Gran Premio da Arxentina de 1955
O Gran Premio da Arxentina de 1955 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 16 de xaneiro de 1955 no circuíto de Autódromo 17 de outubro. Foi a primeira carreira da tempada de 1955.
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 1 de 7 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1955. | ||
.svg) Trazado do circuíto de Bos Aires. | ||
| Data | 16 de xaneiro 1955 | |
| Nome oficial | III Gran Premio da República Argentina | |
| Localización | Autódromo 17 de Octubre, Buenos Aires, Arxentina | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 3´912 km | |
| Distancia | 96 voltas, 375.552 km | |
| Clima | Moita calor, seco | |
| Pole position | ||
| Piloto |  José Froilán González
|
Ferrari |
| Tempo | 1:43.1 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto | Juan Manuel Fangio
|
Mercedes |
| Tempo | 1:48.3 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Juan Manuel Fangio
|
Mercedes |
| Segundo | José Froilán González Nino Farina Maurice Trintignant |
Ferrari |
| Terceiro |  Nino FarinaMaurice Trintignant Umberto Maglioli |
Ferrari |
Clasificación editar
Posicións logo da carreira editar
| Pos | Piloto | Puntos |
|---|---|---|
| 1 | Juan Manuel Fangio
|
9 |
| 2= |  Maurice Trintignant
|
3 1⁄3 |
| 2= | Nino Farina
|
3 1⁄3 |
| 4 | José Froilán González
|
2 |
| 5 | Roberto Mieres
|
2 |
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos. Só os cinco mellores resultados contan para o campionato.
Notas editar
- Pole position: José Froilán González - 1:43.1
- Volta rápida: Juan Manuel Fangio - 1:48.3
- Líderes por volta:
- Juan Manuel Fangio 65 voltas (1-2, 26-34, e 43-96)
- Alberto Ascari 14 voltas (3-5 e 11-21)
- José Froilán González 9 voltas (6-10 e 22-25)
- Harry Schell 6 voltas (35-40)
- Roberto Mieres 2 voltas (41-42) (Única carreira onde liderou unha volta.)
- Unidades compartidas:
- Coche 12: José Froilán González (60 voltas), Nino Farina (20 voltas), e Maurice Trintignant (16 voltas). Compartiron os 6 puntos do segundo posto.
- Coche 10: Nino Farina (50 voltas), Umberto Maglioli (22 voltas), e Maurice Trintignant (22 voltas). Compartiron os 4 puntos do terceiro posto.
- Coche 8: Hans Herrmann (30 voltas), Karl Kling (30 voltas), e Stirling Moss (34 voltas). Compartiron os 3 puntos do cuarto posto.
- Coche 28: Harry Schell (50 voltas), e Jean Behra (38 voltas).
- Coche 22: Luigi Musso (50 voltas), Sergio Mantovani (20 voltas), e Harry Schell (13 voltas).
- Coche 20: Sergio Mantovani (30 voltas), Jean Behra (14 voltas), e Luigi Musso (10 voltas).
- Coche 26: Clemar Bucci (30 voltas), Harry Schell (14 voltas), e Carlos Menditeguy (10 voltas).
- Coche 36: Eugenio Castellotti (20 voltas) e Luigi Villoresi (15 voltas).
- Esta carreira ten a infrecuente distinción de ser a carreira máis cálida da historia da Fórmula Un, 40 °C. Este rexistro foi igualado en dúas ocasións, no Gran Premio de Dallas de 1984 e no Gran Premio de Bahrein de 2005.
- A calor extrema orixinou un pesadelo de puntuación con 16 substitucións de pilotos. Só Juan Manuel Fangio e Roberto Mieres terminaron a carreira sen piloto de substitución.
- Fangio sufriu queimaduras severas na perna, durante toda a carreira, rozou contra o bastidor do chasis que estaba sendo quentado polos gases de escape. Levoulle 3 meses recuperarse, por sorte para el, a seguinte carreira en Mónaco non celebrouse ata finais de maio. Deixoulle unha cicatriz permanente na súa perna para sempre.
- Gran Premio de debut: Eugenio Castellotti e Alberto Uria. Única aparición nun Gran Premio de Jesús Iglesias.
- Último Gran Premio de: Pablo Birger, Clemar Bucci e Sergio Mantovani.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio da Arxentina de 1955 |
| Carreira anterior: Gran Premio de España de 1954 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1955 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Mónaco de 1955 |
| Carreira anterior: Gran Premio da Arxentina de 1954 |
Gran Premio da Arxentina | Carreira seguinte: Gran Premio da Arxentina de 1956 |