Wikipedia

Patrimonio da Humanidade en Bélxica

artigo de listas da Wikimedia
Localización dos sitios do Patrimonio da Humanidade dentro de Bélxica. Os puntos vermellos son lugares culturais, o punto verde é un sitio natural. Grand-Place, Obra de Victor Horta en Bruxelas e Casa Stoclet están todas en Bruxelas. Os puntos negros indican os Principais xacementos mineiros de Valonia (4 sitios). Non se mostran as Beguinaxes (13 sitios) e as Campanarios municipais de Bélxica e Francia (56 sitios, dos cales 33 están en Bélxica).

O Patrimonio da Humanidade da Organización das Nacións Unidas para a Educación, a Ciencia e a Cultura (UNESCO) componse de lugares de importancia para o patrimonio cultural ou natural descritos na Convención do Patrimonio Mundial da UNESCO, estabelecida en 1972.[1] O patrimonio cultural está formado por monumentos (como obras arquitectónicas, esculturas monumentais ou inscricións), grupos de edificios e ruínas (incluíndo sitios arqueolóxicos). As paisaxes naturais (constituídas por formacións físicas e biolóxicas), as formacións xeolóxicas e fisiográficas (incluíndo os hábitats de especies de animais e plantas ameazadas) e os lugares naturais que son importantes dende o punto de vista da ciencia, a conservación ou a beleza natural, defínense como patrimonio natural.[2] Esta é unha lista do Patrimonio da Humanidade en Bélxica, especificamente clasificada pola UNESCO e elaborada de acordo con dez criterios principais, cuxos puntos son xulgados por especialistas na área. O Reino de Bélxica ratificou a convención o 24 de xullo de 1996, polo que os seus sitios históricos poden ser incluídos na lista.[3]

en 2021, había 15 sitios en Bélxica inscritos na lista. Os primeiros sitios de Bélxica que se engadiron á lista foron os Béguinaxes flamengos, a Grand-Place en Bruxelas e os elevadores no Canal du Centre, na 22ª sesión da UNESCO en 1998..[4] As inscricións máis recentes foron as Colonias de Benevolence, un sitio transnacional compartido cos Países Baixos, e os Grandes Balnearios de Europa, compartido con outros seis países. O Bosque de Sonia, parte do sitio de 18 países dos Faiais primarios dos Cárpatos e outras rexións de Europa, é o único sitio natural de Bélxica, os outros son sitios culturais, tal e como determinan os criterios de selección da UNESCO. Os cinco sitios transnacionais de Bélxica tamén inclúen os Campanarios municipais de Bélxica e Francia, compartidos con Francia, e a Obra arquitectónica de Le Corbusier, compartida con outros seis países. Ademais, Bélxica ten 16 sitios na súa lista provisional.[3]

