Sociedade de Nacións

A Sociedade de Nacións foi concibida ideoloxicamente no decurso da primeira guerra mundial, cando líderes coma Woodrow Wilson comezaron a defende-la necesidade dunha organización supraestatal responsábel de resolución de potenciais conflitos entre as distintas nacións. Durante as negociacións de paz de outubro de 1918, Woodrow Wilson propuxo os seus catorce puntos entre os que figuraba a creación dunha Liga das Nacións. A liga foi fundada axiña, na conferencia de Paz de París que tivo lugar en 1919, establecéndose a sede xeral en Xenebra (Suíza). Entre os seus propósitos figuraban a promoción de vía diplomática en prol de solucionar os conflitos, de tal xeito que se acordou embargar comercialmente a aqueles países que declarasen guerras^{[Cómpre referencia]}.

Sociedade de Nacións
Acrónimo	LN, SDN e SdN
Tipo	organización intergobernamental
Data de fundación	1919
Data de disolución	18 de abril de 1946 e 20 de abril de 1946
Presidente/a	Seán Lester (en) (1940-1946) Joseph Avenol (pt) (1933-1940) Eric Drummond, 7th Earl of Perth (pt) (1920-1933)
Secretario/a	Eric Drummond, 7th Earl of Perth, Joseph Avenol e Seán Lester
Organización subsidiaria	Women's Advisory Council, League of Nations
Sede	palais Wilson e Palácio das Nações
País	Suíza
[ editar datos en Wikidata ]

Porén, a liga endexamais contou con forzas internacionais. Os mesmos EUA negáronse a participar ao negárense a asinar o Tratado de Versalles. Así a todo, cóntanse certos éxitos diplomáticos da liga: a mediación para evitar a guerra entre o Iraq e Turquía, Grecia e Bulgaria e Polonia e Lituania, todos eles conflitos fronteirizos. Porén, nunca foi capaz de deter as arelas militaristas de Italia, o Xapón e Alemaña. Durante a segunda guerra mundial estivo inactiva e logo foi substituída polas Nacións Unidas.