Baia
- Este artigo trata sobre un nome, para o accidente xeográfico véxase Baía.
Baia[1][2] é un nome propio feminino galego. A súa orixe é o grego Ευλαλια (Eulalia) que significa "elocuente, que fala ben". En galego tamén ten as variantes Eulalia, Oalla, Balla e Alla.[2]
En xaneiro de 2023 existían 20 mulleres en Galicia co nome Baia, cunha media de idade de 7,6 anos,[3] 352 co nome Eulalia, cunha media de idade de 70,6 anos[4] e 21 co nome Alla, cunha media de idade de 47,7 anos.[5]
Historia do nome
editarBaia é a evolución galega do nome culto Eulalia. Este deriva do adxectivo grego eulalos, composto de ευ (eu, "ben") e λαλεω (laleo, "falar"); o significado pode ser interpretado como "o que fala ben", "que fala con dozura",[6] "elocuente". A forma grega do nome sería Ευλαλια (Eulalia), aínda que só está documentado o masculino Ευλαλιος (Eulalios), latinizado despois tanto ao masculino coma ao feminino.
A difusión do nome débese ao culto ás santas así chamadas, en particular ás dúas mártires españolas, unha de Barcelona e a outra de Mérida. O nome é sonado ademais de en España, en Portugal e Francia. En Italia a notoriedade do nome aumentou grazas a unha canción de Quartetto Cetra de 1947, Eulalia Torricelli da Forlì. En Inglaterra, en época medieval, Eulalia semella confundirse en parte co nome Ilaria, Hilary.
En Galicia Santa Baia é patroa de multitude de parroquias, polo que debeu ser un nome común na antigüidade. Tamén en Cataluña hai unha gran devoción por Santa Baia ou Eulàlia[7] que é patroa de Barcelona xunto con Nosa Señora da Mercé. Ás veces confúndense as vidas de Santa Baia de Mérida con Santa Baia de Barcelona, nena martiritzada a principios do século IV.[8]
O nome Baia/Eulalia foi un nome frecuente na Idade Media en Francia, España e Portugal ("Eulàlia"). Desde os anos 60-70 foi perdendo popularidade, mais os seus hipocorísticos de orixe galega-asturiana: Olaia, Olalla foron gañando popularidade dende aquela en toda España, especialmente no norte (tamén a forma catalá ‘’Laia’’). A forma masculina Eulalio/ Baio está en desuso, tampouco é común a forma galega Baia hoxe en día, sendo a máis común en Galicia a forma Olalla.[8]
Onomástica
editarA festa onomástica celébrase os días[9]:
- Santa Baia de Mérida, virxe e mártir, 10 de decembro, patroa de multitude de parroquias galegas. Véxase: Parroquias de Galicia baixo a advocación de santa Eulalia.
- Santa Baia de Barcelona, virxe e mártir, 12 de febreiro, patroa de Barcelona.
Variantes noutras linguas
editar- Asturiano: Lala, Olalla.
- Catalán: Eulàlia, Olalla
- Hipocorístico: Laia
- Eslovaco: Eulália
- Esloveno: Evlalija
- Español: Eulalia, Olalla, Olaya
- Éuscaro: Eulale, Olaia, Eulari.
- Francés: Eulalie
- Galego: Baia, Olalla, Olaia, Alla.
- Variante culta: Eulalia.
- Grego antigo: Ευλαλια (Eulalia)
- Masculino: Ευλαλιος (Eulalios)
- holandés: Eulalia
- Húngaro: Eulália
- Inglés: Eulalia
- Hipocorístico: Eula, Lalia
- Latín: Eulalia
- Masculino: Eulalius
- Polonés: Eulalia
- Portugués: Eulália
- Ruso: Евлалия (Evlalija)
Persoeiros
editar- Baia de Mérida, mártir da época antiga.
- Baia de Barcelona, mártir da época antiga e patroa da cidade.
- Olallo, antipapa ou Eulalio, 380, antipapa romano.
- Eulalia de Borbón, 1864, infanta de España, filla da Raíña Isabel II.
- Olaia Fernández Davila, Vigo 1954, política galega do BNG, deputada no congreso de España.
- Eulalia Agrelo Costas, Rianxo 1974, filóloga e ensaísta galega.
- Eulalie Jensen, actriz estadounidense.
- Laia Manetti, actriz italiana.
- Laia Palau, deportista española.
- Eulalio Gutiérrez, político mexicano.
Notas
editar- ↑ Xunta de Galicia (ed.). "Ímoslle chamar..." (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 04 de marzo de 2018. Consultado o 13 de xuño de 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Boullón Agrelo, Ana Isabel (coord.): Guía de nomes galegos A Coruña: Real Academia Galega.
- ↑ Nome Baia na Web do Intituto Galego de Estatística
- ↑ Nome Eulalia na Web do Intituto Galego de Estatística
- ↑ Nome Alla na Web do Intituto Galego de Estatística
- ↑ "Hilary". Online Etymology Dictionary (en inglés). Consultado o 5 novembro 2014.
- ↑ Lligadas, Josep (1997). Santa Eulàlia, una fe jove (en catalán) (1ª ed.). Barcelona: Centre de Pastoral Litúrgica. ISBN 84-7467-447-6.
- ↑ 8,0 8,1 Laia a sellamara.com Arquivado 18 de agosto de 2015 en Wayback Machine., Datos do Censo Español, Fonte: INE.
- ↑ http://www.ecampmany.com/santoral
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Accademia della Crusca (1830). Dizionario della lingua italiana - Volume VII. Padua: Tipografia della Minerva.
- Albaigès i Olivart, Josep M. (1993). Diccionario de nombres de personas. Edicions Universitat Barcelona. ISBN 84-475-0264-3.
- Burgio, Alfonso (1992). Dizionario dei nomi propri di persona. Roma: Hermes Edizioni. ISBN 88-7938-013-3.
- Galgani, Fabio (2005). Onomastica Maremmana. Centro Studi Storici "A. Gabrielli".
- La Stella T., Enzo (2009). Santi e fanti - Dizionario dei nomi di persona. Roma: Zanichelli. ISBN 978-88-08-06345-8.