Eleccións xerais de Suráfrica de 2014

As eleccións xerais de Suráfrica de 2014 tiveron lugar o 7 de maio de dito ano para escoller os 400 membros da vixésima cuarta Asemblea Nacional e renovar as lexislaturas provinciais, que á súa vez elixirían os 90 membros do Consello Nacional das Provincias, configurando así a lexislatura do Parlamento de Suráfrica para o período 2014-2019. Foron as quintas eleccións xerais desde a fin do Apartheid en 1994, e os primeiros comicios desde a morte de Nelson Mandela. Tamén foi a primeira vez que se lles permitiu votar aos surafricanos residentes no exterior.

Eleccións xerais de Suráfrica de 2014
Data	7 de maio de 2014
Tipo	eleccións xerais de Suráfrica
Cargo elixido	Presidente de Suráfrica 400 membro da Asemblea Nacional de Suráfrica ≈ 26th South African Parliament (en)
Participación política
25.388.082 18.654.457    73.48٪ 3.82 18.402.497       ?     251.960
Resultado electoral
Congreso Nacional Africano  — Jacob Zuma 11.436.921   62.15٪ 3.75 Presidente da República 264 → 249 15 Alianza Democrática  — Helen Zille 4.091.584   22.23٪ 5.57 Presidente da República 67 → 89 22 Combatentes da Liberdade Económica  — Julius Malema 1.169.259   6.35٪ Presidente da República 25 IFP  — Mangosuthu Buthelezi 441.854   2.4٪ 2.15 Presidente da República 18 → 10 8 Partido Nacional da Liberdade  — Zanele kaMagwaza-Msibi 288.742   1.57٪ Presidente da República 6 Movemento Democrático Unido  — Bantu Holomisa 184.636   1٪ 0.15 Presidente da República 4 → 4
← 2009  2018 2019  →

O resultado foi unha quinta vitoria consecutiva para o oficialista Congreso Nacional Africano (ANC), presidido e liderado por Jacob Zuma, que obtivo unha cómoda maioría absoluta na Asemblea Nacional con 249 escanos e o 62.15% do voto popular. Con todo, a maioría do ANC viuse reducida tras perder 15 escanos, e viu decrecer lixeiramente o seu apoio electoral respecto ao 65.9% que recibiu nas eleccións de 2009. Se ben o decrecemento de votos do ANC foi significativamente menor ao sufrido en 1999 (cando perdeu case dous millóns de sufraxios), o resultado fixo tremer o liderado do partido, que solicitou unha análise electoral ao respecto. Por outro lado, o principal partido da oposición, a centrodereitista Alianza Democrática (DA), liderada por Helen Zille, obtivo o 22.23% dos votos e 89 escanos, incrementando o seu apoio popular a case o dobre de votos que en 2009 e obtendo 22 escanos máis, sendo o mellor resultado histórico do partido, e o mellor resultado obtido polo segundo partido máis votado desde a instauración do sufraxio universal, superando o 20.39% obtido polo Partido Nacional en 1994. En terceiro lugar, un novo partido, Loitadores pola Liberdade Económica (EFF), de Julius Malema, cualificado como de extrema esquerda, obtivo o 6.35% dos votos.

No plano dos partidos minoritarios, en cuarto lugar quedou o Partido da Liberdade Inkatha (IFP) que perdeu case a metade dos votos que obtivo en 2009 e obtivo só 10 escanos, continuando a súa caída iniciada a partir das anteriores eleccións. Mais a maior caída foi a sufrida polo Congreso do Pobo (COPE), de Mosiuoa Lekota, que logo de ter ocupado o terceiro lugar nas anteriores eleccións (arrebatándollo ao IFP), sufriu unha gran cantidade de escisións e conflitos internos, polo que para o momento dos comicios perdera máis da metade da súa representación lexislativa debido a desercións masivas, e nas eleccións pasou a ocupar un oitavo lugar irrisorio co 0.67% das preferencias e 3 escanos, quedando practicamente na irrelevancia política.

No plano provincial, o ANC obtivo maioría en oito das nove lexislaturas. O EFF obtivo máis do 10% dos votos en Gauteng, Limpopo e Noroeste, logrando quedar en segundo lugar por encima de DA nas dúas últimas. Nas outras seis provincias ganadas polo ANC, DA obtivo o segundo lugar. Isto incluía KwaZulu-Natal, onde DA logrou relevar do seu segundo lugar o Partido da Liberdade Inkatha por primeira vez na súa historia. En Cabo Occidental, a única provincia onde triunfou a oposición, DA incrementou o seu resultado do 51.5% ao 59.4%.

Sistema electoral

Suráfrica ten un sistema parlamentario bicameral de goberno. A cámara baixa é a Asemblea Nacional que consta de 400 membros elixidos mediante representación proporcional con listas pechadas. Douscentos membros son elixidos das listas dos partidos a nivel nacional; mentres que os outros 200 son elixidos das listas provinciais dos partidos en cada unha das nove provincias. O Presidente de Suráfrica, que é o xefe de estado e do goberno do país, é elixido pola Asemblea Nacional despois das eleccións.

As lexislaturas provinciais, que varían en tamaño de 30 a 80 membros, tamén son elixidas por representación proporcional con listas pechadas. Os gobernadores (premiers) de cada provincia son elixidos pola maioría ganadora en cada lexislatura provincial.

A cámara alta do Parlamento é o Consello Nacional das Provincias (NCOP polas súas siglas en inglés), consta de 90 membros, 10 por cada provincia, elixidos polas respectivas lexislaturas provinciais en proporción á representación de cada partido na lexislatura.

O 26 de novembro de 2013 entrou en vigor a Lei de Emenda Electoral de 2013, que lle permite aos cidadáns surafricanos residentes fóra de Suráfrica rexistrarse e votar na elección da Asemblea Nacional. Unha nova regulación engadida en 2013 que se aplicou por primeira vez o 7 de maio de 2014 é a prohibición de fotografar as papeletas con signos marcados, o que ten como obxectivo inhibir a intimidación dos votantes.

Partidos políticos e líderes

Principais

O presidente surafricano, Jacob Zuma, comprometeuse a crear 6 millóns de empregos se o ANC retiña o poder.

O Congreso Nacional Africano (ANC) apoiado pola súa Alianza Tripartita co Congreso de Sindicatos Surafricanos (COSATU) e o Partido Comunista de Suráfrica (SACP), tivo maioría absoluta no lexislativo surafricano desde o establecemento da democracia en 1994, gobernando ininterrompidamente desde aquelas. Tras a saída do poder do seu líder, Nelson Mandela, o seu sucesor, Thabo Mbeki, foi elixido en 1999 e reelixido en 2004 por ampla marxe. Nas eleccións de 2009 experimentou unha lixeira caída do 69% ao 65.9% dos votos, coa elección de Jacob Zuma como presidente do partido en 2007. En 2012, Zuma foi reelixido para un segundo mandato de cinco anos como presidente do ANC, derrotando o seu único rival e vicepresidente, Kgalema Motlanthe, por unha ampla marxe. Cyril Ramaphosa foi elixido como vicepresidente do ANC, sucedendo a Motlanthe que declinara un segundo mandato despois de perder ante Zuma.

O principal partido da oposición, Alianza Democrática (DA), recibiu tan só o 16.7% dos votos en 2009, un aumento moi lixeiro con respecto ao 12.4% de 2004 e as eleccións de 2014 serían os terceiros comicios xerais que disputaría desde a súa fundación en 2000. O DA era liderado por Helen Zille, quen foi reelixida sen oposición polo Congreso Federal do partido en Gaunteg en 2012, mentres Lindiwe Mazibuko continuou como Líder da Oposición no Parlamento. A nivel provincial, DA era a única forza opositora en gobernar unha provincia, Cabo Occidental, desde 2009, logrando manter e consolidar este bastión nas eleccións municipais de 2011. Tradicionalmente, DA e os seus partidos predecesores foron vistos como forzas opostas ao Apartheid, sobre todo na década de 1980. Con todo, unha das súas principais fontes de votantes son os brancos no sur, especialmente despois de ter absorbido o Novo Partido Nacional en 2001 (aínda que o NNP disolveuse formalmente en 2004).

O Congreso do Pobo (COPE), era dirixido por Mosiuoa Lekota, aínda que o seu liderado foi disputado por Mbhazima Shilowa. No momento dos comicios, Shilowa loitaba polo seu recoñecemento como líder do partido ante o Tribunal Superior. As loitas internas minaron o apoio popular do partido, resultando na formación do Congreso Unido, un grupo disidente. En 2009, COPE superara o 7% dos votos e obtivera 30 escanos, pero ante a inestabilidade partidaria, as posibilidades do partido nos comicios de 2014 eran baixas.

