Manuel Ramiro Souto
Manuel Ramiro Souto, Souto, nado en Ombre (Culleredo) en 1925 e finado en Visantoña (Mesía) o 2 de xuño de 1952, foi un guerrilleiro antifranquista galego.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1925 Ombre, España |
Morte | 2 de xuño de 1952 (26/27 anos) Visantoña, España |
Datos persoais | |
Outros nomes | Souto |
País de nacionalidade | España |
Actividade | |
Ocupación | membro da resistencia |
Lingua | Lingua castelá |
Carreira militar | |
Conflito | Guerra civil española |
Traxectoria editar
Albanel. En 1945 pertencía ao grupo volante destacamento Manolito Bello da IV Agrupación do Exército Guerrilleiro de Galicia con José María Castelo Mosquera, Vicente Peña Tarrasa, Manuel Pena Camino e Carmen Temprano Salorio, que actuaba nas Mariñas. Reclamado polo xuíz militar de Santiago de Compostela en novembro de 1948 xunto con José María Castelo Mosquera, Francisco Paz Fornos e Emilio Pérez Vilariño.[1] Cando estaban refuxiados na casa da familia Teiga en Zas (Negreira) foron descubertos pola Garda civil o 5 de marzo de 1949. Manuel logrou fuxir e despois de dous días de marcha, chegou á zona de Ordes, onde contactou cun punto de apoio grazas ao que foi recollido por outros compañeiros. Foi abatido en Visantoña (Mesía) o 2 de xuño de 1952 con José Galán Núñez cando a Garda civil rodeou a casa onde estaban agochados; o outro compoñente da partida, Juan Couto Sanjurjo, foi detido.[2]