Salvador Cabeza de León
Salvador Cabeza de León, nado en Betanzos o 4 de febreiro de 1864 e finado en Santiago de Compostela o 20 de maio de 1934, foi un destacado galeguista, profesor e político galego.
| Salvador Cabeza de León | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 4 de febreiro de 1864 |
| Betanzos | |
| Falecemento | 20 de maio de 1934 |
| Santiago de Compostela | |
| Nacionalidade | España |
| Alma máter | Universidade de Santiago de Compostela |
| Ocupación | avogado, político, xurista e Cátedra universitaria |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Membro da Xuventude Católica, foi un convencido carlista. Licenciouse en Dereito na USC en 1884. Amigo de Alfredo Brañas, do que foi profesor auxiliar, ata obter a súa propia cátedra de Dereito Internacional en 1903. Tras a dimisión presentada por Francisco Piñeiro Pérez, foi elixido provisionalmente alcalde de Compostela o día 30 de novembro de 1910, ata a súa toma de posesión efectiva no 20 de febreiro de 1911, despois de que Piñeiro reconfirmara a súa renuncia días antes. Permanecería no cargo ata o 1º de xaneiro de 1914[1]. Tamén foi decano da Facultade de Dereito.
En novembro de 1890 participou na constitución da Asociación Regionalista Gallega que presidiu Manuel Murguía. En 1917 deu o discurso de apertura do curso universitario 1917-1918 da Universidade de Santiago de Compostela coa lectura de "Notas sobre la disciplina escolar en la Universidad de Santiago durante los siglos XVI, XVII y XVIII". Foi socio fundador da Real Academia Galega. En 1919 integrouse na Irmandade da Fala de Compostela. O 21 de xuño de 1920 foi elixido vogal do Comité Compostelán da Asociación Española para o Progreso das Ciencias[2]. En 1921 fundou con outras personalidades a agrupación folclórica compostelá Cantigas e Agarimos, da que foi elixido o seu primeiro presidente[3]. En 1925 pasou a ocupar a presidencia do Seminario de Estudos Galegos, que non abandonou ata a súa morte. En 1927 escribiu o limiar de Estampas Compostelanas, a primeira publicación bibliográfica de Ksado, quen na edición de 1948 substituiuna por outra de Valentín Paz-Andrade.
Morreu en 1934, a punto de xubilarse.
Vida persoalEditar
Casou o 25 de xaneiro de 1886 en Santiago con Marina Anido Anido,[4] que finou o 19 de novembro de 1934,[5] coa que tivo tres fillos: María, Miguel e Salvador Cabeza Anido[6].
| Predecesor: Francisco Piñeiro Pérez |
 Alcalde de Santiago 1910 - 1914 |
Sucesor: Luís Blanco Rivero |
NotasEditar
- ↑ El Eco de Santiago, 2-1-1914, p. 1.
- ↑ El Compostelano, 22-6-1920. A presidencia ocupouna Lino Torre Sánchez-Somoza, sendo vogais, aparte do propio Cabeza, Máximo de la Riva García, Marcelino Blanco de la Peña e Eugenio Labarta, sendo secretarios Ruperto Lobo Gómez e Antonio García Varela.
- ↑ Páxina de Cantigas e Agarimos.
- ↑ Gaceta de Galicia, 26-1-1886.
- ↑ El Eco de Santiago, 19-11-1934, p. 3.
- ↑ El Compostelano, 19-1-1934.
Véxase taménEditar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Salvador Cabeza de León  |
BibliografíaEditar
- Dicionario biográfico de Galicia 1. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 155-156.
- Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- Aparisi, Luis M. (2016). Gallegos en la Real Academia Española (PDF) (en castelán). Asociación Cultural da Vieira.