Kate Winslet
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xullo de 2020.) |
Kate Elizabeth Winslet, nada o 5 de outubro de 1975, é unha actriz de cinema británica, gañadora dun Oscar, dous Globos de ouro, dous Premios BAFTA e dous Premios do Sindicato de Actores, sendo así unha das poucas actrices en gañar os principais premios de cine por actuación.
.jpg)
Traxectoria editar
Kate Winslet naceu o 5 de outubro de 1975 en Reading (Reino Unido), no seo dunha familia de actores de teatro. Por iso non é de sorprender que espertasen nela inquietudes artísticas: aos 13 anos xa facía representacións de danza. Devandita vocación tívoa que compaxinar cos seus estudos no instituto -no cal os compañeiros de clase insultábana baixo o apelativo bóla de graxa- e o seu traballo como chacineira.
En 1994 Peter Jackson ofreceulle a súa primeira oportunidade con Heavenly Creatures, na que Kate interpretou a Juliet, unha adolescente namorada dunha amiga cuxa nai foi asasinada polas dúas. A ese título sumóuselle Sense and Sensibility (1995). Baixo a dirección de Ang Le, Kate encarnou á namoradiza e impulsiva Marianne Dashwood, quen tras un choque de fronte coa realidade víase obrigada a madurar. Desde eses momentos, asociouse durante un tempo o rostro da actriz a certo ideal de romanticismo e de heroína clásica. Así en Jude, baseada na obra de Thomas Hardy, defendeu o papel de Sue, unha muller pobre nai de dous fillos, afeita a pasar todas as miserias. Kenneth Branagh contou con ela para a súa versión de Hamlet, na que Kate puido pórse na pel de Ofelia, profundamente namorada do príncipe danés e cuxo rexeitamento impulsouna primeiro á tolemia, e despois a unha tráxica morte.
Entre estas dúas últimas rodaxes, Kate recibiu o BAFTA á mellor actriz de repartición e o premio do Screen Actors Guild na mesma categoría, así como a súa primeira candidatura ao Óscar por Sense and Sensibility. A pesar de ser derrotada por Mira Sorvino, o seu nome empezou a ser popular. Un día James Cameron envioulle o guión de Titanic. Antes de decidirse, Kate reuniuse con Emma Thompson, a actriz que encarnaría a Eleanor Dashwood ideada por Jane Austen. A súa compañeira de repartición ao termo da lectura do guión, díxolle a Kate: Agarimo, isto telo que aceptar. Deste xeito Kate incorporouse á rodaxe dunha película producida por dous grandes estudios. Nela a actriz compuña a heroína romántica que desfacía as estritas regras da sociedade da que formaba parte para empezar a vivir a súa propia vida, para sobrevivir primeiro ao naufraxio do barco e conservar o seu espírito independente. Kathy Bates, Billy Zane, Leonardo DiCaprio, Frances Fisher e Gloria Stuart acompañárona nunha viaxe a cuxo termo Kate recibiría a súa primeira candidatura ao Oscar á mellor actriz. Durante a cerimonia, Kate viu subir á platea a todo o equipo da película, sendo a súa candidatura das poucas que perdeu o filme. Tan forte foi o impacto de Titanic que Kate quixo pasar desapercibida nos seus futuros filmes; tanto así que na película Isto non se pode quedar así protagonizou unha árbore.
Durante un tempo centrouse na súa relación afectiva co seu primeiro marido, Jim Threapleton, o que conduciu a rexeitar os papeis levados a cabo por Gwyneth Paltrow e Jodie Foster para, respectivamente, Shakespeare in Love e Anna and the King. Kate regresou á gran pantalla con Jame Campion en Holy Smoke!, onde Kate interpretou a unha moza atrapada por unha seita.
O ano 2000 trouxo a Kate moitas satisfaccións de varias índoles. O 12 de outubro naceu a súa filla, Mia Threapleton. Editou o discoListen to the Storyteller, o cal lle valeu un Grammy como Mellor Disco Falado para Nenos. Ademais en 2001 tivo unha canción hit no Reino Unido chamada "What If?" que alcanzou o número 6; esta canción é un soundtrack da cinta A Christmas Carol na que ela prestou a súa voz para un personaxe. Aínda por riba obtivo unha candidatura aos premios do Screen Actors Guild polo seu papel en Quills, onde encarnou a Madeleine, unha muller namorada do Marqués de Sade (Geoffrey Rush), derrubando a moral estrita do Abade de Coulmier (Joaquin Phoenix), que impedía ao Marqués exercer a súa paixón pola literatura.