Para estas eleccións, Mangosuthu Buthelezi continuou liderando Partido da Liberdade Inkatha (IFP), principal partido de KwaZulu-Natal, a pesar de verse desafiado pola expresidenta Zanele KaMagwaza-Msibi, quen fundara o Partido Nacional da Liberdade (NFP). O NFP e o IFP dividiron o voto na provincia de KwaZulu-Natal, dominada polos zulús, nas eleccións previas do goberno local, cada un obtendo unha parte equitativa dos votos, mentres que o ANC seguiu dominando o antigo bastión do IFP.

A Comisión Electoral Independente de Suráfrica (IEC) anunciou o 17 de marzo que un número récord de 33 partidos inscribiran candidatos para as eleccións parlamentarias nacionais. Nas eleccións á lexislatura provincial, o número de partidos que rexistraron candidatos, incluídas catro partes que aínda non pagaran os depósitos requiridos, suxeito a un prazo de 24 de marzo, era:

• Cabo Occidental - 26
• Gauteng - 22
• Limpopo - 20
• Cabo Oriental - 18
• KwaZulu-Natal - 18
• Estado Libre - 17
• Mpumalanga - 16
• Cabo do Norte - 16
• Noroeste - 16

O código de conduta electoral asinouse en Midrand, Gauteng o 19 de marzo de 2014. No evento da sinatura, realizouse un sorteo no que o partido Fronte da Liberdade (VF+), ganou o dereito a aparecer na parte superior da papeleta.

Partidos novos

Varios partidos disputaron as eleccións por primeira vez e obtiveron escanos a nivel nacional e provincial. En primeiro lugar, o exlíder expulsado da Liga Xuvenil do ANC, Julius Malema, fundou o partido Loitadores pola Liberdade Económica (EFF), asumindo unha forte posición anti-ANC dentro dunha plataforma económica ultraesquerdista, pedindo a expropiación da terra sen compensación e a nacionalización das minas e o Banco da Reserva de Suráfrica. No seu debut electoral obtivo 25 escanos, superando a varios partidos anteriores como COPE, VF+ e UDM.

O Partido Nacional da Liberdade (PFN), formado pola expresidenta do IFP, Zanele KaMagwaza-Msibi, presentouse tamén á súa primeira proba electoral. Por outro lado, o Congreso Independente Africano (AIC), aínda que fundado en 2005, disputou unhas eleccións xerais por primeira vez. Por último, o partido Agang Suráfrica foi fundado polo líder do movemento anti Apartheid Mamphela Ramphele en 2013.

Entre os partidos novos que non obtiveron representación parlamentaria: o Partido de Ubuntu, cunha ideoloxía baseada no contribucionismo, prometeu eliminar o 100% do desemprego, cerrar o Banco da Reserva e substituílo por un Banco Popular, que outorgaría préstamos sen xuros, financiar unha campaña masiva de obras públicas e proporcionar electricidade de balde; o Partido Obreiro e Socialista (WASP) foi lanzado no Día dos Dereitos Humanos de 2013 polos líderes dos comités de folga de mineiros independentes que encabezaron as folgas na industria mineira en 2012, antes e despois do masacre de Marikana, e do Movemento Socialista Democrático (DSM); e como resultado das loitas internas en COPE, formouse un grupo escindido, o Congreso Unido, dirixido por Mluleki George.

A Fronte Nacional (NF), fundado en decembro de 2013, promovía o separatismo afrikáner. Hannes Engelbrecht era o seu líder e Dan Roodt o seu vicepresidente e voceiro. A Alianza Patriótica foi fundada en 2013 polo empresario Kenny Kunene, e o seu ex compañeiro de cárcere, Gayton Mckenzie.

Alianzas e desercións

O partido Demócratas Independentes, que ganou catro escanos e o 0.9% dos votos en 2009, fusionouse con Alianza Democrática para as eleccións de 2014.

O 17 de decembro de 2013, a Asociación da Prensa Surafricana informou que cinco partidos da oposición, a saber, COPE, o IFP, o Partido Demócrata Cristián Africano, o Partido Demócrata Cristián Unido e a Fronte da Liberdade, formaran unha coalición con vinte prioridades específicas. Os partidos na coalición, chamada Colectivo para a Democracia (CD) e presidida polo líder de COPE Mosiuoa Lekota, conservarían a súa propia identidade e competirían nas eleccións de forma individual. O IFP negou ser parte da coalición, dicindo que estaban pouco dispostos de formar tales alianzas dada a confusión que causara aos seus seguidores nas eleccións anteriores. Tres días despois, o día 20, a Unión Nacional de Traballadores Metalúrxicos de Suráfrica (NUMSA), afiliada máis grande da COSATU, anunciou que non apoiaría nin o ANC nin ningún outro partido político en 2014. NUMSA planeou establecer un novo colectivo de clase traballadora similar ao da defunta Fronte Democrática Unida, co obxectivo final de formar un partido socialista que dispute as eleccións xerais de 2019. Unha facción oposta da COSATU solicitou legalmente a eliminación de NUMSA do COSATU, con implicacións significativas para o panorama laboral e político do país.

O 28 de xaneiro de 2014, DA anunciou que Mamphela Ramphele aceptara unha invitación súa para presentarse como candidata presidencial nas eleccións xerais de 2014, e que DA e Agang Suráfrica se fusionarían. Deste xeito, Ramphele sería a primeira candidata presidencial negra de Alianza Democrática. O día 31, Ramphele declarou que non tomaría a membresía do partido DA e que seguiría sendo a líder de Agang Suráfrica, o que xeraría confusión. O 2 de febreiro, Helen Zille declarou que Ramphele incumprira o seu acordo de presentarse como a candidata presidencial do DA. Ramphele posteriormente desculpouse pola revogación da súa decisión, dicindo que o momento non era o axeitado xa que a reacción á mesma demostrara que a xente non podía vencer a política de partidos baseada na raza.

O 6 de febreiro, informouse que os membros de COPE que apoiaban a Mbhazima Shilowa planearon unirse ao Movemento Democrático Unido (UDM) liderado por Bantu Holomisa, que ganou catro escanos nas eleccións de 2009. O 10 de marzo, informouse que Nqaba Bhangu, até entón deputado por COPE, unírase á DA como candidato parlamentario en Cabo Oriental, e outros tres deputados de COPE, a saber, Juli Kilian, Leonard Ramatlakane e Nick Koornhof, foron incluídos na lista de ANC de candidatos parlamentarios nacionais publicados o día 11. O 28 de abril, informouse que máis de 20 deputados de COPE desertaran ao ANC citando "liderado político pobre". O único membro de COPE na Lexislatura de KwaZulu-Natal, Lucky Gabela, posteriormente tamén desertou ante o ANC citando o conflito interno.

O 11 de marzo, Al Jama-ah e o Partido Musulmán de África anunciaron que realizarían unha campaña conxunta baixo o lema do Partido Comunitario Al Jama-ah. Ao día seguinte, informouse que o deputado por DA, Beverley Abrahams unírase ao ANC. O día 17, Loitadores pola Liberdade Económica anunciou un acordo para establecer relaciones de traballo co Partido Socialista de Azania (SOPA) e o Partido Conciencia Negra (BCP), que non se presentarían independentemente para as eleccións, e os seus candidatos serían parte do EFF. EFF tamén tiña membros de Suráfrica Primeiro (SAF) na lista dos que tiñan dobre membresía. Aínda que SAF non aceptara incluírse na lista do EFF, e o seu colectivo de líderes fixo súas as listas.

O día 20, informouse que os deputados por DA Lourie Bosman, Niekie van den Berg e Theo Coetzee se unirían á Fronte da Liberdade na lista nacional de candidatos para as eleccións de 2014. O día 30, informouse no Sunday Times que o fiscal xeral Mpowele Swathe se uniría ao Partido Demócrata Cristián Unido (UCDP) despois de que o seu nome aparecera nas listas de candidatos electorais de dous partidos.

