Francisco Lloréns

Francisco Lloréns Díaz, nado na Coruña o 10 de abril de 1874 e finado en Madrid o 11 de febreiro de 1948, foi un pintor paisaxista galego.

Francisco Lloréns

Biografía
Nacemento	10 de abril de 1874 A Coruña, España
Morte	11 de febreiro de 1948 (73 anos) Madrid, España
Lugar de sepultura	cemiterio de Santo Amaro da Coruña
Educación	Real Academia de España en Roma
Actividade
Ocupación	pintor
Membro de	Real Academia de Belas Artes de San Fernando Real Academia Galega de Belas Artes Real Academia Galega (membro correspondente)
Familia
Fillos	Eva Lloréns Rodríguez
Premios
Gran Cruz da Orde de Carlos lll
Sinatura

Traxectoria

Foi o menor de tres irmáns, fillo de industrial catalán e nai galega. Estudou na Escola de Artes e Oficios da Coruña, onde foi alumno de Román Navarro. En 1892 trasladouse á Escuela de Bellas Artes de San Fernando de Madrid, onde tivo como profesor ao belga Carlos de Haes. Copiou obras de Velázquez, Murillo e Rubens, completando a formación, dende 1893, no taller de Joaquín Sorolla, de quen aprendeu a paixón pola luz na paisaxe. Alí coñeceu a outros pintores como Josep Benlliure i Gil ou Manuel Benedito Vives.

En 1902 viaxou de bolseiro a Roma, pasando por Barcelona, onde coñeceu a Ramon Casas, Santiago Rusiñol, Antoni Gaudí e Enric Galwey. Na capital de Italia residiu catro anos e publicou as súas impresións no xornal coruñés El Noroeste, asinando Sor Checco.

En 1903 percorreu París (onde quedou seducido por Paul Cézanne e o impresionismo) os Países Baixos e Bruxas, onde residiu preto dun ano antes de tornar a Italia e, en 1906 á Coruña, onde asistía con frecuencia aos faladoiros da súa amiga Emilia Pardo Bazán no pazo de Meirás.

Exerceu con mestría o cartelismo. Chegou a facer propaganda para o Deportivo da Coruña, tomando como modelos as damas da alta sociedade.

En 1943 foi nomeado académico numerario da Real Academia de San Fernando e catedrático de paisaxe. Dedicáronlle artigos Wenceslao Fernández Flórez e Ramón Cabanillas, e foi designado académico de honra da Real Academia de Belas Artes Nosa Señora do Rosario e membro correspondente da Real Academia Galega.

Poden contemplarse obras súas, entre outros, no Museo de Belas Artes da Coruña, na Pinacoteca Francisco Fernández del Riego e no Museo Galego de Arte Contemporánea Carlos Maside.

Vida persoal

Casou en 1918 con Eva Rodríguez, de quen enviuvou en 1925, quedando con dúas fillas, unha delas Eva Lloréns Rodríguez.

Galería de imaxes

• 
  Exposición no Palacio de María Pita, en 1917. Lloréns é o oitavo pola esquerda
• 
  Lloréns, fotografía en Vida Gallega en 1922.
• 
  Busto na casa da cultura de Sada
• 
  Placa da rúa dedicada na Coruña.
• 
  Tumba de Francisco Lloréns no cemiterio de Santo Amaro da Coruña.

Véxase tamén

Bibliografía

• "Lloréns Díaz, Francisco". Dicionario biográfico de Galicia 2. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 229. 
• "Lloréns Díaz, Francisco". Enciclopedia Galega Universal. Ir Indo. 1999-2002. ISBN 84-7680-288-9. 
• Couceiro Freijomil, Antonio (1951-53). Diccionario bio-bibliográfico de escritores (en castelán). Bibliófilos Gallegos. 
• Hidalgo, J. M.; et al. (1997). Artistas galegos nas coleccións de Prensa Española 1893-1936 (en bilingüe). Museo Quiñones de León. VG 930-97. 
• Pablos, Francisco (1981). Plástica Gallega (en castelán). Caja de Ahorros Municipal de Vigo. pp. 220–221. ISBN 84-7231-603-3. 
• ——— (1981). Pintores gallegos del novecientos (en castelán). Fundación Barrié. ISBN 84-85858-06-9. 
• ——— (2003). A pintura en Galicia - La pintura en Galicia (en bilingüe). Nigra Trea. p. 53. ISBN 84-95364-15-8. 
• Travieso Mougán, Javier et al., "LLORÉNS, Francisco", Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada.

Outros artigos

• Eva Lloréns Rodríguez (filla).

Ligazóns externas

• Francisco Lloréns na Colección Afundación.
• Obra de Llorens no Museo de Belas Artes da Coruña.
• "150 anos de Lloréns, un pintor da xeración Triunfante na RAG" 9/4/2024. Real Academia Galega.