Gran Premio de España de 1990
O Gran Premio de España de 1990 foi unha carreira de Fórmula 1, que se celebrou o 30 de setembro de 1990 no Circuíto Permanente de Xerez en Jerez de la Frontera. Foi o 31º Gran Premio de España e a quinta e última vez que o Gran Premio celebrouse no circuíto de Xerez antes de trasladarse a unha nova instalación máis grande preto de Barcelona en Cataluña, aínda que non foi a última vez que a Fórmula Un correu aquí. A F1 volveu dúas veces nos anos 90 para unha carreira chamada Gran Premio de Europa. A carreira disputouse sobre 73 voltas no circuíto de catro quilómetros para un distancia da carreira de 308 quilómetros.
| Nome oficial | XXXI Gran Premio Tio Pepe de España  |
|---|---|
| Tipo | Gran Premio de España |
| Deporte | automobilismo |
| Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1990 |
| Distancia do evento | 73 |
| Localización e Datas | |
| Localización | Circuíto Permanente de Jerez (Xerez da Fronteira) 36°42′30″N 6°02′03″O / 36.708333333333, -6.0341666666667 |
| País | España |
| Data | 30 de setembro de 1990 |
| Competición | |
| Primeiro posto | Alain Prost |
| Pole position | Ayrton Senna |
| Volta máis rápida | Riccardo Patrese |
Os pilotos de Ferrari dominaron a carreira co campión do mundo reinante Alain Prost liderou sobre o seu compañeiro de equipo Nigel Mansell por 22 segundos para un 1-2 final. O piloto británico Martin Donnelly tivo un horrible accidente durante a práctica do venres no moi rápida curva 14. O asento do seu Lotus rompeuse e saíu disparado lonxe dos restos. Donnelly tivo graves lesións que leváronlle meses de recuperación, poñendo fin á súa carreira na Fórmula Un, aínda que máis tarde regresou ás carreiras. O equipo Lotus decidiu non retirarse da carreira, e Derek Warwick estivo preto das posicións dos puntos cando se converteu no último retirado da carreira na volta 63 coa caixa de cambios rota no outro Lotus 102.
A carreira tamén resultou ser a última carreira na Fórmula Un de Alessandro Nannini. Nannini adxudicouse a última posición no podio da carreira no seu Benetton B190, o noveno podio da súa carreira, terminando por diante do par de pilotos de Williams Thierry Boutsen e Riccardo Patrese. Unha semana logo da carreira, sufriu unha grave ferida no antebrazo dereito (chegou a ser amputado e reimplantado) nun accidente de helicóptero. Nannini recuperouse e regresou ás carreiras como piloto na Touring car racing.
Ao comezo da carreira, Gerhard Berger, desesperado por alcanzar ao quinto posto na grella, non deu espazo a Jean Alesi, o que fixo que Alesi movérase cara ao exterior, onde foi golpeado e deixado fóra da carreira por Riccardo Patrese.
O Larrousse-Lola de Aguri Suzuki logrou o punto final do campionato da carreira, continuando unha tempada alentadora para o equipo francés. Foi unha carreira alentadora para o outro equipo francés, Yannick Dalmas e Gabriele Tarquini clasificáronse ambos no AGS JH25 a primeira vez para o equipo, AGS nunca volveu a conseguir meter dous coches nunha grella de Fórmula Un. Dalmas terminou na novena posición, o punto culminante da tempada para o pequeno equipo francés. O noveno posto salvou o equipo da pre-cualificación para a primeira metade da tempada de Fórmula Un de 1991, xa que os moveu ao crucial 14º lugar no Campionato de Construtores. Como consecuencia, a Scuderia Italia caeu na pre-cualificación, xa que non puido terminar máis alto que o décimo lugar durante toda a tempada.
O piloto de McLaren Ayrton Senna retirouse na volta 53 co radiador roto, reduciu a súa vantaxe no campionato mundial sobre Prost a nove puntos a falta de só dous Grandes Premios Xapón e Australia.
Clasificación
editarPre Cualificación
editar| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Tempo | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 18 |  Yannick Dalmas
|
AGS-Ford | 1:22.470 | — |
| 2 | 17 |  Gabriele Tarquini
|
AGS-Ford | 1:22.592 | +0.122 |
| 3 | 14 | Olivier Grouillard
|
Osella-Ford | 1:22.708 | +0.238 |
| 4 | 31 |  Bertrand Gachot
|
Coloni-Ford | 1:24.603 | +2.133 |
| 5 | 33 |  Roberto Moreno
|
EuroBrun-Judd | 1:24.621 | +2.151 |
| 6 | 34 | Claudio Langes
|
EuroBrun-Judd | 1:25.736 | +3.266 |
| 7 | 39 | Bruno Giacomelli
|
Life | 1:42.699 | +20.229 |
Cualificación
editar| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 27 | Ayrton Senna
|
McLaren-Honda | 1:18.900 | 1:18.387 | — |
| 2 | 1 | Alain Prost
|
Ferrari | 1:20.026 | 1:18.824 | +0.437 |
| 3 | 2 |  Nigel Mansell
|
Ferrari | 1:21.005 | 1:19.106 | +0.719 |
| 4 | 4 | Jean Alesi
|
Tyrrell-Ford | 1:19.923 | 1:19.604 | +1.217 |
| 5 | 28 |  Gerhard Berger
|
McLaren-Honda | 1:19.643 | 1:19.618 | +1.231 |
| 6 | 6 | Riccardo Patrese
|
Williams-Renault | 1:20.562 | 1:19.647 | +1.260 |
| 7 | 5 | Thierry Boutsen
|
Williams-Renault | 1:20.721 | 1:19.689 | +1.302 |
| 8 | 20 | Nelson Piquet
|
Benetton-Ford | 1:21.111 | 1:19.700 | +1.313 |
| 9 | 19 | Alessandro Nannini
|
Benetton-Ford | 1:21.383 | 1:20.367 | +1.980 |
| 10 | 11 | Derek Warwick
|
Lotus-Lamborghini | 1:22.111 | 1:20.610 | +2.223 |
| 11 | 23 | Pierluigi Martini
|
Minardi-Ford | 1:22.255 | 1:21.060 | +2.673 |
| 12 | 15 | Maurício Gugelmin
|
Leyton House-Judd | 1:23.019 | 1:21.167 | +2.780 |
| 13 | 26 | Philippe Alliot
|
Ligier-Ford | 1:23.783 | 1:21.170 | +2.783 |
| 14 | 3 |  Satoru Nakajima
|
Tyrrell-Ford | 1:22.690 | 1:21.215 | +2.828 |
| 15 | 30 | Aguri Suzuki
|
Lola-Lamborghini | 1:21.740 | 1:21.244 | +2.857 |
| 16 | 21 | Emanuele Pirro
|
Dallara-Ford | 1:23.485 | 1:21.277 | +2.890 |
| 17 | 22 | Andrea de Cesaris
|
Dallara-Ford | 1:22.953 | 1:21:467 | +3.080 |
| 18 | 29 | Éric Bernard
|
Lola-Lamborghini | 1:22.403 | 1:21.551 | +3.164 |
| 19 | 16 | Ivan Capelli
|
Leyton House-Judd | 1:23.866 | 1:21.916 | +3.529 |
| 20 | 25 | Nicola Larini
|
Ligier-Ford | 1:23.290 | 1:21.996 | +3.609 |
| 21 | 14 | Olivier Grouillard
|
Osella-Ford | 1:24.784 | 1:22.288 | +3.901 |
| 22 | 17 | Gabriele Tarquini
|
AGS-Ford | 1:23.260 | 1:22.466 | +4.079 |
| 23 | 12 | Martin Donnelly
|
Lotus-Lamborghini | 1:22.659 | — | +4.272 |
| 24 | 18 | Yannick Dalmas
|
AGS-Ford | 1:23.249 | 1:22.716 | +4.329 |
| 25 | 8 | Stefano Modena
|
Brabham-Judd | 1:23.641 | 1:23.133 | +4.746 |
| 26 | 9 | Michele Alboreto
|
Arrows-Ford | 1:24.043 | 1:23.161 | +4.774 |
| 27 | 7 |  David Brabham
|
Brabham-Judd | 1:25.899 | 1:23.163 | +4.776 |
| 28 | 24 | Paolo Barilla
|
Minardi-Ford | 1:25.093 | 1:23.274 | +4.887 |
| 29 | 10 |  Bernd Schneider
|
Arrows-Ford | 1:24.675 | 1:23.924 | +5.537 |
| 30 | 31 | Bertrand Gachot
|
Coloni-Ford | 1:26.593 | 1:25.114 | +6.727 |
Carreira
editarNotas
editar- Líderes por volta: Ayrton Senna 26 voltas (1-26); Nelson Piquet 2 voltas (27-28); Alain Prost 45 voltas (29-73)
- 50º pole position: Ayrton Senna
Posicións logo da carreira
editar- Texto en negra indica quen aínda ten unha oportunidade teórica de converterse en Campión do Mundo.
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio de Portugal de 1990 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1990 |
Carreira seguinte: Gran Premio do Xapón de 1990 |
| Carreira anterior: Gran Premio de España de 1989 |
Gran Premio de España | Carreira seguinte: Gran Premio de España de 1991 |
Notas
editar- ↑ "1990 Spanish Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 21 de decembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
Véxase tamén
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de España de 1990 |
| A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |