Gran Premio de Alemaña de 1982
O Gran Premio de Alemaña de Fórmula 1 de 1982 (oficialmente o Großer Preis von Deutschland) foi unha carreira de Fórmula 1 que se celebrou en Hockenheimring o 8 de agosto de 1982. Foi a décimo segunda rolda da tempada de 1982. A carreira foi o 44º Gran Premio de Alemaña e o sétimo, que se celebrou en Hockenheim. A carreira levouse a cabo sobre 45 voltas ao circuíto de 6´797 quilómetros para unha distancia total de carreira de 306 quilómetros. Foi gañado por Patrick Tambay da Scuderia Ferrari.
Nome oficial | XLIV German Grand Prix |
---|---|
Nome na lingua orixinal | (de) Großer Preis von Deutschland |
Tipo | Gran Premio de Alemaña |
Deporte | automobilismo |
Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1982 |
Distancia do evento | 45 |
Localización e Datas | |
Localización | Alemaña do Oeste Hockenheimring (Hockenheim) Hockenheim (Hockenheim VVG) |
País | Alemaña |
Data | 8 de agosto de 1982 |
Competición | |
Primeiro posto | Patrick Tambay Scuderia Ferrari |
Pole position | Didier Pironi |
Volta máis rápida | Nelson Piquet |
Resumo da carreira
editarHockenheim fora modificado desde o ano anterior, a primeira chicane fíxose máis lenta e engadiuse outra chicane para frear os coches a través da moi rápida Ostkurve. Didier Pironi marcou o mellor tempo da práctica, pero resultou ferido de gravidade nun adestramento libre posterior á cualificación para este Gran Premio e nunca volveu a correr de novo na Fórmula Un. Coa pista mollada polas persistentes choivas, Pironi estaba probando pneumáticos nunha volta rápida cando o seu Ferrari golpeou a parte traseira do Renault de Alain Prost a gran velocidade, saltando por encima da parte superior de Prost. Aínda que sobreviviu ao accidente ileso, tivo un profundo efecto en Prost que nunca esqueceu a vista do Ferrari voando sobre o seu coche, o accidente reafirmou os seus puntos de vista sobre a condución dos coches de F1 en mollado onde a visibilidade era practicamente nula detrás doutro coche.
Grazas ás longas rectas de Hockenheim, os coches turboalimentados foron abrumadoramente dominantes na cualificación. Non é só que os coches turboalimentados ocuparan as 6 primeiras posicións na grella, a maior proba do dominio foi que o turbo cualificado máis lento o de Riccardo Patrese, sexto, pilotando o Brabham-BMW foi 2´9 segundos máis rápido que o máis rápido cualificado sen turbo, Michele Alboreto sétimo cualificado, pilotando Tyrrell con motor Ford-Cosworth.
Ferrari nunca retirou ao ferido Pironi, polo que a pole position foi deixada baleira na saída. Nelson Piquet liderou a carreira, pero chocou con Eliseo Salazar mentres pasaban pola nova chicane da Ostkurve. Os dous coches detivéronse, un Piquet iracundo saíu rapidamente do seu Brabham, achegouse a Salazar, e furioso comezou a golpear e patear a Salazar, e continuou durante algún tempo logo da colisión. Patrick Tambay, conducindo o único Ferrari, gañou a súa primeira carreira na Fórmula Un.
Clasificación
editarCualificación
editarPos | Nº | Piloto | Construtor | Volta | Diferenza |
---|---|---|---|---|---|
1 | 28 | Didier Pironi | Ferrari | 1:47.947 | — |
2 | 15 | Alain Prost | Renault | 1:48.890 | +0.943 |
3 | 16 | René Arnoux | Renault | 1:49.256 | +1.309 |
4 | 1 | Nelson Piquet | Brabham-BMW | 1:49.415 | +1.468 |
5 | 27 | Patrick Tambay | Ferrari | 1:49.570 | +1.623 |
6 | 2 | Riccardo Patrese | Brabham-BMW | 1:49.760 | +1.813 |
7 | 3 | Michele Alboreto | Tyrrell-Ford | 1:52.625 | +4.678 |
8 | 22 | Andrea de Cesaris | Alfa Romeo | 1:52.786 | +4.839 |
9 | 6 | Keke Rosberg | Williams-Ford | 1:52.892 | +4.945 |
10 | 7 | John Watson | McLaren-Ford | 1:53.073 | +5.126 |
11 | 23 | Bruno Giacomelli | Alfa Romeo | 1:53.887 | +5.940 |
