marlboro do Brasil  |
|---|---|
| Tipo | Gran Premio do Brasil |
| Deporte | automobilismo |
| Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1999 |
| Distancia do evento | 72 |
| Localización e Datas | |
| Localización | Autódromo José Carlos Pace (Cidade Dutra) 23°42′04″S 46°41′50″O / -23.701111111111, -46.697222222222Coordenadas: 23°42′04″S 46°41′50″O / -23.701111111111, -46.697222222222 |
| Lonxitude | 4,309 km |
| País | Brasil |
| Data | 11 de abril de 1999 |
| Competición | |
| Primeiro posto | Mika Häkkinen |
| Pole position | Mika Häkkinen |
| Volta máis rápida | Mika Häkkinen |
Ricardo Zonta non se clasificou para a carreira, despois de ferirse no seu pé esquerdo nun grave accidente durante a práctica do sábado.[1]
Informe
editarAntecedentes
editarCambios de pilotos
editarA carreira marcou o debut de Stéphane Sarrazin, que pilotou o Minardi do ferido Luca Badoer.[2] Badoer feriu a súa man nun accidente nas probas e Sarrazin, entón o piloto de probas de Prost, foi utilizado en Minardi.[2]
Como Luca Badoer volveu para a seguinte carreira, e aínda era o piloto de probas de Prost, foi a única participación de Stéphane Sarrazin na Fórmula Un.[2]
Carreira
editarNo inicio da carreira, o pole sitter Mika Häkkinen tomou o liderado, mentres que o seu compañeiro de equipo en McLaren, David Coulthard, calou o coche na grella.[1] McLaren neste momento tentaba recuperarse dunha retirada dobre na carreira de apertura, o Gran Premio de Australia, e o fallo de Coulthard sorprendeu no equipo.[1] O coche de Coulthard foi empuxado cara ao carril de boxes, onde earrincou cando os líderes comezaban a 4ª volta.
Na volta 4, o heroe local Rubens Barrichello tomou o liderado da carreira de Mika Häkkinen despois de que o coche de Häkkinen sufrise un mal funcionamento da transmisión temporal e non puidera cambiar de marcha. Häkkinen tamén foi adiantado por Michael Schumacher antes de que o seu coche recuperase a capacidade de seleccionar engrenaxes.[3] Barrichello was able to stay in front until he pitted on lap 27.[4] Foi a primeira vez que un automóbil Stewart lideraba unha carreira.[4] > A multitude de aproximadamente 80.000 [4] seareiros animaba mentres "Rubinho" construíu unha ventaxe de aproximadamente 5 segundos sobre Schumacher.[1]
Alexander Wurz e Damon Hill colisionaron na volta 10, terminando a carreira de Hill.[1] Rubens Barrichello caeu ao cuarto lugar despois da súa parada nos boxes e Michael Schumacher asumiu o liderado.[3] A carreira de David Coulthard finalizou cando abandonou a pista cun fallo mecánico. Stéphane Sarrazin sufriu un grande accidente na recta de boxes na volta 31 tras sufrir unha falla na á, trompeando máis de seis veces.[2] Na volta 35, Barrichello pasou a Eddie Irvine freando na primeira curva para ocupar o terceiro lugar.
Michael Schumacher parou en boxes na volta 38, permitindo que Mika Häkkinen pasase. Häkkinen fora retido por Schumacher, polo que comezou a intentar acumular o oco suficiente para poder saír adiante de Schumacher logo da súa propia parada en boxes. O tráfico atrasou o seu progreso nun primeiro momento, pero despois dunha volta puido facer un par de voltas rápidas. Empezou na volta 42, e as súas voltas rápidas combinadas cun rápido traballo do seu equipo permitíronlle manter a vantaxe sobre Schumacher facilmente.[3]
Na volta 42, Pedro Diniz trompeou e calou o seu coche despois de intentar pasar outro coche por dentro. A carreira de Rubens Barrichello finalizou na mesma volta cun motor rebentado.[1] Eddie Irvine fixo nunha parada en boxes non programada na volta 55 para limpar os radiadores sobrequentados do seu Ferrari, volvendo á pista no quinto posto.[3]
Mika Häkkinen gañou a carreira, xunto a Michael Schumacher segundo. Heinz-Harald Frentzen clasificouse no terceiro lugar a pesar de quedar sen combustible na última volta, xa que o seguinte coche tiña unha volta perdida. Ralf Schumacher terminou cuarto tras ser perseguido por Eddie Irvine durante as últimas voltas.
Clasificación
editarCualificación
editar| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Tempo | Diferenza | Grella | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1 |  Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes | 1:16.568 | 1 | ||
| 2 | 2 |  David Coulthard
|
McLaren-Mercedes | 1:16.715 | +0.147 | 2 | |
| 3 | 16 |  Rubens Barrichello
|
Stewart-Ford | 1:17.305 | +0.737 | 3 | |
| 4 | 3 |  Michael Schumacher
|
Ferrari | 1:17.578 | +1.010 | 4 | |
| 5 | 9 |  Giancarlo Fisichella
|
Benetton-Playlife | 1:17.810 | +1.242 | 5 | |
| 6 | 4 | Eddie Irvine
|
Ferrari | 1:17.843 | +1.275 | 6 | |
| 7 | 7 | Damon Hill
|
Jordan-Mugen-Honda | 1:17.884 | +1.316 | 7 | |
| 8 | 8 | Heinz-Harald Frentzen
|
Jordan-Mugen-Honda | 1:17.902 | +1.334 | 8 | |
| 9 | 10 |  Alexander Wurz
|
Benetton-Playlife | 1:18.334 | +1.766 | 9 | |
| 10 | 17 | Johnny Herbert
|
Stewart-Ford | 1:18.374 | +1.806 | 10 | |
| 11 | 6 | Ralf Schumacher
|
Williams-Supertec | 1:18.506 | +1.938 | 11 | |
| 12 | 18 |  Olivier Panis
|
Prost-Peugeot | 1:18.636 | +2.068 | 12 | |
| 13 | 19 | Jarno Trulli
|
Prost-Peugeot | 1:18.684 | +2.116 | 13 | |
| 14 | 11 | Jean Alesi
|
Sauber-Petronas | 1:18.716 | +2.148 | 14 | |
| 15 | 12 | Pedro Diniz
|
Sauber-Petronas | 1:19.194 | +2.626 | 15 | |
| 16 | 22 |  Jacques Villeneuve
|
BAR-Supertec | 1:19.377 | +2.809 | 21 [5] | |
| 17 | 5 | Alessandro Zanardi
|
Williams-Supertec | 1:19.452 | +2.884 | 16 | |
| 18 | 20 | Stéphane Sarrazin
|
Minardi-Ford | 1:20.016 | +3.448 | 17 | |
| 19 | 14 |  Pedro de la Rosa
|
Arrows | 1:20.075 | +3.507 | 18 | |
| 20 | 15 |  Toranosuke Takagi
|
Arrows | 1:20.096 | +3.528 | 19 | |
| 21 | 21 | Marc Gené
|
Minardi-Ford | 1:20.710 | +4.142 | 20 | |
| 107% tempo: 1:21.928 | |||||||
| NTS | 23 | Ricardo Zonta
|
BAR-Supertec | Lesionado | |||
Carreira
editar| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1 | Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes | 72 | 1:36:03.785 | 1 | 10 |
| 2 | 3 | Michael Schumacher
|
Ferrari | 72 | +4.925 | 4 | 6 |
| 3 | 8 | Heinz-Harald Frentzen
|
Jordan-Mugen-Honda | 71 | Sen combustible | 8 | 4 |
| 4 | 6 | Ralf Schumacher
|
Williams-Supertec | 71 | +1 volta | 11 | 3 |
| 5 | 4 | Eddie Irvine
|
Ferrari | 71 | +1 volta | 6 | 2 |
| 6 | 18 | Olivier Panis
|
Prost-Peugeot | 71 | +1 volta | 12 | 1 |
| 7 | 10 | Alexander Wurz
|
Benetton-Playlife | 70 | +2 voltas | 9 | |
| 8 | 15 | Toranosuke Takagi
|
Arrows | 69 | +3 voltas | 19 | |
| 9 | 21 | Marc Gené
|
Minardi-Ford | 69 | +3 voltas | 20 | |
| Ret | 14 | Pedro de la Rosa
|
Arrows | 52 | Hidráulica | 17 | |
| Ret | 22 | Jacques Villeneuve
|
BAR-Supertec | 49 | Hidráulica | 21 | |
| Ret | 5 | Alessandro Zanardi
|
Williams-Supertec | 43 | Caixa de cambios | 16 | |
| Ret | 16 | Rubens Barrichello
|
Stewart-Ford | 42 | Motor | 3 | |
| Ret | 12 | Pedro Diniz
|
Sauber-Petronas | 42 | Colisión | 15 | |
| Ret | 9 | Giancarlo Fisichella
|
Benetton-Playlife | 38 | Embrague | 5 | |
| Ret | 20 | Stéphane Sarrazin
|
Minardi-Ford | 31 | Acelerador/Accidente | 18 | |
| Ret | 11 | Jean Alesi
|
Sauber-Petronas | 27 | Caixa de cambios | 14 | |
| Ret | 2 | David Coulthard
|
McLaren-Mercedes | 22 | Caixa de cambios | 2 | |
| Ret | 19 | Jarno Trulli
|
Prost-Peugeot | 21 | Caixa de cambios | 13 | |
| Ret | 17 | Johnny Herbert
|
Stewart-Ford | 15 | Hidráulica | 10 | |
| Ret | 7 | Damon Hill
|
Jordan-Mugen-Honda | 10 | Colisión | 7 | |
| NSC | 23 | Ricardo Zonta
|
BAR-Supertec | Non cualificado | |||
Posicións logo da carreira
editar
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio de Australia de 1999 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1999 |
Carreira seguinte: Gran Premio de San Marino de 1999 |
| Carreira anterior: Gran Premio do Brasil de 1998 |
Gran Premio do Brasil | Carreira seguinte: Gran Premio do Brasil de 2000 |
Notas
editar- 'Estatísticas:'
- Última vitoria de Mika Häkkinen.[4]
- 100ª participación en carreira para Rubens Barrichello.
- Única participación en carreira para Stéphane Sarrazin.[2]
Referencias
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 [1] Arquivado 29 de xuño de 2011 en Wayback Machine. - article written by Ian Gordon. Published by Sporting Life. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 29 de xuño de 2011. Consultado o 09 de novembro de 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 "Stéphane Sarrazin - Biography". Arquivado dende o orixinal o 24 de outubro de 2006. Consultado o 28 de outubro de 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Car Enthusiast - Brazilian Grand Prix 1999
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 BBC News | Formula 1 | Hakkinen takes Brazilian Grand Prix
- ↑ 16º clasificado, despoxado do tempo debido ao combustíbel ilegal.
- ↑ "1999 Brazilian GP: Qualification". ChicaneF1.com. Consultado o 1 de agosto de 2007.
- ↑ "28o Grande Premio Marlboro do Brazil - 1999: Startgrid". The Formula One Database. Arquivado dende o orixinal o 08 de outubro de 2007. Consultado o 2 de agosto de 2007.
- ↑ "Brazil - Grid | Sporting Life - F1 News | Lewis Hamilton, McLaren, Renault, Fernando Alonso, Kimi Raikkonen, Reports, Results & Standings". Arquivado dende o orixinal o 30 de setembro de 2007. Consultado o 28 de outubro de 2018.
- ↑ "1999 Brazilian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 9 de xaneiro de 2015. Consultado o 24 de decembro de 2015.
- ↑ "1999 Brazilian GP: Classification". ChicaneF1.com. Consultado o 1 de agosto de 2007.
- "1999 Brazilian GP: Overview". ChicaneF1.com. Consultado o 1 August 2007.
Véxase tamén
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio do Brasil de 1999 |