En 2001 divorciouse do seu marido e converteuse na parella de Sam Mendes. Ese mesmo ano compartiu personaxe con Judi Dench en Iris, fita sobre a descomposición da memoria de Iris Murdoch. Se Judi Dench recreou as vivencias da escritora mentres o alzhéimer a ía destruíndo aos poucos, Kate ofreceu unha imaxe de intelectual, vivaz, independente, liberada sexualmente, que compaxinaba amantes masculinos con femininos por igual, e que se sentía atraída intelectualmente polo escritor John Bayley, con quen acababa casando. As dúas actrices obtiveron cadansúas mencións nos Óscar do ano seguinte.
Para entón Kate xa rodara Enigma, reincidindo nese novo repertorio de muller independente e intelixente, que nesta ocasión descrifraba coa máquina Enigma as comunicacións dos nazis.
Finalizada esa película e The Life of David Gale, Kate Winslet detivo a súa carreira para volver gozar da maternidade. En 2003 naceu o seu fillo Joe Mendes.
Unha vez reasentada na vida laboral, Kate estreou dúas películas. Na primeira, Finding Neverland, interpretou unha viúva con varios fillos que, enferma mortalmente e renunciando a calquera tratamento médico para non sufrir, se namoraba do escritor James Matthew Barrie. O director Marc Forster escenificou a morte do personaxe facendo entrar literalmente á actriz no país de Nunca Xamais. Na segunda película Eternal Sunshine of the Spotless Mind, ofreceu varios rexistros dun mesmo personaxe, Clementine, unha impulsiva muller que decide borrar os recordos do seu anterior noivado.
En 2006 estreou Little Children, a nova versión de All the King's Men e The Holiday, resultando candidata ao Óscar, ao Screen Actors Guild e ao Globo de Ouro como Mellor Actriz pola primeira, o que a converteu nunha das actrices mais nomeadas na historia dos oscars.
En 2008 estreou a película Revolutionary Road, dirixida polo seu marido, Sam Mendes, e que protagonizou xunto a Leonardo DiCaprio, no que supón o reencontro da parella cinematográfica tras a exitosa Titanic coa cal gañou o Globo de Ouro á Mellor Actriz Dramática. Neste ano tamén estreou The Reader, película dirixida por Stephen Daldry (realizador de Billy Elliot e de The Hours) e protagonizada, ademais da propia Winslet, por Ralph Fiennes, David Kross, Alexandra Maria Lara e Bruno Ganz pola cal tamén recibiu na mesma cerimonia o Globo de Ouro á Mellor Actriz Secundaria.
Fixo historia ao gañar dous Golden Globe nunha mesma noite. En notable estado de shock ao gañar ditos premios, á hora de agradecer o de Mellor Actriz Dramática dedicoullo ao seu mellor amigo e compañeiro de elenco, Leonardo DiCaprio. «Quero darlles as grazas a dous dos homes máis importantes para min (...) A Leonardo, que o amo (...) Leo, non tes nin a menor idea de canto te amo e de canto te amei nestes trece anos!!! A túa actuación é simplemente excelente!» dixo entre lágrimas, ao que agregou: «A ti Sam, ámote, meu amor, grazas polo teu apoio (...) e aos meus queridos fillos.»
O 22 de febreiro de 2009, recibiu o seu sexto nomeamento ao Oscar, como mellor actriz gañándoo por The Reader. Kate Winslet entra, pois, no selecto grupo de actrices en gañar os catro galardóns máximos á interpretación.
Filmografía parcial editar
* Só nos Estados Unidos de América
Premios editar
Por favor, axuda na mellora deste artigo ou sección ampliando a información que achega. Se cadra, podes atopar máis información na páxina de conversa. |
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Kate Winslet  |
Ligazóns externas editar
- DiscoverKate Arquivado 24 de febreiro de 2021 en Wayback Machine. (en inglés)
- Kate Winslet Fan (en inglés)
- Todo sobre Kate Winslet (en castelán)
- Kinky Kate: sitio de fans de Kate Winslet (en francés)