Lista de lugares Patrimonio da Humanidade editar

Nome: segundo aparece no Comité do Patrimonio da Humanidade
Rexión: de Bélxica
Ano da inclusión: na lista da UNESCO
Datos da UNESCO: o número de referencia do sitio; o ano en que o xacemento foi inscrito na Lista do Patrimonio Mundial; os criterios nos que apareceu: os criterios de (i) a (vi) son culturais, mentres que de (vii) a (x) son naturais.[5]
Sitios Patrimonio da Humanidade
Nº Nome Imaxe Localización Ano da inclusión Datos da UNESCO Descrición
01 Campanarios municipais de Bélxica e Francia *   Varios sitios 1999 943; II, IV (cultural) Este sitio comprende un total de 56 campanarios, campanarios de edificios cívicos en lugar de igrexas, que construíronse entre os séculos XI e XVII en diferentes estilos arquitectónicos: Románico, Gótico, Renacemento e Barroco. Simbolizaban a riqueza e a influencia dos pobos. En 1999, 32 campanarios de Bélxica foron listados orixinalmente, e en 2005, o sitio ampliouse para incluír os campanarios de Francia e o campanario de Gembloux en Bélxica. Algunhas dos campanarios inclúen: Catedral da Nosa Señora e Casa do concello de Antuerpen en Antuerpen, [[Catedral de San Rumoldo e Concello en Mechelen, Campanario de Bruxas, Campanario de Cortrique, Salón dos Panos en Ypres (na imaxe), Schepenhuis en Aalst, Campanario de Gante, Casa do concello de Oudenaarde, Igrexa de San Pedro en Lovaina, Igrexa de San Leonardo en Zoutleeuw, Campanario de Mons, Campanario de Thuin, campanario de Tournai e campanario de Namur.[6][7]
02 Beguinaxes Flamengos   Flandres 1998 855; II, III, IV (cultural) Béguinaxes (francés) ou begijnhoven (neerlandes) son coleccións de pequenos edificios empregados polas Beguinas. Eran varias irmandades laicas da Igrexa Católica Romana, fundada no século XIII nos Países Baixos, formada por mulleres relixiosas que procuraban servir a Deus sen retirarse do mundo. A lista inclúe 13 beguinaxes: Bruxas, Dendermonde, Diest, Gante (Klein Begijnhof, Groot Begijnhof), Hoogstraten, Kortrijk, Lovaina (Grand Begijnhof), Lier, Malinas (Grand Begijnhof), Sint-Truiden, Tongeren e Turnhout.[8]
03 Centro histórico de Bruxas   Bruxas, Flandres Occidental 2000 996; II, IV, VI (cultural) Bruxas é a capital e cidade máis grande da provincia de Flandres Occidental no noroeste de Bélxica. Xunto con algunhas outras cidades do norte baseadas en canles, como Ámsterdam, ás veces chámase "A Venecia do Norte". Bruxas é economicamente importante grazas ao seu porto. Nun tempo, algúns consideraron que era a "principal cidade comercial" do mundo.[9]
04 La Grand-Place, Bruxelas   Cidade de Bruxelas, Bruxelas-Capital 1998 857; II, IV (cultural) A Grand-Place é a praza central de Bruxelas. Está rodeada de gremios, a casa do concello da cidade e a Casa do Pan. A praza é o destino turístico máis importante e o fito máis memorable de Bruxelas. Mide 68x110 m..[10]
05 Principais sitios mineiros de Valonia   valonia 2012 1344; 2012; II, IV (cultural) Durante a Revolución Industrial no século XIX, a minería e a industria pesada que dependía do carbón formaron unha parte importante da economía de Bélxica. A maior parte desta minería e industria tivo lugar no sillon industriel ("val industrial" en francés), unha franxa de terra que atravesa o país onde se atopan moitas das cidades máis grandes de Valonia. Os lugares nomeados deste Patrimonio da Humanidade están todos situados dentro ou preto da zona do sillon industriel. As actividades mineiras na zona diminuíron durante o século XX, e hoxe en día as catro minas enumeradas xa non están operativas. Hoxe en día están abertas aos visitantes como museos.[11]
06 Obra de Victor Horta en Bruxelas   Bruxelas e Saint-Gilles, Bruxelas-Capital 2000 1005; I, II, IV (cultural) O arquitecto Victor Horta era ben coñecido por crear edificios ao estilo Art Nouveau de moda na época. Catro das súas obras máis notables, Hôtel Tassel, Hôtel Solvay, Hôtel van Eetvelde e Maison & Atelier Horta, están catalogados como Patrimonio da Humanidade.[12]
07 Minas neolíticas de sílex de Spiennes (Mons)   Mons, Hainaut 2000 1006; I, III, IV (cultural) As minas de sílex neolíticas en Spiennes son as máis grandes e antigas minas de Europa do neolítico, situadas preto da aldea valoa de Spiennes, ao sueste de Mons. As minas estiveron activas durante o Neolítico medio e final (4300-2200 a.C.).[13]
08 Catedral de Notre-Dame en Tournai   Tournai, Hainaut 2000 1009; II, IV (cultural) A catedral de Notre-Dame é unha igrexa católica romana, sede da Diocese de Tournai en Tournai. Comezada no século XII con cimentos aínda máis antigos, o edificio combina o traballo de tres períodos de deseño cun efecto sorprendente: o carácter pesado e severo da nave románica que contrasta notablemente coa obra de transición do transepto e o gótico plenamente desenvolvido do coro. O cruceiro é a parte máis distintiva do edificio, co seu conxunto de cinco campanarios e extremos absidais (semicirculares).[14]
09 Complexo de casa, talleres e museo Plantin-Moretus   Antuerpen, Antuerpen 2005 1185; II, III, IV, VI (cultural) O Museo Plantin-Moretus é un museo de Antuerpen sobre a impresión moderna en xeral e os famosos impresores Christophe Plantin e Jan Moretus en particular. Está situado na súa antiga residencia e establecemento de impresión, Plantin Press, no Vrijdagmarkt (mercado dos venres).[15]
11 Faiais primarios dos Cárpatos e outras rexións de Europa*   Bruxelas-Capital, Flandres e Valonia 2007 1133; IX (natural) O Bosque de Sonia é o único compoñente belga da inscrición multinacional "Faiais primarios dos Cárpatos e outras rexións de Europa". A listaxe inclúe 63 bosques de faias en Albania, Austria, Bulgaria, Croacia, Alemaña, Italia, Polonia, Romanía, Eslovaquia, Eslovenia, España e Ucraína.[16]
12 Palacio Stoclet   Woluwe-Saint-Pierre, Bruxelas-Capital 2009 1298; I, II (cultural) O Palacio Stoclet foi unha mansión privada construída polo arquitecto Josef Hoffmann entre 1905 e 1911 en Bruxelas, para o banqueiro e amante da arte Adolphe Stoclet.[17] Foi unha das casas particulares máis refinadas e luxosas do século XX[18] e estaba ricamente decorada no seu interior, incluíndo obras do artista Gustav Klimt.[19]
13 O Traballo arquitectónico de Le Corbusier, unha contribución impresionante para o movemento moderno*   Antuerpen, Antuerpen 2016 1321; I, II, VI (cultural) A Maison Guiette é o compoñente belga da inscrición multinacional "A obra arquitectónica de Le Corbusier, unha contribución destacada ao movemento moderno". O edificio foi catalogado entre outros 16 edificios de Le Corbusier na Arxentina, Francia, Alemaña, India, Xapón e Suíza.
A Maison Guiette foi deseñada polo arquitecto suízo-francés Le Corbusier en 1926 e rematouse en 1927. Serviu como fogar e lugar de traballo do pintor belga René Guiette. É o único edificio que queda deseñado por Le Corbusier en Bélxica. Tamén é coñecida como Les Peupliers, que recibe o nome da rúa onde se atopa o edificio.[20]
14 Os catro elevadores na Canle du Centre e os seus arredores, La Louvière e Le Rœulx (Provincia de Hainaut|Hainaut)   Hainaut 1998 856; III, IV (cultural) Os ascensores do antigo Canle du Centre son unha serie de catro ascensores de barcos hidráulicos preto da cidade de La Louvière no Sillon industriel de Valonia. Ao longo dun determinado tramo de 7 km.} do Canle du Centre, que une as concas fluviais do Meuse e o Scheldt, o nivel da auga aumenta en 66,2 m.. Para superar esta diferenza, o remonte de Houdeng-Goegnies de 15,4 metros inaugurouse en 1888, e os outros tres remontes, cada un cunha subida de 16,93 m., abriron en 1917.[21]
15 Os Grandes Balnearios de Europa*   Spa, Liège 2021 1613; II, III (cultural) As Grandes Cidades Balnearios de Europa comprenden 11 cidades balnearios de sete países europeos onde as augas minerais eran usadas con fins curativos e terapéuticos antes do desenvolvemento da medicación industrial no século XIX. A cidade de Spa figura na lista de Bélxica.[22]
16 Colonias de Benevolencia*   Wortel, Antuerpen 2021 1555; II, IV (cultural) Tras as Guerras Napoleónicas en Europa, grandes sectores da poboación dos Países Baixos quedaron empobrecidos. Para abordar os problemas sociais, fundouse en 1818 a Sociedade de Benevolencia, baixo a supervisión de Johannes van den Bosch, construíu sete colonias agrícolas para familias, orfos, mendigos e militares retirados. Este enfoque foi innovador coa combinación de educación, sanidade e traballo (forzoso) para garantir a autosuficiencia das colonias. Listaronse catro colonias, tres nos Países Baixos e Wortel en Bélxica.[23]

