Igrexa de San Nicolao de Portomarín

Igrexa de San Nicolao de Portomarín
Datos xerais
Tipo	Igrexa
Localización	Portomarín
Coordenadas	42°48′28″N 7°36′56″O / 42.8077, -7.6155Coordenadas: 42°48′28″N 7°36′56″O / 42.8077, -7.6155
Culto
Culto	Católico
Diocese	Diocese de Lugo
Arquitectura
Construción	séculos XII-XIII
Estilo	Románico
	[ editar datos en Wikidata ]

A igrexa de de San Nicolao de Portomarín, denominada antigamente igrexa de San Xoán de Malta, é unha igrexa-fortaleza construída entre os séculos XII e XIII situada en Portomarín^[1].

Índice

1 Descrición
- 1.1 Portais
2 Traslado
3 Galería de imaxes
4 Notas
5 Véxase tamén
- 5.1 Outros artigos
- 5.2 Ligazóns externas

DescriciónEditar

É un templo dunha única, mais esvelta nave de cinco tramos, destes, o máis próximo á cabeceira está cuberto con bóveda de crucería e o resto está cuberto con bóveda de canón apuntada. Os diversos tramos quedan separados entre si por arcos faxóns que descansan en columnas embebidas. A ábsida, semicircular, cóbrese cun cuarto de esfera, mentres que o tramo recto que a precede leva bóveda de canón.

A igrexa recibe a iluminación a través de dous rosetóns, un na fachada occidental e outro sobre o arco que da acceso a ábsida, ademais de fiestras abertas en cada un dos tramos e na ábsida.

No exterior, a igrexa destaca polo seu aspecto de fortaleza, xustificado pola situación estratéxica que ocupa ó longo do río Miño, destinada a ser castelo da Orde de San Xoán de Xerusalén, á vez que igrexa. De tal xeito, presenta unha torre de cada unha das esquinas da nave, conectados entre si por un corredor ó longo de todo o perímetro e rematado en ameas, ó igual que as torres.

O edificio probablemente comezouse a finais do século XII ou nos inicios do século XIII e terminouse no primeiro cuarto do século XIII^[2].

PortaisEditar

O carácter sólido e severo das liñas arquitectónicas contrastan coa rica decoración dos seus tres portais: o principal na fachada occidental, os outros dous abertos cara o norte e ó sur no cuarto tramo da nave^[2].

A Portada posúe un tímpano no que se contemplan os 24 anciáns da Apocalipse arredor do Cristo Pantocrátor. Na porta que da ó norte podemos ver no tímpano a Anunciación e ademais pódense ver figuras de sereas, seres con corpo de ave e cabeza humana. Na porta sur aparecen tres figuras humanas, o bispo San Nicolao e dous homes que suxeitan o báculo e o libro^[1].

TrasladoEditar

Inaugurouse o encoro de Belesar no ano 1963, quedou Portomarín baixo as augas. Porén, os monumentos máis senlleiros foron trasladados pedra a pedra ó novo emprazamento da vila, no cumio do monte do Cristo. Entre os monumentos trasladados están a ingrexa de San Pedro, da que se conserva a portada románica, e máis a igrexa de San Nicolao^[1].