Pepe Torres
José Torres Mourelle, coñecido como Pepe Torres, nado en Ourense o 8 de outubro de 1901 e finado na Coruña o 19 de xaneiro de 1988, foi un futbolista e adestrador de fútbol galego. Considerado un dos mellores extremos galegos da historia,[1] destacou especialmente no Deportivo da Coruña das décadas de 1920 e 1930.[2]
| Nome orixinal | José Torres Mourelle | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Biografía | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Nacemento | 8 de outubro de 1901  Ourense, España | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Morte | 19 de xaneiro de 1988 (86 anos) A Coruña, España | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Actividade | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ocupación | futbolista | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Deporte | fútbol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Posición de xogo | Centrocampista | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Familia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Fillos | Carlos Torres Barallobre | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Traxectoria
editarNacido en Ourense, ao pouco tempo trasladouse coa súa familia á Coruña, onde comezou a xogar ao fútbol.[1] Xogou no Real Club Coruña ata 1919, ano no que o club desapareceu.[3] Na tempada 1922/23 pasou polo Racing de Ferrol, co que xa disputara algúns partidos amigábeis na campaña anterior. Foi convocado coa selección galega, aínda que non chegou a xogar.[4]
Emigrou a Cuba durante un tempo, e alí xogou no Olimpia Sporting Club, co que conseguiu un título do Campionato Nacional cubano,[5] e no Real Iberia da Habana, xunto a outros galegos como Manuel Bergés, os irmáns Gonzalo, Edelmiro e O'Donell Lorenzo, ou o exdeportivista Cachán.[6] Co Iberia gañou os campionatos de 1926 e 1928, e chegou a formar parte da selección cubana.[7]
Volveu á Coruña en 1928, e en agosto xogou co Deportivo da Coruña en Riazor un partido amigábel fronte ao Celta de Vigo.[8] Un mes despois fichou polo Sporting Lugo, do que o seu irmán Antonio era dianteiro centro e membro da directiva.[9] Pouco despois foi contratado polo Deportivo co que disputou a tempada 1928–29, cun soldo de 400 pesetas ao mes. Foi un dos futbolistas titulares que xogaron o histórico primeiro partido do Deportivo en liga nacional fronte ao Alavés en Mendizorrotza.[10] No Deportivo formou unha célebre liña de ataque xunto a Triana, Paco León, Chacho e Diz, e destacou pola súa velocidade, os seus centros e a súa técnica, ata o punto de ser considerado como un dos mellores futbolistas galegos da historia.[1]
En 1932 xogou coa selección galega no Inferniño un partido contra o Racing de Ferrol en homenaxe a Manuel Rivera.[11] En 1933, nun derbi contra o Celta de Vigo, sufriu un duro choque contra Miguel Ángel Valcárcel, o que lle provocou unha grave lesión que o acabou afastando do fútbol.[12]
Exerceu como adestrador do Deportivo durante a tempada 1948-49.[13]
Foi directivo do Deportivo baixo as presidencias de Daniel Chaver, Virgilio Rodríguez, Aurelio Ruenes e Enrique Gómez, e en 1954 converteuse en presidente do Fabril. Foi ademais propietario da cafetería Marineda na Rúa Real e logo do bar Astoria, en cuxo primeiro piso se atopaba a sede do Fabril.[14][15]
Faleceu na Coruña o 19 de xaneiro de 1988, sendo soterrado no cemiterio de Santo Amaro.[1]
Persoal
editarCasou con Isabel Barallobre Barro, coa que tivo un fillo, Carlos Torres, tamén destacado futbolista. O seu irmán Antonio tamén foi futbolista e militou entre outros no Lugo Sporting e no Racing de Ferrol.[16]
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 "Murió Pepe Torres, uno de los mejores jugadores que dio el fútbol de Galicia". La Voz de Galicia (en castelán). 20 de xaneiro de 1988. p. 44.
- ↑ "Pucho Torres". La Voz de Galicia (en castelán). 11 de outubro de 1992. p. 94.
- ↑ "El Real Club Coruña vence al Real Club Fortuna por 4 goals a 2". El Ideal Gallego (en castelán) (639). 25 de febreiro de 1919. p. 4. Consultado o 20 de decembro de 2021.
- ↑ Miranda, Carlos (18 de maio de 2016). "La otra Selección Galega, el equipo que se le resistió al Dépor". La Opinión A Coruña (en castelán). Consultado o 10 de outubro de 2019.
- ↑ Parada, César (6 de xullo de 1928). ""Pepe" Torres y Santos Nosti Pelón". Diario de la Marina.
- ↑ Pobes, José (1 de xullo de 2010). "Españoles en el fútbol cubano" (en castelán). Consultado o 9 de outubro de 2019.
- ↑ "Selección Cubana que se enfrentará al equipo de Chile los días 11, 18 y 25". Diario de la Marina (en castelán). 4 de xaneiro de 1927. p. 18. Consultado o 20 de decembro de 2021.
- ↑ "En Riazor - El partido de esta tarde". El Orzán (en castelán). 14 de agosto de 1928.
- ↑ "De fútbol. Varias noticias". El Progreso (en castelán). 20 de setembro de 1928.
- ↑ "Se cumplen 90 años del primer partido del Deportivo en el Campeonato Nacional de Liga" (en castelán). 17 de febreiro de 2019. Consultado o 9 de outubro de 2019.
- ↑ "Homenaje a Rivera" (en castelán). 23 de agosto de 1932. Consultado o 10 de outubro de 2019.
- ↑ "Torres se atrevería a jugar un partido en serio". La Voz de Galicia (en castelán). 7 de xaneiro de 1943. p. 2.
- ↑ "Adestradores do Deportivo". Web oficial do Deportivo (en castelán). Consultado o https://www.rcdeportivo.es/rcdeportivo/protagonistas/entrenadores.
- ↑ "Historia do Fabril". Rafael Vacas (en castelán). Consultado o 9 de outubro de 2019.
- ↑ Guillín, Pepe. "Pepe Torres Mourelle,un gran extremo". canaldeportivo.com (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 21 de setembro de 2013. Consultado o 17 de novembro de 2021.
- ↑ "Falleció en Lugo, Torres Mourelle". La Voz de Galicia (en castelán). 25 de xaneiro de 1977. p. 28.