Gran Premio de México de 1990
O Gran Premio de México de 1990 de Fórmula 1 celebrouse na Cidade de México o 24 de xuño de 1990. A carreira, foi a sexta da Fórmula Un de 1990. Foi o 14º Gran Premio de México e o quinto desde o regreso ao calendario do Mundial do Autódromo Irmáns Rodríguez, logo da súa renovación. Celebrouse sobre 69 voltas ao circuíto de catro quilómetros por unha distancia de carreira de 305 quilómetros.
| Nome oficial | XIV Mexican Grand Prix  |
|---|---|
| Tipo | Gran Premio de México |
| Deporte | automobilismo |
| Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1990 |
| Distancia do evento | 69 |
| Localización e Datas | |
| Localización | Autódromo Hermanos Rodríguez (Iztacalco (pt)  ) 19°24′15″N 99°05′19″O / 19.404197222222, -99.088747222222 |
| Lonxitude | 4,304 km |
| País | México |
| Data | 24 de xuño de 1990 |
| Competición | |
| Primeiro posto | Alain Prost |
| Pole position | Gerhard Berger |
| Volta máis rápida | Alain Prost |
A carreira gañouna o campión do mundo reinante, o piloto francés Alain Prost pilotando un Ferrari 641. Foi a segunda vitoria de Prost no ano logo de gañar o Gran Premio do Brasil de 1990. Prost gañou a carreira por 26 segundos sobre o seu compañeiro de equipo, o británico Nigel Mansell. O terceiro foi o piloto austríaco Gerhard Berger, que pilotaba un McLaren MP4/5B.
A vitoria de Prost e o terceiro posto de Berger, e unha picada nun pneumático no coche de Ayrton Senna, ao final da carreira, permitiron que ambos pilotos achegásense a oito puntos de Senna.
Informe
editarCualificación
editarNon houbo cambios na aliñación cando o show da F1 trasladouse á Cidade de México. O clima estivo cambiante durante a fin de semana, collendo a algúns pilotos desprevidos, o equipo de Larrousse levou a peor parte o sábado pola mañá cando ambos pilotos tiveron grandes accidentes, pero tanto Aguri Suzuki como Éric Bernard lograron clasificarse para a carreira, pero todo non foi tan bo en Leyton House, onde tanto Ivan Capelli como Maurício Gugelmin non se clasificaron. Na parte dianteira da grella houbo unha pequena sorpresa con Gerhard Berger que logrou a pole position por diante de Riccardo Patrese, Ayrton Senna, Nigel Mansell, Thierry Boutsen, Jean Alesi, Pierluigi Martini, Nelson Piquet, Satoru Nakajima e Stefano Modena, con Alain Prost, descontento coa cualificación do seu Ferrari que só puido ser 13º. Roberto Moreno foi descualificado por recibir un empurrón no inicio da cualificación.[1]
Carreira
editarO sol saudou aos pilotos o día da carreira e na saída Patrese afastouse de Senna, Berger, Boutsen e Piquet. Senna estaba desesperado por pasar a Patrese e ao comezo da volta 2 púxose na cabeza, levando a Berger con el. O dúo de McLaren saíu disparado abrindo distancia, mentres que atrás a acción era grande, con Prost atacando a través da pista logo da súa mala posición na grella e con Piquet situándose terceiro. A carreira de Berger en segundo lugar chegou ao seu fin cedo cando tivo que parar para poñer pneumáticos novos na volta 13, deixando a Piquet en segundo lugar, pero baixo a inmensa presión do seu vello rival Nigel Mansell, que foi capaz de pasarlle pouco despois. Con todo, foi Prost quen sorprendeu a todos mentres continuaba o seu ataque a través da pista, tomando o segundo posto de Mansell a 15 voltas para chegar a meta. Prost procedeu a recortar distancia con Senna, que estaba empezando a perder velocidade por problemas cos pneumáticos. O brasileiro apostara pola durabilidade dos pneumáticos e non facer unha parada para poñer cauchos novos. Na volta 60, Prost superou a Senna cun simple movemento e tres voltas máis tarde, o pneumático traseiro de Senna estalou, obrigándoo a retirarse do seu 100º Gran Premio. A verdadeira batalla acabou sendo polo segundo lugar entre Mansell e Berger, que culminou co agora lendario adiantamento de Mansell polo exterior de Berger entrando na ultrarrápida curva Peraltada. Algúns o chamaron valente, outros o chamaron suicida, pero de calquera xeito Mansell terminou segundo detrás de Prost con Berger terceiro seguido de Alessandro Nannini, Boutsen e Piquet.
Clasificación
editarPre Cualificación
editar| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Tempo | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 14 |  Olivier Grouillard
|
Osella-Ford | 1:25.281 | — |
| 2 | 29 | Éric Bernard
|
Lola-Lamborghini | 1:25.456 | +0.175 |
| 3 | 33 |  Roberto Moreno
|
EuroBrun-Judd | 1:26.724 | +1.443 |
| 4 | 30 |  Aguri Suzuki
|
Lola-Lamborghini | 1:27.511 | +2.230 |
| 5 | 18 | Yannick Dalmas
|
AGS-Ford | 1:27.830 | +2.549 |
| 6 | 17 |  Gabriele Tarquini
|
AGS-Ford | 1:28.499 | +3.218 |
| 7 | 31 |  Bertrand Gachot
|
Coloni-Subaru | 1:28.805 | +3.524 |
| 8 | 34 | Claudio Langes
|
EuroBrun-Judd | 1:40.414 | +15.133 |
| 9 | 39 | Bruno Giacomelli
|
Life | 4:07.475 | +2:42.194 |
Cualificación
editar| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 28 |  Gerhard Berger
|
McLaren-Honda | 1:17.227 | 1:17.850 | — |
| 2 | 6 | Riccardo Patrese
|
Williams-Renault | 1:18.215 | 1:17.498 | +0.271 |
| 3 | 27 | Ayrton Senna
|
McLaren-Honda | 1:18.417 | 1:17.670 | +0.443 |
| 4 | 2 |  Nigel Mansell
|
Ferrari | 1:17.938 | 1:17.732 | +0.505 |
| 5 | 5 | Thierry Boutsen
|
Williams-Renault | 1:19.062 | 1:17.883 | +0.656 |
| 6 | 4 | Jean Alesi
|
Tyrrell-Ford | 1:18.727 | 1:18.282 | +1.055 |
| 7 | 23 | Pierluigi Martini
|
Minardi-Ford | 1:18.526 | 1:18.590 | +1.299 |
| 8 | 20 | Nelson Piquet
|
Benetton-Ford | 1:19.022 | 1:18.561 | +1.334 |
| 9 | 3 | Satoru Nakajima
|
Tyrrell-Ford | 1:19.551 | 1:18.575 | +1.348 |
| 10 | 8 | Stefano Modena
|
Brabham-Judd | 1:18.592 | 1:19.817 | +1.365 |
| 11 | 11 | Derek Warwick
|
Lotus-Lamborghini | 1:19.557 | 1:18.951 | +1.724 |
| 12 | 12 | Martin Donnelly
|
Lotus-Lamborghini | 1:19.769 | 1:18.994 | +1.767 |
| 13 | 1 | Alain Prost
|
Ferrari | 1:19.378 | 1:19.026 | +1.799 |
| 14 | 19 | Alessandro Nannini
|
Benetton-Ford | 1:19.909 | 1:19.227 | +2.000 |
| 15 | 22 | Andrea de Cesaris
|
Dallara-Ford | 1:21.635 | 1:19.865 | +2.638 |
| 16 | 24 | Paolo Barilla
|
Minardi-Ford | 1:19.897 | 1:21.242 | +2.670 |
| 17 | 9 | Michele Alboreto
|
Arrows-Ford | 1:21.212 | 1:19:941 | +2.714 |
| 18 | 21 | Emanuele Pirro
|
Dallara-Ford | 1:21.067 | 1:20.044 | +2.817 |
| 19 | 30 | Aguri Suzuki
|
Lola-Lamborghini | 1:21.077 | 1:20.268 | +3.041 |
| 20 | 14 | Olivier Grouillard
|
Osella-Ford | 1:20.274 | 1:21.167 | +3.047 |
| 21 | 7 |  David Brabham
|
Brabham-Judd | 1:20.447 | 1:20.636 | +3.220 |
| 22 | 26 | Philippe Alliot
|
Ligier-Ford | 1:21.451 | 1:20.657 | +3.430 |
| 23 | 35 |  Gregor Foitek
|
Onyx-Ford | 1:21.012 | 1:21.400 | +3.785 |
| 24 | 25 | Nicola Larini
|
Ligier-Ford | 1:21.584 | 1:21.116 | +3.889 |
| 25 | 29 | Éric Bernard
|
Lola-Lamborghini | 1:21.273 | 1:21.677 | +4.046 |
| 26 | 36 |  JJ Lehto
|
Onyx-Ford | 1:21.519 | 1:21.687 | +4.292 |
| 27 | 16 | Ivan Capelli
|
Leyton House-Judd | 1:23.639 | 1:21.544 | +4.317 |
| 28 | 15 | Maurício Gugelmin
|
Leyton House-Judd | 1:22.612 | 1:21.665 | +4.438 |
| 29 | 10 | Alex Caffi
|
Arrows-Ford | 1:22.278 | 1:22.154 | +4.927 |
| 30 | 33 | Roberto Moreno
|
EuroBrun-Judd | 1:21.142 | — | +3.915 |
Carreira
editarPosicións logo da carreira
editar
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos de ambos grupos de clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio do Canadá de 1990 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1990 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Francia de 1990 |
| Carreira anterior: Gran Premio de México de 1989 |
Gran Premio de México | Carreira seguinte: Gran Premio de México de 1991 |
Notas
editar- ↑ "EuroBrun – Profile". Arquivado dende o orixinal o 30 de maio de 2009. Consultado o 2009-05-28.
- ↑ "1990 Mexican Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 21 de decembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
Véxase tamén
editarLigazóns externas
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de México de 1990 |
| A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |