Gran Premio do Brasil de 1991

competición automobilística de Fórmula 1

O Gran Premio do Brasil de 1991 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula 1, celebrada o 24 de marzo de 1991 no circuíto de Interlagos de São Paulo. Foi a segunda carreira da tempada de 1991 e foi gañada desde a pole position polo piloto local Ayrton Senna, conducindo un McLaren - Honda. Era a primeira vez que Senna gañaba o seu Gran Premio de casa, na súa oitava tempada de F1. Riccardo Patrese terminou segundo nun Williams Williams - Renault, co compañeiro de equipo de Senna Gerhard Berger en terceiro lugar.

Modelo:Competición deportivaGran Premio do Brasil de 1991
TipoGran Premio do Brasil Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1991 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento71 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónAutódromo José Carlos Pace (Cidade Dutra) 23°42′04″S 46°41′50″O / -23.701111111111, -46.697222222222 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude4,309 km Editar o valor en Wikidata
PaísBrasil Editar o valor en Wikidata
Data24 de marzo de 1991 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoAyrton Senna Editar o valor en Wikidata
Pole positionAyrton Senna Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaNigel Mansell Editar o valor en Wikidata

Resumo de carreira

editar

Ayrton Senna fixo un comezo perfecto para liderar diante de Nigel Mansell, Riccardo Patrese, Jean Alesi, Gerhard Berger e Alain Prost, construíndo unha vantaxe duns 3 segundos na volta 8. Con todo Mansell acercouse e na volta 20 a brecha baixara a 0.7s. Na volta 17 Prost puxo pneumáticos novos, ansioso por evitar quedar atrapado detrás de Nelson Piquet no Benetton. Mansell entrou a boxes na volta 26, pero a parada foi terrible, durou máis de 14 segundos. Isto devolveuno á carreira no 4º lugar detrás de Patrese e Alesi. Despois de que Senna e Patrese fixeran as súas paradas, Mansell estaba a uns 7 segundos do líder McLaren. Non parecía haber ningunha dúbida de que Senna sería atrapado, pero a oportunidade nunca xurdiu xa que na volta 50 Mansell tivo que deterse por un novo xogo de pneumáticos logo dunha picada causada por restos na pista. Descoñecido para os espectadores, a caixa de cambios de Senna fallaba, perdendo a cuarta marcha e na volta 60 a vantaxe reduciuse á metade e Mansell marcara a volta rápida. Con todo, ironicamente, foi a caixa de cambios de Mansell a que rompeu primeiro, o que o levou a retirarse na volta 61. Con tan só un par de voltas, Senna tamén perdeu quinta e terceira marcha. Ter que manter a sexta marcha nas curvas lentas e medis significaba que moitas veces case se parou. Patrese acercábase rapidamente, pero cos seus propios problemas coa caixa de cambios non puido pasar.

Senna gañou por apenas por 2´9 segundos sobre Patrese. Cando cruzou a liña de meta, comezou a gritar para celebrar o seu soño de gañar en casa. A tremenda loita de tratar de manter o auto baixo control, causoulle cambras musculares e febre. Logo de deter o seu automóbil, Senna case non puido moverse por si mesmo. Tivo que ser levantado fisicamente do auto por esgotamento e conducido ao podio no automóbil médico. Malia un pequeno incendio na grella e o acelerador agarrado, Berger levouse o podio final diante de Prost, Piquet e Alesi.

Clasificación

editar

Precualificación

editar
Pos Piloto Construtor Tempo diferenza
1 22   JJ Lehto Dallara-Judd 1:19.540
2 33   Andrea de Cesaris Jordan-Ford 1:20.150 +0.610
3 32   Bertrand Gachot Jordan-Ford 1:20.184 +0.644
4 21   Emanuele Pirro Dallara-Judd 1:20.567 +1.027
5 35   Eric van de Poele Lambo-Lamborghini 1:21.919 +2.379
6 34   Nicola Larini Lambo-Lamborghini 1:22.944 +3.404
7 31   Pedro Chaves Coloni-Ford 1:23.231 +3.691
8 14   Olivier Grouillard Fondmetal-Ford 1:23.951 +4.411

Cualificación

editar
Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 1   Ayrton Senna McLaren-Honda 1:18.711 1:16.392
2 6   Riccardo Patrese Williams-Renault 1:22.069 1.16.775 +0.383
3 5   Nigel Mansell Williams-Renault 1:20.056 1.16.843 +0.451
4 2   Gerhard Berger McLaren-Honda 1:19.557 1.17.471 +1.079
5 28   Jean Alesi Ferrari 1:19.350 1:17.601 +1.209
6 27   Alain Prost Ferrari 1:20.079 1.17.739 +1.347
7 20   Nelson Piquet Benetton-Ford 1:20.105 1.18.577 +2.185
8 15   Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 1:22.196 1.18.664 +2.272
9 4   Stefano Modena Tyrrell-Honda 1:21.709 1.18.847 +2.455
10 32   Bertrand Gachot Jordan-Ford 1:21.493 1.18.882 +2.490
11 29   Éric Bernard Lola-Ford 1:22.127 1.19.291 +2.899
12 21   Emanuele Pirro Dallara-Judd 1:21.286 1.19.305 +2.913
13 33   Andrea de Cesaris Jordan-Ford 1:21.710 1.19.339 +2.947
14 19   Roberto Moreno Benetton-Ford 1:21.266 1.19.360 +2.968
15 16   Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 1:21.171 1.19.517 +3.125
16 3   Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 1:21.825 1.19.546 +3.154
17 30   Aguri Suzuki Lola-Ford 1:22.281 1.19.832 +3.440
18 25   Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 1:23.197 1.19.868 +3.476
19 22   JJ Lehto Dallara-Judd 1:22.243 1.19.954 +3.562
20 23   Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 1:22.852 1.20.175 +3.783
21 24   Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 1:26.147 1.20.502 +4.110
22 11   Mika Häkkinen Lotus-Judd 1:25.587 1.20.611 +4.219
23 26   Érik Comas Ligier-Lamborghini 1:22.682 1.21.168 +4.776
24 17   Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:23.618 1.21.219 +4.827
25 8   Mark Blundell Brabham-Yamaha 1:23.547 1.21.230 +4.838
26 7   Martin Brundle Brabham-Yamaha 1:23.271 1.21.280 +4.888
27 10   Alex Caffi Footwork-Porsche 1:25.555 1.22.190 +5.798
28 18   Stefan Johansson AGS-Ford 1:24.698 1.22.432 +6.040
29 9   Michele Alboreto Footwork-Porsche 1:25.795 1.22.739 +6.347
30 12   Julian Bailey Lotus-Judd 1:24.947 1.23.590 +7.198

Carreira

editar
Pos Piloto Construtor voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1   Ayrton Senna McLaren-Honda 71 1:38:28.128 1 10
2 6   Riccardo Patrese Williams-Renault 71 + 2.991 2 6
3 2   Gerhard Berger McLaren-Honda 71 + 5.416 4 4
4 27   Alain Prost Ferrari 71 + 18.369 6 3
5 20   Nelson Piquet Benetton-Ford 71 + 21.960 7 2
6 28   Jean Alesi Ferrari 71 + 23.641 5 1
7 19   Roberto Moreno Benetton-Ford 70 + 1 volta 14
8 24   Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 69 + 2 voltas 21
9 11   Mika Häkkinen Lotus-Judd 68 + 3 voltas 22
10 25   Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 68 + 3 voltas 18
11 21   Emanuele Pirro Dallara-Judd 68 + 3 voltas 12
12 7   Martin Brundle Brabham-Yamaha 67 + 4 voltas 26
13 32   Bertrand Gachot Jordan-Ford 63 Sistema combustible 10
Ret 5   Nigel Mansell Williams-Renault 59 Caixa de cambios 3
Ret 26   Érik Comas Ligier-Lamborghini 50 Motor 23
Ret 23   Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 47 Trompo 20
Ret 8   Mark Blundell Brabham-Yamaha 34 Motor 25
Ret 29   Éric Bernard Lola-Ford 33 Radiador 11
Ret 22   JJ Lehto Dallara-Judd 22 Eléctrico 19
Ret 33   Andrea de Cesaris Jordan-Ford 20 Motor 13
Ret 4   Stefano Modena Tyrrell-Honda 19 Caixa de cambios 9
Ret 16   Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 16 Transmisión 15
Ret 3   Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 12 Trompo 16
Ret 15   Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 9 Problemas físicos 8
Ret 17   Gabriele Tarquini AGS-Ford 0 Suspensión 24
Ret 30   Aguri Suzuki Lola-Ford 0 bomba gasolina 17
NSC 10   Alex Caffi Footwork-Porsche
NSC 18   Stefan Johansson AGS-Ford
NSC 9   Michele Alboreto Footwork-Porsche
NSC 12   Julian Bailey Lotus-Judd
NSCP 14   Olivier Grouillard Fondmetal-Ford
NSCP 35   Eric van de Poele Lambo-Lamborghini
NSCP 34   Nicola Larini Lambo-Lamborghini
NSCP 31   Pedro Chaves Coloni-Ford
Source:[1]

Posicións logo da carreira

editar
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
  1. "1991 Brazilian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 


Carreira anterior:
Gran Premio dos Estados Unidos de 1991
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1991
Carreira seguinte:
Gran Premio de San Marino de 1991
Carreira anterior:
Gran Premio do Brasil de 1990
Gran Premio do Brasil Carreira seguinte:
Gran Premio do Brasil de 1992