Lista provisional editar

Ademais dos sitios inscritos na lista do Patrimonio Mundial, os estados membros poden manter unha lista de sitios provisionais que poden considerarse para ser nomeados. As candidaturas á Lista do Patrimonio Mundial só se aceptan se o sitio figuraba anteriormente na lista provisional.[24] en 2019, Bélxica enumera 18 sitios na súa lista provisional.[25]

Nome Imaxe Localización UNESCO data Descrición
Gante centro histórico da cidade   Gante, Flandres Oriental 856; 2002; II, IV (cultural)
Antuerpen centro histórica da cidade   Antuerpen, Antuerpen 857; 2002; II, IV, VI (cultural)
Edificios históricos de la Universidade de Lovaina   Lovaina, Brabante Flamengo 1712; 2002; II, III, IV, VI (cultural)
Galerías Reais Saint-Hubert   Cidade de Bruxelas, Bruxelas-Capital 5355; 2008; II, IV (cultural)
Bloemenwerf por Henry van de Velde   Uccle, Bruxelas-Capital 5356; 2008; I, II (cultural)
Palacio de Xustiza   Cidade de Bruxelas, Bruxelas-Capital 5357; 2008; I (cultural)
Paisaxe High Fense   Liexa 5358; 2008; V (cultural)
Vía romana de Bavay a Tongeren   Bélxica 5359; 2008; III, IV (cultural)
Palacio do príncipe - bispo   Liexa, Liexa 5361; 2008; II, III (cultural)
Campo de batalla de Waterloo   Braine-l'Alleud, Brabante Valón 5362; 2008; II, III, VI (cultural)
Ciclorama da batalla de Waterloo   Braine-l'Alleud, Brabante Valón 5364; 2008; I, II, IV, VI (cultural)
Cidadelas de Mosane   Valonia 5365; 2008; II (cultural) Abarca as cidadelas de Dinant, Namur e Huy.
Paisaxe de Hoge Kempen   Limburgo 5623; 2011; IV, VI, VIII (cultural e natural)
Cemiterios e memoriales da Gran Guerra*   Bélxica e Francia 5886; 2014; III, IV, VI (cultural) Colaboración con Francia. Seleccionáronse un total de 105 elementos para a lista en Francia e Bélxica. 25 sitios están situados en Bélxica.
Xacementos de fósiles de Neandertais en Valonia

 

Valonia 6398; 2019; III, IV (cultural) A inscrición inclúe as Covas de Schmerling en Flémalle, a Cova de Sclayn en Andenne, as Covas de Goyet en Gesves e o Cova Spy en Jemeppe-sur-Sambre. Nos xacementos incluídos atopáronse importantes fósiles de neandertal que contribuíron moito á investigación sobre o ser humano neandertal.
Hospital Nosa Señora da Rosa   Lessines, Hainaut 6399; 2019; III, IV (cultural)

Notas editar

  1. ↑ UNESCO, ed. (21 de novembro de 1972). "Convención para a Protección do Patrimonio Mundial, Cultural e Natural" (PDF). 
  2. ↑ "Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 1 de febreiro de 2021. Consultado o 3 de febreiro de 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 "Belgium". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 28 de abril de 2007. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  4. ↑ "Report of the Rapporteur". UNESCO. 29 de xaneiro de 1999. Arquivado dende o orixinal o 4 de xuño de 2011. Consultado o 12 de outubros de 2010. 
  5. ↑ "UNESCO World Heritage Centre – The Criteria for Selection". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 12 de xuño de 2016. Consultado o 17 de agosto de 2018. 
  6. ↑ "Belfries of Belgium and France". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 27 de xullo de 2016. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  7. ↑ "Mostar, Macao and Biblical vestiges in Israel are among the 17 cultural sites inscribed on UNESCO's World Heritage List". UNESCO. Consultado o 10 de maio de 2021. 
  8. ↑ "Flemish Béguinages". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 23 de xullo de 2016. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  9. ↑ "Historic Centre of Brugge". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 16 de xullo de 2016. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  10. ↑ "La Grand-Place, Brussels". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 10 de setembro de 2016. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  11. ↑ "Major Mining Sites of Wallonia". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 10 de setembro de 2016. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  12. ↑ "Major Town Houses of the Architect Victor Horta (Brussels)". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 13 de maio de 2013. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  13. ↑ "Neolithic Flint Mines at Spiennes (Mons)". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 13 de xullo de 2016. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  14. ↑ "Notre-Dame Cathedral in Tournai". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 20 de xullo de 2016. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  15. ↑ "Plantin-Moretus House-Workshops-Museum Complex". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 21 de xullo de 2016. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  16. ↑ "Primeval Beech Forests of the Carpathians and Other Regions of Europe". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 2 de marzo de 2012. Consultado o 3 de setembro de 2017. 
  17. ↑ Sharp, Dennis (2002). Twentieth Century Architecture. Mulgrave: Images Publishing Group. ISBN 978-1-86470-085-5. Arquivado dende o orixinal o 29 de xuño de 2016. Consultado o 23 de outubro de 2015.  pp.44
  18. ↑ Watkin, David (2005). A History of Western Architecture. Londres: Laurence King Publishing. ISBN 978-1-85669-459-9. Arquivado dende o orixinal o 15 de maio de 2016. Consultado o 23 de outubro de 2015.  pp.548
  19. ↑ "Stoclet House". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 21 de xullo de 2016. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  20. ↑ "The Architectural Work of Le Corbusier, an Outstanding Contribution to the Modern Movement". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 24 de novembro de 2018. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  21. ↑ "The Four Lifts on the Canal du Centre and their Environs, La Louvière and Le Roeulx (Hainaut)". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 20 de xullo de 2016. Consultado o 10 de agosto de 2016. 
  22. ↑ "The Great Spa Towns of Europe". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 28 de xullo de 2021. Consultado o 1 de agosto de 2021. 
  23. ↑ "Colonies of Benevolence". UNESCO World Heritage Centre. Consultado o 7 de setembro de 2021. 
  24. ↑ "Tentative Lists". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 1 de abril de 2016. Consultado o 7 de outubro de 2010. 
  25. ↑ "Tentative List – Belgium". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 21 de outubro de 2016. Consultado o 10 de agosto de 2016. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Patrimonio_da_Humanidade_en_Bélxica&oldid=6635670»