Gran Premio de Italia de 1990
O Gran Premio de Italia de 1990 (oficialmente Coca-Cola 61° Gran Premio d'Italia) foi unha carreira de Fórmula 1 que se disputou o 9 de setembro de 1990 en Monza. Foi a duodécima carreira da tempada de Fórmula Un de 1990. A carreira foi o 60º Gran Premio de Italia e o 55º que se celebrou en Monza.
Detalles da carreira | ||
---|---|---|
Carreira 12 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1990. | ||
![]() Trazado do circuíto de Monza | ||
Data | 9 de setembro 1990 | |
Nome oficial | LXI Coca-Cola Gran Premio d'Italia | |
Localización | Autodromo Nazionale Monza, Monza, Italia | |
Percorrido | Percorrido permanente de carreira 5´800 km | |
Distancia | 53 voltas, 307´400 km | |
Clima | Cálido, seco, asollado | |
Pole position | ||
Piloto | ![]() |
McLaren-Honda |
Tempo | 1:22.533 | |
Volta rápida | ||
Piloto | ![]() |
McLaren-Honda |
Tempo | 1:26.254 na volta 46 | |
Podio | ||
Primeiro | ![]() |
McLaren-Honda |
Segundo | ![]() |
Ferrari |
Terceiro | ![]() |
McLaren-Honda |
O piloto brasileiro Ayrton Senna nun McLaren-Honda logrou a pole position e logo liderou todas as voltas, gañando a carreira por seis segundos sobre o seu rival ao título, o piloto francés Alain Prost que pilotaba o Ferrari. Senna tamén logrou a volta rápida da carreira, logrando un Grand Slam. Co compañeiro austríaco de Senna, Gerhard Berger, o podio foi idéntico ao do anterior Gran Premio.
Cerca do final da primeira volta, Derek Warwick estrelouse co seu Lotus-Lamborghini na Parabólica, golpeando o garda raíl a unha velocidade estimada de 225 km/h. A carreira detívose na segunda volta e reiniciouse sobre a distancia orixinal. Warwick, admitiu que fora a súa propia culpa simplemente abrirse demasiado na Parabólica, resultou ileso do mesmo xeito que un comisario de pista que tivo que tomar medidas de fuxida rápida para evitar os restos que saíron despedidos cando o coche golpeou a vala. De feito, Warwick correu polo pit lane ata os boxes de Team Lotus e saíu de novo no coche de reposto co resto dos participantes.[1]
A vitoria de Senna sobre Prost ampliou a brecha de puntos do campionato a 16 puntos, a maior brecha entre os dous de toda a tempada ata ese momento.
Clasificación Editar
Pre Clasificación Editar
Pos | Nº | Piloto | Construtor | Tempo | Diferenza |
---|---|---|---|---|---|
1 | 14 | Olivier Grouillard | Osella-Ford | 1:26.947 | — |
2 | 31 | Bertrand Gachot | Coloni-Ford | 1:27.594 | +0.647 |
3 | 17 | Gabriele Tarquini | AGS-Ford | 1:27.773 | +0.826 |
4 | 18 | Yannick Dalmas | AGS-Ford | 1:28.113 | +1.166 |
5 | 33 | Roberto Moreno | EuroBrun-Judd | 1:28.703 | +1.756 |
6 | 34 | Claudio Langes | EuroBrun-Judd | 1:35.061 | +8.114 |
7 | 39 | Bruno Giacomelli | Life | 1:55.244 | +28.297 |
Cualificación Editar
Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 27 | Ayrton Senna | McLaren-Honda | 1:22.972 | 1:22.533 | — |
2 | 1 | Alain Prost | Ferrari | 1:23.497 | 1:22.935 | +0.402 |
3 | 28 | Gerhard Berger | McLaren-Honda | 1:23.239 | 1:22.936 | +0.403 |
4 | 2 | Nigel Mansell | Ferrari | 1:23.141 | 1:23.720 | +0.608 |
5 | 4 | Jean Alesi | Tyrrell-Ford | 1:24.159 | 1:23.526 | +0.993 |
6 | 5 | Thierry Boutsen | Williams-Renault | 1:24.042 | 1:23.984 | +1.451 |
7 | 6 | Riccardo Patrese | Williams-Renault | 1:24.253 | 1:24.555 | +1.720 |
8 | 19 | Alessandro Nannini | Benetton-Ford | 1:25.567 | 1:24.583 | +2.050 |
9 | 20 | Nelson Piquet | Benetton-Ford | 1:24.699 | 1:24.987 | +2.166 |
10 | 15 | Maurício Gugelmin | Leyton House-Judd | 1:26.170 | 1:25.556 | +3.023 |
11 | 12 | Martin Donnelly | Lotus-Lamborghini | 1:26.110 | 1:25.629 | +3.096 |
12 | 11 | Derek Warwick | Lotus-Lamborghini | 1:25.728 | 1:25.677 | +3.144 |
13 | 29 | Éric Bernard | Lola-Lamborghini | 1:25.927 | 1:26.154 | +3.394 |
14 | 3 | Satoru Nakajima | Tyrrell-Ford | 1:26.449 | 1:26.081 | +3.548 |
15 | 23 | Pierluigi Martini | Minardi-Ford | 1:26.330 | 1:26.516 | +3.797 |
16 | 16 | Ivan Capelli | Leyton House-Judd | 1:26.712 | 1:26.735 | +4.179 |
17 | 8 | Stefano Modena | Brabham-Judd | 1:26.950 | 1:27:997 | +4.417 |
18 | 30 | Aguri Suzuki | Lola-Lamborghini | 1:27.074 | 1:26.962 | +4.429 |
19 | 21 | Emanuele Pirro | Dallara-Ford | 1:27.790 | 1:26.964 | +4.431 |
20 | 26 | Philippe Alliot | Ligier-Ford | 1:27.153 | 1:27.043 | +4.510 |
21 | 10 | Alex Caffi | Arrows-Ford | 1:27.828 | 1:27.410 | +4.877 |
22 | 9 | Michele Alboreto | Arrows-Ford | 1:27.784 | 1:27.448 | +4.915 |
23 | 14 | Olivier Grouillard | Osella-Ford | 1:27.541 | 1:28.228 | +5.008 |
24 | 18 | Yannick Dalmas | AGS-Ford | 1:28.564 | 1:27.673 | +5.140 |
25 | 22 | Andrea de Cesaris | Dallara-Ford | 1:27.772 | 1:27.749 | +5.216 |
26 | 25 | Nicola Larini | Ligier-Ford | 1:28.626 | 1:27.937 | +5.404 |
27 | 17 | Gabriele Tarquini | AGS-Ford | 1:28.107 | 1:28.256 | +5.574 |
28 | 24 | Paolo Barilla | Minardi-Ford | 1:28.258 | 1:28.521 | +5.725 |
29 | 7 | David Brabham | Brabham-Judd | 1:28.382 | 1:30.446 | +5.849 |
30 | 31 | Bertrand Gachot | Coloni-Ford | 1:28.952 | 1:30.140 | +6.419 |
Carreira Editar
Líderes por volta Editar
- Líderes por volta: Ayrton Senna 53 voltas (1–53);
Posicións logo da carreira Editar
- Texto en negra indica quen aínda ten unha oportunidade teórica de converterse en Campión do Mundo.
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Notas Editar
- ↑ Warwick Flips at Monza and Walks Away – 1990 Italian GP
- ↑ "1990 Italian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 21 de decembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
Carreira anterior: Gran Premio de Bélxica de 1990 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1990 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Portugal de 1990 |
Carreira anterior: Gran Premio de Italia de 1989 |
Gran Premio de Italia | Carreira seguinte: Gran Premio de Italia de 1991 |
Véxase tamén Editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Italia de 1990 |
Ligazóns externas Editar
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |