Gran Premio de México de 1992
O Gran Premio de México de 1992 de Fórmula 1 celebrouse na Cidade de México o 22 de marzo de 1992. A carreira, foi a segunda rolda da tempada de Fórmula Un de 1992. Foi o 16º Gran Premio de México e o sétimo desde o regreso ao calendario do Mundial do Autódromo Irmáns Rodríguez, logo da súa renovación. Celebrouse sobre 69 voltas ao circuíto de catro quilómetros por unha distancia de carreira de 305 quilómetros. A carreira foi gañada por Nigel Mansell por diante do seu compañeiro de equipo Riccardo Patrese, con Michael Schumacher logrando o seu primeiro dos seus 155 podios na Fórmula Un. Tamén foi a última vez que se celebrou a carreira no circuíto ata o seu renacemento en 2015.
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 2 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1992. | ||
 Trazado do circuíto de Hermanos Rodríguez. | ||
| Data | 22 de marzo 1992 | |
| Nome oficial | XVI Gran Premio de México | |
| Localización | Autódromo Hermanos Rodríguez, Cidade de México,México | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 4´421 km | |
| Distancia | 69 voltas, 305´049 km | |
| Clima | Nubes dispersas 27 °C[1] | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Nigel Mansell
|
Williams-Renault |
| Tempo | 1:16.346 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto |  Gerhard Berger
|
McLaren-Honda |
| Tempo | 1:17.711 na volta 60 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Nigel Mansell
|
Williams-Renault |
| Segundo |  Riccardo Patrese
|
Williams-Renault |
| Terceiro |  Michael Schumacher
|
Benetton-Ford |
Resumo editar
Antecedentes editar
O 20 de febreiro de 1992, funcionarios da cidade de México emitiron unha alerta de contaminación debido aos niveis perigosos de contaminación do aire na cidade. As alertas esixiron restricciones para operar con equipos motorizados pesados. O comité do Gran Premio de México tivo que atrasar os traballos de pavimentación da pista.[2] Durante a práctica do venres Ayrton Senna golpeou nunha dasfochancas nos Esses, estrelouse co seu McLaren e lesionouse a perna, pero quedou en condicións de clasificar. Alex Caffi e Enrico Bertaggia novamente esperaban competir aquí co equipo de Andrea Moda (anteriormente coñecido como Coloni antes de ser mercado por Andrea Sassetti), pero esperaban novos autos para non competir.
Cualificación editar
Esta foi a primeira vez que Brabham non logrou estar na grella. Stefano Modena tivo que comezar desde o pit lane. Nigel Mansell viuse obrigado a cambiarse ao auto de reposto Williams FW14B para a cualificación, pero isto non o desconcertou e fixo á pole xunto co seu compañeiro de equipo Riccardo Patrese.
Carreira editar
Nigel Mansell dominou a carreira directamente desde a pole position, terminando a carreira 12 segundos por diante de Patrese e 21 segundos por diante de Michael Schumacher.
Clasificación editar
Cualificación editar
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 5 | Nigel Mansell
|
Williams-Renault | 1:16.346 | 1:16.648 | — |
| 2 | 6 | Riccardo Patrese
|
Williams-Renault | 1:17.908 | 1:16.362 | +0.016 |
| 3 | 19 | Michael Schumacher
|
Benetton-Ford | 1:17:554 | 1:17.292 | +0.946 |
| 4 | 20 | Martin Brundle
|
Benetton-Ford | 1:18.937 | 1:18.588 | +2.242 |
| 5 | 2 | Gerhard Berger
|
McLaren-Honda | 1:18.604 | 1:18.589 | +2.243 |
| 6 | 1 |  Ayrton Senna
|
McLaren-Honda | 1:23.063 | 1:18.791 | +2.445 |
| 7 | 21 |  JJ Lehto
|
Dallara-Ferrari | 1:19.982 | 1:19.111 | +2.765 |
| 8 | 33 | Maurício Gugelmin
|
Jordan-Yamaha | 1:20.246 | 1:19.355 | +3.009 |
| 9 | 22 | Pierluigi Martini
|
Dallara-Ferrari | 1:19.767 | 1:19.378 | +3.032 |
| 10 | 27 |  Jean Alesi
|
Ferrari | 1:21.434 | 1:19.417 | +3.071 |
| 11 | 4 | Andrea de Cesaris
|
Tyrrell-Ilmor | 1:19.423 | 1:24.117 | +3.077 |
| 12 | 12 | Johnny Herbert
|
Lotus-Ford | 1:20.450 | 1:19.509 | +3.163 |
| 13 | 29 | Bertrand Gachot
|
Larrousse-Lamborghini | 1:21.656 | 1:19.743 | +3.397 |
| 14 | 15 | Gabriele Tarquini
|
Fondmetal-Ford | 1:20.386 | 1:19.769 | +3.423 |
| 15 | 32 | Stefano Modena
|
Jordan-Yamaha | 1:19.957 | 1:20.469 | +3.611 |
| 16 | 3 | Olivier Grouillard
|
Tyrrell-Ilmor | 1:20.709 | 1:19.961 | +3.615 |
| 17 | 23 | Christian Fittipaldi
|
Minardi-Lamborghini | 1:20.042 | 1:20.202 | +3.696 |
| 18 | 11 | Mika Häkkinen
|
Lotus-Ford | 1:20.145 | 1:20.390 | +3.799 |
| 19 | 16 | Karl Wendlinger
|
March-Ilmor | 47:56.613 | 1:20.200 | +3.854 |
| 20 | 28 | Ivan Capelli
|
Ferrari | 1:20.223 | 1:21.120 | +3.877 |
| 21 | 24 | Gianni Morbidelli
|
Minardi-Lamborghini | 1:21.019 | 1:20.227 | +3.881 |
| 22 | 25 |  Thierry Boutsen
|
Ligier-Renault | 1:20.709 | 1:20.395 | +4.049 |
| 23 | 14 |  Andrea Chiesa
|
Fondmetal-Ford | 1:21.902 | 1:20.845 | +4.499 |
| 24 | 30 |  Ukyo Katayama
|
Larrousse-Lamborghini | 1:22.188 | 1:20.935 | +4.589 |
| 25 | 9 | Michele Alboreto
|
Footwork-Mugen-Honda | 1:21.396 | 1:21.064 | +4.718 |
| 26 | 26 | Érik Comas
|
Ligier-Renault | 1:21.122 | 1:21.963 | +4.776 |
| 27 | 10 | Aguri Suzuki
|
Footwork-Mugen-Honda | 1:21.617 | 1:21.187 | +4.841 |
| 28 | 17 | Paul Belmondo
|
March-Ilmor | 1:23.508 | 1:21.504 | +5.158 |
| 29 | 7 | Eric van de Poele
|
Brabham-Judd | 1:22.937 | 1:22.197 | +5.851 |
| 30 | 8 | Giovanna Amati
|
Brabham-Judd | — | 1:25.052 | +8.706 |
Carreira editar
Notas editar
- Líderes por volta: Nigel Mansell 69 (1-69)
- Primeiro podio: Michael Schumacher
- Esta foi a última vez que o equipo McLaren usou o MP4/6B, xa que o novo coche MP4/7A estaba listo para a próxima carreira
- Este foi o último Gran Premio de México ata que foi revivido en 2015. O circuíto dos Hermanos Rodríguez tiña unha reputación de ser moi accidentado, e neste punto as fochancas na pista deterioráronse aínda máis, o declive da Cidade de México co aumento de hacinamento e os problemas de contaminación fixeron que o evento vísese mal para a glamorosa imaxe da Fórmula Un no seu tempo.
Posicións logo da carreira editar
|
Clasificación no campionato de pilotos
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos de ambos grupos de clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio de Suráfrica de 1992 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1992 |
Carreira seguinte: Gran Premio do Brasil de 1992 |
| Carreira anterior: Gran Premio de México de 1991 |
Gran Premio de México | Carreira seguinte: Gran Premio de México de 2015 |
Referencias editar
- ↑ "History | Weather Underground". Wunderground.com. Consultado o 2013-10-26.
- ↑ "Gray haze makes people sick: Mexico city smog worsens". Ellensburg Daily Record. Associated Press. 20 de febreiro de 1992. Consultado o 1 de novembro de 2015.
- ↑ "1992 Mexican Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 17 de febreiro de 2015. Consultado o 23 de decembro de 2015.
- Henry, Alan (1992). AUTOCOURSE 1992-93. Hazleton Publishing. ISBN 0-905138-96-1.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de México de 1992 |
| A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |