Bibiano Fernández Osorio-Tafall

científico e político galego

Bibiano José Manuel Ramón Fernández Osorio, coñecido como Bibiano Fernández Osorio-Tafall, nado en Salcedo (Pontevedra) o 3 de decembro de 1902 e finado na Cidade de México o 13 de agosto de 1990, foi un científico e político galego, funcionario da Organización das Nacións Unidas.[1]

Bibiano Fernández Osorio-Tafall
Nome completoBibiano Fernández Osorio-Tafall
Nacemento3 de decembro de 1902
Lugar de nacementoSalcedo
Falecemento13 de agosto de 1990
Lugar de falecementoCidade de México
SoterradoCemiterio de Santo Amaro de Pontevedra
NacionalidadeMéxico e España
Ocupaciónpolítico, catedrático e científico
CónxuxeJosefina Arruti Viaño
FillosJosé Ángel Fernández Arruti
PremiosMedalla Castelao
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

Ata a guerra civil editar

Foi doutor en Ciencias Naturais e secretario da Misión Biolóxica de Galicia con Cruz Gallástegui. Membro da ORGA, foi alcalde de Pontevedra, presidente da Deputación e deputado nacional en dúas lexislaturas. Presidiu en 1932 a Asemblea de Municipios celebrada en Santiago para discutir e redactar o proxecto de Estatuto de Autonomía que se plebiscitou en 1936, tras o seu paro durante dous anos por cuestións políticas. Presidiu o Comité Central de Autonomía. En 1934 foi destituído da alcaldía de Pontevedra e da dirección do Instituto de Pontevedra polo gobernador civil Diego Fernández Gómez no marco dos sucesos da folga xeral revolucionaria de 1934[2][3].

Ossorio-Tafall era secretario da Xunta Nacional de Izquierda Republicana. Logo das eleccións de 1936, despois de ser novamente alcalde tras a reposición da corporación saída das eleccións municipais do 12 de abril de 1931, ocupou as subsecretarías de Traballo e Gobernación, sendo substituído na alcaldía de Pontevedra polo comunista Manuel García Filgueira á súa marcha a Madrid. Posteriormente foi director de Política, o órgano de Izquierda Republicana.

 
Membros do SEG en 1928. De esq. a d. De pé: Otero Pedrayo, Losada, Cuevillas, Risco, Carballo Calero, Filgueira, García Paz, Pintos, Fraguas e Osorio-Tafall. Sentados: Parga, Moralejo, Carro, Cabeza de León, Arias, Limeses e Novás.

En abril de 1938, durante a guerra civil española, Osorio-Tafall foi nomeado Comisario Xeral do Exército da República Española.[4]

Estivo casado con Josefina Arruti,[5] coa que tivo 3 fillos. Despois da Guerra no exilio tivo outro fillo coa mexicana Luz.

En 2023 Xosé Monteagudo publicou a novela Vémonos mañá, na que novela a vida de Bibiano e Josefina.[6]

No exilio editar

Coa derrota militar e política, Osorio-Tafall exiliouse primeiro a Francia, onde foi secretario xeral do SERE (posto do que dimitiu en outubro de 1939), e en 1940 marchou a Santo Domingo acompañado de Ione Robinson, para finalmente recalar México, onde foi profesor na Universidade Autónoma de México e do Instituto Politécnico. En 1948 incorporouse á ONU; no 55 foi director da Oficina de Agricultura en Chile, e logo en Indonesia e en Exipto. No 64 estivo á fronte das operacións de pacificación na República Democrática do Congo e en Chipre, neste caso como representante especial plenipotenciario do secretario xeral da ONU. Xubílase como subsecretario xeral da ONU.

Durante a Transición española, o presidente do Goberno Adolfo Suárez convidouno a encabezar a primeira Xunta preautonómica, pero el declinou o ofrecemento por falta de apoios.[7]

No últimos anos volveu a Galicia tres veces en breves visitas.[8]

Galería de imaxes editar

Notas editar

  1. Fandiño Veiga.
  2. "Pontevedra, outubro de 1934 (2)", artigo de Xosé Álvarez Castro no blog Os anos do medo, 13/7/2012.
  3. "Destitución de Tafall", Faro de Vigo, 15/10/2017 (en castelán).
  4. Herreros, Isabelo (maio-xuño 2005). "Bibiano Fernández Osorio-Tafall". Política (57). 
  5. "Josefina Arruti ya tiene más que una calle: un panel da a conocer su papel frente a la represión franquista". Pontevedra Viva (en castelán). Consultado o 2022-04-02. 
  6. "Ficha do libro Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2023-01-12. 
  7. "O Tafall político, que chegou a alto cargo na ONU, escureceu o Tafall científico": Entrevista de Xan Carballa a Xosé Francisco Pardo, A Nosa Terra, 1/7/2010
  8. "Ficha do libro Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2023-01-12. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar

Predecesor:
Manuel Casqueiro Paz
 
Alcalde de Pontevedra

1931 - 1934
Sucesor:
Ramón Segura de la Garmilla.
Predecesor:
Tomás Abeigón Pazos
 
Alcalde de Pontevedra

1936
Sucesor:
Manuel García Filgueira
Predecesor:
Amancio Caamaño
 
Presidente da Deputación de Pontevedra

1931
Sucesor:
Amancio Caamaño