Pablo Iglesias Turrión

Pablo Iglesias Turrión, nado como Pablo Manuel Iglesias Turrión en Madrid o 17 de outubro de 1978, é un politicólogo, presentador de televisión e expolítico español. Foi vicepresidente segundo e ministro de Dereitos Sociais e Axenda 2030 do Goberno de España entre 2020 e 2021. Foi secretario xeral do partido Podemos dende 2014 até o 5 de maio de 2021.

Pablo Iglesias Turrión

(2020)
Biografía
Nacemento	(es) Pablo Manuel Iglesias Turrión 17 de outubro de 1978 (46 anos) Madrid, España
Ministro de Dereitos Sociais e Axenda 2030
13 de xaneiro de 2020 – 30 de marzo de 2021
Vicepresidente segundo
12 de xaneiro de 2020 – 30 de marzo de 2021
Deputado no Congreso dos Deputados
Representa: Unidas Podemos 3 de decembro de 2019 – 26 de marzo de 2021 – Mercedes Pérez Merino → Lexislatura: XIV lexislatura do Congreso de España Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid Electo en: eleccións ao Congreso de España de novembro de 2019, eleccións ao Congreso dos Deputados de novembro de 2019 en Madrid
Deputado no Congreso dos Deputados
17 de maio de 2019 – 3 de decembro de 2019 (disolución do parlamento) Lexislatura: XIII Congreso de España Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid Electo en: eleccións ao Congreso dos Deputados de abril de 2019 en Madrid
Deputado no Congreso dos Deputados
8 de xullo de 2016 – 21 de maio de 2019 Lexislatura: XII lexislatura de España Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid Electo en: eleccións ao Congreso dos Deputados de 2016
Deputado no Congreso dos Deputados
5 de xaneiro de 2016 – 19 de xullo de 2016 Lexislatura: XI lexislatura de España Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid Electo en: eleccións ao Congreso dos Deputados de 2015 en Madrid
Secretario xeral de Podemos
15 de novembro de 2014 – 4 de maio de 2021 ← sen valor – Ione Belarra →
Eurodeputado
1 de xullo de 2014 – 27 de outubro de 2015 Circunscrición electoral: España Electo en: Eleccións ao Parlamento Europeo de 2014
Datos persoais
Residencia	Galapagar
Relixión	Ateísmo
Educación	Universidade de Boloña - comunicación (2009–2011) Universidade Carlos III de Madrid (pt) - humanidades (2008–2010) Universidade Complutense de Madrid - ciencias políticas (2004–2008) Universidade Complutense de Madrid - ciencias políticas (2002–2004) Universidade Complutense de Madrid - dereito (1996–2001)
Tese académica	Multitud y acción colectiva postnacional: un estudio comparado de los desobedientes: de Italia a Madrid (2000-2005)  (2008 )
Director de tese	Heriberto Cairo Carou
Actividade
Campo de traballo	Política, ciencia política e medio de comunicación
Lugar de traballo	Estrasburgo Bruxelas Madrid
Ocupación	político, profesor universitario, comentarista político, politicólogo, presentador de televisión
Período de actividade	1992 -
Empregador	Universidade Complutense de Madrid (2023–) Universidade Aberta de Cataluña (2021–2022) Universidade Complutense de Madrid (2008–2014)
Partido político	Podemos (2014–)
Membro de	Xuventude Comunista (1992–1999)
Familia
Parella	Irene Montero (2017–) Tania Sánchez Melero (2011–2015)
Pais	Francisco Javier Iglesias   e María Luisa Turrión
Premios
(28 de decembro de 2021)  Gran Cruz da Orde de Carlos lll (2004)  Premio Extraordinario de Fin de Carrera
Sinatura

Doutor en Ciencias Políticas pola Universidade Complutense de Madrid, onde tamén traballou como profesor titular interino, foi un dos fundadores de Podemos en 2014, ano no que foi elixido deputado do Parlamento Europeo por devandita formación. Posteriormente foi deputado no Congreso durante a XI, XII, XIII e XIV lexislaturas. Como presentador de televisión conduciu os programas Fort Apache (Hispan TV), La Tuerka e Otra vuelta de tuerka (Público TV).

Dimitiu como ministro e vicepresidente do Goberno para ser candidato á presidencia da Comunidade de Madrid. No mesmo día das eleccións á Asemblea de Madrid de 2021, anunciou que abandonaba a primeira liña política por mor dos seus resultados.

Traxectoria

Licenciado en Dereito en 2001 e en Ciencia Política en 2004 (con premio extraordinario), rematou a tese de doutoramento en 2008 cunha tese doutoral sobre a acción colectiva postnacional. Obtivo o máster en humanidades (2010) pola Universidade Carlos III de Madrid cunha tese sobre análise político do cine; e o Master of Arts in Communication (2011) polo European Graduate School (Suíza).

Activismo político

Situado na esquerda política, é voceiro do Consello Executivo da Fundación Centro de Estudios Políticos y Sociales (Fundación CEPS), "dedicada á produción de pensamento crítico e ao traballo cultural e intelectual para fomentar consensos de esquerdas".

En 2001 participou no Movemento de resistencia global onde defendeu a desobediencia civil como forma de loita, e boa parte da súa actividade académica, incluíndo a súa tese doutoral, versou sobre este tema.