12 | 25 | Eddie Cheever | Ligier-Matra | 1:54.211 | +6.264 |
13 | 11 | Elio de Angelis | Lotus-Ford | 1:54.476 | +6.529 |
14 | 35 | Derek Warwick | Toleman-Hart | 1:54.594 | +6.647 |
15 | 26 | Jacques Laffite | Ligier-Matra | 1:54.982 | +7.035 |
16 | 9 | Manfred Winkelhock | ATS-Ford | 1:55.223 | +7.276 |
17 | 4 | Brian Henton | Tyrrell-Ford | 1:55.474 | +7.527 |
18 | 12 | Nigel Mansell | Lotus-Ford | 1:55.866 | +7.919 |
19 | 5 | Derek Daly | Williams-Ford | 1:55.876 | +7.929 |
20 | 31 | Jean-Pierre Jarier | Osella-Ford | 1:56.250 | +8.303 |
21 | 14 | Roberto Guerrero | Ensign-Ford | 1:56.489 | +8.542 |
22 | 10 | Eliseo Salazar | ATS-Ford | 1:56.537 | +8.590 |
23 | 30 | Mauro Baldi | Arrows-Ford | 1:56.680 | +8.733 |
24 | 18 | Raul Boesel | March-Ford | 1:57.245 | +9.298 |
25 | 20 | Chico Serra | Fittipaldi-Ford | 1:57.337 | +9.390 |
26 | 29 | Marc Surer | Arrows-Ford | 1:57.402 | +9.455 |
27 | 33 | Tommy Byrne | Theodore-Ford | 1:59.007 | +11.060 |
28 | 17 | Rupert Keegan | March-Ford | 1:59.951 | +12.004 |
29 | 36 | Teo Fabi | Toleman-Hart | Sen tempo | – |
Ret | 8 | Niki Lauda | McLaren-Ford | 1:52.683 | +4.736 |
Carreira
editarPos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 27 | Patrick Tambay | Ferrari | 45 | 1:27:25.178 | 5 | 9 |
2 | 16 | René Arnoux | Renault | 45 | + 16.379 | 3 | 6 |
3 | 6 | Keke Rosberg | Williams-Ford | 44 | + 1 volta | 9 | 4 |
4 | 3 | Michele Alboreto | Tyrrell-Ford | 44 | + 1 volta | 7 | 3 |
5 | 23 | Bruno Giacomelli | Alfa Romeo | 44 | + 1 volta | 11 | 2 |
6 | 29 | Marc Surer | Arrows-Ford | 44 | + 1 volta | 26 | 1 |
7 | 4 | Brian Henton | Tyrrell-Ford | 44 | + 1 volta | 17 | |
8 | 14 | Roberto Guerrero | Ensign-Ford | 44 | + 1 volta | 21 | |
9 | 12 | Nigel Mansell | Lotus-Ford | 43 | + 2 voltas | 18 | |
10 | 35 | Derek Warwick | Toleman-Hart | 43 | + 2 voltas | 14 | |
11 | 20 | Chico Serra | Fittipaldi-Ford | 43 | + 2 voltas | 25 | |
Ret | 7 | John Watson | McLaren-Ford | 36 | Trompo | 10 | |
Ret | 26 | Jacques Laffite | Ligier-Matra | 36 | Dirección | 15 | |
Ret | 5 | Derek Daly | Williams-Ford | 25 | Motor | 19 | |
Ret | 18 | Raul Boesel | March-Ford | 22 | Pneumático | 24 | |
Ret | 11 | Elio de Angelis | Lotus-Ford | 21 | Dirección | 13 | |
Ret | 1 | Nelson Piquet | Brabham-BMW | 18 | Colisión | 4 | |
Ret | 10 | Eliseo Salazar | ATS-Ford | 17 | Colisión | 22 | |
Ret | 15 | Alain Prost | Renault | 14 | Inxección | 2 | |
Ret | 2 | Riccardo Patrese | Brabham-BMW | 13 | Motor | 6 | |
Ret | 22 | Andrea de Cesaris | Alfa Romeo | 9 | Caixa de cambios | 8 | |
Ret | 25 | Eddie Cheever | Ligier-Matra | 8 | Sistema combustible | 12 | |
Ret | 30 | Mauro Baldi | Arrows-Ford | 6 | Sistema combustible | 23 | |
Ret | 31 | Jean-Pierre Jarier | Osella-Ford | 3 | Dirección | 20 | |
Ret | 9 | Manfred Winkelhock | ATS-Ford | 3 | Embrague | 16 | |
NTS | 28 | Didier Pironi | Ferrari | 0 | Accidente na práctica | 1 | |
NTS | 8 | Niki Lauda | McLaren-Ford | 0 | Retirado | ||
NSC | 33 | Tommy Byrne | Theodore-Ford | ||||
NSC | 17 | Rupert Keegan | March-Ford | ||||
NSC | 36 | Teo Fabi | Toleman-Hart |
Posicións logo da carreira
editar
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Carreira anterior: Gran Premio de Francia de 1982 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1982 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Austria de 1982 |
Carreira anterior: Gran Premio de Alemaña de 1981 |
Gran Premio de Alemaña | Carreira seguinte: Gran Premio de Alemaña de 1983 |
Notas
editarA menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17.
Ligazóns externas
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Alemaña de 1982 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |