María Dolores Pradera

María Dolores Fernández Pradera, nada en Madrid o 29 de agosto de 1926 e finada en Madrid o 28 de maio de 2018 coñecida artisticamente como María Dolores Pradera, foi unha cantante melódica e actriz española.

Infotaula de personaMaría Dolores Pradera

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(es) María Dolores Fernández Pradera Editar o valor em Wikidata
29 de agosto de 1924 Editar o valor em Wikidata
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Morte28 de maio de 2018 Editar o valor em Wikidata (93 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
Outros nomesMaría Dolores Pradera Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoMúsica e canto Editar o valor em Wikidata
Ocupacióncantante , artista discográfico , actriz de cinema , actriz Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1943 Editar o valor em Wikidata - 2018 Editar o valor em Wikidata
Xénero artísticoBolero, Ranchera, Latin ballad (en) Traducir, música tradicional e Copla andaluza Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
TesituraDramatic contralto (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

InstrumentoVoz Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeFernando Fernán Gómez (1945–1959)
FillosHelena Fernán-Gómez Editar o valor em Wikidata
Premios

IMDB: nm0694977 Allocine: 251390
Facebook: MariaDoloresPradera Musicbrainz: 209775df-4c76-4a74-be67-f0f425186dea Songkick: 526295 Discogs: 399369 Allmusic: mn0000224931 Editar o valor em Wikidata

É unha das intérpretes do seu país que acadou maior fama internacional pola súa voz e por difundir en España a canción popular latinoamericana e a obra dos seus máis grandes autores.

Biografía editar

Naceu en Madrid e durante a súa infancia viviu entre España e Chile, onde seu pai, asturiano, tiña negocios. Na década de 1940 comezou a traballar como actriz de cinema e teatro, á vez que evidenciaba os seus dotes para o canto. Interveu en filmes como Yo no me caso (1944, de Juan de Orduña) e en compañía de Fernando Fernán Gómez en Los habitantes de la casa deshabitada (1946, de Gonzalo Delgrás) e Vida en sombras (1948, de Lorenzo Llobet Gracia). Con Fernán Gómez estivo casada desde 1947 até 1959 e tiveron dous fillos, Helena e Fernando.

Posteriormente actuou en diversos teatros de España, Francia e México, representando obras de Enrique Jardiel Poncela, José Zorrilla, Federico García Lorca ou Edmond Rostand.

Como cantante, estivo acompañada durante moitos anos polos guitarristas Santiago e Julián López Hernández, coñecidos como Los Gemelos. Interpretou con grande éxito internacional as cancións de compositores como o mexicano José Alfredo Jiménez, a peruana Chabuca Granda, o cubano Miguel Matamoros, o uruguaio Alfredo Zitarrosa, o arxentino Atahualpa Yupanqui, a chilena Violeta Parra, ademais de moitos outros autores latinoamericanos. A súa voz suave e a súa perfecta dicción en diversos rexistros -baladas, boleros, coplas, rancheiras, fados etc.-, así como os seus grandes dotes dramáticos sobre o escenario, converteron as súas versións de "Flor de la canela", "Fina estampa", "Limeña" ou "El Rosario de mi Madre", clásicos peruanos, en clásicos da canción popular en fala hispana. Precisamente a súa versión de "El Rosario de mi Madre" estreada en 1961 polo grupo peruano Los Troveros Criollos deu a volta ao mundo.

Obtivo numerosos galardóns españois e internacionais, tanto pola súa faceta teatral como pola súa carreira como cantante, como o Premio Nacional de Teatro, a Medalla de Belas Artes e o Premio Lara. Entre os seus últimos traballos atópanse diversas colaboracións con Joaquín Sabina ou Rosana, sen esquecer o seu disco homenaxe a Carlos Cano, cantautor andaluz co que fixo a xira "Amarraditos". En 2006 publicou un novo álbum xunto a Los Sabandeños, titulado Al cabo del tiempo, que logrou ser disco de ouro.

En 2007 lanza un recompilatorio en CD e DVD titulado En buena compañía, que recolle os seus mellores duetos con artistas do talle de Joaquín Sabina, Caetano Veloso, Rosana, Víctor Manuel ou Maria del Mar Bonet.

En novembro de 2008 publica Te canto un bolero acompañada por Los Sabandeños e seleccionando once boleros entre o mellor do repertorio clásico, onde se inclúen cancións como "Contigo en la distancia", "Cómo han pasado los años" (moi popular na voz de Rocío Dúrcal), "Camino Verde", "En un rincón del alma" ou "No sé por qué te quiero".

Filmografía editar

Teatro (selección) editar

Discografía recente editar

  • Te canto un bolero (2008)
  • En buena compañía (2007)
  • Al cabo del tiempo (2006)
  • Ellas cantan así (2003)
  • Canciones del alma (2003)
  • A Carlos Cano (2001)
  • As de corazones (1999)
  • Reverdecer (1997)
  • Caminemos (1996)
  • Caballo viejo (1992)
  • Por derecho (1992)
  • Amarraditos (1992)
  • A mis amigos (1990)
  • Homenaje a Chabuca Granda (1990)
  • María Dolores (1989)

Algunhas cancións coñecidas editar

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar