Gran Premio do Xapón de 1992
O Gran Premio do Xapón de 1992 (oficialmente o XVIII Fuji Television Japanese Grand Prix) foi unha carreira de Fórmula Un disputada en Suzuka o 25 de outubro de 1992. Foi a décimo quinta e penúltima proba da tempada 1992 da Fórmula Un, o 19º Gran Premio do Xapón, o sexto en Suzuka e o oitavo que se celebrou no marco do campionato mundial de pilotos de Fórmula Un. A carreira disputouse ao longo de 53 voltas ao circuíto de seis quilómetros por unha carreira de 310 quilómetros. Gañouno Riccardo Patrese pilotando un Williams - Renault, con Gerhard Berger en segundo lugar para o equipo McLaren e Martin Brundle en terceiro lugar para Benetton. Esta foi a última vitoria de Patrese nun Gran Premio.
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 15 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1992. | ||
.svg) Trazado do circuíto de Suzuka. | ||
| Data | 25 de outubro 1992 | |
| Nome oficial | XVII Fuji Television Japanese Grand Prix | |
| Localización | Circuíto de Suzuka, Suzuka, Xapón | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 5´864 km | |
| Distancia | 53 voltas, 310´792 km | |
| Clima | Seco, cálido, nubrado | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Nigel Mansell
|
Williams-Renault |
| Tempo | 1:37.360 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto | Nigel Mansell
|
Williams-Renault |
| Tempo | 1:40.646 na volta 44 | |
| Podio | ||
| Primeiro |  Riccardo Patrese
|
Williams-Renault |
| Segundo |  Gerhard Berger
|
McLaren-Honda |
| Terceiro | Martin Brundle
|
Benetton-Ford |
Informe editar
Antes da carreira editar
Antes da carreira houbo dous cambios de piloto: Ferrari substituíu a Ivan Capelli polo seu piloto de probas Nicola Larini, mentres que Karl Wendlinger deixou March para unirse ao programa preparatorio de Sauber antes do debut do equipo suízo en 1993, o seu lugar ocupouno Jan Lammers, facendo a súa primeira saída na F1 logo de máis de 10 anos.[1]
Cualificación editar
Na cualificación, o Williams de Nigel Mansell obtivo a súa 13ª pole position da tempada, igualando o récord establecido por Ayrton Senna en 1988 e 1989. O seu compañeiro de equipo Riccardo Patrese estaba ao seu carón na primeira fila, mentres que os McLarens de Senna e Gerhard Berger encheron a segunda fila. Michael Schumacher no Benetton foi o quinto, seguido polos dous Lotus de Johnny Herbert e Mika Häkkinen. O top ten foi completado por Érik Comas no Ligier, Andrea de Cesaris no Tyrrell e Thierry Boutsen no segundo Ligier.
Carreira editar
Mansell fixo un rápido comezo e ao final da primeira volta lideraba diante de Patrese por tres segundos. Senna mantívose en terceiro lugar antes de converterse no primeiro retirado da carreira na volta 3 cunha falla no motor. Mentres tanto, Larini, que clasificara undécimo, calou o coche na grella e caeu ao final, mentres que a caixa de cambios de Boutsen fallou na volta 4.
Berger fixo unha temperá parada en boxes e reincorporouse á carreira en sexto lugar, detrás de Schumacher e os dous Lotus. Na volta 13, Schumacher retirouse cunha falla na caixa de cambios, a súa única retirada mecánica do ano. A caixa de cambios de Herbert tamén fallou dúas voltas máis tarde. Despois da parada en boxes a metade da carreira para cambiar pneumáticos, Mansell conservou unha cómoda vantaxe sobre Patrese, mentres que Berger adiantouse a Häkkinen en terceiro lugar e Martin Lutund, que só cualificara 13° no segundo Benetton, subiu ao quinto lugar diante de Comas e de Cesaris.
Na volta 36, Mansell reduciu a velocidade e Patrese adiantouno. A seguinte volta, Comas retirouse cunha falla do motor. Na volta 45, tanto Mansell como Häkkinen sufriron fallas no motor, isto moveu a Berger e Brundle ao segundo e terceiro lugar, respectivamente. Patrese logrou a súa sexta e última vitoria nun Gran Premio, terminando 13 segundos por diante de Berger con Brundle un minuto máis atrás, os seis primeiros os completaron de Cesaris, Jean Alesi no segundo Ferrari e Christian Fittipaldi, quen anotou o seu primeiro punto na Fórmula Un e o único punto da tempada para o equipo Minardi.
Clasificación editar
Cualificación editar
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 5 | Nigel Mansell
|
Williams-Renault | 1:37.360 | 2:07.703 | — | |
| 2 | 6 | Riccardo Patrese
|
Williams-Renault | 1:38.219 | 2:13.971 | +0.859 | |
| 3 | 1 |  Ayrton Senna
|
McLaren-Honda | 1:38.375 | — | +1.015 | |
| 4 | 2 | Gerhard Berger
|
McLaren-Honda | 1:40.296 | — | +2.936 | |
| 5 | 19 |  Michael Schumacher
|
Benetton-Ford | 1:40.922 | 11:12.418 | +3.562 | |
| 6 | 12 | Johnny Herbert
|
Lotus-Ford | 1:41.030 | — | +3.670 | |
| 7 | 11 |  Mika Häkkinen
|
Lotus-Ford | 1:41.415 | — | +4.055 | |
| 8 | 26 |  Érik Comas
|
Ligier-Renault | 1:42.187 | — | +4.827 | |
| 9 | 4 | Andrea de Cesaris
|
Tyrrell-Ilmor | 1:42.361 | — | +5.001 | |
| 10 | 25 |  Thierry Boutsen
|
Ligier-Renault | 1:42.428 | — | +5.068 | |
| 11 | 28 | Nicola Larini
|
Ferrari | 1:42.488 | — | +5.128 | |
| 12 | 23 | Christian Fittipaldi
|
Minardi-Lamborghini | 1:42.617 | — | +5.257 | |
| 13 | 20 | Martin Brundle
|
Benetton-Ford | 1:42.626 | — | +5.266 | |
| 14 | 24 | Gianni Morbidelli
|
Minardi-Lamborghini | 1:42.627 | 2:10.260 | +5.267 | |
| 15 | 27 | Jean Alesi
|
Ferrari | 1:42.824 | — | +5.464 | |
| 16 | 10 |  Aguri Suzuki
|
Footwork-Mugen-Honda | 1:43.029 | — | +5.669 | |
| 17 | 32 | Stefano Modena
|
Jordan-Yamaha | 1:43.117 | 2:19.944 | +5.757 | |
| 18 | 29 | Bertrand Gachot
|
Larrousse-Lamborghini | 1:43.156 | — | +5.796 | |
| 19 | 22 | Pierluigi Martini
|
Dallara-Ferrari | 1:43.251 | — | +5.891 | |
| 20 | 30 | Ukyo Katayama
|
Larrousse-Lamborghini | 1:43.488 | 5:40.775 | +6.128 | |
| 21 | 3 | Olivier Grouillard
|
Tyrrell-Ilmor | 1:43.941 | — | +6.581 | |
| 22 | 21 | JJ Lehto
|
Dallara-Ferrari | 1:44.037 | — | +6.677 | |
| 23 | 16 |  Jan Lammers
|
March-Ilmor | 1:44.075 | — | +6.715 | |
| 24 | 9 | Michele Alboreto
|
Footwork-Mugen-Honda | 1:44.149 | 2:25.413 | +6.789 | |
| 25 | 33 | Maurício Gugelmin
|
Jordan-Yamaha | 1:44.253 | — | +6.893 | |
| 26 | 17 | Emanuele Naspetti
|
March-Ilmor | 1:47.303 | — | +9.943 | |
| Fonte:[2][3][4] | |||||||
Carreira editar
Posicións logo da carreira editar
- Texto en negra indica ao Campión do Mundo.
|
|
.svg){kind=small}
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Referencias editar
- ↑ "Jan Lammers - Biography". Formula One Rejects. Arquivado dende o orixinal o 21 de marzo de 2013. Consultado o 1 de xuño de 2016.
- ↑ "Fuji Television Japanese Grand Prix - QUALIFYING 1". formula1.com. Consultado o 14 de setembro de 2017.
- ↑ "Fuji Television Japanese Grand Prix - QUALIFYING 2". formula1.com. Consultado o 14 de setembro de 2017.
- ↑ "Fuji Television Japanese Grand Prix - OVERALL QUALIFYING". formula1.com. Consultado o 14 de setembro de 2017.
- ↑ "1992 Japanese Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
- Henry, Alan (1992). AUTOCOURSE 1992-93. Hazleton Publishing. ISBN 0-905138-96-1.
Ligazóns externas editar
| Carreira anterior: Gran Premio de Portugal de 1992 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1992 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Australia de 1992 |
| Carreira anterior: Gran Premio do Xapón de 1991 |
Gran Premio do Xapón | Carreira seguinte: Gran Premio do Xapón de 1993 |