Maurice Dayet
Maurice Ernest Alexandre Dayet, nado en Besançon o 8 de novembro de 1889 e finado en París o 22 de marzo de 1973, foi un diplomático, arqueólogo e numismático francés.
| Nome orixinal | Maurice Ernest Alexandre Dayet |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 8 de novembro de 1889 |
| Morte | 22 de marzo de 1973 (83 anos) París. |
| Embaixador | |
 | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade |  Francesa. |
| Coñecido por | Embaixador de Francia. Presidente da SFN. |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Diplomacia, arqueoloxía e numismática. |
| Ocupación | diplomático |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua francesa |
| Familia | |
| Cónxuxe | Elizabeth Margaret Miller (1922). Eileen Mary Jacob (1938) |
Traxectoria editar
Carreira diplomática editar
Mauride Dayet naceu o 8 de novembro de 1889 na vila de Besançon, no Franco Condado, fillo de Marie Désirée Laure Morel (1868-1956) e do recadador de impostos André Joseph Antoine Dayet (1865-1939).[1][2]
Logo de cursar estudos superiores de Letras e de Dereito, comezou a súa carreira diplomática como intérprete de Extremo Oriente e de Oriente en 1914. Logo foi destinado a Berna, Atenas e Hamburgo, e en 1920 participou nas oposicións convocadas polo Ministerio de Asuntos Exteriores de Francia.[3]
Xa como diplomático de carreira, ocupou os postos de agregado de embaixada en Praga e de redactor da Subdirección de Relacións Comerciais, e en outubro de 1920 foi nomeado secretario de terceira clase en Teherán.[3]
En setembro de 1924 foi destinado a Varsovia e logo, sucesivamente, a Santiago de Chile, Berlín, Río de Xaneiro, Caracas, Otava, Sofia, Moscova e Frankfurt, ata que entrou en excedencia en agosto de 1940, co réxime de Vichy.[3]
En febreiro de 1941 viuse, xunto con outros funcionarios franceses da Sociedade de Nacións, directamente implicado na loita contra a Alemaña nazi e o réxime de Vichy,[1] e ese mesmo ano alistouse nas Forzas Francesas Libres.[3] No mesmo 1941 foi encargado das negociacións co embaixador brasileiro en Londres sobre as relacións do seu país coa Francia Libre.[1][4]
Ese mesmo ano fogo foi xefe do Departamento das Américas no Comisariado Nacional de Asuntos Exteriores en Londres.[4] O 17 de agosto de 1943, o Comité Nacional Francés nomeouno Embaixador en Lima,[1] ata que en 1945 foi nomeado embaixador ante a Administración central e tamén membro da comisión para a repartición das indemnizacións concedidas por Polonia polas nacionalizacións en 1951. Finalmente, entrou na condición de disposición especial en 1954.[3]
A numismática e a arqueoloxía editar
Logo de deixar a vida activa como diplomático, Dayet retirouse á súa vila familiar de Cramans, no departamento de Jura, e dedicou o seu tempo e os seus esforzos ás súas dúas paixóns: a numismática —sinaladamente a moeda grega e a celta—[5] e a arqueoloxía. Co seu amigo o profesor Lucien Lerat, levou a cabo investigacións arqueolóxicas naquela zona, sinaladamente en sitios como Villard d'Héria e o depósito galo-romano de Pont des Arches.[1][6]
Dayet foi un destacado membro da Sociedade Francesa de Numismática, desde o seu ingreso como membro correspondente en 1948. En 1951 pasou a ser membro titular e en 1955 substituíu a Jean Mazard como presidente desta entidade,[7] cargo que ocupou ata 1957.[5][8][9] A el débeselle a creación en 1955 das Xornadas Numismáticas desta entidade, que se desenvolveron por primeira vez en Lión en xuño de 1956.[10]
Entre outras sociedades eruditas, tamén foi membro da Société d'émulation du Doubs (1927-1973) e da Société d'émulation du Jura (1954-1965).[1]
Vida persoal editar
Mautice Dayet casou en Londres, o 17 de xaneiro de 1922, con Elizabeth Margaret Miller, con quen tivo un fillo —nado en Teherán en 1922— e unha filla —nada en Berlín en 1927—.[1][2]
Logo de se divorciar da súa primeira esposa, o 23 de novembro de 1938 casou en segundas nupcias con Eileen Mary Jacob.[1][2]
Aínda que pasou os seus derradeiros anos en Cramans —onde en 1959 foi elixido alcalde—, Dayet finou en París o 23 de marzo de 1973, aos 83 anos. Os seus restos foron soterrados no cemiterio de Cramans.[1][2]
Publicacións editar
Monografías editar
- (1912). Notes sur le Conventionnel Vernerey et sur sa famille. Dodivers, Besançon.
- (1922). La renaissance économique de l'Allemagne. Presses Universitaires de France, París.
- (1960). Un Révolutionnaire franc-comtois: Pierre-Joseph Briot. Les Belles Letres, París [2ª ed. (1979). ISBN 2251602410]
Escolma de artigos editar
- (1925). "Un tétradrachme arsacide inédit". En Arethuse. Vol. 2. Páxinas 63-66.
- (1925). "Une trouvaille de monnaies séleucides et arsacides". En Arethuse. Vol. 2. Páxinas 131-139.
- (1930). "Divinité Nabateénne sur une Monnaie Parthe". En Arethuse. Vol. 9. Páxinas 39-40.
- (1931). "L'oiseau des monnaies de Perside". En Arethuse. Páxinas 37-39.
- (1949). "Monnaies arsacides à bonnet satrapal". En Revue Numismatique. Tomo 11. Páxinas 9-26.
- (1950). "Note sur quelques enceintes du Comté de Tipperary (Irlande)". En Bulletin de la Société préhistorique française. Tomo 47. Nº 9-10. Páxinas 458-460.
- (1951). "Les Stations préhistoriques de Cramans (Jura)". En Bulletin de la Société préhistorique française. Tomo 48. Nº 3-4. Páxinas 158-162.
- (1953). "Recherches archéologiques dans les eviron d'Alaise (Doubs). Fouilles de Châtaillon, à Alaise". En Revue aechéologique de l'Est. Tomo 4. Páxinas 7-34.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 "Dayet Maurice Ernest Alexandre, baron". Comité des travaux historiques et scientifiques (CTHS.fr).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "Maurice Dayet". Geneanet.org
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Hellot-Bellier, Florence. (2007). France-Iran. Quatre cents ans de dialogue. Association pour l'avancement des études iraniennes. Páxina 250. ISBN 9782910640200
- ↑ 4,0 4,1 "Maurice Ernest Alexandre Dayet". Francaislibres.net
- ↑ 5,0 5,1 "Maurice Dayet". En Un demi-siècle de Journées numismatiques (1956-2006). Société française de numismatique. 2007. Páxina 5.
- ↑ Lerat, L. (1998). Les Villards d'Héria (Jura). Presses universitaires franc-comtoises, Besançon. Páxina 15. ISBN 2251606777
- ↑ Bulletin de la Société française de numismatique Société française de numismatique. 1955. Páxina 2.
- ↑ Le Rider, G. et al. "La Société française de numismatique : 1865-1965". En Revue Numismatique. 1965. Páxina 24.
- ↑ "Les présidents de la SFN". Société française de numismatique.
- ↑ Un demi-siècle de Journées numismatiques (1956-2006). Société française de numismatique. 2007.
| Predecesor: Jean Mazard |
Presidente da Sociedade Francesa de Numismática 1955-1957 |
Sucesor: Jean Tricou |