Pedro de Magalhães Mexía Bigotte Chorão, nado en Lisboao 5 de decembro de 1972, é un poeta, cronista e crítico literario portugués.

Infotaula de personaPedro Mexia

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(pt) Pedro de Magalhães Mexia Bigotte Chorão Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento5 de decembro de 1972 Editar o valor em Wikidata (51 anos)
Lisboa, Portugal Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadePortugal Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Católica Portuguesa (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpoeta , escritor , crítico literario Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua portuguesa Editar o valor em Wikidata
Premios

Discogs: 2107436 Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

É fillo do escritor João Dagoberto Forte Bigotte Chorão e de Maria José Teixeira de Magalhães Mexía, filla de Manuel de Magalhães Mexía de Macedo Pimentel de Bulhões, Alcalde da Lousã de 1954 a 1966, e de Maria Leonor Días de Medeiros e Albuquerque Teixeira, bisneta do fillo bastardo do 1.º Barão das Laranjeiras e medio-irmán do 2.º Barão e 1.º Visconde das Laranjeiras.

Licenciouse en Dereito pola Facultade de Dereito da Universidade Católica Portuguesa.[1] Fixo o programa de doutoramento en Teoría da Literatura na Facultade de Letras da Universidade de Lisboa.

É crítico e cronista no Expresso. Con Carlos Vaz Marques, João Miguel Tavares e Ricardo Araújo Pereira, integra o panel do programa Governo Sombra, transmitido na radio TSF (desde 2008),[2] na canle por cabo TVI24 (2012-2019) e na TV xeneralista SIC (desde 2020). É coautor, con Inês Meneses, de PBX, un podcast do Expresso coa Radar (2015-2019) e coa Antena 1 (desde 2020).

Desde 2016 exerce funcións de consultor para a cultura da Casa Civil do Presidente da República.[3] É vogal do Consello Directivo da Fundación Centro Cultural de Belén e membro do Consello Editorial da Imprensa Nacional - Casa da Moeda. Foi subdiretor e, tras a morte de João Bénard da Costa, director interino da Cinemateca Portuguesa (2008-2010).

Coordina a colección de poesía das Edicións Tinta-da-China. É co-director (con Gustavo Pacheco) da Granta en lingua portuguesa.[4]

Foi crítico e cronista no Diário de Notícias (1998-2007) e no Público (2007-2011)[5] e participou en diversos proxectos das Produções Fictícias: en É a Cultura, Estúpido; no programa O Eixo do Mal (SIC Notícias); n'O Inimigo Público (suplemento do jornal Público)[6] e no Canal Q. Mantivo rúbricas de cinema na Radio Renascença e na Antena 3 (2015-2016). Escribiu regularmente na revista LER.

Colaborou con dous proxectos de pezas curtas: Urgências (Teatro Maria Matos, 2004 e 2006) e Panos (Culturgest, 2012). Adaptou para teatro (con Ricardo de Araújo Pereira) Fazer Coisas com Palavras, do filósofo británico John Austin (Teatro San Luiz, 2008). Publicou a peza Nada de Dois (2009, encenada en São Paulo en 2010, nun festival no Canadá en 2011 e no Teatro de Vila Real en 2018) e escribiu Pigmalião, a partir de Ovídio (Teatro Taller, Guimarães, 2010). Escenificou Agora a Sério, de Tom Stoppard (Teatro Aberto, 2010), e No Campo, de Martin Crimp (Teatro Turim, 2013; tamén levado á escena no Teatro Angrense, Angra do Heroísmo, en 2018).

Escribiu o argumento do telefilme Bloqueio (dirección de Henrique Oliveira, RTP, 2012).

