Teorema do binomio

En álxebra elemental, o teorema do binomio (ou expansión binomial) describe a expansión alxébrica das potencias dun binomio. Segundo o teorema, é posible expandir o polinomio (x + y)n nunha suma que implique termos da forma axbyc, onde os expoñentes b e c son enteiros non negativos con b + c = n e o coeficiente a de cada termo é un número enteiro positivo específico que depende de n e b . Por exemplo, para n = 4,O coeficiente a no termo de axbyc coñécese como coeficiente binomial ou (os dous teñen o mesmo valor). Estes coeficientes para variar n e b pódense ordenar para formar o triángulo de Pascal. Estes números tamén aparecen en combinatoria, onde dá o número de combinacións diferentes (é dicir, subconxuntos) de b elementos que se poden escoller entre un conxunto de n elementos, e de aí podemos ler "n sobre b" ou "n en b".

O coeficiente binomial aparece como a entrada k-ésima na n-ésima fila do triángulo de Pascal (onde a fila superior é a fila 0, ). Cada entrada é a suma das dúas superiores.

Teorema

editar

Segundo o teorema, a expansión de calquera potencia enteira non negativa n do binomio x + y é unha suma da forma onde cada un   é un número enteiro positivo coñecido como coeficiente binomial, definido como Usando o sumatorio, pódese escribir de forma máis concisa como Para o binomio con resta temos alternancia no signo de cada termo:  

Unha variante simple da fórmula binomial obtense substituíndo 1 por y, de xeito que só implica unha única variábel: 

Exemplos

editar

Aquí vemos os primeiros casos do teorema binomial: 

  • os expoñentes de x nos termos son n, n − 1, ..., 2, 1, 0 n, n − 1, ..., 2, 1, 0 (o último termo contén implicitamente x0 = 1 );
  • os expoñentes de y nos termos son 0, 1, 2, ..., n − 1, n 0, 1, 2, ..., n − 1, n (o primeiro termo contén implicitamente y0 = 1 );
  • os coeficientes forman a n ésima fila do triángulo de Pascal;
  • hai n + 1 termos, e os seus coeficientes suman 2n .

Coeficientes binomiais

editar
Artigo principal: Coeficiente binomial.

Os coeficientes que aparecen na expansión binomial chámanse coeficientes binomiais . Estes adoitan escribirse   e pódese ler como "n sobre k", combinacións de n elementos tomados en grupos de k elementos.

O coeficiente de xnkyk vén dado pola fórmula  O coeficiente binomial   pódese interpretar como o número de formas de escoller k elementos dun conxunto de n elementos.

Xeneralizacións

editar

Teorema binomial xeneralizado de Newton

editar
Artigo principal: Serie binomial.

Isaac Newton xeneralizou a fórmula para exponentes reais, considerando unha serie infinita:

 

onde   pode ser calquera número real e os coeficientes están dados polo produto:

 

Expresado co símbolo de Pochhammer:  .

Estas fórmulas converxen e a igualdade é certa sempre que os números reais ou complexos   e   sexan suficientemente próximos, no sentido de que   e o valor absoluto de   sexa menor que 1.

A expansión para a potencia recíproca é a seguinte:

 


Exemplos (lembrando que  ):

 
 


Teorema Multinomial

editar
Artigo principal: Teorema multinomial.

O teorema do binomio pode ser xeneralizado para incluír potencias de sumas de máis de dous termos. En xeral:

 

Nesta fórmula, a suma faise sobre tódolos valores enteiros naturais desde   ata   de tal modo que a suma de todos estes valores sexa igual a  . Os coeficientes do sumatorio, calcúlanse segundo a fórmula:

 

Desde o punto de vista da combinatoria, o coeficiente multinomial conta o número de diferentes maneiras de dividir un conxunto de   elementos en subconxuntos disxuntos de tamaños  

Teorema multi-binomial

editar

A miúdo é útil, cando se traballa en máis dunha dimensión, usar produtos de expresións binomiais:

 

A fórmula anterior pode ser escrita usando a notación multi-índice como segue:

 

Regra xeral de Leibniz

editar

A regra xeral de Leibniz dá a derivada n-ésima dun produto de dúas funcións nunha forma similar á do teorema do binomio: [1]  Aquí, o superíndice (n) indica a derivada n-ésima dunha función,  .[2]

Aplicacións

editar

Identidades de ángulos múltiples

editar

Para os números complexos o teorema binomial pódese combinar coa fórmula de Moivre para obter fórmulas de ángulos múltiples para o seno e o coseno. Segundo a fórmula de De Moivre, e nesa expresión podemos usar o teorema do binomio, por exemplo Mais a fórmula de De Moivre identifica o lado esquerdo con  , así que son as identidades habituais de ángulo duplo. Do mesmo xeito, xa que A fórmula de De Moivre resulta En xeral, e Tamén hai fórmulas similares usando os polinomios de Chebyshev.

Serie para e

editar

O número e adoita definirse pola fórmula Aplicando o teorema binomial a esta expresión obtense a serie infinita usual para e: O k-ésimo termo desta suma é Cando n → ∞, a expresión racional da dereita achégase a 1, e polo tanto Isto indica que e pódese escribir como unha serie: 

Probabilidade

editar

O teorema binomial está intimamente relacionado coa función de masa de probabilidade da distribución binomial negativa. A probabilidade dunha colección (contábel) de ensaios Bernoulli independentes   con probabilidade de éxito   nos que non aconteza ningún sería

 

Un límite superior para esta cantidade é   [3]

En álxebra abstracta

editar

O teorema binomial é válido de xeito máis xeral para dous elementos x e y nun anel, ou mesmo nun semianel, sempre que xy = yx. Por exemplo, vale para dúas matrices n × n, sempre que esas matrices conmuten; isto é útil para calcular as potencias dunha matriz. [4]

  1. Olver, Peter J. (2000). Applications of Lie Groups to Differential Equations. Springer. pp. 318–319. ISBN 9780387950006. 
  2. Spivey, Michael Z. (2019). The Art of Proving Binomial Identities. CRC Press. p. 71. ISBN 978-1351215800. 
  3. Cover, Thomas M.; Thomas, Joy A. (2001-01-01). Data Compression. John Wiley & Sons, Inc. p. 320. ISBN 9780471200611. doi:10.1002/0471200611.ch5. 
  4. Artin, Algebra, 2nd edition, Pearson, 2018, equation (4.7.11).

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar
  • Bag, Amulya Kumar (1966). Binomial theorem in ancient India. Indian J. History Sci 1. pp. 68–74. 
  • Graham, Ronald; Knuth, Donald; Patashnik, Oren (1994). "(5) Binomial Coefficients". Concrete Mathematics (2nd ed.). Addison Wesley. pp. 153–256. ISBN 978-0-201-55802-9. OCLC 17649857.  Parámetro descoñecido |url-access= ignorado (Axuda)

Outros artigos

editar

Ligazóns externas

editar