Palacio de Versalles
O palacio de Versalles ou castelo de Versalles (en francés: Château de Versailles) é un palacio real localizado na cidade de Versalles, unha aldea rural na época da súa construción, e hoxe en día un suburbio de París. A súa construción foi ordenada polo rei Luis XIV, e constitúe un dos complexos arquitectónicos monárquicos máis importantes de Europa. Con preto de 10 millóns de visitantes ao ano,[1] é tamén un dos sitios turísticos máis importantes de Francia.
| Palacio e parque de Versalles | |
|---|---|
 Versalles visto desde os seus xardíns | |
| Vue aérienne du domaine de Versailles par ToucanWings - Creative Commons By Sa 3.0 - 073.jpg Vista aérea do palacio | |
| Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
| País |  Francia |
| Localización | Coordenadas: 48°48′17″N 2°07′13″L / 48.804805555556, 2.1203333333333 |
| Tipo | Cultural |
| Criterios | I, II, VI |
| Inscrición | 1979 (3º sesión) |
| Rexión da UNESCO | Europa e América do Norte |
| Identificador | 83 |
A Corte de Versalles foi o centro do poder do Antigo Réxime en Francia dende 1682, cando Luís XIV se mudou de París, até que a familia Real foi forzada a volver á capital en 1789.
O conxunto do palacio e parque de Versalles, incluíndo o Gran Trianón e o Pequeno Trianón, foron declarados Patrimonio da Humanidade pola Unesco en 1979.[2]
Historia e ampliacións editar
Luis XIV deixou París e decidiu construír Versalles como unha pequena cidade lonxe dos problemas. Tería varias etapas construtivas, marcadas polas amantes de Luis XIV.
- Primeira etapa (1661 - 1668): Sería un palacete de caza ao que se lle engadiron dúas ás laterais que, ao pecharse, conformaron a praza de armas. As fachadas son de ladrillo e unifica a cuberta usando tamén a lousa e as mansardas.
- Segunda etapa (1668 - 1678): Luis XIV pretende trasladar definitivamente a corte a Versalles. Engádense as dúas ás laterais para dar prioridade visual ao xardín, realizado por André Le Nôtre. A fachada que dá ao xardín está construída seguindo o modelo italiano. Un primeiro andar de perpiaños almofadados. Un andar nobre de dobre altura con coxía retranqueada, xogando con entrantes e saíntes e alternando columnas e pilastras. Por último, un terceiro andar que sería o ático, rematado por unha serie de figuras escultóricas que case non deixan ver a caída da cuberta, a cal non é moi inclinada. Chegaron a vivir nel ata 20 000 persoas.
- Terceira etapa (1678 - 1692): Nesta ampliación, realizada por Mansart, construíuse a capela real na á norte do palacio, a dobre altura e con acceso directo á cota cero dende o exterior, estando a Tribuna Real situada no andar principal, dende onde o rei e a súa familia asistían á misa.
Museo da historia de Francia editar
Foi creado no 1837 por Camille Bachasson, conde de Montalivet, por orde de Luís Filipe I.[3]
Cos seus 18 000 m² é o museo de historia máis grande do mundo. Contén unha colección de cadros reunidos ou encargados por Luís Filipe I e están organizados por series históricas. Para a súa exposición, algúns departamentos foron transformados en salas de museo.
O museo está situado nas ás, mentres que a parte central (a excepción do andar baixo), os Grandes Departamentos, as estancias privadas e os departamentos da familia real foron restaurados e poden verse tal como eran cando estaban ocupados polos reis.
Outros Versalles no mundo editar
O conxunto é recoñecido a nivel mundial coma un dos palacios máis grandiosos e inspirou a outros gobernantes e magnates que aspiraban a ter o seu propio paraíso; hai por iso polo mundo moitas edificacións espectaculares que, ou ben seguiron o seu modelo, ou ben se apropiaron deste epíteto co propósito de atraer visitantes. Os máis coñecidos son:
- Versalles español: o Palacio Real de La Granja de San Ildefonso, na provincia de Segovia
- Versalles italiano: Venaria Reale, en Turín ou o Palacio Real de Caserta
- Versalles polaco: Palacio Wilanów ou Palacio Branicki
- Versalles ruso: Palacio de Gátchina ou Peterhof (San Petersburgo)
- Versalles portugués: Palacio Nacional de Queluz
- Versalles alemán: Palacio de Herrenchiemsee, en Baviera, ou o palacio de Sanssouci, na cidade de Potsdam
- Versalles sueco: Palacio de Drottningholm, en Estocolmo
- Versalles neerlandés: Palacio Het Loo
En Galicia, o Pazo de Oca, malia non ser nunca a residencia de ningunha familia real, é coñecido como o Versalles galego, principalmente polos seus xardíns.[4]
Notas editar
- ↑ "Visitors to Versailles (1682-1789)" (en inglés).
- ↑ "Palace and Park of Versailles". Unesco (en inglés).
- ↑ "Historic galleries" (en inglés).
- ↑ "O 'Versalles galego' presume de árbores e formacións senlleiras". El Correo Gallego. Arquivado dende o orixinal o 15 de xullo de 2018.
Véxase tamén editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Palacio de Versalles |