Sociedade de Nacións

A Sociedade de Nacións foi concibida ideoloxicamente no decurso da primeira guerra mundial, cando líderes coma Woodrow Wilson comezaron a defende-la necesidade dunha organización supraestatal responsábel de resolución de potenciais conflitos entre as distintas nacións. Durante as negociacións de paz de outubro de 1918, Woodrow Wilson propuxo os seus catorce puntos entre os que figuraba a creación dunha Liga das Nacións. A liga foi fundada axiña, na conferencia de Paz de París que tivo lugar en 1919, establecéndose a sede xeral en Xenebra (Suíza). Entre os seus propósitos figuraban a promoción de vía diplomática en prol de solucionar os conflitos, de tal xeito que se acordou embargar comercialmente a aqueles países que declarasen guerras[Cómpre referencia].

Sociedade de Nacións
AcrónimoLN, SDN, SdN, VB, SDN, 國聯, 国联, 國聯, Kok-liân, SDN, SDN, ΚτΕ, ОН e SDN
Tipoorganización intergobernamental e organización internacional
IdeoloxíaInternacionalismo
Data de fundación1919
Data de disolución18 de abril de 1946 e 20 de abril de 1946
Presidente/a
Secretario/aEric Drummond, 7th Earl of Perth, Joseph Avenol e Seán Lester
Organización subsidiariaWomen's Advisory Council, League of Nations, Tribunal Permanente de Justiça Internacional e Organización Internacional do Traballo
Sedepalais Wilson e Palácio das Nações
PaísSuíza
editar datos en Wikidata ]

Porén, a liga endexamais contou con forzas internacionais. Os mesmos EUA negáronse a participar ao negárense a asinar o Tratado de Versalles. Así a todo, cóntanse certos éxitos diplomáticos da liga: a mediación para evitar a guerra entre o Iraq e Turquía, Grecia e Bulgaria e Polonia e Lituania, todos eles conflitos fronteirizos. Porén, nunca foi quen de deter as arelas militaristas de Italia, o Xapón e Alemaña. Durante a segunda guerra mundial estivo inactiva e logo foi substituída polas Nacións Unidas.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar