Benito Mussolini, nado en Predappio o 29 de xullo de 1883 e fusilado en Dongo o 28 de abril de 1945, foi o primeiro ditador fascista de Europa. Acadou o poder en outubro de 1922, trala Marcha sobre Roma, e ocupou o cargo de primeiro ministro do Reino de Italia ata 1943, cando foi obrigado a entrega-lo poder. Fuxiu ó norte onde proclamou a República Social Italiana de Saló. Detido pola resistencia, morreu fusilado xunto coa súa amante, Clara Petacci.

Benito Mussolini
Nome completoBenito Amilcare Andrea Mussolini
Nacemento29 de xullo de 1883
Lugar de nacementoPredappio
Falecemento28 de abril de 1945
Lugar de falecementoGiulino
Causaferida por arma de fogo
SoterradoMussolini Family Crypt e major cemetery of Milan
NacionalidadeRepública Social Italiana e Reino de Italia
RelixiónAteo
Alma máterUniversidade de Lausana
Ocupaciónxornalista, mestre, político e fascista
PaiAlessandro Mussolini
NaiRosa Maltoni
CónxuxeRachele Mussolini
FillosBruno Mussolini, Edda Mussolini, Vittorio Mussolini, Anna Maria Mussolini, Romano Mussolini e Benito Albino Dalser
IrmánsEdvige Mussolini e Arnaldo Mussolini
ProfesiónPolítico e xornalista
CargosDuce
PremiosOrder of the White Eagle, Grand cross of the Order of the White Lion, Ordem da Espora de Ouro, Order of Lāčplēsis, Order of the Quetzal, Collar of the Imperial Order of the Red Arrows, Knight of the Order of the Most Holy Annunciation, Knight Grand Cross of the Order of Saints Maurice and Lazarus, Knight grand cross of the order of the crown of Italy, Knight Grand Cross of the Colonial Order of the Star of Italy, Orde de Malta, Ordem Equestre do Santo Sepulcro de Jerusalém, Ordem de Mérito da Águia Alemã, Ordem do Banho, Cross of Liberty, Order of Skanderbeg, Order of the Roman Eagle, Ordem Nacional do Cruzeiro do Sul, Ordem do Serafim, Orde do Elefante, Cross of Vytis, Grande-Colar da Ordem Militar da Torre e Espada, Grand Cordon of the Supreme Order of the Chrysanthemum, Honorary doctor of the University of Lausanne, Gran Cruz da Orde da Torre e a Espada, Ordem do Crisântemo, Knight grand cross of the order of the crown of Italy, Orde da Aguia Branca, Ordem Militar da Torre e Espada, Medalha Goethe de Arte e Ciência, Gran Cruz del Mérito Naval con distintivo blanco, Victory Medal, Order of the Star of Nepal, Ordem do Libertador, National Order of Merit Carlos Manuel de Cespedes, Order of Solomon, Order of Saints Cyril and Methodius e Knight Grand Cross of the Military Order of Savoy
Na rede
IMDB: nm0615907 Allocine: 26574
Musicbrainz: 41366462-ff3a-45a8-91d9-c40c259b5637 Discogs: 329835 WikiTree: Mussolini-1 Find a Grave: 11638 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

Primeiros anos editar

Mussolini naceu en Dovia di Predappio, na provincia de Forlí, rexión de Emilia-Romaña (Italia). O seu pai, Alessandro, era ferreiro; a súa nai, Rosa Maltoni, era unha mestra que cría firmemente na importancia da educación. O nome Benito foille dado en honor ó presidente reformista mexicano Benito Juárez. Como o seu pai, Benito adheriuse ó socialismo.

Aos oito anos foi expulsado da igrexa da súa nai, e algúns anos máis tarde tamén foi expulsado da escola, logo de apuñalar a un compañeiro na man e lanzar un frasco de tinta a un mestre. Porén, recibiu boas cualificacións e graduouse como mestre de escola en 1901.

En 1902 emigrou a Suíza para escapar do servizo militar. Durante a súa estancia, ó non poder atopar un traballo permanente, foi arrestado por vagancia e pasou unha noite en prisión. Máis adiante, logo de involucrarse no movemento socialista, foi deportado a Italia, onde foi obrigado a facer o servizo militar. Volveu a Suíza inmediatamente e alí foi repetidamente expulsado dun cantón a outro polo seu activismo socialista. En Suíza trabara contacto con destacados revolucionarios e foi formando a súa cultura política baixo a influencia -ás veces contraditoria, de Karl Marx, Pierre Joseph Proudhon, Friedrich Nietzsche e Vilfredo Pareto.

Regresou a Italia en 1904, aproveitando unha amnistía que beneficiaba a quen desertara do servizo militar, e cumpriu co mesmo nun rexemento de Verona.

Despois de ensinar durante un tempo en Tolezzo e en Oneglia (en 1908), onde colaborou activamente co xornal socialista A Lima, regresou ó seu pobo natal, Dovia di Preddamento, hoxe Predappio bassa (baixa Predappio).

 
De esquerda a dereita, pódense ver os corpos sen vida do ex político comunista Nicola Bombacci, do Duce Benito Mussolini, da súa fiel amante Clara Petacci, do ministro Alessandro Pavolini e do recoñecido político fascista Achille Starace, sendo expostos na Praza Loreto da cidade de Milán en 1945.

Política editar

En 1910 foi nomeado secretario da federación provincial de Forli e pouco despois converteuse en editor do semanario La Lotta di Classe (A Loita de Clases). A vitoria do ala radical no Congreso de Reggio Emilia, celebrado en 1912, lle proporcionou maior protagonismo no seo da formación política, que aproveitou para facerse cargo do periódico milanés Avanti, órgano oficial do partido. Aínda así, as súas opinións acerca dos enfrontamentos armados da semana vermella de 1914 motivaron certa inquietude entre os seus compañeiros de filas, atemorizados polo seu radicalismo. A división entre Mussolini e o partido acrecentouse coa proclama de neutralidade do primeiro trala entrada de Italia na primeira guerra mundial en maio de 1915.

En novembro do mesmo ano fundou o periódico Il Popolo d’Italia, de tendencia ultranacionalista, o que lle valeu a expulsión do Partido Socialista. Posteriormente, quixo capitalizar o sentimento de insatisfacción que se apoderou da sociedade italiana tralo fin da contenda facendo un chamamento á loita contra os partidos de esquerdas, aos que sinalou como culpables da desfeita, e para iso creou en Milán en 1919 os Fasci italiani di combattimento, grupos armados de axitación que constituíron o xerme inicial do futuro partido fascista en 1920. Conseguiu gañarse o favor dos grandes propietarios e saír elixido deputado nas eleccións de maio de 1921.

Toma do poder editar

A impotencia do goberno para facer fronte á situación en que se atopaba o país e á disolución do Parlamento alisaron o camiño para a denominada Marcha sobre Roma, o 28 de outubro de 1922. A súa entrada triunfal na capital italiana, na que non atopou ningunha oposición, pois contou co beneplácito do exército e do goberno, motivou o seu nomeamento de primeiro ministro por parte do rei Vítor Manuel III o 30 de outubro de 1922.

Italia fascista editar

Naceu en parte coma reacción á Revolución Bolxevique do 1917 e ás fortes pelexas sindicais de traballadores e braceiros que rematou no "bienio vermello", en parte como polémica respecto á sociedade liberal-democrática que saíu malpocada da experiencia da primeira guerra mundial.