Eduardo Alonso

Eduardo Vicente Alonso Rodríguez, nado en Vigo o 28 de maio de 1948, é un autor e director teatral galego.

Eduardo Alonso

Biografía
Nacemento	28 de maio de 1948 (75 anos) Vigo, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade Complutense de Madrid
Actividade
Ocupación	director teatral
Lingua	Lingua castelá
Familia
Fillos	Eva Alonso Gómez
Premios (2010)  Premio Cultura Galega das Artes Escénicas

Traxectoria

É enxeñeiro técnico naval pola Escola de Enxeñeiros Técnicos de Ferrol, licenciado en Ciencias da Imaxe e licenciado en Xornalismo pola Universidade Complutense de Madrid. Cursou estudos de Arquitectura na Escola Superior de Sevilla e de Arte Dramática na Escola Superior de Córdoba.

Comezou a súa actividade teatral en 1965, sendo cofundador das compañías teatrais Teatro Zoo de Madrid (1970-1977), Teatro Andrómena de Santiago de Compostela (1979), Teatro do Estaribel, Cooperativa Teatral Galega (1980-1981), da produtora de cine, vídeo e teatro Produccións do Noroeste (1986-1991), e da compañía de teatro Teatro do Noroeste coa actriz Luma Gómez (1987).

En 1984 elaborou, a instancias da Dirección Xeral de Cultura da Xunta de Galicia, un proxecto de Centro Dramático para Galicia, sendo posteriormente encargado de levalo á práctica, creándose así o Centro Dramático Galego do que foi primeiro director. En 1985 foi nomeado polo Ministro de Cultura, membro do Consello Nacional de Teatro. En 1987 elabora, encargado pola Consellería de Cultura e Benestar Social, un proxecto de Instituto Galego das Artes do Espectáculo, organismo para a potenciación en Galicia do cine, o teatro, a danza e as artes audiovisuais. Ten publicados varios traballos teóricos relacionados coas representación teatrais.

Traduciu Monólogos da cociña (2005). Tamén colaborou no libro Shakespeare and Spain (2002), The Edwin Meller Press, facéndose cargo do apartado: "Some Galician Stagings Based on Shakespeare's Plays".

Forma parte do Consello da Cultura Galega.

Obra

• Niños, no hacer trampas (1968, estreada en 1971)
• Mac y Marjorit (1968, estreada en 1970)
• Sin título, sin autor (El poema del niño) (1969, estreada en 1970)
• La Máquina que sabía hacer actores (1977). Infantil.
• Xan, O Perruzo (1981)
• Atlántico (escrita en 1982).
• O país acuático (2000). Infantil
• Alta Comedia (2001)
• As damas de Ferrol (2002)
• Ensaio (2004)
• Confesión (2005)
• Mort sobrada (2005)
• Imperial. Café Cantante, Vigo 1936 (2006)
• Extrarradios (Comedia de las mujeres desamparadas) (2008)
• Glass city. Cidade de cristal (2009)
• Último cowboy (2011)
• Linda and Freddy; Linda and Freddy ilusionistas (2013)
• Palabras malditas (2016)
• Animais de compañía (2017)
• Estado de graza (2017)
• As virxes salvaxes (2020)
• Gloria nacional (2021)
• Último verán en Santa Cristina (2022)

Director

• Laudamuco, Señor de ningures (1978)
• Lenta Raigame (1979)
• Bailadela da Morte ditosa (1980)
• Celtas sen filtro (1983)
• Os Vellos non deben de namorarse (1985)
• O enfermo imaxinario (1986), de Molière (adaptación en colaboración con Manuel Guede e publicada en 1987 por Edicións Xerais)
• Xogos de damas (1987)
• Medea, adaptación xunto a Manuel Guede de textos de Eurípides, Séneca e Anouilh (1988); dirixiu a adaptación feita en 1987 polo Centro Dramático Galego.
• O Coronel ten a quen lle escribir (1988)
• Galicia, S.L. (1988)
• De par en par (1989)
• As Alegres Casadas (1989), de William Shakespeare (Adaptación en colaboración con Manuel Guede e publicada en 1997 por Edicións Xerais)
• Rei Lear (1990), de William Shakespeare (adaptación en colaboración con Cándido Pazó, publicada en 1998 por Edicións Xerais)
• Tagen Ata (1990), sobre un relato de Méndez Ferrín (adaptación en colaboración con Manuel Guede)
• Os Xustos (1991)
• Un soño de Verán (1992), de William Shakespeare (adaptación en colaboración con Manuel Guede)
• Galileo Galilei (1993)
• A vía láctea (1993)
• As vodas de Fígaro, tradución e adaptación xunto a Cándido Pazó da obra de Pierre-Augustin de Beaumarchais (1994); dirixiu a adaptación feita en 1994 por Teatro do Noroeste.
• Historias Peregrinas (1995)
• Noite de Reis (1996), de William Shakespeare (adaptación en colaboración con Imma António)
• Unha rosa é unha rosa, unha comedia de medo (1997)
• El embrujado (1998)
• A Celestina, comedia dos tolos amores de Calisto e Melibea (2000), de Fernando de Rojas. Tamén adaptación.
• A Cacatúa verde (2001) de Arthur Schnitzler (adaptación en colaboración con Manuel Guede).
• As damas de Ferrol (2002)
• Ensaio (2004)
• Imperial. Café Cantante, Vigo 1936 (2006). Autoría, dirección e iluminación.
• Romeo e Xulieta (2007), de William Shakespeare. Dramaturxia, dirección, iluminación.
• Extrarradios (Comedia de las mujeres desamparadas) (2008)
• Glass city. Cidade de cristal (2009)
• Último cowboy (2011)
• Linda and Freddy; Linda and Freddy ilusionistas (2013)
• Tixola polo mango, A. Muller, non é para tanto (2013), de Lola Correa
• La mamma (2014), de Lino Braxe
• Selección natural (2014), de Lola Correa
• Palabras malditas (2016)
• Animais de compañía (2017)
• Estado de graza (2017)
• De la avaricia, la lujuria y la muerte; Ligazón. La cabeza del Bautista. La rosa de papel (2018), de Valle-Inclán.
• As virxes salvaxes (2020)
• Gloria nacional (2021)
• Polo de Franco (2021)
• Último verán en Santa Cristina (2022)

Tamén adaptou:

• El Principito, de Saint-Exupery (1971)
• Lisístrata ou de cando as mulleres reviraron (1996), de Aristófanes (en colaboración con Manuel Guede)
• Feirantes (1999), (versión escénica dalgúns relatos de Álvaro Cunqueiro recollidos no libro de descricións: Os outros feirantes)

Iluminador

Todos os espectáculos que dirixiu e tamén:

• Fas e Nefás, de Eduardo Blanco Amor (1999)
• A Mostra, de Cándido Pazó (1999)
• Xogos a hora da sesta de Roma Mathieu (2002)
• Campo Sur (2002)
• A Comedia do Gurgullo, sobre textos de Plauto (2003)
• A Paz do Crepúsculo, de Itziar Pascual (2003)
• As Laranxas máis laranxas de todas as laranxas, de Carlos Casares (2004)
• García, de Cándido Pazó (2005)
• Merda, de Ricardo de Barreiro, Rafael G. García e Xavier Estévez (2005)
• La naturaleza del animal, de Marcelo Marán (2005)
• Perón-Perón (2007)
• Aeroplanos (2008), de Carlos Gorostiza
• Náufragos (2008), de André Roussin
• Limpeza de sangue (2010)
• Cyrano (2014), de Edmon Rostand

Premios

• 1981: O espectáculo “Bailadela da Morte ditosa” obtivo unha mención honorífica con categoría de premio nos Premios da Crítica Galega.
• 1981: Xan, O Perruzo, premio do Ministerio de Cultura para axuda ós xoves autores.
• 1984: Premio "I Mostra Internacional de Teatro de Ribadavia" polo seu labor especial a prol do teatro galego. 1992: Premio á mellor iluminación teatral polo espectáculo teatral “Os Sustos” de Albert Camus
• 1997: Premio María Casares á mellor iluminación teatral polo espectáculo teatral “Noite de Reis” de William Shakespeare.
• 2010: Premio Cultura Galega das Artes Escénicas.
• 2017: Premio de honra Marisa Soto concedido pola Asociación de actores e actrices de Galicia a toda a súa carreira.
• 2023: A MIT outorga a Luis Álvarez Pousa e Eduardo Alonso o Premio de Honra Roberto Vidal Bolaño.

Véxase tamén

Bibliografía

• Barrera, F., ed. (2002). Gallegos. Quién es quien en la Galicia del siglo XXI. El Correo Gallego. p. 23-24. ISBN 84-8064-113-4.