Apoio nos medios

O 2 de maio de 2014, o xornal Mail & Guardian "instou os seus lectores a oporse ao ANC" por primeira vez, para diluír o "poder político desmesurado" do partido gobernante. O editorial citou o apoio dos ministros do gabinete á controvertida "lei do segredo" proposta e a "resposta cínica do ANC ao escándalo de Nkandla" entre as súas razóns. Un editorial de The Financial Mail publicado o mesmo día, citou o desemprego e os cambios na administración do goberno e as políticas que afectaron negativamente as empresas. Establecía que "o ANC non recibe o noso respaldo esta vez" e que "o noso voto vai para DA", ao día seguinte, citou o desemprego e un aumento da corrupción baixo o liderado de Zuma en particular e declarou que o ANC e Zuma "xa non merecen gobernar" e "DA merece ser apoiado". Incluso Abahlali baseMjondolo, un movemento que fixera campaña polo boicot electoral, chamou aos seus partidarios en KwaZulu-Natal a votar por DA como un voto táctico contra o ANC.

Rexistro de votantes

Voto nacional

Rexistráronse surafricanos nacidos despois de 1994 para votar. É a primeira vez que a xeración "nacida libre" terá dereito a voto.

As fins de semana do 9 ao 10 de novembro de 2013, e do 8 ao 9 de febreiro de 2014, todas as mesas de votación abríronse para que se inscribiran novos votantes e para que quen se mudara puidera volver rexistrarse no seu novo distrito electoral. A presidencia de Suráfrica instou aos votantes que non usaran as fins de semana de rexistro na mesa de votación a rexistrarse nunha seccional do IEC durante o horario de oficina. O portavoz presidencial, Mac Maharaj, dixo que se lles permitiría aos votantes rexistrarse para votar até que a data das eleccións se publicara nun boletín oficial, logo do cal se pecharía a lista de votantes.

Aproximadamente 5.5 millóns de persoas visitaron as mesas de votación en total, incluíndo entre 1 e 2 millóns de novos votantes. Isto aumentou o número de votantes rexistrados a 25,3 millóns, o que representaba o 80.5% dos 31.4 millóns de persoas con capacidade para votar no país. Dado que pasaran xa vinte anos desde as primeiras eleccións democráticas, por primeira vez había surafricanos nacidos despois de 1994 que cumprían cos requisitos de idade para emitir sufraxio e, polo tanto, esta elección marcaría a primeira vez que votarían cidadáns pertencentes á chamada xeración nacida libre.

Voto de cidadáns no estranxeiro

Os surafricanos que viven no estranxeiro puideron inscribirse para votar en calquera embaixada, comisaría ou consulado xeral de Suráfrica desde o 9 de xaneiro até o 7 de febreiro de 2014. Os surafricanos que desexaran votar no estranxeiro debían notificar a súa intención de voto ao IEC antes do 12 de marzo de 2014. As fins de semana do 18 ao 19 de xaneiro e do 25 ao 26 de xaneiro utilizáronse para acomodar os votantes que non puideron rexistrarse durante o horario normal. Máis de 26 000 votantes rexistráronse para votar no estranxeiro antes das eleccións.

Un total de 26.701 votantes inscríbronse para votar no estranxeiro, co maior número de votantes rexistrados para votar en Londres (9.863), Dubai (1.539) e Canberra (1.243) con outras localizacións que suman xuntas 14.056 votantes rexistrados.

Enquisas de opinión

Segundo unha enquisa interna realizada polo DA co enquisador estadounidense Stan Greenberg en marzo-abril de 2014, o ANC obtería o 59% dos votos, o DA o 26% e o EFF o 8%.

Nunha enquisa de Ipsos de 1.000 membros rexistrados do ANC realizada para The Sunday Times en decembro de 2013, o 55% dos enquisados dixo que votaría novamente polo ANC, o 5% dixo que votaría polo DA, o 6% dixo que votaría por outros partidos, e o 34% restante dixo que non sabía ou prefiría non responder.

Segundo os resultados dunha enquisa de Ipsos Pulse of the People publicada en febreiro de 2014, o DA é o partido máis multirracial, mentres que o ANC ten un 96% de seguidores negros e o EFF ten un 99% de seguidores negros, en comparación cun 76% de enquisados negros. O perfil de idade dos partidarios de ANC aseméllase moito ao perfil de idade dos votantes, mentres que os que apoian a DA son lixeiramente maiores en xeral e os partidarios de EFF son significativamente máis novos en xeral.

Africa Check, unha organización sen ánimo de lucro que verifica feitos políticos en base a reclamos sobre África, e o Centro para o Estudo da Democracia criticaron as enquisas das compañías de investigación de mercado como anticientíficas. Africa Check advirtiu que algunhas enquisas son intencionalmente enganosas e outras son esencialmente conxecturas.

Data	Enquisador	ANC	DA	EFF	ACDP	Agang	COPE	IFP	Outros	Abstención/Non sabe/Non contesta
Out/Nov 2013	Ipsos - Pulse of the People	53%	18%	4%	1%	1%	1%	1%	2%	19%
Out/Nov 2013	Ipsos - Pulse of the People	64%	19%	4%	1%	1%	1%	2%	2%	6%
Feb/Mar 2014	Ipsos - Pulse of the People	63.4%	22.9%	4.7%	0.9%	–	1.2%	1.9%	5.0%	N/A
Feb/Mar 2014	Ipsos/Sunday Times	61.9%	20.5%	3.4%						7.4%
Feb/Mar 2014	Ipsos/Sunday Times	66.1%	22.9%	3.7%	~1%	0.4%	0.7%	1.4%	3.8%	N/A
Mar/Abr 2014	Ipsos/Sunday Times	65.5%	23.1%	4.0%	0.8%	0.0%	1.3%	2.8%	2.5%	N/A
Abr 2014	Ipsos/Sunday Times	63.9%	23.7%	4.7%	0.3%	0.3%	3.4%	0.8%	2.9%	N/A

No plano provincial, a encquisa de Ipsos Pulse of the People realizada en outubro e novembro de 2013 mostrou que a elección sería sumamente axustada en varias provincias: o ANC continuaría dominando case con certeza Cabo Oriental, Limpopo, Noroeste, Mpumalanga, KwaZulu-Natal e Estado Libre. O DA mantería e incrementaría o seu control sobre Cabo Occidental mentres que o control de Cabo do Norte e Gauteng sería disputado entre o ANC e o DA, con outros partidos sostendo o equilibrio do poder, polo que as coalicións podían ser decisivas. En Limpopo e Noroeste, EFF podería converterse na oposición oficial.

Enquisa de Ipsos - Pulse of the People Outubr/Novembro 2013
Partido		EC %	L %	NW %	M %	KZN %	FS %	G %	NC %	WC %
	Congreso Nacional Africano	71.4	67.2	63.5	63.4	56.6	55.4	45.5	42.7	27
	Alianza Democrática	8.6	7.4	6.4	9.1	11.2	24.9	22.6	45.9	54.1
	Loitadores pola Liberdade Económica	4.6	11.4	12.7	6.8	0.3	2	7.3	1	1.8
	Partido Demócrata Cristián Africano	-	0.5	3.1	5.0	0.1	0.7	2.2	-	0.6
	Agang Suráfrica	1	3	-	4.6	0.5	-	3	-	1.2
	Congreso do Pobo	2.5	0.4	-	0.8	0.4	7.3	2.2	5	1.6
	Partido da Liberdade Inkatha	-	1	1.9	0.8	9.8	-	0.2	-	-
	Partido Musulmán de África	-	-	-	-	0.2	-	0.4	-	0.2
	Organización do Pobo de Azania	0.3	0.7	-	0.7	0.2	-	0.4	-	0.3
	Fronte da Liberdade	0.2	0.7	1.1	-	-	-	1.8	-	1.6
	Fronte Minoritaria	-	-	-	-	0.9	-	-	-	-
	Novo Partido Laborista	-	-	2	-	-	-	-	-	-
	Congreso Panafricanista	-	0.5	-	-	-	-	0.4	-	-
	Partido Demócrata Cristián Unido	-	-	-	-	-	-	-	-	0.4
	Movemento Democrático Unido	1	-	-	-	0.2	-	0.2	-	0.2
	Partido Nacional da Liberdade	-	-	-	-	1.5	-	0.1	-	0.2
Outro		0.7	-	-	5.7	1.3	-	3.5	-	0.4
Non vai votar		1.6	2.8	4.7	-	3.8	-	2.4	-	1.3
Non responde		4.4	1.2	2.6	1.7	11	-	3.6	1.6	6.2
Non sabe		2.7	3.2	1.1	1.4	2	9.5	3.8	2.2	2.5
Non se rexistrou para votar		1	-	0.9	-	-	0.2	0.4	1.6	0.4
Fonte: IPSOSArquivado 08 de outubro de 2014 en Wayback Machine.

A enquisa de Ipsos/Sunday Times realizada en febreiro e marzo de 2014 mostrou que o ANC contaba co apoio da maioría en todas as provincias, excepto en Cabo Occidental, onde DA conserva o apoio da maioría. O apoio de DA seguiu ao do ANC en todas as demais provincias, excepto en Noroeste, onde o EFF quedou en segundo lugar.

Campaña

Debates

A South African Broadcasting Corporation (SABC) transmitiu os debates electorais semanais de febreiro a maio de 2014. Emitíronse entre as 6 p.m. e as 7 p.m. en SABC 1 e en directo pola canle de YouTube da SABC.

Tiveron lugar os seguinte debates:

Data	Tópico
23 de febreiro de 2014	Eleccións libres e xustas nun ambiente altamente cargado de protestas violentas
2 de marzo de 2014	Mocidade e desemprego
9 de marzo de 2014	Educación
16 de marzo de 2014	Poden os que acaban de chegar facer unha diferenza?
23 de marzo de 2014	Pobreza na terra da abundancia
30 de marzo de 2014	Derrotar o racismo; construír unha Suráfrica non racial
6 de abril de 2014	Terra
13 de marzo de 2014	Responsabilidade e corrupción
20 de marzo de 2014	Que pasa cos nosos municipios? / Están os municipios traballando para a xente?
27 de marzo de 2014	Movementos de liberación
4 de maio de 2014	Crime

Controversias

En xaneiro de 2014, a líder de DA, Helen Zille, declarou que organizaría unha manifestación do seu partido que marcharía até Luthuli House, a sede do ANC, para "resaltar o fracaso do goberno do ANC en poñer fin á corrupción e crear empregos". Zille dixo que 6000 persoas estarían marchando, cada unha representando a 1000 surafricanos que se beneficiarían dos 6 millóns de empregos que o DA prometeu crear se chegaba ao poder. A data planificada da marcha foi o 4 de febreiro de 2014, pero logo pospúxose para o 12 debido a problemas loxísticos. O Departamento de Policía Metropolitana de Xohanesburgo (JMPD) inicialmente negou a solicitude do DA para marchar, pero a decisión foi revogada o 3 de febreiro de 2014 cando o DA levou o asunto ao Tribunal Superior de Xohanesburgo. O día 11, informouse que o JMPD establecera os perímetros de marcha para evitar que o DA marchara até Luthuli House. O portavoz da JMPD, o superintendente en xefe Wayne Minnaar dixo: "A marcha de protesta de AD (...) foi prohibida co argumento de que habería un risco de seguridade para os manifestantes". DA anunciou que a marcha terminaría agora en Beyers Naude Square. No día da marcha, desestimouse unha solicitude para deter a marcha de DA presentada polo ANC ante o Tribunal Superior de South Gauteng.

A manifestación logo acabaría despois de que os partidarios do ANC confrontaran os da AD aos 40 minutos da marcha. Pedras e bombas de gasolina foron lanzadas polos partidarios do ANC á policía cando estes trataron de calmar a situación.

O 13 de marzo estalou a violencia no municipio de Bekkersdal en Gauteng, escenario de violentas protestas pola entrega de servizos en 2013. Os residentes realizaron unha protesta sobre unha campaña planificada do ANC na zona, bloquearon as rúas con pelouros e queimando rodas e lanzaron obxectos a funcionarios e policías do ANC. A policía respondeu á volátil situación disparando balas de goma aos residentes.

Pouco despois do informe final do Protector Público Thuli Madonsela sobre as actualizacións de seguridade para a residencia privada en Nkandla de Jacob Zuma que foi publicado o 19 de marzo, DA envioulle unha mensaxe aos votantes de Gauteng, que dicía: "O informe de Nkandla mostra como Zuma roubou os teus cartos para construír a súa casa de 246 millóns de rands. Vota DA o 7 de maio para vencer a corrupción. Xuntos polo cambio". O ANC presentou unha solicitude urxente ao Tribunal Superior de South Gauteng para deter a distribución da mensaxe por considerar que violaba a Lei Electoral. O 4 de abril, o tribunal ditaminou que a redacción da mensaxe era un comentario xusto e desestimou a solicitude do ANC cos custos. O ANC recibiu permiso para apelar a decisión. O 6 de maio, o Tribunal Electoral ditaminou que DA debía retractarse da mensaxe, encontrando que acusou persoalmente a Zuma e non ás persoas citadas no informe. O tribunal finalmente ganou o caso cando o Tribunal Constitucional anulou o fallo do Tribunal Electoral o 19 de xaneiro de 2015.

O 5 de abril, unha marquesiña, un escenario, un sistema de son e cadeiras preparadas para unha manifestación de EFF en Thokoza foron enchoupados con gasolina a primeiras horas da mañá. O portavoz de EFF, Mbuyiseni Mdlozi, dixo que EFF sospeitaba que membros do ANC eran responsables da sabotaxe. O voceiro do ANC, Jackson Mthembu, negou as acusacións e declarou "non facemos esas cousas".

Ao día seguinte, DA acusou o ANC de abusar dos recursos do estado despois de que se vira a Axencia de Seguridade Social de Suráfrica (SASSA) repartindo mantas e artigos de toucador nunha manifestación de ANC en Parys. A portavoz do ANC, Khusela Sangoni-Khawe, negou a acusación e dixo que o ANC non sabía que SASSA estaría no mitin.

Catro días despois, DA presentou unha queixa á Autoridade de Comunicacións Independentes de Suráfrica (ICASA) sobre a censura da emisora pública despois de que o SABC informara a DA de que non seguiría emitindo un anuncio de televisión da súa campaña titulado "ANC Ayisafani", que significa "o ANC xa non é o mesmo", e cinco anuncios de radio do DA emitidos o 8 e 9 de abril de 2014. Segundo, Mmusi Maimane, de DA, que aparece no anuncio televisivo, o SABC prohibiu todos os anuncios de DA en 11 estacións de radio públicas, así como o anuncio de televisión. ICASA anunciou que celebraría audiencias públicas sobre o asunto o xoves 17, seis días despois de que DA presentara a súa queixa. Tras o anuncio do DA de que presentaría unha solicitude urxente ao Tribunal Superior de South Gauteng solicitando un fallo sobre os anuncios antes da longa fin de semana de Pascua comenzando o Venres Santo, o día posterior á data de audiencia pública proposta pola ICASA. As audiencias da ICASA comezaron dous días antes do orixinalmente programado. O día despois da audiencia, a prohibición foi levantada temporalmente xa que a SABC non proporcionara razóns para a prohibición durante as audiencias da ICASA e solicitou máis tempo para preparar unha resposta. O fiscal tamén se opuxo a que a SABC non permitira que o partido opositor oficial nacional participara nun debate televisivo sobre a reforma agraria na SABC nas primeiras dúas semanas de abril. O 25 de abril, o ICASA confirmou a prohibición da SABC sobre o anuncio televisivo, encontrando que contraviña as regulamentacións de ICASA sobre as transmisións electorais partidarias. ICASA ordenou que unha fotografía tomada polo fotógrafo de The Citizenel, Alaister Russell, dun oficial de policía que disparaba balas de goma contra residentes desarmados durante a protesta de Bekkersdal en marzo de 2014, fora eliminada do anuncio porque "a policía non debe ser vista como unha ameaza para a comunidade". No anuncio, Maimane di "Vimos unha forza policial matando a súa propia xente" mentres a fotografía sae na pantalla. O Servizo de Policía de Suráfrica presentara anteriormente unha queixa ante o ICASA de que esta metraxe incitaría á violencia contra os axentes de policía.

Custo

Debido á natureza reservada do financiamento político en Suráfrica, en xeral existe pouca información pública sobre as fontes de financiamento político dos partidos políticos surafricanos e a natureza dos seus gastos. Con todo, o ANC determinou que as eleccións de 2014 foron as "eleccións máis caras" até a data. Segundo fontes filtradas dentro do ANC, as eleccións de 2014 custáronlle ao ANC máis de 429 millóns de rands. Algúns dos gastos do ANC incluían R118 millóns en camisetas de campaña, R17 millóns para o lanzamento do manifesto en Mbombela, R83.7 millóns en publicidade (incluíndo R27 millóns para carteis e vallas publicitarias), R21 millóns para o mitin da vitoria, e R67 millóns en voluntarios.

Día das eleccións

Votantes no estranxeiro

Sinal marcando un centro de votación o día das eleccións.

