Enrique Ponte
Enrique Ponte Veira, nado na Coruña o 18 de xullo de 1925 e finado o 9 de xaneiro de 2010 na mesma cidade, foi un futbolista galego. Xogaba de defensa central e foi titular durante anos na zaga do Deportivo da Coruña, co que disputou 233 partidos, conseguindo dous ascensos a Primeira División e o subcampionato de liga na tempada 1949/50. Destacou tamén na Cultural Leonesa, onde xogou catro anos, sendo un dos artífices do único ascenso do club á máxima categoría.
| Ponte | |||
|---|---|---|---|
| Información persoal | |||
| Nome | Enrique Ponte Veira | ||
| Nacemento | 28 de xullo de 1925 | ||
| Lugar de nacemento | A Coruña | ||
| Falecemento | 9 de xaneiro de 2010 | ||
| Posición | Defensa | ||
| Carreira xuvenil | |||
| Imperio de Ceuta | |||
| Frente de Juventudes | |||
| Sporting Ciudad | |||
| Carreira sénior | |||
| Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
| 1942–1944 | Deportivo Ciudad | ||
| 1944–1954 | Deportivo da Coruña | 181 | (3) |
| 1944–1945 | → Lemos | ||
| 1954–1958 | Cultural Leonesa | 89 | (3) |
| 1958 | Xuvenil | ||
| 1958–1959 | Racing de Ferrol | 18 | (1) |
| 1959 | Xuvenil | ||
| 1959–1961 | Deportivo da Coruña | 37 | (0) |
|
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Traxectoria editar
Comezos editar
Nacido na Coruña o 18 de xullo de 1925, foi o terceiro dos cinco fillos de Manuel Ponte Castiñeiras e Adela Veira Vázquez.[1] Comezou a xogar ao fútbol no Imperio de Ceuta, cidade na que residiu un tempo a súa familia.[2] En 1942 a familia regresou á Coruña, onde Ponte xogou brevemente no equipo da Frente de Juventudes e no Sporting Ciudad, antes de pasar ao modesto Deportivo Ciudad, onde coincidiu con xogadores como Orestes Vara ou Ton.[3] Durante esta época xogaba de extremo dereito, dianteiro centro e gardameta, ata que na tempada 1943/44 comezou a xogar como defensa.[2]
Deportivo da Coruña (1944-1954) editar
En 1944 fichou polo Deportivo da Coruña, co que xogou algún amigable antes de saír cedido por unha tempada ao Lemos, da Terceira División. A continuación regresou ao Deportivo,[4] co que debutou na Segunda División na segunda xornada da tempada 1945/46, contra o Sabadell, formando parella de defensas xunto a Portugués.[5] Dita parella foi titular durante case toda a tempada, logrando manter a portería defendida por Acuña como a menos goleada da competición, e contribuíndo de xeito significativo a que o equipo adestrado por Hilario ascendese á Primeira División.
Mantívose como titular durante as seguintes sete tempadas, tendo como compañeiros na defensa entre outros a Pedrito, García, Cheché Martín ou José Millán. Foi unha peza clave no subcampionato de liga da tempada 1949/50, con Scopelli no banco, e foron célebres os seus enfrontamentos co mito sevillista Araujo.[1] No primeiro encontro da fase de permanencia da tempada 1952/53 fracturou varios ósos da cara nun choque contra Julián, dianteiro do Atlético Tetuán.[6] Aínda así continuou no campo, e xogou dous partidos máis de dita fase, na que o equipo logrou salvar a categoría. Con todo, neses encontros empeorou a súa lesión, polo que non puido disputar ningún partido na seguinte tempada.[7][8]
Disputou 192 partidos na súa primeira etapa no Deportivo, a maioría deles na Primeira División. Marcou só 3 goles, pero de grande importancia: o primeiro deles marcouno en xaneiro de 1949 contra o FC Barcelona en Riazor e serviu para poñar un empate a dous goles no marcador, mentres que os outros dous fíxoos na tempada 1951/52 e significaron dúas vitorias contra Zaragoza e Real Sociedad, vitais para evitar o descenso.
Cultural Leonesa (1954-1958) editar
No verán de 1954 deixou o Deportivo despois dunha década e fichou pola Cultural Leonesa, na Segunda División.[9] No equipo adestrado por Román Galarraga coincidiu con numerosos xogadores galegos (Manolín, Huertas, Moncho, Malet, Barbeito, Serapio, Chas e Barús), e foi un dos principais artífices do histórico ascenso ese ano á Primeira División.[10] Ao ano seguinte disputou a única campaña do club na máxima categoría, que acabou descendendo ao remate da mesma. Militou dous anos máis no equipo leonés, regresando a continuación a Galicia.
Racing de Ferrol (1958-1959) editar
Comezou a tempada 1958/59 xogando no Xuvenil,[11] pero a finais de setembro asinou co Racing de Ferrol, onde tivo de novo a Galarraga como adestrador, e compañeiros como Suco ou Marcelino.[12] Disputou 19 partidos co club verde, aliñándose na defensa entre outros cos históricos Perniche e Anca, e rematou o campionato de Segunda na 10ª posición.
Segunda etapa no Deportivo (1959-1961) editar
Na tempada 1959/60 regresou ao Xuvenil, onde xogou brevemente ata asinar de novo co Deportivo da Coruña, que estaba de novo en Segunda.[13][14] Alí fíxose outra vez coa titularidade, xunto con Manín e Anca II, e disputou 41 encontros nas dúas seguintes tempadas. O equipo coruñés, con Jesús Barrio no banco e Amancio e Veloso como grandes figuras, non puido lograr o ascenso nesas dúas campañas, nas que rematou na cuarta e na terceira posición respectivamente. O 19 de febreiro de 1961 volveu recibir un duro golpe na cara, nun partido contra a Sanse en Atocha, no que chocou contra Azcárate. O dianteiro vasco preciosu de varios puntos de sutura, mentres que o defensa galego sufriu unha grave lesión no maxilar, que o obrigou a adiantar a súa retirada do fútbol, aos 35 anos de idade.[15][16]
O seu balance total no Deportivo da Coruña foi de 233 partidos oficiais e 3 goles en 11 tempadas. O 14 de maio de 1961 tributóuselle unha homenaxe no estadio de Riazor. Primeiro disputaron un partido o Sporting Ciudad e o Deportivo Ciudad, equipos nos que militara case dúas décadas antes, e a continuación o Deportivo da Coruña enfrontouse a un combinado de xogadores formado por Otero, Botana, Rodolfo, Reija, Marcelino, Vallejo, Cebrián, Marsal, Rafa, Lamorena, Ribada, Amadeo,Madriles e Serapio. Ponte xogou 13 minutos co Deportivo, ata que foi substituído por Lariño. O resultado foi de empate a dous goles, marcados os tantos do combinado por Lamorena e Rafa, e os do Deportivo por Amancio e Veloso.[17]
Selección nacional editar
Ponte foi chamado en repetidas ocasións a convocatorias da selección española, mais nunca chegou a debutar.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 Guillín, Pepe. "Enrique Ponte, aquel maravilloso central" (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 26 de febreiro de 2010. Consultado o 23 de novembro de 2021.
- ↑ 2,0 2,1 "No pienso dejar el Deportivo". La Voz de Galicia (en castelán). 10 de abril de 1946. p. 5.
- ↑ "Silva y Deportivo Ciudad, vencieron en la primera jornada". La Voz de Galicia (en castelán). 8 de febreiro de 1944.
- ↑ "El fichaje en el Deportivo". El Pueblo Gallego (en castelán) (6824). 12 de xullo de 1945. p. 4. Consultado o 23 de novembro de 2021.
- ↑ "7 partidos de segunda división". El Pueblo Gallego (en castelán) (6895). 2 de outubro de 1945. p. 6. Consultado o 23 de novembro de 2021.
- ↑ "Ponte y Tino, bajas en el equipo". La Voz de Galicia (en castelán). 14 de maio de 1953. p. 5.
- ↑ "El jugador del Deportivo, Ponte, confía en que su equipo se salve del descenso". El Correo Gallego (en castelán) (25325). 19 de xuño de 1953. p. 4. Consultado o 23 de novembro de 2021.
- ↑ "Ponte no podrá jugar en algún tiempo". La Noche (en castelán) (10133). 18 de agosto de 1953. p. 2. Consultado o 23 de novembro de 2021.
- ↑ "Ponte firmará por la Cultural Leonesa". La Noche (en castelán) (10426). 30 de xullo de 1954. p. 5. Consultado o 23 de novembro de 2021.
- ↑ "Ascienden a la División de Honor la Cultural Leonesa y el Murcia". El Correo Gallego (en castelán) (25355). 12 de abril de 1955. p. 6. Consultado o 23 de novembro de 2021.
- ↑ "El Deportivo inicia la Liga enfrentándose al Basconia". La Noche (en castelán) (11698). 13 de setembro de 1958. p. 9. Consultado o 23 de novembro de 2021.
- ↑ "Ponte firmó por el Ferrol". La Noche (en castelán) (11709). 26 de setembro de 1958. p. 1. Consultado o 23 de novembro de 2021.
- ↑ "La Tercera División y los juveniles". La Noche (en castelán) (11859). 15 de setembro de 1959. p. 6. Consultado o 23 de novembro de 2021.
- ↑ "Ponte ya pertenece al Club". La Voz de Galicia (en castelán). 17 de setembro de 1959. p. 5.
- ↑ "Goleada, en Atocha". La Noche (en castelán). 20 de febreiro de 1961. p. 3. Consultado o 24 de novembro de 2021.
- ↑ Henry (23 de febreiro de 1961). "Ponte". La Noche (en castelán) (12307). p. 4. Consultado o 24 de novembro de 2021.
- ↑ "Partido homenaje a Ponte". La Noche (en castelán) (12375). 15 de maio de 1961. p. 4. Consultado o 24 de novembro de 2021.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- Datos do xogador en BDFutbol (en castelán).