Xosé Luís Martínez Pereiro
escritor galego
Xosé Luís Martínez Pereiro, nado na Coruña en 1959, é un escritor galego.
-2.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1959 (64/65 anos) A Coruña, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor |
| Xénero artístico | Narrativa e teatro |
| Lingua | Lingua galega |
| Familia | |
| Irmáns | Carlos Paulo Martínez Pereiro |
Premios | |
 | |
Traxectoria editar
A súa actividade repártese entre a narrativa, o teatro e o debuxo humorístico. Ten publicado cadriños en revistas como Can Sen Dono, XO!, A voz que para as bestas, O Farelo, os periódicos A Peneira e A Nosa Terra e varias antoloxías de humor gráfico. Publicou tamén relatos neste último semanario e en Agália.
Desde 2003 ten participado en numerosas revistas e exposicións internacionais sobre humor. É irmán de Carlos Paulo Martínez Pereiro.
Obra editar
Narrativa editar
- Amalgama de desquiciados, 1992, Baía Edicións.
- Breviario de calamidades, 1999, Espiral Maior.
- As irmás bastardas da ciencia, 1999, Laiovento.
- Medición definitiva do limbo, 2000, Espiral Maior.
- A embaixada do vinagre, 2002, Sotelo Blanco.
- Novas tendencias da vida mansa, 2007, Laiovento.
- A verdade como mal menor, 2008, Galaxia.
Teatro editar
- Tres crimes en busca dunhas labazadas, 1985, Cadernos da Escola Dramática Galega.
- Traxicomedia do Pai Ternoster e unha pastora lusitana chamada Viriata, 1989, Cadernos da Escola Dramática Galega.
- Monólogo con oito pausas e un falso espectador, 1990, Cadernos da Escola Dramática Galega.
- Carne de estatua, 2001, Baía.
- Guiso de choupa, 2001, Xunta de Galicia.
Literatura infanto-xuvenil editar
- A muller Mariña, 2003, A Nosa Terra.
Obras colectivas editar
- Un dia na vida de Vladimiro e o seu can Trotsky, 1987, Sotelo Blanco. Teatro, con Carlos Paulo Martínez Pereiro.
- Alma de beiramar, 2003, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
- De soños e memorias, 2003, Espiral Maior.
- Uxío Novoneyra, A emoción da Terra, 2004, AELG.
- Homenaxe a Ánxel Casal, 2005, AELG.
- A Coruña á luz das letras, 2008, Trifolium.
- Letras novas, 2008, AELG.
- Versos no Olimpo. O Monte Pindo na poesía galega, 2013, Toxosoutos.
- Pico Sacro. Ferido polo lóstrego e a lenda, 2017, Alvarellos.
Premios editar
- 2º Premio do Concurso nacional de contos infantís O Facho no 1981, por Conto dun Mougán e dun Roubapolos.
- 1º Premio do Concurso Nacional de Contos Infantís O Facho no 1983, por Cartel de cego dun home indestrutíbel.
- Premio do IX Concurso de Teatro Breve da Escola Dramática Galega no 1989, por Traxicomedia do Pai Ternoster e unha pastora lusitana chamada Viriata.
- 2º Premio do Concurso nacional de contos infantís O Facho no 1991, por Historia dun neno godo e delgado.
- I Premio de poesía Manuel Murguía da Universidade da Coruña.
- Premio de poesía Has de Cantar, da Asociación Cultural Rosalía de Castro de Biscaia.
- Premio de poesía Domingo Antonio de Andrade, concedido pola Agrupación Cultural do mesmo nome en Cee.
- I e II Premio A Peneira de relatos curtos de humor en 1993 e 1999.
- Premiado no XXI Certame Antonio Machado, onde compiten todas as linguas do estado.
- Premio na modalidade de narración curta no VIII Certame Carvalho Calero do Concello de Ferrol no 1999, por As irmás bastardas da ciencia.
- II Premio Cidade da Coruña de literatura fantástica no 1999, por Medición definitiva do limbo.
- X Premio de Narracións Breves "Manuel Murguía" no 2001, por Palamades e a Besta Ladradora.
- Premio Risco de Literatura Fantástica no 2002, por A embaixada do vinagre.
- VII Premio Antonio Prados Ledesma do Concello de Viveiro no 2007, por Os deuses suicidas, aínda inédito.
- Premio Narrativa Breve Repsol no 2008, por A verdade como mal menor.