Carlos Sobrino Buhigas

pintor galego

Carlos Sobrino Buhigas, (de nome artístico Carlos Sobrino) nado en Pontevedra o 18 de marzo de 1885 e finado en Vigo o 4 de decembro de 1978, foi un pintor galego, irmán do naturalista e arqueólogo Ramón Sobrino Buhigas.

Carlos Sobrino Buhigas
Carlos Sobrino, retrato en Vida Gallega, 1929.
Nome completoCarlos Sobrino Buhigas
Nacemento18 de marzo de 1885
 Pontevedra
Falecemento4 de decembro de 1978
 Vigo
ÁreaPintura, ilustración
NacionalidadeEspaña
Influenciado porEliseo Meifrén Roig
Alejandro Ferrant y Fischermans
Sinatura
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

 
Alameda de Pontevedra.

Fillo de Luís Sobrino Rivas, dunha familia acomodada, de longa tradición artística na que destacou o pintor Enrique Campo do que era curmán.

De novo quixo estudar na Academia de San Fernando de Madrid. Por decisións familiares estudou Comercio. Oposita a cátedras de Debuxo e Caligrafía desta modalidade e obtén o número un. Comparte a carreira con estudos de Belas Artes, baixo a dirección do pintor Alejandro Ferrant y Fischermans.

 
Exposición no Palacio de María Pita, en 1917. De esq. a der., de pé: Tella, Abelenda, Barreiro, Sobrino, Palacios, Seijo, Sotomayor, Lloréns, Castelao, Concheiro, Francés, Madariaga (co chapeu nas mans), González del Villar e dúas persoas sen identificar. Sentados: a muller de Francés, a Pardo Bazán e Picadillo.

Participa nas Exposicións Nacionais de Belas Artes, recoñecido con mencións honoríficas en 1908 e 1910. Na de 1915 consegue a terceira medalla co seu cadro «Cristo de Casal Dourado», actualmente en Buenos Aires. Un ano máis tarde outórganlle a segunda medalla na Exposición Universal de Panamá pola súa paisaxe «Calle de ciudad gallega», que é característico da súa pintura. Fixo importantes exposicións no Salón Iturrioz de Madrid (1913) e no estudio fotográfico de Sáez-Mon en Pontevedra (1917)[1].

Realiza ilustracións en xornais, revistas, libros e carteis. Viaxeiro por Galicia gusta da pedra traballada e de pintar recunchos: rúas, cruceiros, hórreos ou casas vellas. A vila mariñeira de Combarro é descrito nos seus traballos de arquitectura popular galega.

Obra editar

Na Alameda de Pontevedra deixou vinte e tres azulexos con distintas paisaxes e escenas, rurais e urbanas, pintadas en 1927 e fabricados pola empresa sevillana "Mensaque Rodríguez y la compañía de Triana". Estes mosaicos foron restaurados completamente na reforma que se fixo no contorno do parque en 2010.

"Los azulejos de la Alameda constituyen la representación perenne -y solemne- de su obra, y gracias a la preciosa cerámica vidriada de sus azulejos, la calidad traslúcida de sus colores, pasados primero a material original, y después traspuestos al azulejo, que ostenta en sí mismo una amplia tradición decorativa.
Núñez Sobrino

Galería de imaxes editar

Notas editar

  1. "O pintor da romaría de Darbo" (PDF). Consultado o 27 de agosto de 2013. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • Barreiro, Alejandro (1917). Del arte gallego. A Coruña.
  • Couselo Bouzas, José (1950). La pintura gallega. A Coruña, Porto.
  • Chamoso Lamas, Manuel (1976). «Arte», en Galicia. Barcelona, Edit. Noguer.
  • Filgueira Valverde, José (1981). "La pintura gallega", Galicia eterna. Vol. VI. Nauta. Barcelona.
  • Gaya Nuño, J. A. (1970). La pintura española del siglo XX. Madrid, Ibérico Europea de Edic.
  • Hidalgo, J. M.; et al. (1997). Artistas galegos nas coleccións de Prensa Española 1893-1936 (en bilingüe). Museo Quiñones de León. VG 930-97. 
  • Núñez Sobrino, Ángel (2005). "Carlos Sobrino (1885-1978), el riguroso mundo de la anotación", en Anuario Brigantino nº 28.
  • Pantorba, Bernardino de (1980). Historia y crítica de las Exposiciones Nacionales de Bellas Artes. Madrid.
  • Pablos, Francisco (1981). Pintores gallegos del novecientos (en castelán). Fundación Barrié. pp. 120–129. ISBN 84-85858-06-9. 
  • ———————— (1981). Plástica Gallega (en castelán). Caja de Ahorros Municipal de Vigo. pp. 304–305. ISBN 84-7231-603-3. 
  • ———————— (2003). A pintura en Galicia - La pintura en Galicia (en bilingüe). Nigra Trea. p. 67-69. ISBN 84-95364-15-8. 
  • Sanchez Cantón, F. J. (1973). La exposición Carlos Sobrino 1917. En «Santander y los pontevedreses».
  • Travieso Mougán, Javier. "Sobrino Buhigas, Carlos". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada.
  • Diccionario de pintores españoles contemporáneos. Madrid, Edic. Estiarte, 1972.
  • VV. AA.: Un siglo de pintura gallega 1880/1980. Buenos Aires, Museo Nacional de Bellas Artes, 1984.
  • Arte gallego en Caixa Galicia. A Coruña, Fundación Caixa Galicia, 1992.

Ligazóns externas editar