F
O F (efe) é a sexta letra do alfabeto galego, e representa o fonema fricativo labiodental xordo /f/.
Aa | Bb | Cc | Dd | Ee | |||
Ff | Gg | Hh | Ii | Ll | |||
Mm | Nn | Ññ | Oo | Pp | |||
Rr | Ss | Tt | Uu | ||||
Vv | Xx | Zz | |||||
Historia
editarO grafema desta letra deriva da letra fenicia waw, que tiña o valor fonético de [w]. Desta letra derivou a digamma do alfabeto grego, que despois desapareceu. O alfabeto etrusco adoptou a letra digamma, udando o valor fonemático [v] polo de [f], e con este valor fonético chegou ao alfabeto latino.
Xeroglífico exipcio Maza |
Proto-semítico W |
Fenicio W |
Grego Digamma (W) |
Etrusco W |
Latín F | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Outras representacións
editarNo alfabeto fonético aeronáutico asígnaselle a palabra Foxtrot (ocasionalmente "Florida"). En código Morse é ·· — ·
.
-
Bandeiras de sinais
-
Alfabeto semáforo
-
Código Braille
-
Alfabeto manual
En formato Unicode, represéntase a minúscula con U+0066 e a maiúscula como U+0046. En código ASCII (ISO 8859-1) é 102 para a minúscula e 70 para a maiúscula. En sistema binario minúscula é 01100110 e maiúscula é 01000110.
Ligaduras
editarNa tipografía xermánica e anglosaxoa, en particular das fontes tipo serif, o f minúsculo é unha das letras xeralmente máis ligadas. Unicode crea ligaduras coas letras f, l, i e t: ff, fi, fl, ffi, ffl e ſt (de U+fb00 a U+fb05).
Usos
editarEn química, F é a abreviatura do elemento químico flúor.
- Na notación musical anglosaxoa representa a nota de fa.
Notas
editarVéxase tamén
editarEntradas da enciclopedia que comezan por F
Vexa a entrada do Galizionario acerca de f |
Vexa a entrada do Galizionario acerca de efe |
Vexa a entrada do Galizionario acerca de F |