Foi invitado por Izquierda Unida a participar no seu proceso de refundación da esquerda. Con Producciones CMI realizou anuncios de campaña para IU nas eleccións municipais de España de 2011 e foi asesor da mesma formación para as eleccións xerais e de Alternativa Galega de Esquerda para as eleccións galegas. Con motivo do Aniversario do Partido Comunista de España, presentou en 2012 un programa especial de La Tuerka dende a festa do partido onde debateron sobre o mesmo.

Actividade nos medios

Foi articulista de diferentes medios de prensa escrita, como Público, Kaosenlared, Diagonal e Rebelión. En maio de 2010, presentou o acto 99 segundos one step beyond, organizado por La Promotora na UCM, no que se realizou un debate sobre a Transición política dende o Franquismo ata o sistema constitucional actual e as súas implicacións na memoria histórica do noso país dende un formato que lembraba a programas como 59 segundos. Ao comezo do acto, Pablo Iglesias pediu ironicamente un aplauso para Libertad Digital e outros medios pola publicidade que deron ao evento. No acto participaron Ramón Cotarelo, Enrique Curiel, Carlos Slepoy, Almudena Grandes, Juan Carlos Monedero, Pablo Sánchez-León, Daniel Fernández e Willy Toledo.

La Tuerka e Fort Apache

Tele K, que retransmitiu o evento, ofreceu a La Promotora trasladar o formato á televisión comunitaria madrileña, o que deu orixe a La Tuerka CMI (realizado pola produtora Con Mano Izquierda). O programa comeza cun monólogo de Pablo Iglesias e, tras a sección de zapeo Revuelta en el frenopático, comeza un debate no que se trata un tema de interese político no que participaron políticos do PP, PSOE, IU, IA, ERC e outros partidos, profesores de universidade, activistas, sindicalistas e policías. Durante o programa adoitan facer reportaxes na rúa sobre o tema que están falando, e rematan emitindo un vídeo de rap; nesta sección participaron grupos como Los Chikos del Maíz.

A causa dos problemas coas licenzas de Tele K e Canal 33, ambas cadeas comezaron a emitir parte da súa programación conxuntamente, e La Tuerka trasladouse a Canal 33 para emitir en directo, emitíndose en diferido por Tele K.

En xaneiro de 2013, comezou a presentar un programa similar na cadea de capital iraniano Hispan TV: Fort Apache CMI. Pouco antes de comezar a emitir o programa, a canle deixou de emitir en TDT por orde do Ministerio de Industria, que a argumentaba como unha das sancións da Unión Europea contra o Goberno de Irán, aínda que continuou as súas emisións a través de Internet. Por entón, os medios do Grupo Intereconomía alertaron sobre a presenza en España de canles radicais, poñendo como exemplo a Hispan TV, Canal 33 e Tele K ou a algúns contertulios de La Tuerka.

Intereconomía e outros medios

En maio de 2013, Pablo Iglesias foi invitado ao programa El Gato al Agua de Intereconomía para falar sobre a convocatoria de Asedio ao Congreso. Tras esta participación, comezou a recibir solicitudes doutros medios e pasou a ser colaborador habitual nas tertulias políticas de El Gato al Agua, El cascabel al gato (13 TV), La Sexta Noche (laSexta) e Las mañanas de Cuatro.

Estas aparicións nos medios de masas valéronlle críticas positivas e negativas. Mentres en Diario Siglo XXI alaban o seu currículum e o seu estilo respectuoso dos seus contertulios, en Periodista Digital calificano de fabricante de miseria e poñen en cuestión a súa actividade académica; o director deste medio e Pablo Iglesias discuten a miúdo cando coinciden en La Sexta Noche.

Obra

• Iglesias Turrión, Pablo; Espasandín, Jesús (coordinadores) (2007). Bolivia en Movimiento. Acción colectiva y poder político. Madrid: El Viejo Topo. p. 376. ISBN 978-84-96831-25-4. 
• Iglesias Turrión, Pablo (2009). Multitud y acción colectiva postnacional. Madrid: Complutense de Madrid, Servicio de Publicaciones. p. 574. ISBN 978-84-692-1016-1. 
• Iglesias Turrión, Pablo (2011). Desobedientes. Madrid: Popular. p. 249. ISBN 978-84-7884-498-2. 
• Iglesias Turrión, Pablo; Monedero, Juan Carlos (2011). ¡Que no nos representan!: El debate sobre el sistema electoral español. Madrid: Popular. p. 127. ISBN 9788478845156. 
• Iglesias Turrión, Pablo (editor) (2013). Cuando las películas votan. Lecciones de ciencias sociales a través del cine. Colección mayor. Catarata. ISBN 978-84-8319-831-5. 
• Iglesias Turrión, Pablo (2013). Maquiavelo frente a la gran pantalla. Cine y política (en prensa). Pensamiento crítico. Akal. p. 158. ISBN 978-84-460-3876-4. 

Véxase tamén

Bibliografía

• Mignolo, Walter D. (2008). "Revisando las reglas del juego: conversación con Pablo Iglesias Turrion, Jesús Espasadín López e Iñigo Errejón Galván". Tabula Rasa (8). ISSN 1794-2489. Consultado o 13 de xullo de 2013. 

Ligazóns externas

• Páxina oficial de Pablo Iglesias Turrión Arquivado 14 de novembro de 2019 en Wayback Machine.. (en castelán)
• Pablo Iglesias TurriónArquivado 14 de xaneiro de 2018 en Wayback Machine., na páxina oficial de Transparencia de Podemos. (en castelán)