Pablo Insua
Pablo Insua Blanco, nado en Arzúa o 9 de setembro de 1993, é un futbolista galego. Xoga de central e o seu equipo actual é a SD Huesca.
Pablo Insua | |||
---|---|---|---|
Insua co Deportivo en 2014 | |||
Información persoal | |||
Nome | Pablo Insua Blanco | ||
Nacemento | 9 de setembro de 1993 (30 anos) | ||
Lugar de nacemento | Arzúa | ||
Altura | 1,83 m. | ||
Posición | Central | ||
Información de club | |||
Club actual | Huesca | ||
Número | 4 | ||
Carreira xuvenil | |||
2002–2004 | Rosalía CF | ||
2004–2005 | CD Santiago Sar | ||
2005–2006 | Santiago de Compostela CF | ||
2008–2010 | Deportivo da Coruña | ||
Carreira sénior | |||
Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
2010–2012 | Deportivo B | 60 | (0) |
2012–2017 | Deportivo da Coruña | 59 | (3) |
2015–2017 | → Leganés (cedido) | 64 | (2) |
2017–2020 | Schalke 04 | 1 | (0) |
2018–2020 | → Huesca (cedido) | 17 | (0) |
2020– | Huesca | 10 | (0) |
Selección nacional | |||
2012 | España sub-19 | 5 | (0) |
2012–2013 | España sub-20 | 4 | (0) |
Partidos e goles só en liga doméstica. Club: actualizado a 13 de febreiro de 2021 [ editar datos en Wikidata ] | |||
Traxectoria editar
Inicios (1993-2006) editar
Seu pai, Fernando Insua, foi futbolista e xogou co Bergantiños en Terceira División.[1] Pablo comezou a xogar ao fútbol sala en Arzúa e logo fichouno o Rosalía CF de Santiago de Compostela, a onde o levaba súa nai a adestrar e xogar. Xogou catro anos no Rosalía, logo chamado CD Santiago Sar tras a fusión co Colexiata do Sar e logo Santiago de Compostela CF. En 2006 foi elixido mellor xogador sub-13 da Compostela Cup,[2] fichando a continuación polo Deportivo da Coruña.[3]
Deportivo da Coruña (2006-2017) editar
Categorías inferiores e Fabril (2006-2013) editar
Comezou a súa etapa no Deportivo no equipo infantil, pasando logo ao cadete e ao xuvenil e debutando con 16 anos no Fabril en Segunda División B fronte ao Lugo. Tito Ramallo converteuno nun fixo da aliñación esa tempada (2010/11), na que disputou 28 partidos, todos eles como titular, aínda que o equipo acabou descendendo a Terceira División.[1] O seu bo xogo fixo que esa mesma tempada o seu contrato fose renovado por catro anos máis.[4]
Xogou dúas tempadas máis no filial branquiazul e na segunda delas debutou ademais co primeiro equipo en partido oficial, nun partido de liga contra o Athletic de Bilbao no vello San Mamés (1–1). Á semana seguinte, coas baixas de Marchena e Zé Castro, José Luis Oltra colocouno como titular no choque de Copa contra o RCD Mallorca, no que o Dépor empatou (0–0) e quedou eliminado.[5] Disputou dous partidos máis co primeiro equipo esa tempada, fronte a Atlético de Madrid e FC Barcelona, ambos como titular.
Primeiro equipo (2013-2015) editar
Na tempada 2013/14, xa como futbolista do primeiro equipo en Segunda División, converteuse nun titular indiscutible para o técnico Fernando Vázquez, e disputou 40 partidos durante a tempada, todos como titular. Marcou ademais tres goles e os dous primeiros, fronte a Las Palmas e Recreativo de Huelva, significaron cadansúas vitorias por 0-1.[6][7] O equipo logrou o ascenso directo tras acabar segundo por detrás do Eibar.[8] Ademais foi elixido mellor defensa da tempada de Segunda División na Gala dos Premios LFP, superando na votación a Yuri Berchiche (SD Eibar) e a Jean-Sylvain Babin (AD Alcorcón)[9] e renovou co club coruñés até 2018. [10]
Con todo, na tempada 2014/15 o seu rendemento baixou e non contou coa confianza dos técnicos Victor Fernández e Víctor Sánchez. Aínda así chegou a exercer como capitán nun partido de liga contra o Valencia.[1] Na tempada seguinte chegaron ao club Arribas, Fernando Navarro e Sidnei, mentres que Insua saíu cedido ao Leganés, de Segunda División.[11]
Cesións ao CD Leganés (2015-2017) editar
No club madrileño recuperou a titularidade, disputando dende o inicio 38 partidos, e foi un dos piares do equipo no ascenso á Primeira División.[12] No verán de 2016 o presidente do Deportivo Tino Fernández renovoulle o contrato ata 2020 e cedeuno de novo ao Leganés. Na súa segunda tempada en Leganés disputou 30 partidos e anotou un gol fronte ao Alavés en Mendizorrotza.[13] O equipo conseguiu o seu obxectivo de salvar a categoría.
