Peregrin Tuc (2990 TI - 70 CI), máis coñecido polos seus amigos como Pipin, é un personaxe ficticio do legendarium de J. R. R. Tolkien que aparece na súa obra O Señor dos Aneis. É un hobbit e un dos amigos máis novos e queridos de Frodo Bulseiro.

Peregrin Tuc
Personaxe de O Señor dos Aneis

Pipin vestido coa roupa de 32º Thain da Comarca, cargo ao que accedeu en 1434 E. C. co nome de Peregrin I
Creador(es) J. R. R. Tolkien
Información
Alcume Pipin
Raza Hobbits
Sexo Masculino
Nacemento 1390 E. C.
Título Thain da Comarca
Familia Paladin II (pai)
Perla (irmá)
Pimpinela (irmán)
Pervinca (irmán)
Cónxuxe Diamante
Fillos Faramir
Residencia A Comarca (Terra Media)
Perfil en IMDb

Peregrin era o único fillo home de Paladin Tuc II e Eglantine Ribeira, polo que herdou o título de seu pai Thain da Comarca á morte deste en 13 TI. Tiña tres irmás máis vellas, Perla Tuc, Pimpernel Tuc, e Pervinca Tuc. O seu mellor amigo Meriadoc Brandigamo era curmán seu, fillo da irmá de Paladin Esmeralda Brandigamo.

O seu cabelo e o pelo dos seus pés (excepcionalmente peludos mesmo para un hobbit) eran crechos e dunha cor case dourada. Ao comezo d'A Irmandade do Anel era máis pequeno cós demais hobbits porque era o máis novo e porque pertencía á estirpe dos Nidios, que Tolkien describe como máis veloces e áxiles.

Biografía editar

Pipin era o único hobbit da Irmandade que non atinxira a súa "maioría de idade" cando a compañía partiu de Valfendido, polo que se atopaba aínda na súa "adolescencia". Aínda que resultaba un cómplice axeitado para os planos de Merri, a miúdo saía a relucir a súa menor idade: era un hobbit alegre mais ás veces irreflexivo, e foi o primeiro en estrañar as comodidades da vida na Comarca. En Valfendido, Elrond estivo a piques de negarlle a oportunidade de acompañar a Frodo, pois contemplaba seriamente a posibilidade de envialo de volta á Comarca como mensaxeiro. Porén, Gandalf apoiou os argumentos de amizade e lealdade esgrimidos por Pipin e Merri, e así estes foron elixidos como os dous derradeiros membros da Irmandade do Anel.

Pipin permaneceu coa Irmandade até a súa descomposición en Amon Hen, cando el e mais Merri foron capturados por unha partida de Orcos. Durante o seu cativerio deixou caer á mantenta o seu broche élfico (un agasallo recibido en Lórien) como pista para Aragorn, Legolas, e Gimli, que perseguían os Orcos. Aproveitando unha liorta interna dos seus captores, Pipin logrou cortar as cordas que o ataban cunha espada atrapada na man dun Uruk morto. En Rohan, ambos hobbits conseguiron escapar, cando os Orcos foron atacados por unha compañía de Rohirrim, os habitantes locais. Pouco despois, na súa travesía polo bosque de Fangorn, Merri e Pipin fixeron amizade con Bárbore, o máis importante dos Ents. Incitaron aos Ents para que combatesen a Saruman, e o resultado foi un ataque á fortaleza de Isengarda, que deixou ao mago encerrado na torre de Orthanc. Grazas a unha "apócema éntica" especial que Bárbore fixo beber a Merri e Pipin, estes convertéronse nos hobbits máis altos da historia, con catro pés e medio, superando ao devanceiro de Pipin, Touro Bruador Tuc, que medira catro pés e cinco polgadas.

Foi Pipin quen recolleu o palantír de Orthanc cando Gríma Lingua de Verme cometeu a inconsciencia de guindalo por unha fiestra da torre; máis tarde, nun acto case igualmente insensato, Pipin roubouno das mans de Gandalf mentres este durmía, poñendo unha pedra no seu lugar. Ao ollar para o interior do palantír tivo un arrepiante encontro co propio Sauron. Por este motivo Gandalf decidiu separalo dos seus amigos e levalo consigo á cidade de Minas Tirith. Alí coñeceu a Denethor, Mordomo de Gondor, e ofreceulle os seus servizos como pagamento pola morte do seu fillo Boromir, que morrera tentando defender a Merri e Pipin dos orcos. Denethor, divertido polo xesto do mediano, aceptou a oferta e converteuno nun dos Gardas de elite da Cidadela. Máis adiante foi Pipin quen saíu na procura de Gandalf cando Denethor, que perdera toda esperanza ao ver no palantír de Minas Anor un grande exército que semellaba sumir a Gondor na perdición, se dispuña a queimarse vivo xunto co seu fillo Faramir.

Pipin formou parte do Exército do Oeste comandado por Aragorn que asaltou a Porta Negra de Mordor nunha derradeira táctica desesperada. Durante a negociación final coa Boca de Sauron, Gandalf ordenou que estivesen presentes membros de cada unha das razas que se opuñan a Sauron: así, Gimli representou os Ananos, Legolas, Elladan e Elrohir (os fillos xemelgos de Elrond) os Elfos, e Pipin os Hobbits. Durante a Batalla da Porta Negra, Pipin logrou matar un trol antes de quedar inconsciente ao caer sobre el o seu inimigo. Máis tarde Gimli recoñeceu os pés do hobbit que sobresaían do corpo do trol e arrastrouno fóra da batalla, salvando a súa vida. Após a restauración da monarquía foi nomeado cabaleiro polo rei Elessar, que tamén lle concedeu un permiso indefinido para volver a casa. Pouco despois Merri e mais Pipin desenvolveron un papel crucial no derrocamento das forzas de Saruman ao seu regreso á Comarca.

En 6 CI Pipin casou con Diamante de Fendalonga, cando ela tiña 32 anos e el 37. Tiveron un fillo, Faramir, que máis tarde casaría con Riciños de Ouro, filla de Samsagaz Gamllí.

Rn 13 CI, Pipin herdou o título de seu pai e converteuse no 32º Thain da Comarca, cargo que ocupou durante 50 anos, antes de se retirar en 63 CI para volver visitar Rohan e Gondor xunto con Merri. Pipin permaneceu en Gondor durante o resto da súa vida.

Pipin morreu no ano 70 CI e o seu corpo foi colocado xunto co de Merri en Rath Dínen.

Representación en adaptacións editar

No filme animado de Ralph Bakshi de 1978 O Seños dos Aneis, a voz de Pipin pertencía a Dominic Guard. Na rodaxe de escenas con movemento real que Bakshi usou para a rotoscopia, Billy Barty fixo de modelo para varios dos hobbits, mais non fica claro se o fixo para Pipin.

Na versión animada d' O Regreso do Rei de 1980, producida para a televisión, Sonny Melendrez achegou a voz de Pipin.

Na serie radiofónica da BBC de 1981, Pipin foi interpretado por John McAndrew.

 
Billy Boyd

Na triloxía cinematográfica de Peter Jackson, o papel de Pipin recaeu en Billy Boyd, un actor escocés. Nun principio, os creadores do filme pretendían que Boyd adoptase un acento inglés para o papel, ao igual có resto dos hobbits; porén, Jackson pensou que o personaxe perdía parte da súa comicidade cando Boyd non usaba o seu sotaque orixinal. Xa que logo, decidiuse que o actor interpretase o papel con acento escocés; a decisión xustificouse co feito de que a Terra dos Tuc, na que habitaba o clan do mesmo nome ao que pertencía Pipin, é unha rexión rica en outeiros que lembra vagamente a Escocia (de feito, cando os secuaces de Saruman se apoderan da Comarca, o territorio dos Tuc resulta tan accidentado e inaccesíbel que estes son quen de repeler os atacantes cando os demais condados sucumben), e tamén polo detalle de que os Tuc inventaron o golf, orixinario de Escocia.[1].

Na triloxía cinematográfica, o personaxe de Pipin, o máis novo dos catro hobbits, é interpretado polo máis vello dos catro actores, Billy Boyd. Sorprendentemente, Frodo, interpretado por Elijah Wood, é o máis vello dos hobbits, mais Wood é o máis novo dos catro actores.

O actor Troy Bausch deu vida a Pipin na produción teatral d' O Regreso do Rei realizada en Cincinnati en (2003) para a compañía Clear Stage Cincinnati. No Lifeline Theatre de Chicago, o papel de Pipin recaeu en John Ferrick n' As Dúas Torres (1999).

Armas e vestimenta editar

Pipin non levaba armas (agás por unha pequena navalla) até o seu encontro cos espectros das lombas das antas. Alí os hobbits atoparon varias dagas longas de orixe Dúnedain entre o tesouro da aparición. Debido ao tamaño dos hobbits, servíanlles de espadas curtas, e Pipin conservou a súa durante toda a Guerra do Anel (exceptuando o tempo do seu cativerio a mans dos Orcos).

Ao comezo d'A Irmandade do Anel, Pipin vestía ao xeito habitual dos hobits: pantalón curto até o xeonllo, chaqueta, chaleco e capa. Após o asalto sufrido nas lombas das antas, perdeu as súas lixeiras roupas de verán e viuse obrigado a levar pesadas roupas de la até chegar a Valfendido. En Lórien, recibiu unha capa élfica que outorgaba ao seu portador a capacidade de se camuflar coa súa contorna. En Minas Tirith entrou a formar parte da Garda da Cidadela, e asignóuselle unha armadura e helmo de talle infantil, axeitados para o seu novo posto.

Durante a súa volta para a Comarca, Pipin levaba unha cota de malla, e probabelmente tamén a súa daga Dúnedain. Dise que máis tarde el e mais o seu amigo Meriadoc Brandigamo adoitaban cabalgar pola Comarca vestidos coas súas capas de Lórien, cos distintivos broches en forma de folla.

Notas editar

  1. J. R. R. Tolkien (2002), Annotated by Douglas A. Anderson, ed., The Annotated Hobbit, Boston: Houghton Mifflin, ISBN 0-618-13470-0