Jūrmala

Jūrmala

Topónimo oficial	Jūrmala
País	Letonia
Superficie	100 km²
Fundación	1785
Poboación:
- Total	57.371 (2016)
- Densidade	573,7 h/km²
Presidente	Gatis Truksnis (2011)
Páxina web	Jurmala.lv

Jūrmala [juːrmala] , significa litoral ou praia, é unha cidade autónoma de Letonia situada a 25 Km ao NE da capital do país, Riga. Forma unha faixa costeira de 32 Km de longo e 3 Km de ancho situada entre o Golfo de Riga e o río Lielupe.

As praias de Jūrmala son famosas pola súa area de cuarzo branco e o ámbar.

A cidade de Jūrmala componse dunha serie de pequenos centros turísticos. De oeste a leste, son: Kemeri, Jaunkemeri, Verso, Kauguri, Vaivari, Asari, Melluzi, Pumpuri, Jaundubulti, Dubulti, Majori, Dzintari, Bulduri e Lielupe.

A cidade é unha das dúas residencias do presidente da República de Letonia, a casa-museo de John Rainis e a súa esposa, a poetisa Aspasia.

Na sala de concertos "Dzintari" anualmente celébrase o Music Festival KVN e a competición internacional de mozos cantantes New Wave, o festival Jurmalina habla Anshlag e outros concertos e festivais.

Os visitantes poden acceder a Jūrmala dende Riga en tren de proximidades (30 min) ou por estrada en coche (20 min). Dende 2008 Jūrmala e o aeroporto de Riga están conectados cun servizo de autobús. Os visitantes con vehículos privados deben pagar 1 LVL por cada día que pasen en Jūrmala.

Historia

Selo do correo letón de 2001.

Na época do bispo Albrecht (1165-1229) a península de Jūrmala estaba cuberta por fragas. O Duque Jacob tiña os seus propios plans para Lielupe, quería construír un canal que conectase co mar en Lielupe Sloka, para facilitar o desprazamento en buques na capital Mitau. O proxecto quedou sen concretarse.

O primeiro lugar para o baño organizouse en Dubulti. Outra parte antiga de Jürmala é Sloka, recibiu o status de colonia en 1785, e de cidade en 1878. Sloka creceu pola fábrica de papel que funcionou dende 1896 a 1990.

A zona que agora comprende a cidade de Jūrmala era antes parte de Riga, era coñecida como Rīgas-Jūrmala. Algunhas partes da zona, como Sloka e Kemeri, coñécense como balnearios dende fai séculos. Jūrmala en alemán era chamada Riga-Strand, a "Praia de Riga".

Jūrmala tiña fama como destino de spa dende finais do século XVIII. Os terratenentes ricos comenzaron a tradición de relax na praia, e os oficiais do exército ruso ían descansar alí despois das guerras napoleónicas, regresando máis tarde cas súas familias. O máximo desenvolvemento da zona de Jūrmala foi coa apertura da liña de ferrocarril Riga-Tukums en 1877 (aínda pasa por Jūrmala) o que deu un grande impulso ao número de visitantes, e polo tanto un impulso ao desenvolvemento da cidade coma un complexo turístico. Jūrmala tamén gañou unha reputación como sanatorio. A brisa mariña, o arrecende dos pinos, as fontes de auga mineral, e a praia de arena axudou a crear sanatorios na cidade.

Construción de formigón da época de ocupación soviética do país agora chamado "Baltic Beach Hotel"

Na época soviética, durante a ocupación de Letonia despois da segunda guerra mundial, Jūrmala era un destino popular entre os funcionarios do partido comunista debido a súa proximidade a Moscova das súas praias, sanatorios e ao bo clima no verán. As vacacións pagadas eran recompensas para membros dos sindicatos máis importantes. Converteuse nun dos destinos turísticos máis populares de toda a Unión Soviética. Os balnearios ofrecían instalacións de baños de barro, terapia a cabalo e sendeirismo polos bosques. En verano había moitos concertos.

Jūrmala pasou a ser oficialmente cidade en 1959. A liña ferroviaria electrificouse e na actualidade hai servizo de tren regular a Riga.

Mentres Riga vai avanzando rapidamente para atraer a un número crecente de turistas occidentais, Jūrmala quedou atrás, descoñecida. Os rusos están agora suxeitos a estritos requisitos de visado. Importantes grupos turísticos europeos teñen unha dura tarefa que facer na súa promoción. Durante os últimos anos Jūrmala comenzou a recuperarse. Moitas celebridades rusas, homes de negocios de éxito decidíronse pola compra de casas cerca da praia como segunda residencia e lugar de vacacións no verán, fanse festivais e outras actividades para atraer a máis e máis xente á cidade cada verán. Jūrmala case acadou a popularidade que tiña coa elite soviética.

Praia

Praia de Majori, Bandeira Azul.

Os 32 Km da costa son praias de areas finas e brancas composta de cuarzo. Durante as tormentas á costa chegan anacos de ámbar e moitas cunchas. A finais de xaneiro e principios de febreiro, o Golfo de Riga polo xeral conxélase, na praia a miúdo fórmanse grandes montañas glaciais que atraen a gran cantidade de espectadores.

A profundidade media no Golfo é de 26 m, o punto máis fondo é de 60 m. Ao longo da costa, a agua é pouco profunda. O fondo está cuberto na maior parte de area. O vento forte do oeste, trae á costa auga quente, así como ondas de ata 5 metros. A salinidade na baía é inferior á metade do Mar Báltico. As dunas costeiras separan a praia do cinto forestal que vai paralelo á costa, ata unha elevación de 17 m.

Demografía

A 1 de xaneiro de 2011, a poboación da cidade era de 56.060 persoas.

Demografía de Jūrmala en 2011
Letóns			50.8%
Rusos			35%
Bielorusos			3.9%
Ucraínos			2.7%
Polacos			1.7%
Lituanos			0.9%
Outros			5.0%

	1897	1925	1935	1943	1959	1979	1989	1991	1997	2011
Poboación	2114	10786	13663	12653	37954	60943	60600	61041	58977	56060

Clima

Clima en Jūrmala
Mes	Xan	Feb	Mar	Abr	Mai	Xuñ	Xul	Ago	Set	Out	Nov	Dec	Ano
Temperatura media máxima (°C)	-2	-2	3	10	17	21	23	21	16	11	4	0	10
Temperatura mínima media (°C)	-8	-7	-4	1	6	11	14	13	12	4	0	-5	3
Precipitacións (mm)	33	25	31	39	43	61	79	79	76	60	61	49	636
Temperatura da auga (°C)	0	0	1	5	11	17	21	23	19	15	10	5	11
Fonte: Slavi.ru (en ruso)

Cidades irmandadas

Jūrmala está irmandada con:

Anadia, Portugal Eskilstuna, Suecia Jakobstad, Finlandia

Gävle, Suecia Cabourg, Francia Palanga, Lituania

Pärnu, Estonia Kazan, Rusia Terracina, Italia

Vista panorámica da praia de Jürmala, Letonia.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina Oficial
• dmoz.org Información sobre Jūrmala Arquivado 25 de febreiro de 2007 en Wayback Machine.