Portomarín

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Portomarín (homónimos).

Portomarín é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca de Lugo e á Ribeira Sacra. Segundo o padrón municipal (INE 2017) conta con 1.508 habitantes. O seu xentilicio (véxase no Galizionario) é portomarinense.

Portomarín

Localización
42°48′26″N 7°36′57″O
Estado	España
Comunidade autónoma	Galicia
Provincia	Lugo
Poboación
Poboación	1.352 (2022) (11,75 hab./km²)
Xeografía
Parte de	Mancomunidade de Concellos Galegos do Camiño Francés
Superficie	115,1 km²
Comparte fronteira con	O Páramo Monterroso Guntín Paradela Taboada
Organización política
• Alcalde	Juan Serrano
Eleccións municipais en Portomarín
Identificador descritivo
Código postal	27170
Fuso horario	UTC+01:00
Código INE	27049
Sitio web	concellodeportomarin.es

Xeografía

Demografía

Censo total 2017	1.508 habitantes
Menores de 15 anos	81 (5.37 %)
Entre 15 e 64 anos	833 (55.24 %)
Maiores de 65 anos	594 (39.39 %)

Historia

Prehistoria

Hai restos de poboados no concello de Portomarín, como medorras e castros, como o castro de Catromaior, o castro da Vires, o castro de Bedro, Castrolobrixe, castro de Vila ou o castro de Soengas.

Época romana

A primeira ponte sobre o río Miño nesta zona foi construída polos romanos no século II. A vila xa aparece citada como Portumarini no ano 792. A orixe da vila parece estar ligada ó conde Gutierre e á condesa Ilduara (Aldara de Celanova), pais de San Rosendo, bispo de Mondoñedo e fundador do mosteiro de Celanova no século X. No Códice Calixtino aparece Portomarín denominado coma Pons Minea (ponte do Miño).

Idade Media

Inscrición fundacional, en galego, do hospital da orde de San Xoán (1521).

Na idade media foi camiño de paso dos peregrinos cara Santiago de Compostela, sendo unha das maiores vilas tralo paso do Cebreiro. Posiblemente tivo grande importancia neste período, ó contar con tres ordes de cabalería. Na marxe esquerda estaban os Cabaleiros da Orde de Santiago, nada no mosteiro de Loio, e a Orde do Temple. Na marxe dereita estaba a Orde dos monxes-cabaleiros da Orde de San Xoán de Xerusalén. O carácter guerreiro destes monxes explica o aspecto de fortaleza da igrexa de san Nicolao.

En 1112 a ponte foi destruída por Dona Urraca, raíña de Castela, para frear o paso das tropas do seu marido, Afonso o Batallador. Porén, 8 anos máis tarde a propia raíña ordenou reconstruír a ponte a un tal Pedro o Peregrino.

Posteriormente o arcebispo Pedro Arias entregou o burgo de Portomarín á recentemente creada Orde de Santiago. Baixo o reinado de Afonso IX a vila pasou a depender da orde de San Xoán de Xerusalén.

En 1126 Pedro o Peregrino construíu un hospital, que contiña na súa fachada a inscrición Domus Dei. O Hospital, adicado á atención dos peregrinos, foi confiado á Orde de Santiago e logo á Encomenda de San Xoán, á que tamén correspondía o burgo de Portomarín e o coidado da ponte e do Camiño de Santiago. O Hospital foi derrubado en 1944.

A antiga vila estaba constituída por dous barrios, divididos polo río Miño. Na marxe esquerda o de San Pedro, e o de San Xoán na marxe dereita.

Idade Contemporánea

O 8 de febreiro de 1946 a vila de Portomarín foi declarada Conxunto Histórico-Artístico. Ó construírse en 1962 o encoro de Belesar, a vila trasladouse ó veciño Monte do Cristo. Alí se reconstruíron algúns dos edificios máis importantes tanto civís como relixiosos.

O patrimonio monumental foi trasladado pedra a pedra ata a súa actual situación. Trasladáronse as igrexas de San Nicolao (as súas pedras foron numeradas e ensambladas de novo na súa actual localización), San Pedro e algúns pazos, como o do Conde da Maza do século XVI e o Pazo dos Pimentales ou de Berbeteros, do século XVII. Nas tempadas en que baixa o nivel do encoro aínda son visibles os restos das antigas edificacións, o peirao e a primitiva ponte.

En Portomarín fanse as tortas de Santiago Ancano.

A igrexa de San Xoán, hoxe denominada de San Nicolao, construída nos séculos XII e XIII, é un dos monumentos románicos máis senlleiros do Camiño de Santiago. A igrexa de San Pedro data do século X e forma parte dun conxunto integrado polo Pazo de Berbetoros e o Pazo do Marqués de Paredes.

Cultura

Toponimia

O nome do concello procede do latín portumarini, "porto ou paso fluvial de pouca profundidade"^{[Cómpre referencia]}.

Galería de imaxes

Artigo principal: Galería de imaxes de Portomarín.

Igrexa de San Nicolao, románica ameada Igrexa de San Nicolao, románica ameada  Portomarín arredor de 1920 Portomarín arredor de 1920  Portomarín en 2005 Portomarín en 2005  Igrexa de San Nicolao Igrexa de San Nicolao  Ponte en Portomarín Ponte en Portomarín  Río Miño en Portomarín Río Miño en Portomarín  Portomarín no 2010 Portomarín no 2010  Alquitara Alquitara

Lugares de Portomarín

Para unha lista completa de todos os lugares do concello de Portomarín vexa: Lugares de Portomarín.

Véxase tamén

Outros artigos

• Eleccións municipais en Portomarín

Ligazóns externas

• Imaxes en directo da cámara web da CRTVG.

Localidade anterior: Vilachá, As Cortes, Paradela a 2 km →

Camiño de Santiago (Camiño Francés)   Portomarín (387 msnm) 90 km á Catedral de Santiago de Compostela

Seguinte localidade: Toxibó, Gonzar, Portomarín → a 4,5 km

---

Este artigo sobre concellos de Galicia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---