Número e
constante matemática
Este artigo ou sección precisa dunha revisión do formato que siga o libro de estilo da Galipedia. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes. |
O número e é o valor límite da sucesión
- cando n tende a infinito, n = enteiro positivo
- , x = real
HistoriaEditar
Existencia dun límite de poder por n enteiro positivo si n → infinito, probada por Daniel Bernoulli en 1728, por primeira vez. A notación con e , de 1728, é debida a Euler, que superou outras popuestas.[1]
O número e é a base dos logaritmos neperianos e debe o seu nome á inicial do apelido do matemático Leonhard Euler.
PropiedadesEditar
- Valor útil e memorábel 2.71828...
- ln e = 1.
- .
- O número é un número real irracional. Parte decimal infinita e aperiodica.
- É un número real trascendente, feito demostrado por Hermite en 1874. Non é a raíz da ecuación alxébrica.
- como unha serie infinita:
- [2]
NotasEditar
Véxase taménEditar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Número e |