Manuel Ferreirós Espinosa
Manuel Ferreirós Espinosa, nado en Pontevedra cara a 1914 e finado na fronte de Teruel o 16 de febreiro de 1938, foi un avogado e investigador galego.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1914  Pontevedra, España |
| Morte | 16 de febreiro de 1938 (23/24 anos) Provincia de Teruel, España |
| Causa da morte | morte en combate |
| Actividade | |
| Ocupación | avogado, militar |
| Familia | |
| Irmáns | Carlos Ferreirós Espinosa |
Traxectoria
editarFillo de Manuel Ferreirós Oca e María del Carmen Espinosa Cervela, e neto de Laurentino Espinosa Valladares. Estudou no Colexio Balmes de Pontevedra e obtivo o título de bacharel universitario na sección de letras pola Universidade de Santiago de Compostela en 1930.[1] Fixo Dereito na Universidade de Santiago de Compostela e rematou a careira en Madrid. Membro do Seminario de Estudos Galegos, participou en varias das súas campañas. Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi alférez de artillaría e defensor dos republicanos en varios consellos de guerra en Pontevedra. Era membro da Juventud de Acción Católica e estaba afiliado a Falange Española Tradicionalista y de las JONS. Foi xefe de milicias de FET y de las JONS. Ascendeu a tenente en xuño de 1937,[2] e marchou á fronte de guerra. Tenente de Complemento de Artillaría, estaba ao mando da Segunda Batería do 15 Rexemento Lixeiro na posición de Corral Blanco na fronte de Teruel cando foi atacada polos republicanos o 15 de febreiro de 1938 sendo gravemente ferido. Finou ao día seguinte.[3] Recibiu a Medalla Militar a título póstumo en novembro de 1938.[4]
Notas
editar- ↑ El Progreso, 2-10-1930, p. 2.
- ↑ Diario de Pontevedra, 5-6-1937, p. 3.
- ↑ El Diario de Pontevedra, 18-2-1939, p. 2.
- ↑ BOE, 8-12-1938, p. 2825-2826.