Con máis de 26 000 surafricanos no estranxeiro rexistrados para votar, a elección levouse a cabo en 116 estacións de votación internacionais o 30 de abril de 2014. A última mesa de votación internacional, localizada nos Ánxeles, cerrou ás 6 a. m. SAST o 1 de maio de 2014. Todos os votos postais enviáronse por correo a Suráfrica, combinados nun só distrito de votación e contáronse o 7 de maio de 2014. A IEC orzamentara dous millóns de rands para contabilizar os votos do estranxeiros.

Voto especial

A fase de votación especial local da elección levouse a cabo do 5 ao 6 de maio de 2014, acomodando a persoas con discapacidade física, ou mulleres embarazadas ou que non puideran votar na súa mesa de votación o día das eleccións. O expresidente Thabo Mbeki emitiu un voto especial xa que o día dos comicios asistiría a unha reunión do Foro Económico Mundial en Nixeria.

Xornada electoral e incidentes

A votación tivo lugar sen problemas en 22.264 mesas de votación en todo o país. Informouse que 2.449, ou o 11%, das mesas de votación abríronse máis tarde do horario de apertura programado ás 7 a. m.. Todas as mesas de votación estaban operativas para as 11 a. m.. As mesas de votación cerráronse e o reconto comezou ás 9 p. m..

Utilizouse por primeira vez un deseño co sistema braille nunha elección nacional, permitíndolle aos votantes invidentes votar de forma independente por primeira vez. En anteriores eleccións, os votantes cegos tiveron que comunicar a súa elección a un funcionario que emitiría o seu voto por el, e logo encher unha folla de votación no seu nome.

O día da votación, 97 persoas foron arrestadas por delitos relacionados coas eleccións, principalmente intimidación de votantes. Varios votantes ignoraron a nova lexislación que prohibía as fotografías das papeletas marcadas, como lle pasou ao famoso DJ local Sbu e ao futbolista Andile Jali.

Unha mesa de votación en Alexandra, Gauteng cerrouse temporalmente despois dunha discusión entre membros de ANC e EFF cando o EFF acusou o ANC de fraude electoral. A mesa de votación abriuse máis tarde esa tarde.

Un seguidor do ANC recibiu un disparo mortal en KwaZulu-Natal por parte dun simpatizante do IFP cerca dunha mesa de votación. Dumisani Nxumalo, un mozo de 28 anos de KwaDukuza, foi acusado do asasinato. O 26 de xuño de 2014, o Tribunal Rexional de Durban presentou a súa solicitude de liberdade baixo fianza, onde se alegou que o tiroteo tivo lugar mentres os partidarios do IFP pasaban xunto a unha carpa do ANC. O caso debía continuar en xullo.

Resultados

A Comisión Electoral decidiu excluír os votos dunha mesa de votación en Tickeyline, cerca de Tzaneen en Limpopo, porque o persoal da mesa de votación foi atacado ao peche da votación e non se puido garantir a seguridade da mesma. Os resultados finais anunciáronse o 10 de maio.

Parlamento

Asemblea Nacional

Partido		Votos	%	+/-	Escanos	+/-
	Congreso Nacional Africano (ANC)	11.436.921	62,15 %	3,75	249 / 400	14
	Alianza Democrática (DA)	4.091.584	22,23 %	4,62	89 / 400	18
	Loitadores pola Liberdade Económica (EFF)	1.169.259	6,35 %	Novo	25 / 400	Novo
	Partido da Liberdade Inkatha (IFP)	441.854	2,40 %	2,15	10 / 400	8
	Partido Nacional da Liberdade (NFP)	288.742	1,57 %	Novo	6 / 400	Novo
	Movemento Democrático Unido (UDM)	184.636	1,00 %	0,16	4 / 400
	Fronte da Liberdade (VF+)	165.715	0,90 %	0,07	4 / 400
	Congreso do Pobo (COPE)	123.235	0,67 %	6,75	3 / 400	27
	Partido Demócrata Cristián Africano (ACDP)	104.039	0,57 %	0,24	3 / 400
	Congreso Independente Africano (AIC)	97.642	0,53 %	Novo	3 / 400	Novo
	Agang Suráfrica (Agang SA)	52.350	0,28 %	Novo	2 / 400	Novo
	Congreso Panafricanista de Azania (APC)	37.784	0,21 %	0,07	1 / 400
	Convención do Pobo Africano (APC)	30.676	0,17 %	0,04	1 / 400
	Al Jama-ah (AJ)	25.976	0,14 %	0,01	0 / 400
	Fronte Minoritaria (MF)	22.589	0,12 %	0,12	0 / 400	1
	Partido Demócrata Cristián Unido (UCDP)	21.744	0,12 %	0,26	0 / 400	2
	Organización do Pobo de Azania (APO)	20.421	0,11 %	0,11	0 / 400	1
	Asociación de Residentes de Bushbuckridge (BRA)	15.271	0,08 %	Novo	0 / 400	Novo
	Organización Cívica Independente de Suráfrica (ICOSA)	14.472	0,08 %	Novo	0 / 400	Novo
	Alianza Patriótica (PA)	13.263	0,07 %	Novo	0 / 400	Novo
	Partido Socialista e dos Traballadores (WASP)	8.331	0,05 %	Novo	0 / 400	Novo
	Partido Ubuntu (UP)	8.234	0,04 %	Novo	0 / 400	Novo
	Movemento pola Gobernabilidade do Reino (KGM)	6.408	0,03 %	Novo	0 / 400	Novo
	Fronte Nacional (NF)	5.138	0,03 %	Novo	0 / 400	Novo
	Partido Manteno Recto e Simple (KISS)	4.294	0,02 %	0,01	0 / 400
	Movemento Panafricanista (PM)	3.815	0,02 %	0,01	0 / 400
	Alianza de Liberación - A Nación Primeiro (FNLA)	3.297	0,02 %	Novo	0 / 400	Novo
	Congreso Unido (UC)	3.136	0,02 %	Novo	0 / 400	Novo
	Partido Nacional de Suráfrica (NPSA)	2.694	0,13 %	0,4	0 / 400
	Alianza dos Pobos (PA)	1.671	0,01 %	Novo	0 / 400	Novo
Votos válidos		18.402.497	98,65 %
Votos en branco/nulos		251.960	1,35 %
Votos en total		18.654.457	100,00 %
Votantes rexistrados/participación		25.381.293	73,50 %

Consello Nacional das Provincias

O Consello Nacional das Provincias (NCOP) consta de 90 membros, dez nomeados por cada lexislatura provincial, en proporción á membresía do partido da lexislatura provincial. Cada delegación provincial consta de seis delegados permanentes, que son nomeados por un período que dura até que se elixe unha nova lexislatura provincial, e catro delegados especiais. Un dos delegados especiais é o premier da provincia ou outro membro da lexislatura provincial designada polo premier, mentres que os outros tres delegados especiais son designados ad hoc pola lexislatura provincial.

Partidos		Provincia									Total
		Cabo Oriental	Estado Libre	Gauteng	KwaZulu-Natal	Limpopo	Mpumalanga	Noroeste	Cabo do Norte	Cabo Occidental
	Congreso Nacional Africano (ANC)	4 / 6	4 / 6	3 / 6	4 / 6	4 / 6	4 / 6	4 / 6	4 / 6	2 / 6	33 / 54	60 / 90
		3 / 4	3 / 4	2 / 4	3 / 4	4 / 4	4 / 4	3 / 4	3 / 4	2 / 4	27 / 36
	Alianza Democrática (DA)	1 / 6	1 / 6	2 / 6	1 / 6	1 / 6	1 / 6	1 / 6	1 / 6	4 / 6	13 / 54	20 / 90
		1 / 4	1 / 4	2 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	1 / 4	2 / 4	7 / 36
	Loitadores pola Liberdade Económica (EFF)	0 / 6	1 / 6	1 / 6	0 / 6	1 / 6	1 / 6	1 / 6	1 / 6	0 / 6	6 / 54	7 / 90
		0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	1 / 4	0 / 4	0 / 4	1 / 36
	Partido da Liberdade Ikantha (IFP)	0 / 6	0 / 6	0 / 6	1 / 6	0 / 6	0 / 6	0 / 6	0 / 6	0 / 6	1 / 54	1 / 90
	Partido Nacional da Liberdade (NFP)	0 / 4	0 / 4	0 / 4	1 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	1 / 36	1 / 90
	Movemento Democrático Unido (UDM)	1 / 6	0 / 6	0 / 6	0 / 6	0 / 6	0 / 6	0 / 6	0 / 6	0 / 6	1 / 54	1 / 90

Lexislaturas provinciais

Nos resultados provinciais das eleccións, o ANC obtivo unha maioría en todas as lexislaturas provinciais a excepción de Cabo Occidental, no que quedou en segundo lugar detrás de DA. DA quedou en segundo lugar en todas as demais provincias excepto Limpopo e Noroeste, no que quedou terceira despois da EFF.

Provincia	Resultado
Cabo Oriental	Partido		Votos	%	+/−	Escanos	+/−	Mapas/Diagramas
		Congreso Nacional Africano (ANC)	1.528.345	70,09 %	1,27	45 / 63	1
		Alianza Democrática (DA)	353.316	16,20 %	5,75	10 / 63	4
		Movemento Democrático Unido (UDM)	134.280	6,16 %	2,03	4 / 63	1
		Loitadores pola Liberdade Económica (EFF)	75.776	3,48 %	Novo	2 / 63	Novo
		Congreso do Pobo (COPE)	26.129	1,20 %	12,47	1 / 63	8
		Congreso Independente Africano (AIC)	16.786	0,77 %		1 / 63
		Congreso Panafricanista de Azania (PAC)	9.691	0,44 %	0,09	0 / 63
		Partido Demócrata Cristián Africano (ACDP)	7.291	0,33 %	0,20	0 / 63
		Fronte da Liberdade (VF+)	6.818	0,31 %	0,12	0 / 63
		Convención do Pobo Africano (APC)	5.000	0,23 %	0,03	0 / 63
		Movemento pola Gobernabilidade do Reino (KGM)	3.932	0,18 %	Novo	0 / 63	Novo	Partido máis votado por barrio:          ANC          DA          UDM
		Partido Nacional da Liberdade (NFP)	3.472	0,16 %	Novo	0 / 63	Novo
		Organización do Pobo de Azania (APO)	2.509	0,12 %	0,09	0 / 63
		Agang Suráfrica (Agang SA)	1.406	0,06 %	Novo	0 / 63	Novo
		Partido da Liberdade Inkatha (IFP)	1.388	0,06 %	0,04	0 / 63
		Partido Demócrata Cristián Unido (UCDP)	1.194	0,05 %	0,03	0 / 63
		Movemento Patriótico de Suráfrica (SPM)	759	0,02 %	0,05	0 / 63
	Votos válidos		2.180.464	98,52 %
	Votos en branco/anulados		32.657	1,48 %
	Votos en total		2.213.121	100,0 %
	Votantes rexistrados/participación		3.240.059	68,30 %
Estado Libre	Partido		Votos	%	+/−	Escanos	+/−	Mapas/Diagramas
		Congreso Nacional Africano (ANC)	708.720	69,85 %	1,25	22 / 30
		Alianza Democrática (DA)	164.672	16,23 %	4,47	5 / 30	2
		Loitadores pola Liberdade Económica (EFF)	82.674	8,15 %	Novo	2 / 30	Novo
		Fronte da Liberdade (VF+)	21.339	2,10 %	0,09	1 / 30
		Congreso do Pobo (COPE)	16.516	1,63 %	9,99	0 / 30	4
		Partido Demócrata Cristián Africano (ACDP)	5.150	0,51 %	0,22	0 / 30
		Convención do Pobo Africano (APC)	3.198	0,32 %	0,01	0 / 30
		Movemento Democrático Unido (UDM)	2.127	0,21 %	0,15	0 / 30
		Agang Suráfrica (Agang SA)	2.065	0,20 %	Novo	0 / 30	Novo
		Organización do Pobo de Azania (APO)	1.581	0,16 %	Novo	0 / 30	Novo
		Partido Demócrata Cristián Unido (UCDP)	1.139	0,11 %	0,22	0 / 30
		Partido da Liberdade Inkatha (IFP)	1.124	0,11 %	0,11	0 / 30		Partido máis votado por barrio:          ANC          DA
		Partido Nacional da Liberdade (NFP)	1.115	0,11 %	Novo	0 / 30	Novo
		Alianza Patriótica (PA)	651	0,06 %	Novo	0 / 30	Novo
		Organización Cívica Independente de Suráfrica (ICOSA)	459	0,05 %	Novo	0 / 30	Novo
	Votos válidos		1.014.663	98,58 %
	Votos en branco/anulados		14.634	1,42 %
	Votos en total		1.029.297	100,0 %
	Votantes rexistrados/participación		1.449.488	71,01 %
Gauteng	Partido		Votos	%	+/−	Escanos	+/−	Mapas/Diagramas
		Congreso Nacional Africano (ANC)	2.348.564	53,59 %	10,44	40 / 73
		Alianza Democrática (DA)	1.349.001	30,78 %	8,32	23 / 73	6
		Loitadores pola Liberdade Económica (EFF)	451.318	10,30 %	Novo	8 / 73	Novo
		Fronte da Liberdade (VF+)	52.436	1,20 %	0,43	1 / 73
		Partido da Liberdade Inkatha (IFP)	34.240	0,78 %	0,71	1 / 73
		Partido Demócrata Cristián Africano (ACDP)	27.196	0,62 %	0,25	0 / 73	1
		Congreso do Pobo (COPE)	21.652	0,49 %	7,28	0 / 63	6
		Partido Nacional da Liberdade (NFP)	20.733	0,47 %	Novo	0 / 73	Novo
		Movemento Democrático Unido (UDM)	19.486	0,44 %	0,05	0 / 73
		Agang Suráfrica (Agang SA)	18.258	0,42 %	Novo	0 / 73	Novo
		Congreso Panafricanista de Azania (PAC)	11.241	0,26 %	0,05	0 / 73
		Convención do Pobo Africano (APC)	7.187	0,16 %	0,04	0 / 73
		Organización do Pobo de Azania (APO)	5.110	0,12 %	0,10	0 / 73
		Partido Demócrata Cristián Unido (UCDP)	3.641	0,08 %	0,16	0 / 73
		Fronte Minoritaria (MF)	3.237	0,07 %	Novo	0 / 73	Novo
		Fronte Nacional (NF)	2.285	0,05 %	Novo	0 / 73	Novo	Partido máis votado por barrio:          ANC          DA
		Partido Socialista e dos Traballadores (WASP)	1.988	0,05 %	Novo	0 / 73	Novo
		Alianza Patriótica (PA)	1.811	0,04 %	Novo	0 / 73	Novo
		Organización Cívica Independente de Suráfrica (ICOSA)	974	0,02 %	Novo	0 / 73	Novo
		Movemento pola Gobernabilidade do Reino (KGM)	815	0,02 %	Novo	0 / 73	Novo
		Lekgotlas polo Adianto Democrático (LDA)	695	0,02 %	Novo	0 / 73	Novo
		Asociación Cívica Merafong (MCA)	295	0,01 %	Novo	0 / 73	Novo
	Votos válidos		4.382.163	99,04 %
	Votos en branco/anulados		42.261	0,96 %
	Votos en total		4.424.424	100,0 %
	Votantes rexistrados/participación		6.063.739	72,97 %
KwaZulu-Natal	Partido		Votos	%	+/−	Escanos	+/−	Mapas/Diagramas
		Congreso Nacional Africano (ANC)	2.475.041	64,52 %	1,57	52 / 80
		Alianza Democrática (DA)	489.430	12,76 %	3,30	10 / 80	3
		Partido da Liberdade Inkatha (IFP)	416.496	10,86 %	11,54	9 / 80	9
		Partido Nacional da Liberdade (NFP)	280.425	7,31 %	Novo	6 / 80	Novo
		Loitadores pola Liberdade Económica (EFF)	70.823	1,85 %	Novo	2 / 80	Novo
		Fronte Minoritaria (MF)	3.237	1,02 %	1,04	1 / 80	1
		Partido Demócrata Cristián Africano (ACDP)	16.803	0,44 %	0,24	0 / 80	1
		Fronte da Liberdade (VF+)	7.695	0,20 %	0,04	0 / 80
		Convención do Pobo Africano (APC)	7.040	0,18 %	0,04	0 / 80
		Movemento Democrático Unido (UDM)	6.632	0,17 %	0,06	0 / 80
		Congreso do Pobo (COPE)	5.968	0,16 %	1,13	0 / 80	1
		Organización do Pobo de Azania (APO)	5.873	0,15 %	Novo	0 / 80	Novo
		Alianza Verdadeira (FA)	4.082	0,11 %	Novo	0 / 80	Novo
		Congreso Panafricanista de Azania (PAC)	2.930	0,08 %		0 / 80
		Alianza do Transporte de KwaZulu-Natal (TAKZN)	2.796	0,07 %	Novo	0 / 80	Novo	Partido máis votado por barrio:          ANC          DA          IFP          NFP
		Partido Demócrata Cristián Unido (UCDP)	2.186	0,06 %	0,01	0 / 80
		Movemento pola Gobernabilidade do Reino (KGM)	1.903	0,05 %	Novo	0 / 80	Novo
		Ubumbano Lwesizwe Sabangoni (ULS)	926	0,02 %	Novo	0 / 80	Novo
	Votos válidos		3.836.009	98,67 %
	Votos en branco/anulados		51.831	1,33 %
	Votos en total		3.887.840	100,0 %
	Votantes rexistrados/participación		5.117.131	75,98 %
Limpopo	Partido		Votos	%	+/−	Escanos	+/−	Mapas/Diagramas
		Congreso Nacional Africano (ANC)	1.149.348	78,60 %	6,28	39 / 49	4
		Loitadores pola Liberdade Económica (EFF)	156.982	10,74 %	Novo	6 / 49	Novo
		Alianza Democrática (DA)	94.724	6,48 %	2,91	3 / 49	3
		Congreso do Pobo (COPE)	12.573	0,86 %	6,67	1 / 49	3
		Fronte da Liberdade (VF+)	10.102	0,69 %	0,08	0 / 49
		Partido Demócrata Cristián Africano (ACDP)	6.988	0,48 %	0,21	0 / 49
		Agang Suráfrica (Agang SA)	5.197	0,36 %	Novo	0 / 49	Novo
		Convención do Pobo Africano (APC)	5.085	0,35 %	0,05	0 / 49
		Congreso Panafricanista de Azania (PAC)	4.266	0,29 %	0,24	0 / 49
		Movemento Democrático Unido (UDM)	3.920	0,27 %	0,08	0 / 49		Partido máis votado por barrio:          ANC          DA
		Organización do Pobo de Azania (APO)	3.851	0,26 %	0,11	0 / 49
		Partido Ximoko (XP)	3.044	0,21 %	0,02	0 / 49
		Partido Socialista e dos Traballadores (WASP)	1.222	0,08 %	Novo	0 / 49	Novo
		Partido da Liberdade Inkatha (IFP)	1.219	0,08 %	0,02	0 / 49
		Asociación Surafricana de Beneficiarios e Mantedores do Patrimonio (ASBMP)	1.105	0,08 %	Novo	0 / 49	Novo
		Partido Demócrata Cristián Unido (UCDP)	850	0,06 %	0,03	0 / 49
		Partido Nacional da Liberdade (NFP)	586	0,04 %	Novo	0 / 49	Novo
		Lekgotlas polo Adianto Democrático (LDA)	556	0,04 %	Novo	0 / 49	Novo
		Movemento de Desempregados de Suráfrica (UMSA)	349	0,02 %	Novo	0 / 49	Novo
		Asociación Cívica Merafong (MCA)	219	0,01 %	Novo	0 / 73	Novo
	Votos válidos		1.462.186	98,76 %
	Votos en branco/anulados		18.409	1,24 %
	Votos en total		1.480.595	100,0 %
	Votantes rexistrados/participación		2.438.280	60,72 %
Mpumalanga	Partido		Votos	%	+/−	Escanos	+/−	Mapas/Diagramas
		Congreso Nacional Africano (ANC)	1.045.409	78,23 %	7,31	24 / 30	4
		Alianza Democrática (DA)	138.990	10,40 %	2,79	3 / 30	1
		Loitadores pola Liberdade Económica (EFF)	83.589	6,26 %	Novo	2 / 30	Novo
		Asociación de Residentes de Bushbuckridge (BRA)	15.368	1,15 %	Novo	1 / 30	Novo
		Fronte da Liberdade (VF+)	11.018	0,82 %	0,02	0 / 30
		Partido Nacional da Liberdade (NFP)	10.066	0,75 %	Novo	0 / 30	Novo
		Convención do Pobo Africano (APC)	5.940	0,44 %	0,07	0 / 30
		Partido Demócrata Cristián Africano (ACDP)	5.324	0,40 %	0,11	0 / 30
		Congreso do Pobo (COPE)	4.288	0,32 %	2,59	0 / 30	1
		Partido Progresista de Sindawonye (SPP)	4.244	0,32 %	0,18	0 / 30
		Partido da Liberdade Inkatha (IFP)	3.481	0,26 %	0,24	0 / 30
		Congreso Panafricanista de Azania (PAC)	3.109	0,23 %	0,08	0 / 30
		Agang Suráfrica (Agang SA)	1.705	0,13 %	Novo	0 / 30	Novo	Partido máis votado por barrio:          ANC          DA          BRA
		Movemento Democrático Unido (UDM)	1.701	0,13 %	0,13	0 / 30
		Organización do Pobo de Azania (APO)	1.235	0,09 %	0,13	0 / 30
		Partido Demócrata Cristián Unido (UCDP)	792	0,06 %	0,01	0 / 30
	Votos válidos		1.336.259	98,57 %
	Votos en branco/anulados		19.333	1,43 %
	Votos en total		1.355.592	100,0 %
	Votantes rexistrados/participación		1.860.834	72,85 %
Noroeste	Partido		Votos	%	+/−	Escanos	+/−	Mapas/Diagramas
		Congreso Nacional Africano (ANC)	733.490	67,39 %	5,50	23 / 33	2
		Loitadores pola Liberdade Económica (EFF)	143.765	13,21 %	Novo	5 / 33	Novo
		Alianza Democrática (DA)	138.521	12,73 %	4,01	4 / 33	1
		Fronte da Liberdade (VF+)	18.746	1,72 %	0,09	1 / 33	1
		Partido Demócrata Cristián Unido (UCDP)	12.811	1,18 %	4,09	0 / 33	2
		Movemento Democrático Unido (UDM)	9.615	0,88 %	2,03	0 / 33	1
		Congreso do Pobo (COPE)	8.692	0,80 %	7,53	0 / 33	3
		Partido Demócrata Cristián Africano (ACDP)	5728	0,53 %	0,16	0 / 33
		Agang Suráfrica (Agang SA)	4.736	0,44 %	Novo	0 / 33	Novo	Partido máis votado por barrio:          ANC          DA          EFF
		Convención do Pobo Africano (APC)	4-398	0,40 %	0,11	0 / 33
		Organización do Pobo de Azania (APO)	1.796	0,17 %	0,09	0 / 33
		Partido Nacional da Liberdade (NFP)	1.582	0,15 %	Novo	0 / 33	Novo
		Partido da Liberdade Inkatha (IFP)	1.496	0,14 %	0,01	0 / 33
		Congreso Panafricanista de Azania (PAC)	1.473	0,14 %	0,13	0 / 33
		Partido Socialista e dos Traballadores (WASP)	939	0,09 %	Novo	0 / 33	Novo
		Partido Político Surafricano	662	0,06 %	0,11	0 / 33
	Votos válidos		1.088.450	98,32 %
	Votos en branco/anulados		18.629	1,68 %
	Votos en total		1.107.079	100,0 %
	Votantes rexistrados/participación		1.669.349	66,32 %
Cabo do Norte	Partido		Votos	%	+/−	Escanos	+/−	Mapas/Diagramas
		Congreso Nacional Africano (ANC)	272.053	64,40 %	3,65	20 / 30	1
		Alianza Democrática (DA)	100.916	23,89 %	6,38	7 / 30	1
		Loitadores pola Liberdade Económica (EFF)	20.951	4,96 %	Novo	2 / 30	Novo
		Congreso do Pobo (COPE)	15.218	3,60 %	13,07	1 / 30	4
		Fronte da Liberdade (VF+)	4.600	1,09 %	0,16	0 / 30
		Partido Demócrata Cristián Africano (ACDP)	2.421	0,57 %	0,43	0 / 30
		Partido Demócrata Cristián Unido (UCDP)	1.542	0,37 %	0,84	0 / 30
		Convención do Pobo Africano (APC)	1.191	0,28 %	0,06	0 / 30
		Organización do Pobo de Azania (APO)	1.062	0,25 %	0,35	0 / 30
		Alianza Patriótica (PA)	584	0,14 %	Novo	0 / 30	Novo
		Organización Cívica Independente de Suráfrica (ICOSA)	499	0,12 %	Novo	0 / 30	Novo
		Congreso Panafricanista de Azania (PAC)	460	0,11 %	0,11	0 / 30		Partido máis votado por barrio:          ANC          DA
		Movemento Democrático Unido (UDM)	366	0,09 %	0,06	0 / 30
		Partido da Liberdade Inkatha (IFP)	239	0,06 %	0,13	0 / 30
		Alianza Liberación - A Nación Primeiro	194	0,05 %	Novo	0 / 30	Novo
		Partido Nacional da Liberdade (NFP)	139	0,03 %	Novo	0 / 30	Novo
	Votos válidos		422.431	98,58 %
	Votos en branco/anulados		6.106	1,42 %
	Votos en total		428.537	100,0 %
	Votantes rexistrados/participación		601.080	71,29 %
Cabo Occidental	Partido		Votos	%	+/−	Escanos	+/−	Mapas/Diagramas
		Alianza Democrática (DA)	1.259.645	59,38 %	3,25	26 / 42	2
		Congreso Nacional Africano (ANC)	697.664	32,89 %	1,34	14 / 42
		Loitadores pola Liberdade Económica (EFF)	44.762	2,11 %	Novo	1 / 42	Novo
		Partido Demócrata Cristián Africano (ACDP)	21.696	1,02 %	0,45	1 / 42
		Al Jama-ah (AJ)	13.182	0,62 %	0,06	0 / 42
		Congreso do Pobo (COPE)	12.520	0,59 %	7,15	0 / 42	3
		Organización Cívica Independente de Suráfrica (ICOSA)	11.949	0,56 %	Novo	0 / 42	Novo
		Fronte da Liberdade (VF+)	11.587	0,55 %	0,12	0 / 42
		Movemento Democrático Unido (UDM)	10.199	0,48 %	0,23	0 / 42
		Alianza Patriótica (PA)	8.510	0,40 %	Novo	0 / 42	Novo
		Congreso Independente Africano (AIC)	6.508	0,31 %		0 / 42		Partido máis votado por barrio:          ANC          DA          ICOSA
		Agang Suráfrica (Agang SA)	6.398	0,30 %	Novo	0 / 42	Novo
		Congreso Panafricanista de Azania (PAC)	3.591	0,17 %	0,06	0 / 42
		Partido Nacional de Suráfrica (NPSA)	2.694	0,13 %	0,04	0 / 42
		Convención do Pobo Africano (APC)	1.291	0,13 %	0,03	0 / 42
		Partido Nacional Africano	1.249	0,06 %	Novo	0 / 42	Novo
		Organización de Pobos Indíxenas	1.180	0,06 %	Novo	0 / 42	Novo
		Partido Demócrata Cristián Unido (UCDP)	1.158	0,05 %	0,02	0 / 42
		Partido da Liberdade Inkatha (IFP)	1.078	0,05 %	0,01	0 / 42
		Organización do Pobo de Azania (APO)	844	0,04 %	0,03	0 / 42
		Partido Nacional da Liberdade (NFP)	763	0,04 %	Novo	0 / 42	Novo
		Organización Cívica Progresista de Suráfrica (SAPCO)	642	0,03 %	Novo	0 / 42	Novo
		Alianza Liberación - A Nación Primeiro	635	0,03 %	Novo	0 / 42	Novo
		Movemento pola Gobernabilidade do Reino (KGM)	490	0,02 %	Novo	0 / 42	Novo
		Asociación Cívica de Sibanye (SAC)	478	0,02 %	Novo	0 / 42	Novo
		Alianza dos Pobos (PA)	440	0,02 %	Novo	0 / 42	Novo
	Votos válidos		2.121.153	99,12 %
	Votos en branco/anulados		18.937	0,88 %
	Votos en total		2.140.090	100,0 %
	Votantes rexistrados/participación		2.941.333	72,76 %

Reaccións

Locais

Os partidarios do Congreso Nacional Africano reuníronse en Xohanesburgo para celebrar os resultados do partido. Jacob Zuma dedicou a vitoria do ANC ao defunto Nelson Mandela. O ANC solicitou unha análise en profundidade dos resultados das eleccións provinciais en Gauteng. A portavoz do ANC, Nkenke Kekana, dixo que o ANC estaba preocupado pola súa caída de votos con respecto a 2009. A líder de Alianza Democrática, Helen Zille, publicou un comunicado de prensa agradecendo a todos os surafricanos que votaron por DA. Dixo que os votantes responderan positivamente á campaña de DA, dicindo que "podemos mirar cara a atrás con orgullo no que foi, sen dúbida, a mellor e máis grande campaña que a nosa Alianza Democrática tivo".

O líder de Loitadores pola Liberdade Económica, Julius Malema, dedicou o resultado de EFF ás nenas secuestradas no secuestro de colexialas de Chibok, dicindo: "Parece imposible, pero demostramos que o que parece imposible é posible". Partidarios de EFF reuníronse en Innes Free Park en Sandton para celebrar os resultados. Mangosuthu Buthelezi, líder do Partido da Liberdade Inkatha, dixo nun comunicado que a pesar das baixas estimacións nas enquisas de Ipsos, o IFP logrou manter o seu cuarto posto nas eleccións. Buthelezi agradeceu a todos os surafricanos que votaron polo IFP e declarou que estaba orgulloso de servir a Suráfrica. Mamphela Ramphele, de Angang Suráfrica, felicitou a todos os candidatos que disputaron as eleccións. Expresou a súa decepción polo baixo rendemento de Agang SA, pero declarou que estaba orgullosa de que o seu partido lograra a representación parlamentaria a pesar de que só se formara uns meses antes dos comicios. O deputado do Partido Demócrata Cristián Africano, Steve Swart, expresou a súa desilusión polo feito de que o ACDP non aumentara a súa cota de voto, pero estaba agradecido de poder reter o seu apoio en comparación con outros partidos nas eleccións.

Internacional

O presidente angolano, José Eduardo dos Santos, felicitou o presidente Jacob Zuma e dixo que os resultados das eleccións reafirmaban o desexo dos surafricanos de manter o statu quo. O Presidente de Botsuana, Ian Khama, dixo: "Estendemos as nosas felicitacións ao presidente Jacob Zuma e ao seu partido ANC pola súa reelección". O presidente nixeriano, Goodluck Jonathan, felicitou o presidente Zuma e o ANC pola súa "vitoria contundente", describíndoo como unha homenaxe ben merecida a Nelson Mandela. O Presidente das Seychelles, James Michel, felicitou a Jacob Zuma pola súa reelección e comentou: "É un sinal de confianza, no liderado que brindou ao pobo de Suráfrica e a innegable determinación e convicción capaces de facer de Suráfrica un faro de esperanza e éxito en África e no mundo". Tamén afirmou que estaba orgulloso da asociación entre os seus dous países e que esperaba que seguiran mellorando. O embaixador de Eswatini, Senzangakhona Dlamini, declarou ao Presidente Zuma: "Suacilandia está de acordo en que Suráfrica ten unha boa historia que contar mentres celebra os seus vinte anos de democracia". O Presidente de Cimbabue, Robert Mugabe, felicitou a Zuma pola "vitoria resoante" do ANC, e eloxiou os surafricanos pola súa "conduta pacífica e exemplar" durante as eleccións.

O Secretario de Estado dos Estados Unidos, John Kerry, felicitou a Suráfrica polas eleccións nun comunicado de prensa cando concluíu a xornada electoral. Unha vez que se deron a coñecer os resultados, o presidente Barack Obama felicitou a Jacob Zuma nunha conversación telefónica.

O presidente de Belarús, Aleksandr Lukashenko, enviou unha mensaxe de felicitación a Zuma felicitándoo pola súa reelección. Dicía: "Espero que os esforzos conxuntos nos axuden a mellorar a cooperación bilateral en beneficio dos dous países". O Secretario de Relacións Exteriores do Reino Unido, William Hague, felicitou a Suráfrica por celebrar unhas eleccións con éxito e declarou que o Reino Unido continuaría tendo boas relacións con Suráfrica.

Consecuencias

Económicas

O 8 de maio de 2014, o rand surafricano creceu un 1,2% fronte ao dólar estadounidense, alcanzando o seu nivel máis alto en catro meses. Ao día seguinte, o rand aínda estaba cotizando fortemente xa que os resultados preliminares mostraban que o ANC vencería o EFF, que representaba unha política esquerdista que preocupaba a certos investidores.

Políticas

O 7 de xuño de 2014, a Presidencia emitiu un comunicado no que anunciaba que Jacob Zuma ingresara no hospital para realizar probas despois "dun esixente programa de elección e transición" e que os médicos estaban satisfeitos co seu estado. Recomendóuselle a Zuma descansar durante os días seguintes. Tras un conflito interno dentro de Agang SA, a líder do partido Mamphela Ramphele anunciou a súa retirada da política o 8 de xullo.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Comisión Electoral Independente de Suráfrica (en inglés)