Parque das Palmeiras

parque urbano en Pontevedra

Coordenadas: 42°25′47″N 8°38′51″O / 42.429722222222, -8.6475

O Parque das Palmeiras, tamén coñecido simplemente como As Palmeiras, é un parque público no centro de Pontevedra. É a zona verde máis representativa e emblemática do centro da cidade, xunto coa Alameda de Pontevedra.

Entrada leste ao Parque das Palmeiras.

Historia editar

O proxecto do século XIX para ampliar o antigo campo de San Xosé do arquitecto Alejandro Sesmero, que finalmente non se levou a cabo, foi a base para o desenvolvemento dun parque que cos anos converteríase no Parque das Palmeiras.

Na década de 1870 proxectouse a Gran Vía (actual Gran Vía de Montero Ríos) para unir a Alameda de Pontevedra co Campo da Feira.[1]

A primeira zona que comezou a tomar forma no novo parque corresponde aos actuais xardíns de Colón. Estes terreos formaban parte anteriormente do xardín da horta do convento de Santo Domingo. A finais do século XIX, Alejandro Sesmero deseñou un xardín situado á entrada da Alameda de Pontevedra onde se plantaron especies exóticas e singulares.[2]

Ao longo do século XX, a zona do actual Parque das Palmeiras foi obxecto de continuos cambios, tanto no que se refire ao paisaxismo como aos elementos que contiña.

A zona dos actuais xardíns de Vincenti foi utilizada para a feira de gando ata 1896 e coñecíase como o Campo da Feira.[3] A principios do século XX, o tenente de alcalde, Andrés Landín, foi o promotor do axardinamento deste Campo, que nun principio se concibiu como unha gran praza dedicada a Eduardo Vincenti Reguera, o deputado que representou a Pontevedra nas Cortes Xerais desde 1886 ata 1923. A configuración desta praza, que acabou sendo un parque, foi moi lenta.

O 9 de xuño de 1902, o xardineiro Francisco Pousada Fernández asinou un proxecto co Concello para converter esta praza de Vincenti nun xardín. Andrés Landín, pola súa banda, promoveu a compra de árbores e plantas para o xardín previsto en decembro de 1902 e xaneiro de 1903.

En 1924 desapareceu o teatro-circo de madeira autorizado en 1900 polo concello fronte ao palacete de Villa Pilar e o espazo converteuse nun xardín. En 1929, o estanque que Sesmero situara orixinalmente á entrada da Alameda foi trasladado ao Parque das Palmeiras. Posteriormente, en 1959, inaugurouse o Monumento aos Navegantes na parte oeste dos xardíns de Vincenti.[4]

 
Fonte con surtidores de auga de noite

A principios da década de 1980, instaláronse nos xardíns Vincenti novas paxareiras para aves exóticas como os pavos reais e grandes gaiolas circulares para animais como os monos.

En 1985, o parque adoptou o seu aspecto actual tras unha última reforma. Segundo o proxecto, os xardíns transformáronse nun parque de estilo inglés con grandes zonas abertas, e gran parte da vexetación substituíuse por céspede bordeado de pequenos bordos de granito.[5]

En 2007 retiráronse as paxareiras e gaiolas que levaban anos baleiras e substituíronse pola ampliación da zona de xogos infantís.[6] Tamén desapareceron os patos do estanque dos patos situado nun extremo do parque.

Tamén en 2007 instalouse un novo sistema de iluminación para resaltar 43 árbores mediante 50 focos encaixados no chan, que proporcionan luz vertical e destacan especialmente os tres cedros do Líbano declarados árbores singulares pola Xunta de Galicia, así como as palmeiras do paseo central do parque.[7]

Descrición editar

O parque ten unha superficie de aproximadamente 23.000 m². Está delimitado polos grandes edificios da Gran Vía de Montero Ríos ao norte, pola Avenida Raíña Vitoria Uxía ao oeste, pola sede provincial do Ministerio de Defensa ao sur e pola rúa Marqués de Riestra ao leste, onde se atopa o palacete de Villa Pilar.[8]

O Parque das Palmeiras inclúe un paseo central flanqueado por palmeiras, os Xardíns de Vincenti e os Xardíns Colón.

Na zona central hai un paseo flanqueado por altas palmeiras canarias que discorre en liña recta desde a rúa Xeneral Gutiérrez Mellado ata a avenida Raíña Vitoria Uxía.[9] Ao redor deste paseo central atópanse os Xardíns de Vincenti e, un pouco máis ao norte, os Xardíns de Colón, que rodean tres grandes edificios do século XIX cuxas fachadas dan á Gran Vía de Montero Ríos: o Instituto Valle-Inclán, inaugurado en 1927, o Pazo da Deputación de Pontevedra, inaugurado en 1890, e o edificio da Escola Normal de Artes e Oficios (actual edificio administrativo da Deputación), inaugurado en 1899.[10]

 
Paseo central do parque á noite

Os xardíns de Vincenti teñen dous eixos que os dividen en catro cuartos: o paseo das palmeiras (oeste-este) e o paseo que orixinalmente estaba flanqueado por magnolias, que conecta o Pazo da Deputación de Pontevedra coa antiga escola (actual Delegación Provincial de Defensa) (norte-sur). Os xardíns, bordeados de pequenos sendeiros, están ocupados por diversas especies de árbores de flor como o magnolio e a camelia. Outras árbores notables son os cedros do Líbano, o cedro do Himalaia, o acivro e os teixos de Umbría.[11]

Os xardíns de Colón teñen pequenos estanques de mármore con estatuas de bronce de querubíns no seu interior. A estatua de mármore branco de Cristovo Colón, que dá nome aos xardíns, foi realizada por Juan Sanmartín e Serna en 1892 para o pazo de Lourizán e foi instalada nos xardíns en 1959.[12]

No extremo oriental do paseo central das Palmeiras atópase un estanque de granito chamado popularmente El Pilón cunha media rocha redonda con buracos irregulares e surtidores de auga no seu interior. Preto da avenida Raíña Vitoria Uxía hai un estanque coñecido popularmente como o estanque dos Patos. Alberga casas en miniatura e foi renovado en 2016.[13] Ao norte do paseo das Palmeiras hai un parque infantil con escorregadoiros, randeeiras e outros xogos.[14]

No extremo occidental do parque, detrás do edificio administrativo da Deputación de Pontevedra, atópase o Monumento aos Navegantes, inaugurado en 1959.[15] O desnivel cara á avenida Raíña Vitoria Uxía está separado do parque por unha varanda desde a que se ve o mar e a Ría de Pontevedra. Ao sur, pechando a zona axardinada, o edificio que actualmente alberga a Delegación Provincial do Ministerio de Defensa (antiga escola primaria) foi construído entre 1889 e 1892.[16][17]

No extremo sueste do parque atópase o emblemático Café Blanco y Negro (que substituíu no seu día ao Café Las Navas), un dos máis antigos de Pontevedra, fundado en 1944, e que obtivo a concesión para construír a súa famosa terraza anexa ao parque en 1950.[18][19] No extremo suroeste do parque hai un pombal circular decorado cun fresco, renovado en 2017.[20]

Galería editar

Notas editar

  1. "Ladrillo de lujo". Faro (en castelán). 12 de febreiro de 2011. 
  2. "El origen de Las Palmeras". Faro (en castelán). 27 de novembro de 2016. 
  3. "De Las Palmeras a Monte Porreiro". La Voz de Galicia (en castelán). 28 de novembro de 2010. 
  4. "A los navegantes de Pontevedra". Diario de Pontevedra (en castelán). 23 de setembro de 2015. 
  5. "Protestas en Pontevedra por la reforma del parque de las Palmeras". El País (en castelán). 21 de agosto de 1985. 
  6. "La retirada de las pajareras de Las Palmeras dará paso a la ampliación del parque infantil". La Voz de Galicia (en castelán). 
  7. "Pontevedra renueva la imagen de su parque más emblemático". El Correo Gallego (en castelán). 20 de febreiro de 2007. 
  8. "Un "Todo" en Villa Pilar". Pontevedra Viva (en castelán). 8 de decembro de 2017. 
  9. "Pontevedra logra frenar al picudo rojo". La Voz de Galicia (en castelán). 10 de xuño de 2017. 
  10. "Una generación de profesores se despide". Faro (en castelán). 20 de xuño de 2010. 
  11. "El Concello diseña un plan para la puesta en valor de los cedros del Himalaya de los Jardines de Vincenti". Pontevedra Viva (en castelán). 3 de febreiro de 2020. 
  12. "El Descubrimiento devolvió la mano a la estatua de Colón". La Voz de Galicia (en castelán). 12 de outubro de 2018. 
  13. "Comienzan las obras para recuperar el estanque de patos del parque de las Palmeras". La Voz de Galicia (en castelán). 2 de novembro de 2016. 
  14. "Ampliación y renovación del área de juegos infantiles en el parque de Las Palmeras". La Voz de Galicia (en castelán). 15 de decembro de 2007. 
  15. "A los navegantes de Pontevedra". Diario de Pontevedra (en castelán). 23 de setembro de 2015. 
  16. "Ladrillo de lujo". Faro (en castelán). 10 de febrero de 2011. 
  17. "De Las Palmeras a Monte Porreiro". La Voz de Galicia (en castelán). 28 de novembro de 2010. 
  18. "Quién no se tomó un café en el Blanco y Negro, el emblemático local de Pontevedra". La Voz de Galicia (en castelán). 12 de marzo de 2021. 
  19. "El Blanco y Negro". Faro (en castelán). 15 de novembro de 2020. 
  20. "El mural de Las Palmeras como ejemplo". Faro (en castelán). 24 de marzo de 2017. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar