Ramón María Narváez

diplomático español
(Redirección desde «Ramón María Narváez y Campos»)

Ramón María Narváez y Campos, nado en Loja (Granada) o 5 de agosto de 1800 e finado en Madrid o 23 de abril de 1868, foi un político e militar español. Coñecéuselle co nome de El Espadón de Loja.

Ramón María Narváez
Nacemento5 de agosto de 1800
Lugar de nacementoMontefrío
Falecemento23 de abril de 1868
Lugar de falecementoMadrid
NacionalidadeEspaña
Ocupacióndiplomático, político e militar
PremiosCabaleiro da Orde do Vélaro de Ouro, Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica, Ordem de Santo André e Gran Cruz da Orden de Carlos lll
editar datos en Wikidata ]
Ramón María Narváez

Traxectoria Editar

A súa carreira militar comezou no rexemento de Gardas Valoas en 1815, e en 1822 serviu baixo o mando de Francisco Espoz y Mina en Cataluña, onde sería apresado polas tropas dos Cen Mil Fillos de San Luís. Permaneceu en Francia até 1824. Tras rexeitar calquera tipo de cargo durante o Reinado de Fernando VII de España, incorporouse en 1834 ao lado dos isabelinos durante as Guerras Carlistas. En xullo de 1835 participou na Batalla de Mendigorria, e en 1836 tomaría parte na batalla de Arlabán, onde gañaría o ascenso a brigadier.

Durante 1837 encárgaselle o mando das reservas andaluzas para expulsar aos carlistas de Castela, e durante esta campaña nace unha forte inimizade co xeneral Espartero. A súa grande habilidade militar e a súa ideoloxía liberal fixeron que tanto progresistas como moderados pretendesen que se incorporara aos seus partidos. A pesar disto tivo que exiliarse despois de presidir xunto co xeneral Córdoba unha xunta de oposición a Espartero. Permanecería en París durante os tres anos que durou a Rexencia.

En 1843 regresaría a Valencia, e o 23 de xullo dese mesmo ano, derrotaría as tropas esparteristas de Seoane en Torrejón de Ardoz, preto de Madrid; por esta vitoria sería ascendido a tenente xeneral. En novembro é vitima dun atentado en Madrid do que consegue sobrevivir.

Ao rematar a Rexencia de Espartero, a maioría de idade de Isabel II en 1844, foi nomeado presidente do goberno e converteuse nun dos impulsores da Constitución de 1845. Trala Revolución de 1846 o 2 de abril contra a súa maneira de gobernar (estivo na Presidencia do Consello de Ministros entre o 3 de maio de 1844 e o 12 de febreiro de 1846 e entre o 16 de marzo e o 5 de abril de 1846, recobrándoa entre o 4 de outubro de 1847 e o 19 de outubro de 1849), o 26 de novembro de 1847 Isabel II premia a súa lealdade concedéndolle o Ducado de Valencia con Grandeza de España. Volve gobernar entre o 20 de outubro de 1849 e o 14 de xaneiro de 1851, cando presentou a súa dimisión, pero tras o golpe de Leopoldo O'Donnell foi chamado de novo para formar goberno entre 12 de outubro de 1856 e o 15 de outubro de 1857. Ata 1868 presidiu dous gabinetes ministeriais máis (16 de setembro de 1864 a 21 de xuño de 1865 e 10 de xullo de 1866 a 23 de abril de 1868) alternándose especialmente con Leopoldo O'Donnell, dende os cales exerceu unha política represiva contra calquera manifestación revolucionaria. Tras a súa morte produciuse a Revolución de 1868, que derrocaría a Isabel II.

Reinado de Isabel II de España

Segue a:
Luis González Bravo
Ramón María Narváez
Precede a:
Manuel Pando Fernández de Pineda
Presidente do Goberno de España
Reinado de Isabel II de España

Segue a:
Manuel Pando Fernández de Pineda
Ramón María Narváez
Precede a:
Francisco Javier de Istúriz
Presidente do Goberno de España
Reinado de Isabel II de España

Segue a:
Florencio García Goyena
Ramón María Narváez
Precede a:
Serafín María de Soto
Presidente do Goberno de España
Reinado de Isabel II de España

Segue a:
Leopoldo O'Donnell
Ramón María Narváez
Precede a:
Francisco Armero Peñaranda
Presidente do Goberno de España
Reinado de Isabel II de España

Segue a:
Alejandro Mon y Pidal
Ramón María Narváez
Precede a:
Leopoldo O'Donnell
Presidente do Goberno de España