Gran Premio de Austria de 1982

O Gran Premio de Austria de 1982 foi unha carreira do Campionato do Mundo Fórmula 1 celebrada no Circuíto de Österreichring o 15 de agosto de 1982. Foi a 13ª carreira da tempada de Fórmula Un de 1982, o 15º Gran Premio de Austria e a décima terceira que se celebrou en Österreichring. A carreira levouse a cabo sobre 53 voltas ao circuíto de 5´942 quilómetros para unha distancia total de carreira de 315 quilómetros. A carreira foi gañada polo Lotus de Elio de Angelis, que mantivo baixo control a Keke Rosberg no Williams para gañar por apenas 0,050 segundos, ou menos de metade da lonxitude do coche.

Modelo:Competición deportivaGran Premio de Austria de 1982
Nome oficialXV Holiday Austrian Grand Prix Editar o valor en Wikidata
TipoGran Premio de Austria Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1982 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónA1-Ring (Spielberg) 47°13′11″N 14°45′53″L / 47.219722222222, 14.764722222222 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude4,318 km Editar o valor en Wikidata
PaísAustria Editar o valor en Wikidata
Data15 de agosto de 1982 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoElio de Angelis Editar o valor en Wikidata
Pole positionNelson Piquet Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaNelson Piquet Editar o valor en Wikidata

Resumo da carreira

editar

Engadiuse unha chicane na entrada aos boxes no principio do ano. Nelson Piquet no Brabham lideraba na primeira curva desde a pole position, mentres que o Renault de Alain Prost pasou ao compañeiro de equipo de Piquet Riccardo Patrese para ser segundo. Máis atrás, houbo unha colisión que eliminou os dous Alfa Romeo de Andrea de Cesaris e Bruno Giacomelli, así como ao Williams de Derek Daly. A vantaxe de Prost sobre Patrese durou só unhas cantas curvas antes de que o italiano vólvese a pasalo. Na volta 2, Patrese arrebatou o liderado a Piquet e os dous Brabhams inmediatamente comezaron a afastarse cos seus tanques medio cheos.

Pouco antes da metade da carreira, Piquet fixo a primeira parada planificada en boxes para botar combustible e cambiar os pneumáticos, na historia moderna da F1. Reincorporouse en cuarto lugar, xusto por diante de Keke Rosberg, logo de perder a posición con Prost e Elio de Angelis. Varias voltas logo de Piquet, Patrese fixo a súa parada. Nese momento, tiña unha vantaxe suficiente para reincorporarse á carreira en primeira posición, aínda que agora só cuns poucos segundos por diante de Prost. O Brabham e o Renault estaban igualados logo da parada, e a diferenza de Patrese con Prost mantíñase relativamente estable. Pero, só un par de voltas logo da súa parada, Patrese sufriu un fallo de motor, o que lle fixo trompear. Prost herdou unha cómoda vantaxe con de Angelis e con Piquet terceiro.

Con todo, o actual campión do mundo loitaba desde a súa parada en boxes, incapaz de achegarse aos líderes, estaba loitando para manterse por diante de Rosberg. Só un par de voltas logo da saída do seu compañeiro de equipo, Piquet retirouse cunha falla eléctrica. Libre do Brabham, Rosberg comezou achegándose a de Angelis, pouco apouco pero reducindo a brecha de 10 segundos. Prost, pola súa banda, parecía sereno coa súa vantaxe de medio minuto antes de sufrir un fallo mecánico a 5 voltas do final.

Isto deixou a de Angelis líder, listo para a súa primeira vitoria, pero Rosberg, que reducira a vantaxe de de Angelis a só uns segundos, parecía voar agora que a súa primeira vitoria parecía próxima, e o finlandés comezou a acercarse máis rapidamente. Na última volta, Rosberg reduciu á brecha a só 1,6 segundos. Acercouse rapidamente no último viraxe, de Angelis aparentemente sucumbía á presión, pero na última curva De Angelis defendeu con calma a liña interior, e Rosberg non puido coller a trazada. A súa axustada entrada na curva causou que de Angelis derrapara na saída, o que permitiu Rosberg intentalo polo interior na recta final, só para perder por só 0,050 segundos, ou menos da metade da lonxitude dun coche.

De Angelis celebrou con ledicia a súa primeira vitoria, mentres que Rosberg aumentaba as súas posibilidades no campionato malia perder a súa primeira vitoria por unha marxe mínima, pasando por diante de John Watson no segundo lugar no campionato, que realmente era o liderado, xa que o líder oficial do campionato Didier Pironi estaba fóra polo resto da tempada con lesións nas pernas. O Ligier de Jacques Laffite completou o podio, mentres que o Ferrari de Patrick Tambay, o McLaren de Niki Lauda e o Arrows de Mauro Baldi completaron os puntos.

A vitoria por De Angelis foi a última celebrada por Colin Chapman co famoso acto de lanzar a súa gorra de tea ao aire logo dunha vitoria de Lotus. Tamén sería a última vitoria dun Lotus construído por Chapman, e a última vitoria dun Lotus ata o Gran Premio de Portugal de 1985.

Clasificación

editar

Cualificación

editar
Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 1   Nelson Piquet Brabham-BMW 1:27.612
2 2   Riccardo Patrese Brabham-BMW 1:27.971 +0.359
3 15   Alain Prost Renault 1:28.864 +1.252
4 27   Patrick Tambay Ferrari 1:29.522 +1.910
5 16   René Arnoux Renault 1:30.261 +2.649
6 6   Keke Rosberg Williams-Ford 1:30.300 +2.688
7 11   Elio de Angelis Lotus-Ford 1:31.626 +4.014
8 3   Michele Alboreto Tyrrell-Ford 1:31.814 +4.202
9 5   Derek Daly Williams-Ford 1:32.062 +4.450
10 8   Niki Lauda McLaren-Ford 1:32.131 +4.519
11 22   Andrea de Cesaris Alfa Romeo 1:32.308 +4.696
12 12   Nigel Mansell Lotus-Ford 1:32.881 +5.269
13 23   Bruno Giacomelli Alfa Romeo 1:32.950 +5.338
14 26   Jacques Laffite Ligier-Matra 1:32.957 +5.345
15 35   Derek Warwick Toleman-Hart 1:33.208 +5.596
16 14   Roberto Guerrero Ensign-Ford 1:33.555 +5.943
17 36   Teo Fabi Toleman-Hart 1:33.971 +6.359
18 7   Reino Unido John Watson McLaren-Ford 1:34.164 +6.554
19 4   Brian Henton Tyrrell-Ford 1:34.184 +6.572
20 20   Chico Serra Fittipaldi-Ford 1:34.187 +6.575
21 29   Marc Surer Arrows-Ford 1:34.422 +6.810
22 25   Eddie Cheever Ligier-Matra 1:34.620 +7.008
23 30   Mauro Baldi Arrows-Ford 1:34.715 +7.103
24 17   Rupert Keegan March-Ford 1:34.770 +7.158
25 9   Manfred Winkelhock ATS-Ford 1:34.984 +7.372
26 33   Tommy Byrne Theodore-Ford 1:34.985 +7.373
27 18   Raul Boesel March-Ford 1:35.149 +7.537
28 31   Jean-Pierre Jarier Osella-Ford 1:35.206 +7.594
29 10   Eliseo Salazar ATS-Ford 1:35.271 +7.659

Carreira

editar
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 11   Elio de Angelis Lotus-Ford 53 1:25:02.212 7 9
2 6   Keke Rosberg Williams-Ford 53 + 0.050 6 6
3 26   Jacques Laffite Ligier-Matra 52 + 1 volta 14 4
4 27   Patrick Tambay Ferrari 52 + 1 volta 4 3
5 8   Niki Lauda McLaren-Ford 52 +1 volta 10 2
6 30   Mauro Baldi Arrows-Ford 52 +1 volta 23 1
7 20   Chico Serra Fittipaldi-Ford 51 +2 voltas 20
8 15   Alain Prost Renault 48 Inxección 3
9 7   John Watson McLaren-Ford 44 Motor 18
Ret 4   Brian Henton Tyrrell-Ford 32 Motor 19
Ret 1   Nelson Piquet Brabham-BMW 31 Eléctrico 1
Ret 33   Tommy Byrne Theodore-Ford 28 Trompo 26
Ret 29   Marc Surer Arrows-Ford 28 Motor 21
Ret 2   Riccardo Patrese Brabham-BMW 27 Motor 2
Ret 25   Eddie Cheever Ligier-Matra 22 Motor 22
Ret 12   Nigel Mansell Lotus-Ford 17 Motor 12
Ret 16   René Arnoux Renault 16 Inxección 5
Ret 9   Manfred Winkelhock ATS-Ford 15 Trompo 25
Ret 35   Derek Warwick Toleman-Hart 7 Suspensión 15
Ret 36   Teo Fabi Toleman-Hart 7 Transmisión 17  
Ret 14   Roberto Guerrero Ensign-Ford 6 Trompo 16
Ret 3   Michele Alboreto Tyrrell-Ford 1 Trompo 8
Ret 17   Rupert Keegan March-Ford 1 DirecciónSteering 24
Ret 5   Derek Daly Williams-Ford 0 Colisión 9
Ret 22   Andrea de Cesaris Alfa Romeo 0 Colisión 11
Ret 23   Bruno Giacomelli Alfa Romeo 0 Colisión 13
NSC 18   Raul Boesel March-Ford
NSC 31   Jean-Pierre Jarier Osella-Ford
NSC 10   Eliseo Salazar ATS-Ford

Posicións logo da carreira

editar
  • Nota:Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Alemaña de 1982
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1982
Carreira seguinte:
Gran Premio de Suíza de 1982
Carreira anterior:
Gran Premio de Austria de 1981
Gran Premio de Austria Carreira seguinte:
Gran Premio de Austria de 1983

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17. 

Ligazóns externas

editar