Gran Premio de España de 1992
O Gran Premio de España de 1992 foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 3 de maio de 1992 no Circuíto de Cataluña, Barcelona. A carreira de 65 voltas foi a cuarta rolda da tempada 1992 de Fórmula Un e foi gañada por Nigel Mansell pilotando un Williams - Renault e anotando a terceira Grand Chelem da súa carreira.
Nome oficial | Gran Premio Tío Pepe de España |
---|---|
Tipo | Gran Premio de España |
Deporte | automobilismo |
Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1992 |
Distancia do evento | 65 |
Localización e Datas | |
Localización | Circuíto de Cataluña (Vallès Oriental) 41°34′12″N 2°15′40″L / 41.57, 2.2611111111111 |
Lonxitude | 4,675 km |
País | España |
Data | 3 de maio de 1992 |
Competición | |
Primeiro posto | Nigel Mansell |
Pole position | Nigel Mansell |
Volta máis rápida | Nigel Mansell |
Informe
editarA carreira tamén foi anunciada como o "Gran Premio dos Xogos Olímpicos". A carreira trasladouse desde a súa data anterior de setembro, e celebrouse só uns meses antes dos Xogos Olímpicos de 1992 en Barcelona.
O piloto británico Perry McCarthy competiu por primeira vez e o seu coche Andrea Moda participou na sesión de precualificación antes da carreira, pero o motor estalou e o coche só rodou 18 metros para deterse logo de apenas saír do garaxe. Damon Hill, fillo do ex campión mundial Graham Hill, fixo o seu debut con Brabham substituíndo a Giovanna Amati, que foi despedida do equipo, pero non clasificou para a carreira. Do mesmo xeito que nas tres carreiras anteriores, Mansell clasificouse na pole position, por diante de Michael Schumacher, Ayrton Senna, Riccardo Patrese, Ivan Capelli e Martin Brundle.
Ao comezo da carreira, en condicións de chuvia, Patrese pasou a Schumacher e Senna. O piloto de Ferrari Jean Alesi fixo un bo comezo desde o 8° posto na grella colocouse no 3° na primeira curva da primeira volta, o que obrigou a outros pilotos a tomar medidas defensivas e retroceder. Senna baixou da 3ª á 7ª praza. Pero recuperou 2 posicións ata a 5ª durante a primeira volta. A orde era: Mansell, Patrese, Alesi, Schumacher, Senna e Capelli.
Schumacher atacou e pasou a Alesi na 7ª volta. Berger intentou facer o mesmo pero provocou un trompo a Alesi, colocando ao francés detrás de Senna e Capelli. A chuvia intensificouse, e Patrese trompeou na volta 20 mentres intentaba dobrar a un atrasado. Isto puxo a Mansell por diante de Schumacher, Senna, Berger, Capelli e Alesi.
Alesi entrou a poñer pneumáticos novos a metade da carreira, e comezou a atacar a través da pista mentres a chuvia intensificábase. Pasou a Berger polo cuarto posto e comezou a achegarse rapidamente a Senna e Schumacher. A dúas voltas para o final, Senna trompeou tratando de dobrar a Martini, que marchaba noveno. Ao mesmo tempo, Capelli tamén trompeou.
Mansell continuou o seu récord perfecto en 1992 coa súa cuarta vitoria da tempada diante de Schumacher, Alesi, Berger, Alboreto e Pierluigi Martini, pero por primeira vez na tempada o seu equipo Williams non logrou un 1-2. Martin Brundle fixo a súa 4° retirada consecutivo da tempada no seu Benetton.
Clasificación
editarCualificación
editarCarreira
editarPosicións logo da carreira
editar
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Notas
editar- ↑ "1992 Spanish Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
- Henry, Alan (1992). AUTOCOURSE 1992-93. Hazleton Publishing. ISBN 0-905138-96-1.
Carreira anterior: Gran Premio do Brasil de 1992 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1992 |
Carreira seguinte: Gran Premio de San Marino de 1992 |
Carreira anterior: Gran Premio de España de 1991 |
Gran Premio de España | Carreira seguinte: Gran Premio de España de 1993 |
Véxase tamén
editarLigazóns externas
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de España de 1992 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |