Joaquín Sorolla

pintor español

Joaquín Sorolla y Bastida, nado en Valencia o 27 de febreiro de 1863 e finado en Cercedilla o 10 de agosto de 1923, foi un artista gráfico e pintor impresionista, posimpresionista e luminista.

Joaquín Sorolla
Nome completoJoaquín Sorolla y Bastida
Nacemento27 de febreiro de 1863
 Valencia
Falecemento10 de agosto de 1923
 Madrid
ÁreaPintura
EducaciónEscola de Belas Artes de Madrid
MovementoRealismo, Luminismo
ObrasE aínda din que o pescado é caro (1895)
Nenos na praia (1910)
Paseo á beira do mar (1909)
NacionalidadeEspaña
Influencia aTeodoro Andreu
CónxuxeClotilde García del Castillo
FillosJoaquín Sorolla García, Elena Sorolla García e María Sorolla García
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

Primeiros anos editar

Cando apenas contaba con dous anos de idade, faleceron os seus pais por mor dunha epidemia de cólera. Ao quedar orfos a súa irmá Eugenia e el, a súa tía Isabel, irmá da súa nai, e o seu marido, de profesión cerralleiro, recolléronos. Pasados os anos intentaron ensinarlle, en balde, o oficio da cerrallaría, advertindo pronto que a súa verdadeira vocación era a pintura.[1]

Carreira editar

Após finalizar os seus estudos na Escola de Belas Artes, Sorolla comezou a enviar as súas obras a diversos concursos e exposicións. A pesar dos primeiros rexeitamentos debido á súa elección temática, pronto gañou reconhecemento, especialmente tras a súa obra "Defensa del parque de artillería de Monteleón".[1]

Viaxou a Roma e París, onde foi influenciado polo impresionismo e a pintura nórdica, desenvolvendo o seu característico estilo "luminista". Casou en 1888 con Clotilde García, e establecéronse en Madrid, onde Sorolla acadou prestixio e fama. A partir de 1900, a súa carreira internacional despegou con exposicións nos Estados Unidos e en Europa. O seu contrato con The Hispanic Society of America en 1911 levouno a un ambicioso proxecto mural, o Visión de España, que durou case oito anos.

Outra importante faceta súa foi a de retratista, de figuras importantes como foron Juan Ramón Jiménez, o rei Afonso XIII, Vicente Blasco Ibáñez, Ortega y Gasset etc. Tamén, en 1914, fora nomeado académico e, cando terminou os traballos para a Hispanic Society, traballou como profesor de composición e cor na Escola de Belas Artes de Madrid. A súa pintura representou a aplicación directa do luminismo á paisaxe e a figura, achegando xa que logo esta tendencia á sociedade da época.

Pasamento editar

En 1920, mentres pintaba o retrato da señora Pérez de Ayala no xardín da súa casa en Madrid, padeceu un ataque de hemiplexía que minguou drasticamente as súas facultades físicas e mentais. Faleceu na súa casa de Cercedilla o 10 de agosto de 1923.

Obras de Sorolla con temática galega editar

 
"Galicia. La romería"
Artigo principal: Visión de España.

En agosto de 1915, Sorolla decidiu tomar un descanso, o primeiro en tres anos, do monumental encargo "Visión de España" por parte de Huntington, no que o pintor compuxo obras sobre paixases de España e Portugal. Escolleu como refuxio o Pazo de Vista Alegre en Vilagarcía de Arousa. Durante esa pausa, sumerxiuse nos desafíos que Galiza lle ofrecía, culminando o seu labor na no panel "Galicia. La romería". Reflectindo sobre a súa experiencia, Sorolla comentou sobre a complexidade da paleta galega, afirmando que "El color, en Galicia, es una cosa acariciadora, blanda. Creo que Galicia es el país más difícil de pintar, por la variedad, por la facilidad con que todo cambia".[2] Esta interacción coa cambiante natureza galega evidencia o compromiso do artista por capturar a esencia dun lugar e o seu constante desexo de evolución e aprendizaxe.

 
Pinos de Galicia.

En 2015 foi exposta na Coruña "Sorolla íntimo. Bosquexos da serie Visión de España", na que se presentaron ao público os esbozos preparatorios para os catorce paneis monumentais sobre as rexións de España e Portugal que Sorolla pintou para a biblioteca da Hispanic Society of América.

Após seren restaurados en Valencia, estes 32 bosquexos estiveron temporalmente no Museo de Belas Artes da Coruña, antes de volver a Nova York. Estas pezas inclúen paisaxes e retratos típicos de Galiza. Dúas destas obras, "Gaitero gallego" e "Tipo de Galicia", foron realizadas durante a estancia do pintor en Vilagarcía, e foi neste período cando Sorolla pintou "Galicia. La romería". O Museo de Belas Artes da Coruña, que acolleu a exposición, conta entre os seus fondos con varias obras do artista. Algúns destes cadros, como "El Boyero castellano" e outros de temática galega, foron incluídos na mostra, que estivo aberta até o 8 de xaneiro de 2017.[3][4]

Galería de imaxes editar

Notas

  1. 1,0 1,1 Martins, Simone (2016-05-27). "Joaquín Sorolla". Historia das Artes (en portugués). Consultado o 2023-08-12. 
  2. López, Rafa (2023-07-02). "Sorolla en el país de las rías". Faro de Vigo (en castelán). Consultado o 2023-08-12. 
  3. "Patrimonio: O SOROLLA ÍNTIMO, EN GALICIA". Cultura de Galicia; www.cultura.gal. Consultado o 2023-08-12. 
  4. "Sorolla íntimo. Bosquexos da serie Visións de España". Museos de Galicia; museos.xunta.gal. Consultado o 2023-08-12. 


Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar