Pulmón

Os pulmóns, chamados popularmente liviáns, son os órganos principais da respiración en humanos e en moitos outros animais incluíndo uns poucos peixes e algúns coscos. Nos mamíferos e na meirande parte dos vertebrados, os dous pulmóns atópanse preto da columna vertebral en ambos lados do corazón. As súas funcións no aparello respiratorio son a de extraer osíxeno da atmosfera e transferilo ao aparello circulatorio, e de expulsar dióxido de carbono do aparello circulatorio á atmosfera, nun proceso de hematose. A respiración é impulsada por diferentes sistemas musculares nas diferentes especies. Os mamíferos, réptiles e aves empregan os seus aparellos locomotores no proceso de respiración. Nos primeiros tetrápodos, o ar é conducido aos pulmóns mediante os músculos farínxeos a través do bombeo bucal, un mecanismo que aínda manteñen os anfibios. Nos humanos, o principal músculo que guía o ar é o diafragma. Os pulmóns proporcionan un fluxo de ar que fai que os sons vocais, incluíndo a fala, sexan posíbeis.

Pulmón humano
Vista frontal dos pulmóns (cortados)
Latín	pulmo
Gray's	pág.1093
Sistema	Aparello respiratorio
Arteria	Arteria pulmonar
Vea	Vea pulmonar
MeSH	Lung

Os humanos teñen dous pulmóns, un dereito e outro esquerdo. Atópanse entre a cavidade torácica e o tórax. O pulmón dereito é máis grande có esquerdo, que comparte espazo no tórax co corazón. Os dous pulmóns xuntos pesar arredor de 1,3 quilogramos, e o dereito é máis pesado. Os pulmóns forman parte das vías aéreas inferiores que comezan na traquea e ramifícanse en bronquios e bronquíolos que reciben o ar respirado pola zona condutora. Estes divídense ata chegar a alvéolos microscópicos, onde o proceso de hematose ten lugar. Xuntos, os pulmóns conteñen aproximadamente 2 400 quilómetros de vías respiratorios e 300 a 500 millóns de alvéolos. Os pulmóns están encerrados dentro dunha bolsa chamada pleura que permite que as paredes interiores e exteriores se escorreguen unha sobre a outra sen demasiada fricción. Este saco encerra cada pulmón e tamén divide cada un deles en seccións chamadas lobos. O pulmón dereito ten tres lobos e o esquerdo dous. Os lobos divídense en segmentos broncopulmonares e en lóbulos. Os pulmóns teñen unha subministración de sangue única, recibindo sangue desosixenado enviado dende o corazón cos propósitos de recibir osíxeno (a circulación pulmonar) e de separar a subministración de sangue osixenado (a circulación bronquial).

O tecido pulmonar pode verse afectado por numerosas doenzas, incluíndo a pneumonía e o cancro de pulmón. Doenzas crónicas como a doenza pulmonar obstrutiva crónica e a enfisema poden estar relacionadas con fumar ou coa exposición a substancias daniñas. Enfermidades como a bronquite tamén poden afectar a vía aérea.

No desenvolvemento embrional, os pulmóns comezan a se desenvolver como unha evaxinación do intestino anterior, un tubo que vai formar a parte superior do aparello dixestivo. Cando se forman os pulmóns o feto frota no líquido amniótico, polo que non funcionan para respirar. O sangue tamén desvíase dos pulmóns a través do conduto arterioso. Ao nacer, porén, o ar empeza a pasar polos pulmóns e o conduto de distracción péchase, de modo que os pulmóns comezan a respirar. Os pulmóns só se desenvolven plenamente na primeira infancia.

Os termos médicos relacionados co pulmón comezan con pulmo-, do latín pulmonarius 'dos pulmóns' como en pulmonía, ou con pneumo- (do grego πνεύμων 'pulmón') como en pneumonía.

Embrioloxía dos pulmóns

Dende o punto de vista embriolóxico, o pulmón nace do intestino anterior, a partir da endoderma. Nas primeiras semanas de vida fórmase unha pequena xema a partir da cal se xera toda a árbore traqueobronquial. A xema rodéase dun estroma que dará orixe ás estruturas de sostén. Así mesmo derivará nunha cavidade que formará as pleuras.

1:Traquea 2:Arteria pulmonar 3:Vea pulmonar 4:Conduto alveolar 5:Alvéolos 6:Corte cardíaco 7:Bronquíolos 8:Bronquios terciarios 9:Bronquios secundarios 10:Bronquios primarios 11:Larinxe

Reconstrución dun pulmón humano.

Os pulmóns están cubertos por unha membrana chamada pleura e están separados o un do outro polo mediastino.

O pulmón dereito está dividido en tres partes, chamadas lobos. O pulmón esquerdo ten dous lobos.

Teñen ó redor de 300 millóns de alvéolos, que dan unha superficie total de ó redor de 140 m² en adultos (aprox. a superficie dunha pista de tenis). A capacidade pulmonar depende da idade, peso e sexo, pero está no rango entre 4.000-6.000 cm³; as mulleres acostuman ter unha capacidade pulmonar ó redor do 20-25 % menor.

A función dos pulmóns é realizar o intercambio gasoso co sangue, por iso os alvéolos están en estreito contacto con capilares. Nos alvéolos prodúcese o paso de osíxeno dende o aire ó sangue e o paso de dióxido de carbono dende o sangue ó aire. Este paso dáse pola diferenza de presións parciais de osíxeno e dióxido de carbono entre o sangre e os alvéolos

Percusión

Os diferentes niveis de percusión nun paciente con enfermidade das vías respiratorias baixas mostran o estado de patoloxía do paciente:

• N:0 está completamente san, non hai patoloxía;
• N:1 corresponde a unha broncopneumonía ou bronquite, xa é un estado patolóxico con inflamación a nivel da árbore bronquial;
• N:2 o paciente cursa cunha pneumonía. A cantidade de aire reduciuse ó 50% e o grao das lesións estímanse no 50%;
• N:3 encontramos patoloxías como o edema agudo pulmonar;
• N:4 hai un colapso dos pulmóns e sobrevén a morte do paciente. Tanto o grao de lesión como a cantidade de aire están abatidos e xa non é compatible coa vida, pois xera hipoxia dentro das células causando un dano irreversible nestas.

Patoloxías

• Bronquite
• Tuberculose
• Enfisema pulmonar
• Pneumonía
• Asma
• Cáncer de pulmón
• Pneumonite

Véxase tamén

Outros artigos

• Pneumoloxía
• Bronquios