Escribiu introducións a libros de Camilo Castelo Branco, Aquilino Ribeiro, Agustina Bessa-Luís, Eugénio de Andrade, António Osório, João Miguel Fernandes Jorge, António Sousa Home, Xavier de Maistre, Ambrose Bierce, William Golding, Roger Grenier, Flannery O'Connor, Tomas Tranströmer e Werner Herzog.[7]

Publicou traducións ou versións de Notas sobre o Cinematógrafo, de Robert Bresson; Agora a Sério, de Tom Stoppard; Última Semana, de Hugo Williams; No Campo, de Martin Crimp; A Praia, de Peter Asmussen [con João Reis]; e Oleanna, de David Mamet [para un espectáculo de Ricardo Pais, Teatro Sá da Bandeira, Porto, 2019].

Escribiu a letra dunha canción ("Lixo") do álbum Equilíbrio (2010), de Balla, e o libreto da ópera cómica Canção do Bandido, de Nuno Côrte-Real (Teatro da Trindade, 2018).[8]

En 2015 e 2016 foi xurado do Premio Camões. Integrou xurados do Club Portugués de Artes e Ideas, da Fundación Luís Miguel Nava, do Instituto Camões, das Correntes d'Escritas / Casino da Póvoa, da Sociedade Portuguesa de Autores, da Asociación Portuguesa de Escritores, da Casa da América Latina e do Océanos - Premio de Literatura en Lingua Portuguesa, ben como dos festivais de cinema IndieLisboa e Curtas Vila do Conde. É membro dos xurados dos premios literarios da Fundación Inês de Castro; do Premio Vasco Graza Moura, atribuído pola Imprensa Nacional - Casa da Moeda; e do Premio D. Dinis, instituído pola Fundación Casa de Mateus. É socio do PEN Club.

Independente, colaborou (na área da Cultura) co grupo que preparou o programa electoral do CDS-PP en 2019.

O 9 de xuño de 2015 foi condecorado co grao de Oficial da Antiga, Nobilíssima e Esclarecida Orde Militar de Sant'Iago da Espada, do Mérito Científico, Literario e Artístico.

Obras editar

Poesía editar

  • Duplo Império (1999). Ed. de autor.
  • Em Memória (2000). Gótica.
  • Avalanche (2001). Quasi.
  • Eliot e Outras Observações (2003). Gótica.
  • Vida Oculta (2004). Relógio D'Água.
  • Senhor Fantasma (2007). Oceanos.
  • Menos por Menos - Poemas Escolhidos (2011). Dom Quixote.
  • Uma Vez Que Tudo se Perdeu (2015).
  • Contratempo (2016). Antoloxía publicada por Tinta-da-China Brasil.
  • Contretemps (2018). Al Manar Éditions, Neuilly, trad. Dominique Stonesco,
  • Poemas Escolhidos (2018). Tinta-da-China.

Crónicas editar

  • Primeira Pessoa (2006). Casa das Letras.
  • Nada de Melancolia (2008). Tinta-da-China.
  • As Vidas dos Outros (2010). Tinta-da-China.
  • O Mundo dos Vivos (2012). Tinta-da-China.
  • Cinemateca (2013). Tinta-da-China.
  • Biblioteca (2015). Tinta-da-China.
  • Queria mais é que chovesse (2015). Antoloxía publicada por Tinta-da-China Brasil.
  • Lá Fora (2018). Tinta-da-China.
  • Imagens Imaginadas (2019). Tinta-da-China.

Diarios editar

  • Fora do Mundo (2004). Cotovia.
  • Prova de Vida (2007). Tinta-da-China.
  • Estado Civil (2009). TDC.
  • Lei Seca (2014). TDC.
  • Malparado (2017). TDC.

Xurdidos dos blogues A Columna Infame (con João Pereira Coutinho e Pedro Lomba), 2002-2003; Dicionário do Diabo, 2003-2004; Fóra do Mundo (con Francisco José Viegas e Pedro Lomba), 2004-2005; Estado Civil, 2005-2009; Lei Seca, 2009-2012; e Malparado, 2012-2015.

Teatro editar

  • Nada de Dois (2009). Tinta-da-China.

Traducións e Versións editar

  • Robert Bresson, Notas sobre o Cinematógrafo (2004)
  • Tom Stoppard, Agora a Sério (2010), teatro
  • Hugo Williams, Última Semana (2014), poesia
  • Martin Crimp, No Campo (2016), teatro
  • Peter Asmussen, A Praia (2018) [con João Reis], teatro
  • David Mamet, Oleanna (2019), teatro

Organización de edicións editar

Antoloxías nas que está representado editar

  • Ventana a la nueva poesía portuguesa (2001), México, org. Nuno Costa Santos e Benjamín Valdivia.
  • 366 Poemas que Falam de Amor (2003), org. Vasco Graza Moura.
  • Anthologie de la jeune poésie portugaise (número 24 de Bacchanales - Revue de la Maison de la poésie Rhônes- Alpes (2004), org. Nuno Júdice.
  • Antología do Humor Portugués (2008), org. Nuno Artur Silva e Inês Fonseca Santos.
  • Poemas Portugueses – Antologia da Poesia Portuguesa do Séc. XIII ao Séc. XXI (2009), org. Jorge Reis-Sá e Rui Lage.
  • Alma Minha Gentil: Antología general de la poesía portuguesa (2009), España, org. Carlos Clementson.
  • Poemas con Cinema (2010), org. Joana Matos Frías, Luís Miguel Queirós e Rosa Maria Martelo.
  • Em Lisboa, Sobre o Marr (2013), org. Ana Isabel Queiroz, Luís Maia Varela e Maria Luísa Costa.
  • Lisbonne: Histoire, promenades, anthologie et dictionnaire (2013), colección Bouquins, Robert Laffont,org. Luísa Braz de Oliveira.
  • Escribiré en el piano. 101 poemas portugueses (2015), Editorial Pre-textos, org. Manuela Júdice e Jerónimo Pizarro.
  • 77 Poemas Sobre Casas (2017), Escola de Arquitetura da Universidade do Minho, org. Carla Lage.
  • Os Cem Melhores Poemas Portugueses dos Últimos Cem Anos (2017), Compañía das Letras, org. José Mário Silva.
  • Nos dias tristes não se fala de aves - Antologia da poesia portuguesa contemporânea (2018), Bulgaria, org. Maria Georgieva.
  • No Dentro e Fora das Palavras (2019), Modo de Ler, org. Maria Hercília Agarez.
  • Contretemps (2018). Festival Voix Vives / Al Manar Éditions, tradución de Dominique Stonesco.

Premios editar

  • 2017: Governo Sombra recibiu o Premio Autores, da Sociedade Portuguesa de Autores, na categoría de Mellor Programa de Radio
  • 2018: Grande Prémio de Crónica APE, por Lá Fora.
  • 2019: a ópera Canção do Bandido venceu no Premio Autores na categoría Mellor Traballo de Música Erudita.

Notas editar

  1. "Pedro Mexia. Wook". www.wook.pt (en portugués). Consultado o 2020-07-07. 
  2. "Governo Sombra". TSF Rádio Notícias (en portugués). Z. Arquivado dende o orixinal o 27 de xuño de 2020. Consultado o 2020-07-07. 
  3. "Marcelo convida Pedro Mexia para Belém". Jornal Expresso (en portugués). Consultado o 2020-07-07. 
  4. "GRANTA". granta.tintadachina.pt. Consultado o 2020-07-07. 
  5. Infopédia. "Pedro Mexia - Infopédia". Infopédia - Dicionários Porto Editora (en portugués). Consultado o 2020-07-07. 
  6. "Sobre". Inimigo Público (en portugués). Consultado o 2020-07-07. 
  7. "Pedro Mexia". Tinta da China (en portugués). 2019-07-18. Consultado o 2020-07-07. 
  8. "Pedro Mexia escreve ópera para o Teatro da Trindade em Lisboa". www.cmjornal.pt (en portugués). Consultado o 2020-07-07.