Á súa volta á Coruña o club comunicoulle que o adestrador Pepe Mel non contaba con el e foi traspasado ao Schalke 04, da Bundesliga, nunha operación próxima aos 3.500.000 euros.[14][15]
Schalke 04 (2017-2020) editar
O seu paso polo fútbol alemán viuse condicionado pouco despois da súa chegada, ao ser diagnosticado cunha pleurite e posteriormente unha pericardite que impediron o seu debut ata marzo de 2018, cando tras dez meses de baixa xogou o seu primeiro e único partido na Bundesliga, fronte ao Wolfsburg.[16][17]
Cesións á SD Huesca (2018-2020) editar
No verán de 2018, xa recuperado da súa doenza cardíaca, foi cedido á SD Huesca, que se dispoñía a disputar a súa primeira tempada na Primeira División.[18] Con todo, en febreiro sufriu unha rotura do ligamento cruzado anterior do seu xeonllo esquerdo, dicindo adeus á campaña.[19] O equipo acabou descendendo a Segunda e o Schalke 04 volveuno ceder ao club oscense.[20] Tras recuperarse da grave lesión recuperou a titularidade nos últimos partidos da tempada, e contribuíu a un novo ascenso do equipo a Primeira.[21]
SD Huesca (2020-presente) editar
En agosto de 2020 a SD Huesca exerceu a opción de compra obrigatoria que tiña sobre o xogador en caso de ascenso a Primeira e Insua foi traspasado definitivamente ao club aragonés, no que levaba xogando dous anos como cedido.[21]
Selección nacional editar
Xogou na selección española sub-19, coa que se proclamou campión de Europa baixo a dirección de Julen Lopetegui.[22] Posteriormente xogou tamén na selección sub-20 e en 2013 foi convocado por Lopetegui para xogar dous partidos coa selección española sub-21,[23] aínda que finalmente foi desconvocado por mor dunha escordadura de nocello.[24]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Fernández, Xurxo (22 de outubro de 2014). "Pablo Insua: «...Y voy a ser el capitán» del Deportivo". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "El Villestro ganó en la categoría sub 9 de la Compostela Cup". La Voz de Galicia (en castelán). 9 de xullo de 2006. p. 50.
- ↑ "Pablo Insua: El deportivismo tiene que dejar de ser tibio con la cantera". El Correo Gallego (en castelán). 3 de xullo de 2017. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ Ventureira, R.; Barreiros, P. (3 de decembro de 2010). "El juvenil que apunta al Deportivo". La Voz de Galicia (en castelán).
- ↑ Torrente, Pepe (27 de novembro de 2012). "Insua apunta a titular el jueves en Copa". Marca (en castelán). Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ Núñez, Alfonso (17 de agosto de 2013). "Un córner que vale tres puntos" (en castelán). Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ Piñeiro, Miguel (11 de novembro de 2013). "El Deportivo gana y convence en campo del Recreativo de Huelva". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "El Deportivo de La Coruña acompañará al Eibar a Primera" (en castelán). 31 de maio de 2014. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "Insua renova a súa vinculación co Deportivo ata 2018". 25 de marzo de 2014. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "Pablo Insua, 'Mejor Defensa de la Liga Adelante 2013-14'" (en castelán). 27 de outubro de 2014. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "Pablo Insua se marcha cedido al Leganés". La Voz de Galicia (en castelán). 15 de agosto de 2015. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "Pablo Insua, renovado y cedido" (en castelán). 15 de xullo de 2016. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "Un cabezazo de Insua salva un punto para el Leganés en Vitoria". La Voz de Galicia (en castelán). 21 de xaneiro de 2017. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ Miranda, Carlos (30 de xuño de 2017). "El Dépor vende a Insua al Schalke 04". La Opinión A Coruña (en castelán). Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "Pablo Insua, traspasado ao Schalke 04". 29 de xuño de 2017. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "Pablo Insua, de baja en el Schalke 04, pierde 8 kilos por una pericarditis" (en castelán). 31 de outubro de 2017. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "Insua debuta en la Bundesliga y deja atrás un calvario de diez meses". La Opinión A Coruña (en castelán). 18 de marzo de 2018. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ Barluenga, Miguel (20 de xullo de 2018). "Pablo Insua, otro central para la SD Huesca" (en castelán). Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "Insúa dice adiós a la temporada". Mundo Deportivo (en castelán). 11 de febreiro de 2019. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "Insua regresa al Huesca" (en castelán). 21 de agosto de 2019. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ 21,0 21,1 Puyuelo, Jorge (1 de agosto de 2020). "Huesca y Schalke hacen oficial el traspaso de Pablo Insua" (en castelán). Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "Pablo Insua, campeón de Europa sub-19" (en castelán). 16 de xullo de 2012. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "La sub-21 convoca a Insua, que no estará ante el Barça B" (en castelán). 6 de outubro de 2013. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ "La Sub-21 desconvoca a Insua". La Opinión A Coruña (en castelán). 1 de setembro de 2014. Consultado o 12 de marzo de 2021.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- Datos do xogador en Soccerway (en castelán).
- Datos do xogador en BDFutbol (en castelán).