Gran Premio de Italia de 1998

O Gran Premio de Italia de 1998 foi unha carreira de motor de Fórmula 1 celebrada o 13 de setembro de 1998 no Autodromo Nazionale Monza, Monza, Italia. Foi a décimo cuarta carreira do Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1998. A carreira de 53 voltas gañouna Michael Schumacher. Esta foi tamén a última vitoria do fabricante de pneumáticos Goodyear na Fórmula Un.

Italia Gran Premio de Italia de 1998
Detalles da carreira
Carreira 14 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1998.
Trazado do circuíto de Monza
Trazado do circuíto de Monza
Data 13 de setembro 1998
Nome oficial LXVIII Campari Gran Premio d'Italia
Localización Autodromo Nazionale Monza, Monza, Italia
Percorrido Percorrido permanente de carreira
5´770 km
Distancia 53 voltas, 305´810 km
ClimaAsollado
Pole position
Piloto Alemaña Michael Schumacher Ferrari
Tempo 1:25.298
Volta rápida
Piloto Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes
Tempo 1:25.139 na volta 45
Podio
Primeiro Alemaña Michael Schumacher Ferrari
Segundo Eddie Irvine Ferrari
Terceiro Alemaña Ralf Schumacher Jordan-Mugen-Honda

Carreira editar

Foi unha carreira dramática, Häkkinen conseguiu un comezo cegador abríndose camiño cara a Eddie Irvine e Michael Schumacher na primeira fila, ao mesmo tempo foi un comezo terrible para Schumacher que caeu ata o quinto posto, pouco despois pasou a Villeneuve no 4º e logo a Irvine polo terceiro.

Häkkinen loitaba cun problema de freos e acenou ao seu compañeiro de equipo Coulthard, pero pouco despois o motor de Coulthard explotou e uns segundos despois Schumacher, que collera a Häkkinen, pasou ao finlandés cando Häkkinen axustaba os seus freos para afrontar o problema e desprazouse debido ao fume do motor de Coulthard.

Villeneuve cunha baixa carga aerodinámica trompeou e saíu da carreira, e Häkkinen comezou a atrapar a Schumacher de novo. Häkkinen estaba só tres segundos atrás cun puñado de voltas restantes, pero despois os seus freos traseiros fallaron, que provocaron un trompo salvaxe na chicana Roggia. Foi capaz de manter o seu motor en marcha e continuou, pero ao comezo da seguinte volta, saíuse novamente na primeira chicana de Rettifilo, e Irvine colocouse segundo. Pouco despois Ralf Schumacher colleu e pasou a Häkkinen que logrou aguantar no cuarto lugar.

Foi unha xubilosa escena para os tifosi italianos cando Michael Schumacher chegou a meta primeiro e o seu compañeiro de equipo de Ferrari Eddie Irvine ocupou o segundo lugar con Ralf Schumacher 3º, o que significa que o equipo de Jordan acabara no podio en dúas carreiras.

Michael Schumacher estaba agora empatado en puntos con Mika Häkkinen chegando a Nürburgring, a penúltima rolda.

Esta carreira foi o 600º saída da Scuderia Ferrari nun evento de Campionato Mundial como equipo.[1]

Clasificación editar

Cualificación editar

Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 3   Michael Schumacher Ferrari 1:25.289
2 1   Jacques Villeneuve Williams-Mecachrome 1:25.561 +0.272
3 8   Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 1:25.679 +0.390
4 7   David Coulthard McLaren-Mercedes 1:25.987 +0.698
5 4   Eddie Irvine Ferrari 1:26.159 +0.870
6 10   Ralf Schumacher Jordan-Mugen-Honda 1:26.309 +1.020
7 6   Alexander Wurz Benetton-Playlife 1:26.567 +1.278
8 14   Jean Alesi Sauber-Petronas 1:26.637 +1.348
9 11   Olivier Panis Prost-Peugeot 1:26.681 +1.392
10 12   Jarno Trulli Prost-Peugeot 1:26.794 +1.505
11 5   Giancarlo Fisichella Benetton-Playlife 1:26.817 +1.528
12 2   Heinz-Harald Frentzen Williams-Mecachrome 1:26.836 +1.547
13 18   Rubens Barrichello Stewart-Ford 1:27.247 +1.958
14 9   Damon Hill Jordan-Mugen-Honda 1:27.362 +2.073
15 15   Johnny Herbert Sauber-Petronas 1:27.510 +2.221
16 17   Mika Salo Arrows 1:27.744 +2.455
17 19   Jos Verstappen Stewart-Ford 1:28.212 +2.923
18 20   Ricardo Rosset Tyrrell-Ford 1:28.286 +2.997
19 21   Toranosuke Takagi Tyrrell-Ford 1:28.346 +3.057
20 16   Pedro Diniz Arrows 1:28.387 +3.098
21 22   Shinji Nakano Minardi-Ford 1:29.101 +3.812
22 23   Esteban Tuero Minardi-Ford 1:29.417 +4.128
Fonte:[2]

Carreira editar

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 3   Michael Schumacher Ferrari 53 1:17:09.672 1 10
2 4   Eddie Irvine Ferrari 53 +37.977 5 6
3 10   Ralf Schumacher Jordan-Mugen-Honda 53 +41.152 6 4
4 8   Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 53 +55.671 3 3
5 14   Jean Alesi Sauber-Petronas 53 +1:01.872 8 2
6 9   Damon Hill Jordan-Mugen-Honda 53 +1:06.688 14 1
7 2   Heinz-Harald Frentzen Williams-Mecachrome 52 +1 volta 12
8 5   Giancarlo Fisichella Benetton-Playlife 52 +1 volta 11
9 21   Toranosuke Takagi Tyrrell-Ford 52 +1 volta 19
10 18   Rubens Barrichello Stewart-Ford 52 +1 volta 13
11 23   Esteban Tuero Minardi-Ford 51 +2 voltas 22
12 20   Ricardo Rosset Tyrrell-Ford 51 +2 voltas 18
13 12   Jarno Trulli Prost-Peugeot 50 +3 voltas 10
Ret 19   Jos Verstappen Stewart-Ford 39 caixa de cambios 17
Ret 1   Jacques Villeneuve Williams-Mecachrome 37 Trompo 2
Ret 17   Mika Salo Arrows 32 Acelerador 16
Ret 6   Alexander Wurz Benetton-Playlife 24 Caixa de cambios 7
Ret 7   David Coulthard McLaren-Mercedes 16 Motor 4
Ret 11   Olivier Panis Prost-Peugeot 15 Vibracións 9
Ret 22   Shinji Nakano Minardi-Ford 13 Motor 21
Ret 15   Johnny Herbert Sauber-Petronas 12 Trompo 15
Ret 16   Pedro Diniz Arrows 10 Trompo 20
Fonte:[3]

Posicións logo da carreira editar

  • Texto en grosat indica quen aínda ten probabilidades teóricas de converterse en campión do mundo.
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Bélxica de 1998
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1998
Carreira seguinte:
Gran Premio de Luxemburgo de 1998
Carreira anterior:
Gran Premio de Italia de 1997
Gran Premio de Italia Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia de 1999

Notas editar

  • Esta foi a última vitoria para o fabricante de pneumáticos Goodyear na F1.
  • Foi a primeira vez que os irmáns Michael e Ralf Schumacher estaban no podio xuntos, así como a primeira vez na historia que dous irmáns compartiron un podio na Fórmula 1.
  • A mala sorte de McLaren comezou cando o motor de David Coulthard explotou mentres lideraba, Häkkinen no segundo quedou cegado polo fume que permitiu adiantar a Michael Schumacher. Häkkinen baixou ao 4º posto con problemas de freo.
  • Johnny Herbert trompeou debido a unha chave que deixou un dos mecánicos de Sauber no seu coche e que se deslizou baixo os pedais.
  • Tora Takagi foi o cuarto máis rápido na sesión Warm-up.
  1. a participación privada de Ferrari no Gran Premio de Francia de 1950, adoita ser unha fonte de reconto incorrecto das súas carreiras como equipo. (a diferenza de como fabricante) non conta para as participacións como equipo.
  2. "Italy 1998 - Qualifications". StatsF1. Consultado o 29 de marzo de 2016. 
  3. "1998 Italian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 5 de decembro de 2014. Consultado o 24 de decembro de 2015. 

Véxase tamén editar